Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar 30. maí 2025 11:02 Aðför er gerð að tjáningarfrelsi víða um heim þessi dægrin og lýðræðissamfélög Vesturlanda eru þar ekki undanskilin, heldur ganga þau því miður stundum á undan með góðu fordæmi. Í Evrópulöndum eins og Bretlandi og Þýskalandi eru almennir borgarar í stórauknum mæli sóttir til saka fyrir tjáningu á netinu. Rifja má upp ritskoðunarstarfsemi af hálfu samfélagsmiðlarisa í nánu samstarfi við bandarísk yfirvöld á síðustu árum. Einnig má líta til bandarískra háskóla nú um mundir, þar sem fjallað hefur verið um að nemendur eða starfsmenn sem gagnrýna stríðsrekstur Ísraelshers eru fyrir vikið afgreiddir sem gyðingahatarar í sumum tilfellum og látnir gjalda gagnrýninnar dýrum dómi, t.d. með brottrekstri. Það er einmitt algeng aðferð í þessum málum, að lýsa því yfir að hatur á einum eða öðrum hópi búi að baki því sem viðkomandi er að segja. Ekki þarf að færa neinar sönnur á meint hatur, heldur nægir bara að halda því fram, klína því á menn og þá er björninn unninn. Þegar yfirvöld hafa síðan upplýst þegnana um að einstaklingur hafi gerst sekur um hinn ófyrirgefanlega glæp, hatur, eru þeim allir vegir færir í skoðanakúguninni, alltént í augum þeirra sem ekki hugsa málið til enda. Í okkar fjölbreytta samfélagi fer ekki fram hjá neinum að fólk hefur mjög skiptar skoðanir á stórum og umtöluðum málum. Það getur tekið á taugarnar en maður hefur borið þá von í brjósti, að flestir séu sammála um að takmörkun tjáningar með hvers konar valdbeitingu eigi að vera allra síðasta úrræði sem gripið er til. Að vísu er sú von mín að dofna. Ég held þó áfram að vara við þeirri þróun að fólki sé í auknum mæli meinað að tjá sínar skoðanir með atbeina dómstóla, útilokun frá opinberu lífi eða aðför að lífsviðurværi þess. Félagasamtökin Andrými á Akureyri Skýrasta aðförin að tjáningarfrelsi eru afskipti lögregluvalds en til eru margvíslegar ísmeygilegri leiðir til að grafa undan frelsinu, án þess að lögregla komi við sögu. Athygli mín hefur verið vakin á forvitnilegu máli, þar sem sannarlega reynir á tjáningarfrelsi almennra borgara í opinberri umræðu. Málið er á sinn hátt ekki ókunnuglegt. Einstaklingur tjáir skoðanir sínar á netinu og öðrum er misboðið og er honum innilega ósammála. Í stað þess þó að skiptast einfaldlega á skoðunum og láta þar við sitja, er gripið til þess ráðs að tilkynna einstaklinginn til opinbers aðila, þar sem hann á eitthvað undir, í von um að sá aðili sjái um að refsa honum fyrir tjáningu sína. Tölvupóstar sem ég hef undir höndum virðast sýna tilraunir framkvæmdastjóra Samtakanna 78 til að fá Akureyrarbæ til þess að takmarka aðgang einstaklings að opinberri þjónustu, sem hefur tjáð sig með ákveðnum hætti um kynjamál á netinu. Kristína Ösp Steinke hefur tekið þátt í og haft forystu um starfsemi félagasamtakanna Andrýmisins frá stofnun þeirra á Akureyri árið 2024. Þau hafa haldið regluleg námskeið í margs konar hæfni og kunnáttu sem hjálpar fólki að reka heimili, í betri nýtni, sjálfbærni og að hlúa að almennri heilsu. Markmiðið er að sögn einnig að standa vörð um aldagamlar aðferðir í handverki sem eru að týnast meðal nýrra kynslóða. Um leið eru innflytjendur virkir þátttakendur í starfinu og öðlast þar með tengingu við samfélag heimamanna. Frá stofnun hefur þessi félagsskapur staðið fyrir fræðsluviðburðum í Kjarnaskógi, Síðuskóla og frá síðasta hausti hefur starfsemin einkum farið fram á Amtsbókasafninu á Akureyri. Grípum niður í nokkur dæmi af viðburðum: „Viltu baka súrdeigsbrauð?“ – „Viltu læra um ilmkjarnaolíur?“ – „Byggjum samfélag með garðyrkju“ – „Viltu sauma svuntu?“ – Viltu læra kínverskt fótanudd?“ – „Sokkastopp“. Af Facebook-viðburðunum að dæma hafa þeir notið töluverðra vinsælda. Líkt og sjá má af ofangreindri upptalningu tengjast þessir viðburðir ekki málefnasviði Samtakanna 78 með nokkru móti, né hafa málefni hinsegin fólks verið rædd þar sérstaklega. Bókasafnið taki stöðuna föstum tökum Þrátt fyrir þetta berst Akureyrarbæ bréf þann 13. maí 2025 frá Kára Garðarssyni, framkvæmdastjóra Samtakanna 78, sem er svohljóðandi: „Okkur hjá Samtökunum '78 hefur borist ábending frá félaga í Samtökunum um að forsvarsfólk Andrými sem er í samstarfi við Amtsbókasafnið á Akureyri sýni af sér afar óviðeigandi ummæli um trans fólk og þá aðallega trans konur á opnum samfélagsmiðlum sínum. Nú er Akureyrarbær að setja á laggirnar í fyrsta sinn hinsegin hátíð núna í sumar og er því ólíkleg að slík orðræða samræmist stefnu opinberrar stofnunar í eigu Akureyrarbæjar. Meðfylgjandi eru skjáskot af ýmsum ummælum forsvarsfólks Andrými. Er það krafa Samtakanna '78 að forsvarsfólk Amtsbókasafnsins taki föstum tökum á þeirri stöðu sem upp er komin.“ Framkvæmdastjórinn skýrir ekki frekar hvað fælist í að bókasafnið tæki þessa stöðu „föstum tökum“ en daginn eftir fær Kristína Ösp Steinke, forsvarsmaður Andrýmisins, svohljóðandi póst frá bæjaryfirvöldum: „Okkur hafa borist ábendingar um að stofnendur og skipuleggjendur viðburða hjá Andrýminu sýni af sér hatursorðræðu og afar óviðeigandi ummæli um trans fólk á samfélagsmiðlum. Þetta stangast á við stefnu Amtsbókasafnsins og Akureyrarbæjar. Okkur langar að heyra hvernig þið bregðist við þessum ábendingum?“ Málið er nú til skoðunar en ekki hefur verið tekin ákvörðun um að meina Kristínu aðgang að húsnæði bókasafnsins. Í pósti Samtakanna 78 er vísað til skjáskota sem samtökin hafa safnað saman, þar sem samfélagsmiðlaathugasemdir Kristínu eru sýndar annaðhvort að hluta eða í heild. Þar lýsir Kristína sannarlega viðhorfum sem eru í hrópandi mótsögn við grundvallarsýn Samtakanna 78 í transmálum, gagnrýnir nálgun samtakanna og á í hvössum ritdeilum við félagsmenn þeirra, þar sem deilt er um grundvallarskilning á tilverunni. Sitt sýnist vitaskuld hverjum um slíka umræðu. Fyrir liggur þó að Kristína hefur ekki hlotið dóm fyrir refsiverða hatursorðræðu, né er henni kunnugt um að hún eigi yfir höfði sér kæru þess efnis. Að Samtökin 78 lýsi yfir óánægju með málflutninginn er vel skiljanlegt en spurningin er hvenær opinberum aðilum skal blandað í ritdeilur á netinu? Réttlætir umræða á samfélagsmiðlum kröfu samtakanna um að bæjaryfirvöld grípi til aðgerða gegn Kristínu, þegar ummæli hennar tengjast ekki að neinu leyti þeirri starfsemi sem hún hefur fengið að stunda í húsnæði bæjarins? Álitaefni í lýðræðissamfélagi Það er álitaefni í lýðræðissamfélagi hvenær ríkisvaldið er komið of nálægt tilraunum til að kæfa niður tjáningu almennings. Hvaða nálgun má teljast eðlileg af hálfu ríkisstyrktra samtaka og svo sveitarfélaga þegar svona tilvik eru annars vegar? Ég lýsi efasemdum um að tjáning í eldfimum samfélagsmálum, þó harkaleg sé, sé lögmætur grundvöllur þess að almennir borgarar séu útilokaðir frá aðgangi að opinberri þjónustu, eins og þátttöku í starfi félagasamtaka sem hafa afnot af opinberu húsnæði. Hlutverk mitt sem stjórnmálamanns er blessunarlega ekki að halda uppi vörnum fyrir málflutning óbreyttra borgara á Facebook. Á þessum síðustu og verstu tímum lít ég þó á það sem mikilvæga skyldu mína að verja rétt þeirra til að tjá sig, án þess að eiga von á því að samtök, sem eru nátengd ríkisvaldinu, þrýsti á um útilokun þeirra frá opinberri þjónustu. Höfundur er þingmaður Miðflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Snorri Másson Hinsegin Miðflokkurinn Tjáningarfrelsi Mest lesið Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey Skoðun Skoðun Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Sjá meira
Aðför er gerð að tjáningarfrelsi víða um heim þessi dægrin og lýðræðissamfélög Vesturlanda eru þar ekki undanskilin, heldur ganga þau því miður stundum á undan með góðu fordæmi. Í Evrópulöndum eins og Bretlandi og Þýskalandi eru almennir borgarar í stórauknum mæli sóttir til saka fyrir tjáningu á netinu. Rifja má upp ritskoðunarstarfsemi af hálfu samfélagsmiðlarisa í nánu samstarfi við bandarísk yfirvöld á síðustu árum. Einnig má líta til bandarískra háskóla nú um mundir, þar sem fjallað hefur verið um að nemendur eða starfsmenn sem gagnrýna stríðsrekstur Ísraelshers eru fyrir vikið afgreiddir sem gyðingahatarar í sumum tilfellum og látnir gjalda gagnrýninnar dýrum dómi, t.d. með brottrekstri. Það er einmitt algeng aðferð í þessum málum, að lýsa því yfir að hatur á einum eða öðrum hópi búi að baki því sem viðkomandi er að segja. Ekki þarf að færa neinar sönnur á meint hatur, heldur nægir bara að halda því fram, klína því á menn og þá er björninn unninn. Þegar yfirvöld hafa síðan upplýst þegnana um að einstaklingur hafi gerst sekur um hinn ófyrirgefanlega glæp, hatur, eru þeim allir vegir færir í skoðanakúguninni, alltént í augum þeirra sem ekki hugsa málið til enda. Í okkar fjölbreytta samfélagi fer ekki fram hjá neinum að fólk hefur mjög skiptar skoðanir á stórum og umtöluðum málum. Það getur tekið á taugarnar en maður hefur borið þá von í brjósti, að flestir séu sammála um að takmörkun tjáningar með hvers konar valdbeitingu eigi að vera allra síðasta úrræði sem gripið er til. Að vísu er sú von mín að dofna. Ég held þó áfram að vara við þeirri þróun að fólki sé í auknum mæli meinað að tjá sínar skoðanir með atbeina dómstóla, útilokun frá opinberu lífi eða aðför að lífsviðurværi þess. Félagasamtökin Andrými á Akureyri Skýrasta aðförin að tjáningarfrelsi eru afskipti lögregluvalds en til eru margvíslegar ísmeygilegri leiðir til að grafa undan frelsinu, án þess að lögregla komi við sögu. Athygli mín hefur verið vakin á forvitnilegu máli, þar sem sannarlega reynir á tjáningarfrelsi almennra borgara í opinberri umræðu. Málið er á sinn hátt ekki ókunnuglegt. Einstaklingur tjáir skoðanir sínar á netinu og öðrum er misboðið og er honum innilega ósammála. Í stað þess þó að skiptast einfaldlega á skoðunum og láta þar við sitja, er gripið til þess ráðs að tilkynna einstaklinginn til opinbers aðila, þar sem hann á eitthvað undir, í von um að sá aðili sjái um að refsa honum fyrir tjáningu sína. Tölvupóstar sem ég hef undir höndum virðast sýna tilraunir framkvæmdastjóra Samtakanna 78 til að fá Akureyrarbæ til þess að takmarka aðgang einstaklings að opinberri þjónustu, sem hefur tjáð sig með ákveðnum hætti um kynjamál á netinu. Kristína Ösp Steinke hefur tekið þátt í og haft forystu um starfsemi félagasamtakanna Andrýmisins frá stofnun þeirra á Akureyri árið 2024. Þau hafa haldið regluleg námskeið í margs konar hæfni og kunnáttu sem hjálpar fólki að reka heimili, í betri nýtni, sjálfbærni og að hlúa að almennri heilsu. Markmiðið er að sögn einnig að standa vörð um aldagamlar aðferðir í handverki sem eru að týnast meðal nýrra kynslóða. Um leið eru innflytjendur virkir þátttakendur í starfinu og öðlast þar með tengingu við samfélag heimamanna. Frá stofnun hefur þessi félagsskapur staðið fyrir fræðsluviðburðum í Kjarnaskógi, Síðuskóla og frá síðasta hausti hefur starfsemin einkum farið fram á Amtsbókasafninu á Akureyri. Grípum niður í nokkur dæmi af viðburðum: „Viltu baka súrdeigsbrauð?“ – „Viltu læra um ilmkjarnaolíur?“ – „Byggjum samfélag með garðyrkju“ – „Viltu sauma svuntu?“ – Viltu læra kínverskt fótanudd?“ – „Sokkastopp“. Af Facebook-viðburðunum að dæma hafa þeir notið töluverðra vinsælda. Líkt og sjá má af ofangreindri upptalningu tengjast þessir viðburðir ekki málefnasviði Samtakanna 78 með nokkru móti, né hafa málefni hinsegin fólks verið rædd þar sérstaklega. Bókasafnið taki stöðuna föstum tökum Þrátt fyrir þetta berst Akureyrarbæ bréf þann 13. maí 2025 frá Kára Garðarssyni, framkvæmdastjóra Samtakanna 78, sem er svohljóðandi: „Okkur hjá Samtökunum '78 hefur borist ábending frá félaga í Samtökunum um að forsvarsfólk Andrými sem er í samstarfi við Amtsbókasafnið á Akureyri sýni af sér afar óviðeigandi ummæli um trans fólk og þá aðallega trans konur á opnum samfélagsmiðlum sínum. Nú er Akureyrarbær að setja á laggirnar í fyrsta sinn hinsegin hátíð núna í sumar og er því ólíkleg að slík orðræða samræmist stefnu opinberrar stofnunar í eigu Akureyrarbæjar. Meðfylgjandi eru skjáskot af ýmsum ummælum forsvarsfólks Andrými. Er það krafa Samtakanna '78 að forsvarsfólk Amtsbókasafnsins taki föstum tökum á þeirri stöðu sem upp er komin.“ Framkvæmdastjórinn skýrir ekki frekar hvað fælist í að bókasafnið tæki þessa stöðu „föstum tökum“ en daginn eftir fær Kristína Ösp Steinke, forsvarsmaður Andrýmisins, svohljóðandi póst frá bæjaryfirvöldum: „Okkur hafa borist ábendingar um að stofnendur og skipuleggjendur viðburða hjá Andrýminu sýni af sér hatursorðræðu og afar óviðeigandi ummæli um trans fólk á samfélagsmiðlum. Þetta stangast á við stefnu Amtsbókasafnsins og Akureyrarbæjar. Okkur langar að heyra hvernig þið bregðist við þessum ábendingum?“ Málið er nú til skoðunar en ekki hefur verið tekin ákvörðun um að meina Kristínu aðgang að húsnæði bókasafnsins. Í pósti Samtakanna 78 er vísað til skjáskota sem samtökin hafa safnað saman, þar sem samfélagsmiðlaathugasemdir Kristínu eru sýndar annaðhvort að hluta eða í heild. Þar lýsir Kristína sannarlega viðhorfum sem eru í hrópandi mótsögn við grundvallarsýn Samtakanna 78 í transmálum, gagnrýnir nálgun samtakanna og á í hvössum ritdeilum við félagsmenn þeirra, þar sem deilt er um grundvallarskilning á tilverunni. Sitt sýnist vitaskuld hverjum um slíka umræðu. Fyrir liggur þó að Kristína hefur ekki hlotið dóm fyrir refsiverða hatursorðræðu, né er henni kunnugt um að hún eigi yfir höfði sér kæru þess efnis. Að Samtökin 78 lýsi yfir óánægju með málflutninginn er vel skiljanlegt en spurningin er hvenær opinberum aðilum skal blandað í ritdeilur á netinu? Réttlætir umræða á samfélagsmiðlum kröfu samtakanna um að bæjaryfirvöld grípi til aðgerða gegn Kristínu, þegar ummæli hennar tengjast ekki að neinu leyti þeirri starfsemi sem hún hefur fengið að stunda í húsnæði bæjarins? Álitaefni í lýðræðissamfélagi Það er álitaefni í lýðræðissamfélagi hvenær ríkisvaldið er komið of nálægt tilraunum til að kæfa niður tjáningu almennings. Hvaða nálgun má teljast eðlileg af hálfu ríkisstyrktra samtaka og svo sveitarfélaga þegar svona tilvik eru annars vegar? Ég lýsi efasemdum um að tjáning í eldfimum samfélagsmálum, þó harkaleg sé, sé lögmætur grundvöllur þess að almennir borgarar séu útilokaðir frá aðgangi að opinberri þjónustu, eins og þátttöku í starfi félagasamtaka sem hafa afnot af opinberu húsnæði. Hlutverk mitt sem stjórnmálamanns er blessunarlega ekki að halda uppi vörnum fyrir málflutning óbreyttra borgara á Facebook. Á þessum síðustu og verstu tímum lít ég þó á það sem mikilvæga skyldu mína að verja rétt þeirra til að tjá sig, án þess að eiga von á því að samtök, sem eru nátengd ríkisvaldinu, þrýsti á um útilokun þeirra frá opinberri þjónustu. Höfundur er þingmaður Miðflokksins.
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun