Taktu þetta með á koddann þinn í kvöld Hans Steinar Bjarnason skrifar 20. nóvember 2019 08:00 Barnasáttmáli Sameinuðu þjóðanna er 30 ára í dag, 20. nóvember. Þennan dag árið 1989 var þessi samningur um réttindi barna samþykktur á allsherjarþingi SÞ, þremur árum síðar var hann fullgiltur fyrir hönd Íslands og lögfestur á Alþingi árið 2013. Þetta er sá mannréttindasamningur sem hefur verið staðfestur af flestum þjóðum, 194 talsins. Lífskjör barna hafa stórbatnað í heiminum á þessum tíma og það á að hvetja okkur til dáða. En ég fæ stundum á tilfinninguna að aðild Íslands að Barnasáttmálanum sé til skrauts, þá sérstaklega þegar kemur að framkomu gagnvart flóttafjölskyldum. Í samningnum felst alþjóðleg viðurkenning á að börn „þarfnist sérstakrar verndar umfram þá fullorðnu og að þess skuli alltaf gætt að allar ákvarðanir yfirvalda sem varða börn skuli byggðar á því sem er börnunum fyrir bestu.“ Reglulega eru okkur sagðar fréttir af flóttafjölskyldum með ung börn sem eru sendar úr landi þrátt fyrir að þær hafi skotið hér niður rótum. Börnin eru komin í skóla og farin að eignast vini þegar þær er skyndilega rifnar upp með rótum og vísað á brott út í óvissuna. Af því að kerfið segir það. Það er eins og það vanti skynsemiákvæði (common sense) í reglugerðir og fyrir vikið verða aðfarir yfirvalda oft klaufalegar. Yfirleitt er vísað í Dyflinnarreglugerðina. Er hún óvinur Barnasáttmálans?Börn í áfalli Í Barnasáttmálanum segir m.a. „Börn sem eru skilgreind sem flóttamenn eiga skilið vernd og stuðning..“ og „Börn eiga rétt á að búa við aðstæður sem stuðla að líkamlegum, andlegum og félagslegum þroska...“. Við sem störfum fyrir SOS Barnaþorpin þekkjum því miður mörg dæmi um börn í andlegu ójafnvægi. Um 74 þúsund börn búa í 559 SOS barnaþorpum í 126 löndum, þangað sem þau koma eftir að hafa misst foreldraumsjón. Sum barnanna eru umkomulaus eftir að hafa lent í hremmingum og koma í miklu áfalli í barnaþorpin. Þar fá þau faglega aðstoð, fjölskyldu, heimili, menntun og öllum grunnþörfum sínum mætt. Börn eru brothætt og við verðum að gera allt sem í okkar valdi stendur til að stuðla að heilbrigðri andlegri líðan þeirra.Vilji Íslendinga er að hjálpa Ég trúi því að það sé einlægur vilji ráðafólks að viðhafa hér mannúðlegt kerfi og að yfirvöld telji sig vera að gera sitt besta. Ég skil líka að þetta er erfiður og viðkvæmur málaflokkur en ég vil þó hvetja yfirvöld á þessum 30 ára afmælisdegi Barnasáttmálans að gera betur. Sú staða ætti ekki að geta komið upp að barnafjölskyldur séu reknar á brott eftir að hafa náð að skjóta hér rótum. Það verður í það minnsta að bæta úrvinnsluhraða mála þeirra. Ég hef skilning á því að það eru takmörk fyrir því hvað lítið land eins og Ísland getur tekið á móti mörgu flóttafólki en við getum alla vega gert miklu betur í framkomu okkar gagnvart því. Við Íslendingar viljum hjálpa þeim sem minna mega sín og við höfum sem betur fer nokkrar leiðir til þess. Það bera t.d. 29 þúsund Íslendingar vott um í formi framlaga til SOS Barnaþorpanna. Þannig hefur okkur ekki bara tekist að koma umkomulausum börnum til bjargar heldur einnig að hjálpa sárafátækum barnafjölskyldum að standa á eigin fótum og koma þannig í veg fyrir aðskilnað barna við foreldra sína. SOS Barnaþorpin fagna 70 ára afmæli á þessu ári og á þeim tíma hefur líka áunnist mikil reynsla og þekking á sviði neyðarhjálpar sem fjölmargt flóttafólk nýtur, m.a. með fjárstuðningi SOS á Íslandi.Eitt af hverjum tíu barna án foreldraumsjár Árlega leggja Sameinuðu þjóðirnar sérstaka áherslu á atriði úr Barnasáttmálanum og í vikunni var gefið út formlegt áhersluatriði þessa árs, réttindi foreldralausra barna (Children without parental care). Þetta eru stórtíðindi fyrir SOS Barnaþorpin sem sérhæfa sig einmitt í að hjálpa þessum börnum. Innleiðsla þessarar ályktunar SÞ þýðir á mannamáli að aðildarríki Barnasáttmálans, Ísland þar á meðal, skuldbinda sig til að hjálpa þessum berskjaldaða þjóðfélagshópi sem umkomulaus börn eru. Það er langt frá því að vera sjálfgefið að börn eigi foreldra. Áætlað er að um 220 milljónir barna alist upp ein, hafi misst foreldra sína eða eigi á hættu að missa þá. Þetta er eitt af hverjum tíu börnum í heiminum. Tökum það með okkur á koddann á upphituðum heimilum okkar í kvöld.Höfundur er upplýsingafulltrúi SOS Barnaþorpanna á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Sameinuðu þjóðirnar Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Afkastadrifin menntun og verðgildi nemenda Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Ég er deildarstjóri í leikskóla Helga Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Draumastarfið Arnfríður Hermannsdóttir skrifar Skoðun Hjartsláttur sjávarbyggðanna Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Erum við tilbúin til að bæta menntakerfið okkar? Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Sjá meira
Barnasáttmáli Sameinuðu þjóðanna er 30 ára í dag, 20. nóvember. Þennan dag árið 1989 var þessi samningur um réttindi barna samþykktur á allsherjarþingi SÞ, þremur árum síðar var hann fullgiltur fyrir hönd Íslands og lögfestur á Alþingi árið 2013. Þetta er sá mannréttindasamningur sem hefur verið staðfestur af flestum þjóðum, 194 talsins. Lífskjör barna hafa stórbatnað í heiminum á þessum tíma og það á að hvetja okkur til dáða. En ég fæ stundum á tilfinninguna að aðild Íslands að Barnasáttmálanum sé til skrauts, þá sérstaklega þegar kemur að framkomu gagnvart flóttafjölskyldum. Í samningnum felst alþjóðleg viðurkenning á að börn „þarfnist sérstakrar verndar umfram þá fullorðnu og að þess skuli alltaf gætt að allar ákvarðanir yfirvalda sem varða börn skuli byggðar á því sem er börnunum fyrir bestu.“ Reglulega eru okkur sagðar fréttir af flóttafjölskyldum með ung börn sem eru sendar úr landi þrátt fyrir að þær hafi skotið hér niður rótum. Börnin eru komin í skóla og farin að eignast vini þegar þær er skyndilega rifnar upp með rótum og vísað á brott út í óvissuna. Af því að kerfið segir það. Það er eins og það vanti skynsemiákvæði (common sense) í reglugerðir og fyrir vikið verða aðfarir yfirvalda oft klaufalegar. Yfirleitt er vísað í Dyflinnarreglugerðina. Er hún óvinur Barnasáttmálans?Börn í áfalli Í Barnasáttmálanum segir m.a. „Börn sem eru skilgreind sem flóttamenn eiga skilið vernd og stuðning..“ og „Börn eiga rétt á að búa við aðstæður sem stuðla að líkamlegum, andlegum og félagslegum þroska...“. Við sem störfum fyrir SOS Barnaþorpin þekkjum því miður mörg dæmi um börn í andlegu ójafnvægi. Um 74 þúsund börn búa í 559 SOS barnaþorpum í 126 löndum, þangað sem þau koma eftir að hafa misst foreldraumsjón. Sum barnanna eru umkomulaus eftir að hafa lent í hremmingum og koma í miklu áfalli í barnaþorpin. Þar fá þau faglega aðstoð, fjölskyldu, heimili, menntun og öllum grunnþörfum sínum mætt. Börn eru brothætt og við verðum að gera allt sem í okkar valdi stendur til að stuðla að heilbrigðri andlegri líðan þeirra.Vilji Íslendinga er að hjálpa Ég trúi því að það sé einlægur vilji ráðafólks að viðhafa hér mannúðlegt kerfi og að yfirvöld telji sig vera að gera sitt besta. Ég skil líka að þetta er erfiður og viðkvæmur málaflokkur en ég vil þó hvetja yfirvöld á þessum 30 ára afmælisdegi Barnasáttmálans að gera betur. Sú staða ætti ekki að geta komið upp að barnafjölskyldur séu reknar á brott eftir að hafa náð að skjóta hér rótum. Það verður í það minnsta að bæta úrvinnsluhraða mála þeirra. Ég hef skilning á því að það eru takmörk fyrir því hvað lítið land eins og Ísland getur tekið á móti mörgu flóttafólki en við getum alla vega gert miklu betur í framkomu okkar gagnvart því. Við Íslendingar viljum hjálpa þeim sem minna mega sín og við höfum sem betur fer nokkrar leiðir til þess. Það bera t.d. 29 þúsund Íslendingar vott um í formi framlaga til SOS Barnaþorpanna. Þannig hefur okkur ekki bara tekist að koma umkomulausum börnum til bjargar heldur einnig að hjálpa sárafátækum barnafjölskyldum að standa á eigin fótum og koma þannig í veg fyrir aðskilnað barna við foreldra sína. SOS Barnaþorpin fagna 70 ára afmæli á þessu ári og á þeim tíma hefur líka áunnist mikil reynsla og þekking á sviði neyðarhjálpar sem fjölmargt flóttafólk nýtur, m.a. með fjárstuðningi SOS á Íslandi.Eitt af hverjum tíu barna án foreldraumsjár Árlega leggja Sameinuðu þjóðirnar sérstaka áherslu á atriði úr Barnasáttmálanum og í vikunni var gefið út formlegt áhersluatriði þessa árs, réttindi foreldralausra barna (Children without parental care). Þetta eru stórtíðindi fyrir SOS Barnaþorpin sem sérhæfa sig einmitt í að hjálpa þessum börnum. Innleiðsla þessarar ályktunar SÞ þýðir á mannamáli að aðildarríki Barnasáttmálans, Ísland þar á meðal, skuldbinda sig til að hjálpa þessum berskjaldaða þjóðfélagshópi sem umkomulaus börn eru. Það er langt frá því að vera sjálfgefið að börn eigi foreldra. Áætlað er að um 220 milljónir barna alist upp ein, hafi misst foreldra sína eða eigi á hættu að missa þá. Þetta er eitt af hverjum tíu börnum í heiminum. Tökum það með okkur á koddann á upphituðum heimilum okkar í kvöld.Höfundur er upplýsingafulltrúi SOS Barnaþorpanna á Íslandi.
Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar
Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar
Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar
Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar