Gatnamál á villigötum 14. apríl 2005 00:01 Auglýsingar Umferðarstofu hafa svo sannarlega vakið athygli og núna sitja margir foreldrar í umferðinni og skammast sín fyrir hvernig þeir tala og skammast út í aðra á meðan þeir eru að keyra. Þetta er stór auglýsingaherferð og maður hlýtur að spyrja sig hvort það sé svona algengt að foreldrar og aðrir skammist í umferðinni. Sennilega er það þó markmið Umferðarstofu að fá foreldrar til að vellta því fyrir sér hvernig ökumenn þeir eru allment, en ekki bara að huga að orðbragðinu. En orðbragðið varð fyrir valinu, og það hittir í mark vegna þess að langflestir kannast við að haga sér svona.Hvað er það sem ergir okkur svona í umferðinni? Af hverju erum við sífellt að skammast út í það að Íslendingar séu hrikalegir bílstjórar og kunni ekki að fara eftir umferðarreglunum og enginn virðist hugsa um að láta umferðina ganga, heldur bara að komast sjálfur leiðar sinnar, skítt með hina! Ekki virðist gatnakerfið létta undir með fólki að keyra almennilega því ef eitthvað er þá er það stútfullt af furðulegum beygjum, krókum og hringtorgum sem eru ekkert nema óskiljanleg, rugla ökumenn í rýminu og pirra þá. Nú rísa mislæg gatnamót út um allan bæ og maður hefði ætlað að þau væru til þess fallinn að létta á umferðinni svo hún geti gengið greiðlega. En allt annað virðist vaka yfir gatnamála yfirvöldum, því ef eitthvað er þá flækir hún umferðina til muna. Fólk er að stoppa á ljósum upp á brú og taka stórar beygjur þvert yfir þar sem erfitt er að átta sig á hvert beygjan liggur. Allt er þetta til þess fallið að auka slysahættu til muna þegar markmiðið er víst það að draga úr hraða. Það sem gerist hinsvegar að aksturstefna bílanna er sífellt að mætast og ekki er alltaf hægt að treysta á það að ljósin stoppi menn. Væri ekki mun gáfulegra að setja gatnamótin þannig upp að hægt sé að keyra greiðlega án þess að þurfa sífellt að stoppa til að hleypa í gegn bílum sem eru að koma úr annari átt? Það mætti halda að gatnamálayfirvöld hafi aldrei séð eða heyrt um slík gatnamót en þau eru til víða í hinum vestræna heimi og virka bara mjög vel. Hjá Útvarpi Umferðarráði kom það eitt sinn fram að allt gatnakerfið miðaði við að hægja á umferðinni því hraðinn væri okkar helsti óvinur. Furðulegt viðhorf á tímum þegar hraði skiptir öllu, en skiljanlegt þó þegar litið er til þess að flest alvarleg umferðarslys koma til vegna hraðaksturs. En slysin verða einnig þegar bílar mætast úr ólíkri átt. Aftur á móti er það spurning hvort þetta sé rétta leiðin til þess að draga úr hræðilegum umferðaslysum. Því miður verður sennilega aldrei hægt að koma alveg í veg fyrir þau en það er skylda yfirvalda og þeirra sem skipuleggja göturnar að minnka hættuna eins og hægt er. Væri því ekki betra að láta umferðina flæða og reyna að draga úr því að bílar séu að mætast og keyra í veg fyrir hvern annan? Mislæg gatnamót ættu að virka alveg eins og þau gera annarstaðar í hinum siðmenntaða heimi þar sem fólk fer upp á brú og keyrir svo af henni og niður á hraðbrautina án þess að þurfa að stoppa. Allt stopp og öll ljós hægja vissulega á umferðinni en þau hægja ef til vill einum of á henni, og þar af leiðandi eru aftanákeyrslur daglegt brauð. Í íbúahverfum eru allir sammála um að það þurfa að draga úr hraða og gæta þess að menn keyri varlega, en þegar kemur að stofnbrautum sem liggja í gegnum borgina og flestir keyra daglega, ætti að vera að minnsta kosti ein braut ljóslaus endanna á milli með mislægum gatnamótum þannig að bílar sem koma að henni geti farið inn á hana og af án þess að þurfa að stoppa. Líklega myndi meðalhraði aukast en menn væru minna að keyra aftan á, í veg fyrir hvorn annan og kæmust hratt og örugglega leiðar sinnar. Mjög líklega myndi umferðaslysum fækka við þetta en ekki fjölga. Annað vandamál sem til kemur með öllum þessum ljósum, sem virðast spretta upp eins og sveppir um alla borg, er að bílarnir menga meira. Við það að stöðva bílinn og taka af stað í sífellu eykst eldsneytisneysla til muna sem þýðir meiri mengun. Fólk er lengur að keyra á milli staða og hver bíll er lengur í umferðinni en ef hann gæti keyrt greiðlega og því er hann lengur í gangi og mengar meira. Umhverfissjónarmið er þáttur sem mjög nauðsynlegt er að hugsa um þegar umferðin er skipulögð því bílamengun er mjög alvarlegt mál. Augljóst er að ekki er hægt að skipuleggja allt gatnakerfið í kringum það eitt að það verði að draga úr hraða því það þarf alltaf að líta á heildarmyndina. Engum líður vel að þurfa alltaf að vera stopp í umferðinni. Skynsemi verður að ráða ferðinni, en það virðist hún ekki hafa gert til þessa. Það sem er mikilvægast er að umferðin flæði vel og fólk komist leiðar sinnar án vandkvæða því þetta er samgöngukerfi þar sem skiptir máli að komast hratt á milli staða, án þess þó að aka hættulega hratt. Fólki er treyst fyrir því að aka bíl, því verður að vera treyst fyrir því að aka skynsamlega en til þess þarf a bjóða upp á skynsamlegt gatnakerfi til að keyra eftir. Víkjum aftur að fyrstu spurningunni um það af hverju við teljum okkur keyra svona illa. Svarið við því er að spyrja á móti: Keyrum við svona illa eða er kerfið sem við keyrum eftir einfaldlega slæmt? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Í brennidepli Kristín Eva Þórhallsdóttir Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei Skoðun Halldór 06.12.25 Halldór Baldursson Halldór Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Auglýsingar Umferðarstofu hafa svo sannarlega vakið athygli og núna sitja margir foreldrar í umferðinni og skammast sín fyrir hvernig þeir tala og skammast út í aðra á meðan þeir eru að keyra. Þetta er stór auglýsingaherferð og maður hlýtur að spyrja sig hvort það sé svona algengt að foreldrar og aðrir skammist í umferðinni. Sennilega er það þó markmið Umferðarstofu að fá foreldrar til að vellta því fyrir sér hvernig ökumenn þeir eru allment, en ekki bara að huga að orðbragðinu. En orðbragðið varð fyrir valinu, og það hittir í mark vegna þess að langflestir kannast við að haga sér svona.Hvað er það sem ergir okkur svona í umferðinni? Af hverju erum við sífellt að skammast út í það að Íslendingar séu hrikalegir bílstjórar og kunni ekki að fara eftir umferðarreglunum og enginn virðist hugsa um að láta umferðina ganga, heldur bara að komast sjálfur leiðar sinnar, skítt með hina! Ekki virðist gatnakerfið létta undir með fólki að keyra almennilega því ef eitthvað er þá er það stútfullt af furðulegum beygjum, krókum og hringtorgum sem eru ekkert nema óskiljanleg, rugla ökumenn í rýminu og pirra þá. Nú rísa mislæg gatnamót út um allan bæ og maður hefði ætlað að þau væru til þess fallinn að létta á umferðinni svo hún geti gengið greiðlega. En allt annað virðist vaka yfir gatnamála yfirvöldum, því ef eitthvað er þá flækir hún umferðina til muna. Fólk er að stoppa á ljósum upp á brú og taka stórar beygjur þvert yfir þar sem erfitt er að átta sig á hvert beygjan liggur. Allt er þetta til þess fallið að auka slysahættu til muna þegar markmiðið er víst það að draga úr hraða. Það sem gerist hinsvegar að aksturstefna bílanna er sífellt að mætast og ekki er alltaf hægt að treysta á það að ljósin stoppi menn. Væri ekki mun gáfulegra að setja gatnamótin þannig upp að hægt sé að keyra greiðlega án þess að þurfa sífellt að stoppa til að hleypa í gegn bílum sem eru að koma úr annari átt? Það mætti halda að gatnamálayfirvöld hafi aldrei séð eða heyrt um slík gatnamót en þau eru til víða í hinum vestræna heimi og virka bara mjög vel. Hjá Útvarpi Umferðarráði kom það eitt sinn fram að allt gatnakerfið miðaði við að hægja á umferðinni því hraðinn væri okkar helsti óvinur. Furðulegt viðhorf á tímum þegar hraði skiptir öllu, en skiljanlegt þó þegar litið er til þess að flest alvarleg umferðarslys koma til vegna hraðaksturs. En slysin verða einnig þegar bílar mætast úr ólíkri átt. Aftur á móti er það spurning hvort þetta sé rétta leiðin til þess að draga úr hræðilegum umferðaslysum. Því miður verður sennilega aldrei hægt að koma alveg í veg fyrir þau en það er skylda yfirvalda og þeirra sem skipuleggja göturnar að minnka hættuna eins og hægt er. Væri því ekki betra að láta umferðina flæða og reyna að draga úr því að bílar séu að mætast og keyra í veg fyrir hvern annan? Mislæg gatnamót ættu að virka alveg eins og þau gera annarstaðar í hinum siðmenntaða heimi þar sem fólk fer upp á brú og keyrir svo af henni og niður á hraðbrautina án þess að þurfa að stoppa. Allt stopp og öll ljós hægja vissulega á umferðinni en þau hægja ef til vill einum of á henni, og þar af leiðandi eru aftanákeyrslur daglegt brauð. Í íbúahverfum eru allir sammála um að það þurfa að draga úr hraða og gæta þess að menn keyri varlega, en þegar kemur að stofnbrautum sem liggja í gegnum borgina og flestir keyra daglega, ætti að vera að minnsta kosti ein braut ljóslaus endanna á milli með mislægum gatnamótum þannig að bílar sem koma að henni geti farið inn á hana og af án þess að þurfa að stoppa. Líklega myndi meðalhraði aukast en menn væru minna að keyra aftan á, í veg fyrir hvorn annan og kæmust hratt og örugglega leiðar sinnar. Mjög líklega myndi umferðaslysum fækka við þetta en ekki fjölga. Annað vandamál sem til kemur með öllum þessum ljósum, sem virðast spretta upp eins og sveppir um alla borg, er að bílarnir menga meira. Við það að stöðva bílinn og taka af stað í sífellu eykst eldsneytisneysla til muna sem þýðir meiri mengun. Fólk er lengur að keyra á milli staða og hver bíll er lengur í umferðinni en ef hann gæti keyrt greiðlega og því er hann lengur í gangi og mengar meira. Umhverfissjónarmið er þáttur sem mjög nauðsynlegt er að hugsa um þegar umferðin er skipulögð því bílamengun er mjög alvarlegt mál. Augljóst er að ekki er hægt að skipuleggja allt gatnakerfið í kringum það eitt að það verði að draga úr hraða því það þarf alltaf að líta á heildarmyndina. Engum líður vel að þurfa alltaf að vera stopp í umferðinni. Skynsemi verður að ráða ferðinni, en það virðist hún ekki hafa gert til þessa. Það sem er mikilvægast er að umferðin flæði vel og fólk komist leiðar sinnar án vandkvæða því þetta er samgöngukerfi þar sem skiptir máli að komast hratt á milli staða, án þess þó að aka hættulega hratt. Fólki er treyst fyrir því að aka bíl, því verður að vera treyst fyrir því að aka skynsamlega en til þess þarf a bjóða upp á skynsamlegt gatnakerfi til að keyra eftir. Víkjum aftur að fyrstu spurningunni um það af hverju við teljum okkur keyra svona illa. Svarið við því er að spyrja á móti: Keyrum við svona illa eða er kerfið sem við keyrum eftir einfaldlega slæmt?
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun