Rotturnar í Reykjavík Jón Pétursson skrifar 14. desember 2020 19:01 Í Reykjavík er rottugangur um nær alla borg í eiginlegum skilningi. Álitið er að stofninn sé stór í Þingholtum, Hlíðum og Vesturbæ en úthverfin eru að mestu rottulaus. Það sem er sérstakt við íslenska rottustofninn er að hann heldur sig að mestu í holræsakerfum Reykjavíkur. Til þess að hafa hemil á stofninum er eitrað í rösklega fimm þúsund brunna á ári. Einhverjum dýraverndunarsinna þætti slíkt ef til vill ógeðfellt en þetta er því miður skynsamlegasta leiðin til varnar rottuplágu. Það er rétt að hafa í huga að við verðum helst vör við þessi dýr ef viðhald er ekki í lagi, þ.e. leiðir opnast milli heima þegar viðhald er lélegt. Brotnar og gallaðar lagnir eru opnar dyr og stórar framkvæmdir kalla líka á að landamæri opnast. Mergurinn málsins Rétt eins og sögur Astrid Lindgren um Línu langsokk eru hugmyndir um borgarlínu óborganlegar. Gert er ráð fyrir að 1.5 kílómetri af Miklabraut verði lögð í stokk. Fyrir alla aðra vitleysu tengt þessum hugmyndum má telja víst að heimar nagdýra og manna skarist. Það þýðir með öðrum orðum að grafa þarf upp lagnir á einu stærsta búsvæði rotta í Reykjavík. Það er sennilega ekki stærsta málið heldur sú truflun sem verður á daglegu lífi borgarbúa. Kostnaður af óþægindum Þúsundir manna verða fyrir ónæði og truflun meðan á framkvæmd stendur. Það er flestum í fersku minni þau áhrif og sá tími sem það tók að gera við neðsta hluta Hverfisgötu. Þær framkvæmdir kostuðu vænan skilding þar töpuðust þó fyrst og fremst peningar. Ónæði vegna hávaða vinnuvéla, mengunar og tafa á umferð skapa óþægindi jafnvel þjáningar hjá því fólki sem býr nálægt risa-framkvæmdarsvæðum. Í kostnaðarútreikningum fer lítið fyrir þessum neikvæðu hliðum og þetta er sérlega áberandi varðandi loftkenndar hugmyndir um Borgarlínu. Rottufangarinn í Hameln Flest okkar þekkja þjóðsöguna um rottufangarann í Hameln, m.a. úr Grímsævintýrum. Þorp eitt í Þýskalandi glímdi við mikinn rottufaraldur. Til bæjaryfirvaldanna mætti maður sem sagðist geta losað bæjarbúa við pláguna gegn gjaldi. Flautuleikarinn bauðst til að lokka rotturnar úr bænum með flautuleik sínum. Hann stóð við sitt en borgarbúar neituðu að greiða samningsverðið. Til að gjalda líku líkt lokkaði flautuleikarinn öll börn bæjarins í burtu og voru þau þar með úr sögunni. Raunveruleg ætlun borgaryfirvalda Reykjavík hyggst með góðu eða illu gera eftirfarandi: Koma flugvellinum úr Vatnsmýrinni og vanrækja hlutverk sitt sem höfuðborg. Þétta byggð og viðhafa skort á húsnæðismarkaði sem leiðir til hærra fasteignaverðs. Þvinga í gegn Borgarlínu sem enginn veit hvað mun kosta. Eyðileggja eins og hægt er vegstæði Sundabrautar sem myndi að miklu leyti leysa lóðaskort á höfuðborgarsvæðinu og liðka fyrir umferð. Búa til stéttarskiptingu þar sem efnuð elítan býr á dýrum svæðum en óbreyttur almúginn í úthverfum. Ógeðfelldar aðferðir Aðferðirnar sem eru notaðar er töfraflaut í formi fagurgala um heimsmarkmið, græna framtíð og varnir gegn loftlagsvá. Að auki er reynt að klína í umræðuna markmiðum um lýðheilsu sem enga skoðun stenst. Einhverjir myndu flokka umræðuna um borgarlínu sem upplýsingaóreiðu. Helsta ástæða þess að skrifa áætlanir eins og viðskiptaáætlanir er að sjá hvort allir hlutir gangi upp, ekki stangist eitt á annars horn, en það er borginni fyrirmunað að gera. Enda má segja að innantómar yfirlýsingar séu það eina sem virki, því þá er ekki hægt að sjá heildarmyndina og óreiðuna. Svo verður að vera á meðan allur kostnaður liggur ekki fyrir. Óráðssíu borgaryfirvalda í Reykjavík verður að linna. Annars fer fyrir Reykjavík eins og Hameln. Höfundur er aðstoðarmaður formanns Miðflokksins og fulltrúi Miðflokksins í skipulagsnefnd Mosfellsbæjar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Miðflokkurinn Dýr Reykjavík Samgöngur Mest lesið Með baunabyssu í kennaraverkfalli Ólafur Hauksson Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun Það þarf meiri töffara í okkur Davíð Már Sigurðsson Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Munu bara allir fá dánaraðstoð? Bjarni Jónsson Skoðun Unga fólkið og frjósemi María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Verðum að rannsaka hvað gerðist í Covid Hildur Þórðardóttir Skoðun Hver tilheyrir hverjum? Kristín Davíðsdóttir Skoðun Mannsæmandi lífeyrislaun strax Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvað eiga eldri borgarar að kjósa? Hjördís Hendriksdóttir skrifar Skoðun Við erum að ná árangri Ásmundur Einar Daðason skrifar Skoðun Verðum að rannsaka hvað gerðist í Covid Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Ég og amma mín sem er dáin Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Spegill eða stjórntæki? Hlutverk skoðanakannana og almenningsálits í stefnumótun og stjórnmálum Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Með baunabyssu í kennaraverkfalli Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Hver tilheyrir hverjum? Kristín Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf meiri töffara í okkur Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Unga fólkið og frjósemi María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Tryggjum frelsi til handfæraveiða – eflum sjávarbyggðirnar Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verja þarf friðinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mannsæmandi lífeyrislaun strax Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Munu bara allir fá dánaraðstoð? Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Hvað er Arne Slot þjálfari Liverpool að gera rétt?–vangaveltur frá sálfræðingi Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Billy bókahilla og börnin mín Þorbjörg Marínósdóttir skrifar Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Er skárra að kasta upp um dómsniðurstöðuna en að dómarinn dæmi? Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Píratar hafa metnaðarfyllstu umhverfis- og loftslagsstefnuna Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Svör við atvinnuumsóknum – Ákall til atvinnurekenda Valgerður Rut Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umræða á villigötum Diljá Matthíasardóttir skrifar Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum skrifar Skoðun Eigum við ekki bara að klára þetta Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Löggilding iðngreina stuðlar að auknum gæðum og öryggi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Draumalandið Björn Þorláksson skrifar Skoðun Að vera ung kona á Íslandi árið 2024 Eden Ósk Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Ferðaþjónusta og orkuvinnsla fara vel saman Guðmundur Finnbogason skrifar Skoðun Hvaða aukna aðgengi, Willum Þór? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Hvers vegna skortir hjúkrunarrými á Íslandi? Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Þegar Vestfjörðum gengur vel, gengur Íslandi vel Jón Páll Hreinsson skrifar Sjá meira
Í Reykjavík er rottugangur um nær alla borg í eiginlegum skilningi. Álitið er að stofninn sé stór í Þingholtum, Hlíðum og Vesturbæ en úthverfin eru að mestu rottulaus. Það sem er sérstakt við íslenska rottustofninn er að hann heldur sig að mestu í holræsakerfum Reykjavíkur. Til þess að hafa hemil á stofninum er eitrað í rösklega fimm þúsund brunna á ári. Einhverjum dýraverndunarsinna þætti slíkt ef til vill ógeðfellt en þetta er því miður skynsamlegasta leiðin til varnar rottuplágu. Það er rétt að hafa í huga að við verðum helst vör við þessi dýr ef viðhald er ekki í lagi, þ.e. leiðir opnast milli heima þegar viðhald er lélegt. Brotnar og gallaðar lagnir eru opnar dyr og stórar framkvæmdir kalla líka á að landamæri opnast. Mergurinn málsins Rétt eins og sögur Astrid Lindgren um Línu langsokk eru hugmyndir um borgarlínu óborganlegar. Gert er ráð fyrir að 1.5 kílómetri af Miklabraut verði lögð í stokk. Fyrir alla aðra vitleysu tengt þessum hugmyndum má telja víst að heimar nagdýra og manna skarist. Það þýðir með öðrum orðum að grafa þarf upp lagnir á einu stærsta búsvæði rotta í Reykjavík. Það er sennilega ekki stærsta málið heldur sú truflun sem verður á daglegu lífi borgarbúa. Kostnaður af óþægindum Þúsundir manna verða fyrir ónæði og truflun meðan á framkvæmd stendur. Það er flestum í fersku minni þau áhrif og sá tími sem það tók að gera við neðsta hluta Hverfisgötu. Þær framkvæmdir kostuðu vænan skilding þar töpuðust þó fyrst og fremst peningar. Ónæði vegna hávaða vinnuvéla, mengunar og tafa á umferð skapa óþægindi jafnvel þjáningar hjá því fólki sem býr nálægt risa-framkvæmdarsvæðum. Í kostnaðarútreikningum fer lítið fyrir þessum neikvæðu hliðum og þetta er sérlega áberandi varðandi loftkenndar hugmyndir um Borgarlínu. Rottufangarinn í Hameln Flest okkar þekkja þjóðsöguna um rottufangarann í Hameln, m.a. úr Grímsævintýrum. Þorp eitt í Þýskalandi glímdi við mikinn rottufaraldur. Til bæjaryfirvaldanna mætti maður sem sagðist geta losað bæjarbúa við pláguna gegn gjaldi. Flautuleikarinn bauðst til að lokka rotturnar úr bænum með flautuleik sínum. Hann stóð við sitt en borgarbúar neituðu að greiða samningsverðið. Til að gjalda líku líkt lokkaði flautuleikarinn öll börn bæjarins í burtu og voru þau þar með úr sögunni. Raunveruleg ætlun borgaryfirvalda Reykjavík hyggst með góðu eða illu gera eftirfarandi: Koma flugvellinum úr Vatnsmýrinni og vanrækja hlutverk sitt sem höfuðborg. Þétta byggð og viðhafa skort á húsnæðismarkaði sem leiðir til hærra fasteignaverðs. Þvinga í gegn Borgarlínu sem enginn veit hvað mun kosta. Eyðileggja eins og hægt er vegstæði Sundabrautar sem myndi að miklu leyti leysa lóðaskort á höfuðborgarsvæðinu og liðka fyrir umferð. Búa til stéttarskiptingu þar sem efnuð elítan býr á dýrum svæðum en óbreyttur almúginn í úthverfum. Ógeðfelldar aðferðir Aðferðirnar sem eru notaðar er töfraflaut í formi fagurgala um heimsmarkmið, græna framtíð og varnir gegn loftlagsvá. Að auki er reynt að klína í umræðuna markmiðum um lýðheilsu sem enga skoðun stenst. Einhverjir myndu flokka umræðuna um borgarlínu sem upplýsingaóreiðu. Helsta ástæða þess að skrifa áætlanir eins og viðskiptaáætlanir er að sjá hvort allir hlutir gangi upp, ekki stangist eitt á annars horn, en það er borginni fyrirmunað að gera. Enda má segja að innantómar yfirlýsingar séu það eina sem virki, því þá er ekki hægt að sjá heildarmyndina og óreiðuna. Svo verður að vera á meðan allur kostnaður liggur ekki fyrir. Óráðssíu borgaryfirvalda í Reykjavík verður að linna. Annars fer fyrir Reykjavík eins og Hameln. Höfundur er aðstoðarmaður formanns Miðflokksins og fulltrúi Miðflokksins í skipulagsnefnd Mosfellsbæjar.
Skoðun Spegill eða stjórntæki? Hlutverk skoðanakannana og almenningsálits í stefnumótun og stjórnmálum Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Hvað er Arne Slot þjálfari Liverpool að gera rétt?–vangaveltur frá sálfræðingi Andri Hrafn Sigurðsson skrifar
Skoðun Er skárra að kasta upp um dómsniðurstöðuna en að dómarinn dæmi? Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Píratar hafa metnaðarfyllstu umhverfis- og loftslagsstefnuna Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Löggilding iðngreina stuðlar að auknum gæðum og öryggi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar