Landsliðsklíka í Laugardalnum 24. apríl 2005 00:01 Mig rak rogastans fyrir skemmstu þegar ungur piltur nátengdur mér var valinn í úrtakshóp íslenska landsliðsins í knattspyrnu skipað 17 ára leikmönnum og yngri. Það væri nú vart í frásögur færandi nema að sá hinn sami hafði greinst með alvarlegan kvilla í baki og hafði fimm mánuðum áður verið skipað af læknum að hvíla sig frá íþróttaiðkun í 6-9 mánuði. Þegar kallið kom frá unglingalandsliðinu hafði umræddur leikmaður verið frá keppni í heila fimm mánuði og í engu leikformi. Það var síðan fyrir nokkrum vikum sem hann fékk grænt ljós frá læknum um að byrja að spila á ný, en þá hafði hann ekki sparkað í bolta í átta mánuði. Þetta atvik fékk mig til að rifja upp hliðstætt atvik sem átti sér stað fyrir fáeinum árum þegar ég sjálfur var leikmaður á þessum aldri. Þá voru tveir jafnaldrar mínir valdir í U-17 ára landslið Íslands þrátt fyrir að hafa hætt knattspyrnuiðkun rúmu ári áður. Ástæðan fyrir valinu getur ekki hafa verið önnur en sú að þeir höfðu verið fastamenn í hinum ýmsu æfingabúðum og úrtökum á vegum KSÍ árin áður og hlytu því að kunna eitthvað í fótbolta. Hér er ég ekki að fara með neinar fleipur heldur er ég að rekja tvö dæmi á síðustu árum sem ég veit með vissu að eru rétt og tengjast mér persónulega. Eru þessi tvö dæmi þau einu sinnar tegundar sem komið hafa upp á síðustu árum? Mér er það til efs. Reyndar hef ég heyrt fleiri fleiri hliðstæð dæmi utan af mér þar sem ungir leikmenn hafa þekkst boð KSÍ um að spila unglingalandsleik þrátt fyrir að hafa lagt skóna "formlega" á hilluna meira en ári áður. Það hafa þeir komist upp með, enda vita þjálfarnir ekki betur. Allt styður þetta þá tilgátu sem verið hefur á sveimi í fjöldamörg ár - að það sé í raun erfiðara að detta út úr landsliðinu en að komast í það. Það að leikmaður skuli hafa verið valinn í landsliðsúrtak á vegum Íslands eftir að hafa verið meiddur í tæplega hálft ár, hvað þá hættur í rúmt ár, er einfaldlega skandall og sýnir að eftirlit með leikmönnum er stórlega ábótavant. Ábyrgðin hlýtur að leggjast á þjálfarann og er ekki hægt annað en að efast um hvort sá maður sé starfi sínu vaxin. Tökum dæmið um leikmannin sem hafði verið meiddur í tæpt hálft ár. Það að hann skuli hafa verið valinn í landsliðshóp staðfestir að landsliðsþjálfari hafði ekki mætt á leik með liði hans í fimm mánuði. Það þýðir að landsliðsþjálfari hafði ekki haft samband við þjálfara viðkomandi félagsliðs í fimm mánuði. Það þýðir að landsliðsþjálfari hefur ekki verið að sinna einum af grunnskyldum allra þjálfara í fimm mánuði - það grundvallaratriði að vita hvernig ásigkomulagi leikmenn sínir eru í. En af hverju stafa þessi slælegu vinnubrögð? Mín tilgáta er sú að slíkt val, hvort sem um er að ræða í einhvern úrtakshóp eða sjálfan landsliðshópinn, byggist á þeim kjarna leikmanna sem tilnefndir eru af sínu félagsliði í 4. flokki til að taka þátt í æfingabúðum á Laugarvatni sem haldnar eru á ári hverju. Þær búðir eru á vegum KSÍ það er í þeim sem athugun á efnilegustu leikmönnum landsins hefst. Það er þar sem hin svokallaða "landsliðs-klíka" byrjar að myndast. Það væri reyndar verðugt rannsóknarefni að kanna hversu margir af þeim leikmönnum sem hafa spilað með ungmennaliðum íslands undanfarin ár voru valdir í Laugarvatns-úrtakið í 4. flokki. Mín ágiskun er að þeir séu mjög margir. Staðreyndin er að með því að komast í það úrtak ertu á grænni grein varðandi landsliðsval í framtíðinni. Með því að komast í Laugarvatns-úrtakið ertu kominn á þann lista leikmanna sem þjálfarar KSÍ eru með á sínum vegum og byggja val sitt á, að undanskildum ákveðnum fjölda yfirburðaleikmanna sem koma upp í hverjum árgangi - leikmönnum sem fylgst er með og eiga ávallt fast sæti í ungmennalandsliðum Íslands. Valið á öðrum leikmönnum byggist á reynslu fyrri úrtaka og æfingabúða, og skiptir þá engu hvort viðkomandi leikmaður hafi verið hættur knattspyrnuiðkun í meira en ár, eins og sagan sýnir. Allir þeir leikmenn sem komu við sögu í þeim persónulegu dæmum sem ég rakti í upphafi pistilsins, og fleiri til, fóru til dæmis á Laugarvatn í 4. flokki. Tilviljun eða hvað? Vignir Guðjónsson - vignir@frettabladid.is Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gestapennar Í brennidepli Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Mig rak rogastans fyrir skemmstu þegar ungur piltur nátengdur mér var valinn í úrtakshóp íslenska landsliðsins í knattspyrnu skipað 17 ára leikmönnum og yngri. Það væri nú vart í frásögur færandi nema að sá hinn sami hafði greinst með alvarlegan kvilla í baki og hafði fimm mánuðum áður verið skipað af læknum að hvíla sig frá íþróttaiðkun í 6-9 mánuði. Þegar kallið kom frá unglingalandsliðinu hafði umræddur leikmaður verið frá keppni í heila fimm mánuði og í engu leikformi. Það var síðan fyrir nokkrum vikum sem hann fékk grænt ljós frá læknum um að byrja að spila á ný, en þá hafði hann ekki sparkað í bolta í átta mánuði. Þetta atvik fékk mig til að rifja upp hliðstætt atvik sem átti sér stað fyrir fáeinum árum þegar ég sjálfur var leikmaður á þessum aldri. Þá voru tveir jafnaldrar mínir valdir í U-17 ára landslið Íslands þrátt fyrir að hafa hætt knattspyrnuiðkun rúmu ári áður. Ástæðan fyrir valinu getur ekki hafa verið önnur en sú að þeir höfðu verið fastamenn í hinum ýmsu æfingabúðum og úrtökum á vegum KSÍ árin áður og hlytu því að kunna eitthvað í fótbolta. Hér er ég ekki að fara með neinar fleipur heldur er ég að rekja tvö dæmi á síðustu árum sem ég veit með vissu að eru rétt og tengjast mér persónulega. Eru þessi tvö dæmi þau einu sinnar tegundar sem komið hafa upp á síðustu árum? Mér er það til efs. Reyndar hef ég heyrt fleiri fleiri hliðstæð dæmi utan af mér þar sem ungir leikmenn hafa þekkst boð KSÍ um að spila unglingalandsleik þrátt fyrir að hafa lagt skóna "formlega" á hilluna meira en ári áður. Það hafa þeir komist upp með, enda vita þjálfarnir ekki betur. Allt styður þetta þá tilgátu sem verið hefur á sveimi í fjöldamörg ár - að það sé í raun erfiðara að detta út úr landsliðinu en að komast í það. Það að leikmaður skuli hafa verið valinn í landsliðsúrtak á vegum Íslands eftir að hafa verið meiddur í tæplega hálft ár, hvað þá hættur í rúmt ár, er einfaldlega skandall og sýnir að eftirlit með leikmönnum er stórlega ábótavant. Ábyrgðin hlýtur að leggjast á þjálfarann og er ekki hægt annað en að efast um hvort sá maður sé starfi sínu vaxin. Tökum dæmið um leikmannin sem hafði verið meiddur í tæpt hálft ár. Það að hann skuli hafa verið valinn í landsliðshóp staðfestir að landsliðsþjálfari hafði ekki mætt á leik með liði hans í fimm mánuði. Það þýðir að landsliðsþjálfari hafði ekki haft samband við þjálfara viðkomandi félagsliðs í fimm mánuði. Það þýðir að landsliðsþjálfari hefur ekki verið að sinna einum af grunnskyldum allra þjálfara í fimm mánuði - það grundvallaratriði að vita hvernig ásigkomulagi leikmenn sínir eru í. En af hverju stafa þessi slælegu vinnubrögð? Mín tilgáta er sú að slíkt val, hvort sem um er að ræða í einhvern úrtakshóp eða sjálfan landsliðshópinn, byggist á þeim kjarna leikmanna sem tilnefndir eru af sínu félagsliði í 4. flokki til að taka þátt í æfingabúðum á Laugarvatni sem haldnar eru á ári hverju. Þær búðir eru á vegum KSÍ það er í þeim sem athugun á efnilegustu leikmönnum landsins hefst. Það er þar sem hin svokallaða "landsliðs-klíka" byrjar að myndast. Það væri reyndar verðugt rannsóknarefni að kanna hversu margir af þeim leikmönnum sem hafa spilað með ungmennaliðum íslands undanfarin ár voru valdir í Laugarvatns-úrtakið í 4. flokki. Mín ágiskun er að þeir séu mjög margir. Staðreyndin er að með því að komast í það úrtak ertu á grænni grein varðandi landsliðsval í framtíðinni. Með því að komast í Laugarvatns-úrtakið ertu kominn á þann lista leikmanna sem þjálfarar KSÍ eru með á sínum vegum og byggja val sitt á, að undanskildum ákveðnum fjölda yfirburðaleikmanna sem koma upp í hverjum árgangi - leikmönnum sem fylgst er með og eiga ávallt fast sæti í ungmennalandsliðum Íslands. Valið á öðrum leikmönnum byggist á reynslu fyrri úrtaka og æfingabúða, og skiptir þá engu hvort viðkomandi leikmaður hafi verið hættur knattspyrnuiðkun í meira en ár, eins og sagan sýnir. Allir þeir leikmenn sem komu við sögu í þeim persónulegu dæmum sem ég rakti í upphafi pistilsins, og fleiri til, fóru til dæmis á Laugarvatn í 4. flokki. Tilviljun eða hvað? Vignir Guðjónsson - vignir@frettabladid.is
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar