Hraðbraut Þórdísar Kolbrúnar Tryggvi Hjaltason skrifar 10. júní 2021 07:00 Fyrir ekki svo löngu flutti ég aftur í mína heimasveit eftir tíu ára viðveru á höfuðborgarsvæðinu. Ég man ennþá þegar ég svaf fyrstu nóttina í nýja húsinu mínu og ég lá í rúminu og ætlaði að fara að setja á mig heyrnartól þegar ég áttaði mig á því að það var algjör þögn, bílaniðurinn sem ég var vanur var horfinn. Ég man hvernig samfélagið umvafði mig og bauð mig hlýlega velkominn heim aftur og ég man að ég fór og keypti í matinn, fór í pósthúsið og til sýslumanns og kláraði það á 25 mínútum og ég hugsaði: „vá ég get loksins stofnað hljómsveitina mína með allan þennan nýja frítíma“. Mikið var gott að vera kominn heim! Fleira átti eftir að koma mér á óvart og það varðaði ákveðna en áberandi þróun sem var og er greinilega að eiga sér stað á landsbyggðinni. Ég gat tekið starfið mitt í hátækni- og hugverkageiranum með mér og þegar heim var komið rann mér blóðið til skyldunnar að reyna að miðla eitthvað af þeirri þekkingu og tengslum sem ég hafði aflað í áratugs fjarveru minni aftur til landsbyggðarinnar. Ég tók því þátt sem bæði dómari og stuðningsaðili í ýmsum frumkvöðlakeppnum, ég studdi verkefni í fablab-smiðjunum, ég tók sæti í stjórnum á ýmsum nýsköpunar- og hugvitsdrifnum vettvöngum og reyndi að leiðbeina og tengja eftir bestu getu frumkvöðla við fjármagn og mér klárara og betra fólk. Þrjár breytingar eru mér kristaltærar eftir þessa reynslu: 1. Landsbyggðin er að kalla börnin sín heim og í þetta skiptið á þeirra eigin forsendum. Þeim fjölgar nú hratt ár frá ári sem, eins og ég, eru að flytja aftur í heimabyggð sína og geta tekið störf sín og þekkingu með sér. Þetta mun hafa gríðarleg áhrif á sóknartækifæri, lífsgæði og samfélags-strúktúr á landsbyggðinni. Spennandi tímar eru farnir í gang. 2. Landsbyggðin er komin í fljúgandi frumkvöðlagír. Fólk á öllum aldri og með ótrúlegasta bakgrunn, menntað og ómenntað, er að bretta upp ermar og sækja einkafjármagn og styrki og stuðning hins opinbera til að koma af stað smiðjum, aukinni menntun, nýjum fyrirtækjum, rannsóknarverkefnum á margvíslegum skala, frá þangrækt til skógræktar og heilbrigðisþjónustu. Nú þegar eru bæjarfélög byrjuð að uppskera í formi fjölbreyttari grunnstoða í efnahagslífinu, fleiri og áhugverðari starfa og fjölbreyttari áskoranna. Stöðugir atvinnugeirar sem borið hafa byggðir uppi eru einnig að ganga í gegnum ákveðna endurnýjun lífdaga í formi nýrra hugmynda, tækniframfara og sókn inn á nýja markaði. Ó þvílíkir tímar til að búa á landsbyggðinni! Þriðja breytan sem tók mig smá tíma að átta mig á er að landsbyggðarstelpan og ferðamála-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra Íslands, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir, virtist vera með puttana á einn eða annan hátt í öllum framangreindum jákvæðum breytingum og þróun. Þórdís hefur stóraukið stuðning við Fablab-smiðjurnar, hún hefur komið á fót milljarða hvatasjóði, Kríu, sem stóreflir fjármögnunarumhverfi nýsköpunar, hún tryggði að sérfræðingar gætu auðveldlega sest að hvar sem er á Íslandi og tekið tengsl sín með sér, hún hefur stutt með beinum styrkjum fjölda frumkvöðlasmiðja, þekkingarsetur og atvinnuhraðla á landsbyggðinni og núna síðast fyrir nokkrum vikum úthlutaði hún styrkfé til fjölda verkefna í gegnum sérstakan landsbyggðar nýsköpunarsjóð, Lóu, fyrstan sinnar tegundar á Íslandi. Ég kynntist Þórdísi fyrir algjöra tilviljun á fyrri hluta höfuðborgardvalar minnar þegar hún sem aðstoðarmaður þáverandi innanríkisráðherra tók brosandi á móti mér og ég gleymi því seint þegar ég sat á móti henni í ráðuneytinu og hún sagði: „Tryggvi, mér finnst Ísland miklu meira vera land tækifæranna heldur en Bandaríkin. Astæðan fyrir því að ég fór í stjórnmál var svo að ég geti gert mitt allra besta til að tryggja að allir geti upplifað þau tækifæri, að Jón og Gunna á Akranesi eða í Vestmannaeyjum eða Húsavík geti gert sem allra best úr sínum metnaði og ríkið styðji þau í því en flækist samt ekki fyrir“. Stuttu seinna varð Þórdís ráðherra og varaformaður Sjálfstæðisflokksins þar sem hún hefur látið hendur standa fram úr ermum til að innleiða og gulltryggja Ísland sem land tækifæranna, að leggja þessa hraðbraut inn í framtíðina, fyrir Jón, fyrir Gunnu, fyrir alla. Höfundur starfar í hugverkageiranum og býr á landsbyggðinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Nýsköpun Skoðun: Kosningar 2021 Mest lesið Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar Skoðun Framtíðarkvíði er ekki gott veganesti Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Orkan á Vestfjörðum Þorsteinn Másson skrifar Skoðun Smábátar eru þjóðhagslega hagkvæmari en togarar Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Vísindin vakna til nýsköpunar! Einar Mäntylä skrifar Skoðun Risastórt lýðheilsumál sem Alþingi hunsar Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Þess vegna býð ég mig fram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson skrifar Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Framboð er eina leiðin Eiríkur St. Eiríksson skrifar Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpun og kennarar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Nýjar lausnir gegn ofbeldi Drífa Snædal skrifar Skoðun Lögin um það sem er bannað Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Af hverju erum við að þessu? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Upplýsingaóreiða í boði orkugeirans og Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Úrskurðargrautur lögmanna Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Hinn langi USArmur Ísraels Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Kveðja frá Heimssýn til landsfundar VG 2024 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðaróperan á Alþingi í nær 70 ár Finnur Bjarnason,Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um Ölfusárbrú og veggjöld Haukur Arnþórsson skrifar Sjá meira
Fyrir ekki svo löngu flutti ég aftur í mína heimasveit eftir tíu ára viðveru á höfuðborgarsvæðinu. Ég man ennþá þegar ég svaf fyrstu nóttina í nýja húsinu mínu og ég lá í rúminu og ætlaði að fara að setja á mig heyrnartól þegar ég áttaði mig á því að það var algjör þögn, bílaniðurinn sem ég var vanur var horfinn. Ég man hvernig samfélagið umvafði mig og bauð mig hlýlega velkominn heim aftur og ég man að ég fór og keypti í matinn, fór í pósthúsið og til sýslumanns og kláraði það á 25 mínútum og ég hugsaði: „vá ég get loksins stofnað hljómsveitina mína með allan þennan nýja frítíma“. Mikið var gott að vera kominn heim! Fleira átti eftir að koma mér á óvart og það varðaði ákveðna en áberandi þróun sem var og er greinilega að eiga sér stað á landsbyggðinni. Ég gat tekið starfið mitt í hátækni- og hugverkageiranum með mér og þegar heim var komið rann mér blóðið til skyldunnar að reyna að miðla eitthvað af þeirri þekkingu og tengslum sem ég hafði aflað í áratugs fjarveru minni aftur til landsbyggðarinnar. Ég tók því þátt sem bæði dómari og stuðningsaðili í ýmsum frumkvöðlakeppnum, ég studdi verkefni í fablab-smiðjunum, ég tók sæti í stjórnum á ýmsum nýsköpunar- og hugvitsdrifnum vettvöngum og reyndi að leiðbeina og tengja eftir bestu getu frumkvöðla við fjármagn og mér klárara og betra fólk. Þrjár breytingar eru mér kristaltærar eftir þessa reynslu: 1. Landsbyggðin er að kalla börnin sín heim og í þetta skiptið á þeirra eigin forsendum. Þeim fjölgar nú hratt ár frá ári sem, eins og ég, eru að flytja aftur í heimabyggð sína og geta tekið störf sín og þekkingu með sér. Þetta mun hafa gríðarleg áhrif á sóknartækifæri, lífsgæði og samfélags-strúktúr á landsbyggðinni. Spennandi tímar eru farnir í gang. 2. Landsbyggðin er komin í fljúgandi frumkvöðlagír. Fólk á öllum aldri og með ótrúlegasta bakgrunn, menntað og ómenntað, er að bretta upp ermar og sækja einkafjármagn og styrki og stuðning hins opinbera til að koma af stað smiðjum, aukinni menntun, nýjum fyrirtækjum, rannsóknarverkefnum á margvíslegum skala, frá þangrækt til skógræktar og heilbrigðisþjónustu. Nú þegar eru bæjarfélög byrjuð að uppskera í formi fjölbreyttari grunnstoða í efnahagslífinu, fleiri og áhugverðari starfa og fjölbreyttari áskoranna. Stöðugir atvinnugeirar sem borið hafa byggðir uppi eru einnig að ganga í gegnum ákveðna endurnýjun lífdaga í formi nýrra hugmynda, tækniframfara og sókn inn á nýja markaði. Ó þvílíkir tímar til að búa á landsbyggðinni! Þriðja breytan sem tók mig smá tíma að átta mig á er að landsbyggðarstelpan og ferðamála-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra Íslands, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir, virtist vera með puttana á einn eða annan hátt í öllum framangreindum jákvæðum breytingum og þróun. Þórdís hefur stóraukið stuðning við Fablab-smiðjurnar, hún hefur komið á fót milljarða hvatasjóði, Kríu, sem stóreflir fjármögnunarumhverfi nýsköpunar, hún tryggði að sérfræðingar gætu auðveldlega sest að hvar sem er á Íslandi og tekið tengsl sín með sér, hún hefur stutt með beinum styrkjum fjölda frumkvöðlasmiðja, þekkingarsetur og atvinnuhraðla á landsbyggðinni og núna síðast fyrir nokkrum vikum úthlutaði hún styrkfé til fjölda verkefna í gegnum sérstakan landsbyggðar nýsköpunarsjóð, Lóu, fyrstan sinnar tegundar á Íslandi. Ég kynntist Þórdísi fyrir algjöra tilviljun á fyrri hluta höfuðborgardvalar minnar þegar hún sem aðstoðarmaður þáverandi innanríkisráðherra tók brosandi á móti mér og ég gleymi því seint þegar ég sat á móti henni í ráðuneytinu og hún sagði: „Tryggvi, mér finnst Ísland miklu meira vera land tækifæranna heldur en Bandaríkin. Astæðan fyrir því að ég fór í stjórnmál var svo að ég geti gert mitt allra besta til að tryggja að allir geti upplifað þau tækifæri, að Jón og Gunna á Akranesi eða í Vestmannaeyjum eða Húsavík geti gert sem allra best úr sínum metnaði og ríkið styðji þau í því en flækist samt ekki fyrir“. Stuttu seinna varð Þórdís ráðherra og varaformaður Sjálfstæðisflokksins þar sem hún hefur látið hendur standa fram úr ermum til að innleiða og gulltryggja Ísland sem land tækifæranna, að leggja þessa hraðbraut inn í framtíðina, fyrir Jón, fyrir Gunnu, fyrir alla. Höfundur starfar í hugverkageiranum og býr á landsbyggðinni.
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun