Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir skrifar 2. júní 2025 14:17 - Opið bréf til Jóhönnu Héðinsdóttur, nýráðins skólastjóra Seljaskóla í Reykjavík Til hamingju með að vera komin með fasta ráðningu sem skólastjóri Seljaskóla. Eftir tíð skólastjóraskipti síðustu ára er gott að vita af því að það verði ekki breyting í brúnni fyrir næsta skólaár. Við höfum því miður aldrei hist en við höfum áður verið í bréfasamskiptum. Ég er eitt fjölmargra foreldra barns í Seljaskóla sem varð fyrir vonbrigðum í haust þegar í ljós kom að þú ætlaðir ekki að halda áfram með þá vinnu sem unnin var skólaárið 2023-24, sem hafði sem markmið að gera Seljaskóla að símalausum skóla. Taka þarf fram að skólinn er símalaus fram að unglingastigi, en það þarf að fara alla leið og banna símanotkun barna á unglingastigi. Á foreldrafundi kom fram að þú teldir þig ekki hafa umboð til að fara í þessa vinnu þar sem þú værir ekki fastráðin sem skólastjóri. Núna er það breytt. Í samskiptum okkar taldir þú þetta ekki vera forgangsmál og að þetta væri of mikil vinna til að fara í innan skólans. Þú vildir bíða eftir miðlægri ákvörðun frá Reykjavíkurborg. En þú hvattir mig líka til að koma sjónarmiðum mínum á framfæri og ég hef ákveðið að gera það með þessum hætti. Það er nefnilega kominn tími til að hætta með þessa gríðarstóru félagslegu tilraun sem á sér stað í skólunum. Tilraun sem aldrei var borin undir siðanefnd eða samþykkis aflað. Áhrifin eru að koma í ljós og þau eru ekki uppbyggileg. Í nýlegri úttekt á vegum sænskra stjórnvalda kom fram að síma- og skjánotkun hafi neikvæð áhrif á getu nemenda til að einbeita sér í tímum og þar með að læra. Það er ekkert sem segir að áhrifin ætti að vera önnur hér. Börn eru ekki fullþroska, þau hafa ekki hæfni til að sjá hvað er þeim fyrir bestu og þess vegna þurfa þau leiðsögn frá foreldrum. Og þó að unglingar séu að fikra sig í áttina að því að taka sjálfstæðar ákvarðanir eru börn á unglingastigi ekki fullfær um það. Þau finna hvernig þau sogast inn í skjáinn og þó þau átti sig á því að það hefur neikvæð áhrif á líðan þeirra hafa þau ekki þroska til að skammta sér tíma. Fíkn hefur sterkt aðdráttarafl og börnin okkar eru varnarlaus enda hafa stór teymi sérfræðinga hannað tæknina með það að markmiði að gera okkur háð henni. Í skýrslunni sem sænsk stjórnvöld létu gera koma fram skýrar ráðleggingar sem verið er að vinna úr. Mælt er með að banna ekki bara síma innan skólans heldur að safna þeim saman í upphafi skóladagsins til að tryggja það að freistingin sé ekki til staðar. Því hvernig á barn að geta staðist freistinguna að skoða annað en það á að vera að gera þegar tölvan er beint fyrir framan þau og síminn titrandi í vasanum. Einnig er mælt með að draga verulega úr notkun skjáa í leikskólastarfi og stórminnka tölvunotkun í grunnskólum. Í staðinn á að efla útgáfu námsbóka og styrkja skólabókasöfn. Í þau skipti sem ég hef átt erindi niður í skóla á skólatíma blasir við mér sorgleg sýn. Unglingar sem sitja þó að þau séu í sama rými eru ekki í samskiptum við hvort annað. Allir sitja með sinn skjá fyrir framan sig og þó að það sé að sjálfsögðu hægt að hafa samskipti í gegnum snjallsíma þá jafnast það ekki á við bein samskipti. Enda hafa rannsóknir sýnt að þó að snjallsímanotkun geti að einhverju leyti stutt við þá sem eiga erfitt með félagsleg tengsl þá er þetta samband ekki línulegt og með aukinni notkun sjáist þveröfug áhrif. Einnig hefur verið sýnt fram á að þeir sem eru meira í beinum félagslegum samskiptum eru hamingjusamari en þeir sem einkum eru í samskiptum við aðra í gegnum skjái, og að það sé til staðar öfugt samband á milli skjátíma og hamingju. Börn og unglingar eru að þróa með sér félagslega færni og til þess þurfa þau að læra að túlka viðbrögð þeirra sem þau eru í samskiptum við. Læra að túlka svipbrigði, tónfall raddarinnar og líkamsstöðu. Þetta kemur ekki fram með sama hætti þegar samskipti eiga sér stað í gegnum tölvu eða skjá og tjámerki fylla þessa þörf bara upp að vissu marki. Hvernig eiga þau að geta æft félagsleg samskipti þegar þau fá ekki tækifæri til þess? Ég veit um dæmi þar sem barn er búið að vera 3-4 klukkutíma í snjallsímanum sínum þegar það kemur heim úr skólanum. Hvað er þá mikill tími eftir til að fylgjast með kennaranum og náminu? Hvað þá til að æfa félagslega færni. Sem betur fer eru margir að vakna upp af slæmum draum og það er dæmi um sveitarfélag sem hefur tekið stefnumótandi ákvörðun fyrir sína skóla. Akureyrarbær tók ákvörðun um að hafa símafrí í sínum grunnskólum og ég hef ekki heyrt nein mótmæli frá foreldrum eða öðrum varðandi það Seljaskóli hafði tækifæri til að vera í fararbroddi varðandi það að taka ákvörðun um símalausan skóla. Í staðinn verður skólinn eftirlegukind á meðan beðið er eftir stefnumarkandi ákvörðun frá borginni. En stefnuleysið í borginni er algjört og virðist þar beðið eftir að skólarnir sjálfir taki ákvörðunina þannig að borgin þurfi ekki að taka afstöðu. En meðan Seljaskóli bíður eftir að borgin ákveði sig taka aðrir skólar af skarið, samanber nýlega grein í Vísi (Alls 70 prósent grunnskóla í Reykjavík símalausir - Vísir) þar sem fram kemur að meirihluti grunnskóla í Reykjavík væru orðnir símalausir. Því spyr ég aftur, getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli? Höfundur er foreldri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Símanotkun barna Reykjavík Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Sjá meira
- Opið bréf til Jóhönnu Héðinsdóttur, nýráðins skólastjóra Seljaskóla í Reykjavík Til hamingju með að vera komin með fasta ráðningu sem skólastjóri Seljaskóla. Eftir tíð skólastjóraskipti síðustu ára er gott að vita af því að það verði ekki breyting í brúnni fyrir næsta skólaár. Við höfum því miður aldrei hist en við höfum áður verið í bréfasamskiptum. Ég er eitt fjölmargra foreldra barns í Seljaskóla sem varð fyrir vonbrigðum í haust þegar í ljós kom að þú ætlaðir ekki að halda áfram með þá vinnu sem unnin var skólaárið 2023-24, sem hafði sem markmið að gera Seljaskóla að símalausum skóla. Taka þarf fram að skólinn er símalaus fram að unglingastigi, en það þarf að fara alla leið og banna símanotkun barna á unglingastigi. Á foreldrafundi kom fram að þú teldir þig ekki hafa umboð til að fara í þessa vinnu þar sem þú værir ekki fastráðin sem skólastjóri. Núna er það breytt. Í samskiptum okkar taldir þú þetta ekki vera forgangsmál og að þetta væri of mikil vinna til að fara í innan skólans. Þú vildir bíða eftir miðlægri ákvörðun frá Reykjavíkurborg. En þú hvattir mig líka til að koma sjónarmiðum mínum á framfæri og ég hef ákveðið að gera það með þessum hætti. Það er nefnilega kominn tími til að hætta með þessa gríðarstóru félagslegu tilraun sem á sér stað í skólunum. Tilraun sem aldrei var borin undir siðanefnd eða samþykkis aflað. Áhrifin eru að koma í ljós og þau eru ekki uppbyggileg. Í nýlegri úttekt á vegum sænskra stjórnvalda kom fram að síma- og skjánotkun hafi neikvæð áhrif á getu nemenda til að einbeita sér í tímum og þar með að læra. Það er ekkert sem segir að áhrifin ætti að vera önnur hér. Börn eru ekki fullþroska, þau hafa ekki hæfni til að sjá hvað er þeim fyrir bestu og þess vegna þurfa þau leiðsögn frá foreldrum. Og þó að unglingar séu að fikra sig í áttina að því að taka sjálfstæðar ákvarðanir eru börn á unglingastigi ekki fullfær um það. Þau finna hvernig þau sogast inn í skjáinn og þó þau átti sig á því að það hefur neikvæð áhrif á líðan þeirra hafa þau ekki þroska til að skammta sér tíma. Fíkn hefur sterkt aðdráttarafl og börnin okkar eru varnarlaus enda hafa stór teymi sérfræðinga hannað tæknina með það að markmiði að gera okkur háð henni. Í skýrslunni sem sænsk stjórnvöld létu gera koma fram skýrar ráðleggingar sem verið er að vinna úr. Mælt er með að banna ekki bara síma innan skólans heldur að safna þeim saman í upphafi skóladagsins til að tryggja það að freistingin sé ekki til staðar. Því hvernig á barn að geta staðist freistinguna að skoða annað en það á að vera að gera þegar tölvan er beint fyrir framan þau og síminn titrandi í vasanum. Einnig er mælt með að draga verulega úr notkun skjáa í leikskólastarfi og stórminnka tölvunotkun í grunnskólum. Í staðinn á að efla útgáfu námsbóka og styrkja skólabókasöfn. Í þau skipti sem ég hef átt erindi niður í skóla á skólatíma blasir við mér sorgleg sýn. Unglingar sem sitja þó að þau séu í sama rými eru ekki í samskiptum við hvort annað. Allir sitja með sinn skjá fyrir framan sig og þó að það sé að sjálfsögðu hægt að hafa samskipti í gegnum snjallsíma þá jafnast það ekki á við bein samskipti. Enda hafa rannsóknir sýnt að þó að snjallsímanotkun geti að einhverju leyti stutt við þá sem eiga erfitt með félagsleg tengsl þá er þetta samband ekki línulegt og með aukinni notkun sjáist þveröfug áhrif. Einnig hefur verið sýnt fram á að þeir sem eru meira í beinum félagslegum samskiptum eru hamingjusamari en þeir sem einkum eru í samskiptum við aðra í gegnum skjái, og að það sé til staðar öfugt samband á milli skjátíma og hamingju. Börn og unglingar eru að þróa með sér félagslega færni og til þess þurfa þau að læra að túlka viðbrögð þeirra sem þau eru í samskiptum við. Læra að túlka svipbrigði, tónfall raddarinnar og líkamsstöðu. Þetta kemur ekki fram með sama hætti þegar samskipti eiga sér stað í gegnum tölvu eða skjá og tjámerki fylla þessa þörf bara upp að vissu marki. Hvernig eiga þau að geta æft félagsleg samskipti þegar þau fá ekki tækifæri til þess? Ég veit um dæmi þar sem barn er búið að vera 3-4 klukkutíma í snjallsímanum sínum þegar það kemur heim úr skólanum. Hvað er þá mikill tími eftir til að fylgjast með kennaranum og náminu? Hvað þá til að æfa félagslega færni. Sem betur fer eru margir að vakna upp af slæmum draum og það er dæmi um sveitarfélag sem hefur tekið stefnumótandi ákvörðun fyrir sína skóla. Akureyrarbær tók ákvörðun um að hafa símafrí í sínum grunnskólum og ég hef ekki heyrt nein mótmæli frá foreldrum eða öðrum varðandi það Seljaskóli hafði tækifæri til að vera í fararbroddi varðandi það að taka ákvörðun um símalausan skóla. Í staðinn verður skólinn eftirlegukind á meðan beðið er eftir stefnumarkandi ákvörðun frá borginni. En stefnuleysið í borginni er algjört og virðist þar beðið eftir að skólarnir sjálfir taki ákvörðunina þannig að borgin þurfi ekki að taka afstöðu. En meðan Seljaskóli bíður eftir að borgin ákveði sig taka aðrir skólar af skarið, samanber nýlega grein í Vísi (Alls 70 prósent grunnskóla í Reykjavík símalausir - Vísir) þar sem fram kemur að meirihluti grunnskóla í Reykjavík væru orðnir símalausir. Því spyr ég aftur, getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli? Höfundur er foreldri.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun