„Fyrir löngu orðin að að­stoðar­manninum sem ég leitaði af í tólf ár“

Sem er ein þeirra sem nú þegar notar gervigreindina í mjög miklu mæli í vinnu.

„En maður verður alltaf að líta á gervigreindina eins og starfsmann í þjálfun. Nota hyggjuvitið og almenna skynsemi og vera gagnrýnin á það sem hún gerir fyrir okkur.“

Guðrún segir líka mikilvægt að vera vakandi yfir því hversu hröð þróunin er.

„Það sem gervigreindin gat ekki gert fyrir þig í gær, er alveg möguleiki á að hún geti gert fyrir þig á morgun eða í næstu viku. Þú þarft alltaf að vera að prófa þig áfram og athuga hvað hún getur, þróunin er einfaldlega svo ör,“ segir Guðrún og bætir við:

,,Fyrir mig er hún að minnsta kosti fyrir löngu orðin að aðstoðarmanninum sem ég leitaði af í tólf ár.“

Í Atvinnulífinu í gær og í dag fáum við fullt af góðum ráðum og hugmyndum um það, hvernig við getum notað gervigreindina í vinnunni.

Launalausi aðstoðarmaðurinn

Guðrún starfar sem stjórnendaráðgjafi og hefur um árabil sérhæft sig í stefnumótun með fyrirtækjum, sveitafélögum og stofnunum.

Hún segir notkun gervigreindarinnar ekki aðeins nýtast sér vel, heldur líka viðskiptavinunum hennar.

„Ég nýti gervigreindina mjög mikið í alls kyns úrvinnslu sem áður tók mig langan tíma. Þessi tímasparnaður gerir það ekki aðeins að verkum að ég geti nýtt tímann minn meira í annað, heldur sparar hann viðskiptavinum mínum líka töluverðan kostnað.“

Dæmi um verkefni sem Guðrún biður gervigreindina um að gera er til dæmis að vinna úr gögnum af vinnustofum, draga gögnin saman, gera drög að stefnu eða búa til drög að myndrænni framsetningu.

„Eins líka að flokka fyrir mig gögn og þá fæ ég jafnvel enn fleiri víddir en áður. Því eitt af því sem gervigreindin er góð í er að benda okkur á fleiri sjónarhorn eða víddir. Eitthvað sem gæti tekið okkur langan tíma að vinna en hún getur gert á augabragði.“

Guðrún notar AI ChatGpt og segist enn sem komið er, ekki hafa kynnt sér aðrar tegundir. Sem allar eiga það þó sameiginlegt að mestu máli skiptir að vanda sig við það sem þú setur inn eða biður gervigreindina um.

„Eitt af því sem maður hefur lært er að ef þú vandar þig ekki og matar gervigreindina með hálfgerðu rusli, færðu rusl til baka. Fyrirmælin þurfa að vera mjög skýr: Hvað á gervigreindin að gera fyrir þig nákvæmlega? Hvaða gögn má hún nota og hvaða gögn ekki,“ nefnir Guðrún sem dæmi og bætir öðru góðu ráði við líka:

„Fólk þarf líka að hreinsa gögnin áður en unnið er með þau. Ég gerði það ekki fyrst en hef lært á þessu rúma ári sem ég hef notað gervigreindina í vinnu, að það að hreinsa gögnin er jafn mikilvægt og að vera skýr í fyrirmælum. Annars er hætta á að hún ruglist eða styðjist við gögn eða fyrirmæli frá þér sem eiga ekki við.“

Guðrún segir eitt af því sem sé líka svo gott við þennan launalausa aðstoðarmann er að gervigreindin lærir að þekkja okkur.

Hún er farin að þekkja mig nokkuð vel; Veit hvað ég vil og hverjar mínar áherslur eru í vinnunni eða verkefnaskilum. 

Ég hef líka vanið mig á að tala við hana á ákveðin hátt. Þakka til dæmis alltaf fyrir þegar hún lýkur verkefni. 

Þetta er því orðið nokkurs konar samtalsform á milli mín og hennar;

 Ekkert ólíkt því og að tala við manneskju.“

Gervigreindin og vinnustofur

Guðrún segir eitt af því sem sé svo auðvelt og gott við gervigreindina, sé það hversu auðvelt það er að biðja hana um að endurvinna hlutina, betrumbæta eða gera eitthvað upp á nýtt.

Eitthvað sem væri mjög tímafrekt fyrir okkur mannfólkið.

Segjum sem svo að það bætist við einhver gögn eða þú bætir einhverju atriði við eða áherslu. Þá getur þú einfaldlega sagt: 

Viltu endurvinna þetta verkefni með tilliti til þess hverju hefur verið bætt við.“

Sem gervigreindin gerir þá á augabragði.

En þótt gervigreindin geti margt, getur hún alls ekki allt það sem mannfólkið getur.

„Það myndi ekki hvarfla að mér að nota gervigreindina í staðinn fyrir vinnustofur með starfsfólki þeirra viðskiptavina sem ég er að vinna með. Því þetta mannlega innsæi sem við búum yfir, ræður gervigreindin ekkert við. Fólk kann til dæmis að lesa í aðstæður og umhverfi sem gervigreindin kann ekki, allavega ekki enn sem komið er. Á vinnustofum er fólk í hópum að ræða sig niður á einhverja niðurstöðu og það sem kemur út úr því, er einfaldlega eitthvað sem gervigreindin getur seint lært,“ segir Guðrún en bætir við:

„Hins vegar nýti ég gervigreindina í auknum mæli á þessum vinnustofum. Tek kannski myndir af því sem fólk hefur skrifað niður á blöð eða miða og bið hana um að vinna úr gögnunum.“

Þar hafi hún til dæmis lært að gervigreindin ræður ekki við að lesa úr of smáu letri á litlum minnismiðum. En kannski er hún búin að læra það núna?

„Þetta er samt gott dæmi um eitthvað sem ég sjálf þarf að vera vakandi yfir og prófa reglulega. Því þótt hún ráði ekki við þetta í dag er ekkert sem segir að hún gæti það ekki allt í einu á morgun eða hinn.“

En hvernig upplifir þú stöðuna á þekkingu eða notkun starfsfólks vinnustaða á gervigreind?

„Fólk virðist á afar mismunandi stöðum í notkun,“ svarar Guðrún og bætir við:

„Margir hafa til dæmis prófað sig áfram með gervigreindina í persónulega lífinu. Eru búnir að uppgötva að gervigreindin er besta ferðaskrifstofan, að hún nýtist vel fyrir ýmiss heilsutengd málefni, uppskriftir og fleira.“

Sumir séu hins vegar farnir að nýta hana fyrir vinnuna. Á meðan aðrir eru ekki að nota hana neitt.

„Á sömu vinnustöðum getur því verið fólk sem er annars vegar að nota gervigreindina þó nokkuð, en hins vegar fólk sem er það alls ekki og er jafnvel að upplifa smá hræðslu gagnvart þessari tækni.“

Þetta segir Guðrún mikilvægt að stjórnendur átti sig á og bæti úr.

„Það þarf að meðhöndla gervigreindina eins og hverja aðra innleiðingu á nýrri tæknilausn og fylgja þessari innleiðingu eftir með fræðslu og þjálfun til að tryggja að allir séu á sömu blaðsíðu og í sömu bók. Vinnustaðir þurfa að ákveða hvernig á að nota gervigreindina og hvernig ætlunin er að umgangast þetta tæki og tól,“ segir Guðrún og bætir við:

Annars er hætta á að notkunin verði svolítið hipps um happs og það er í raun staðan eins og ég upplifi hana víða núna.“

Guðrún segir þá stöðu svo sem vel skiljanlega líka.

„Því gervigreindin er eitthvað sem við fengum bara allt í einu í fangið. Og hún er að verða öflugri og öflugri frá degi til dags. Fyrir stjórnendur er því ekki seinna vænna en að huga að þessum málum strax og þjálfa sitt fólk í samræmi.“

Enn fleiri góð ráð

Guðrún segir engan vinnustað undanskilinn því að þurfa að læra á gervigreindina og hvernig hún getur nýst þeim í starfseminni.

„Það góða er að hún er ekki dýr þannig að ólíkt mörgum tækninýjungum sem við höfum áður fengið, geta lítil fyrirtæki líka farið að nýta sér þessa tækni strax.“

Sjálf telur hún hræðsluna við gervigreindina minni nú en til dæmis fyrir rúmu ári síðan, þegar hún sjálf fór fyrst fyrir alvöru að nýta sér gervigreindina í vinnu.

„Vinnustaðir eru líka komnir lengra. Margir til dæmis komnir með Copilot sem er þá hluti af öllum þeim tólum og verkfærum sem Microsoft býður upp á,“ segir Guðrún en bendir á að á þessi tól þurfi þó að kenna.

Allt sé þetta spurning um að nýta gervigreindina sem hjálpartæki.

Fyrirtæki geta hæglega einsett sér að eyða allri handavinnu. Því gervigreindin getur séð um svo mörg úrvinnsluverkefni. 

Til dæmis í bókhaldi. Þar sem vinnan verður mun skilvirkari því gervigreindin getur séð um svo margt fyrir okkur á öruggari og fljótvirkari hátt en við mannfólkið ráðum við,“ 

segir Guðrún.

„Ég upplifi það líka oft þannig að gervigreindin nær meiri dýpt í verkefni og úrvinnslu gagna. Einfaldlega vegna þess að hún á auðvelt með að spegla mörg sjónarhorn og víddir, mun hraðar og í meira mæli en við ráðum við.“

Að mati Guðrúnar felur gervigreindin því í sér gríðarleg tækifæri. Ekki aðeins til hagræðingar eða til að auka á skilvirkni, heldur líka ýmiss konar tækifæri um það hvernig hún getur nýst okkur.

„Til að undirbúa mig undir þetta viðtal spurði ég hana til dæmis hvernig mín notkun hefði breyst og þróast á þessu rúma ári,“ segir Guðrún og hlær.

En bætir við:

„Og það var alveg þrælmerkilegt að sjá hversu mikið hefur breyst hjá mér á þessu rúma ári. Hvað ég er farin að nota hana í miklu fleiri verkefni nú en áður.“

Það skemmtilega var síðan viðbótin.

„Gervigreindin hættir hins vegar aldrei og er alltaf að spyrja mann eða bjóða manni eitthvað meira. Viltu að ég sýni þér dæmi um þetta eða hitt? Og þá segir maður bara Já, já og aftur já, því oft er hún að bjóða eitthvað fram sem vekur forvitni manns: Hvað ætlar hún að sýna mér núna?“

Í samtalinu til undirbúnings á þessu viðtali, gerðist nákvæmlega einmitt það.

„Því hún spurði hvort ég vildi fá fleiri hugmyndir um hvernig ég gæti notað hana enn meira við vinnu og auðvitað svaraði ég þá Já!“

Það sem gervigreindin stakk þá upp á er að Guðrún nýti hana ekki aðeins sem góða hjálparhellu í bakvinnsluverkefnum.

„Hún leggur til að ég nýti hana fyrr í ferlinu, þannig að hún sé til dæmis að koma inn í verkefni, viðtöl eða vinnustofur í upphafi. Gefi mér endurgjöf strax þannig að ég nái jafnvel að leiða umræður eða viðtöl inn á fleiri þætti en ég myndi annars gera.“

Og það er ljóst að verksvið aðstoðarmannsins launalausa er líklegt til að fara vaxandi hjá Guðrúnu.

„Mér fannst þetta að minnsta kosti ansi skemmtilegar pælingar hjá henni og alveg pottþétt eitthvað sem ég ætla að skoða nánar.“