Áfram kennarar! Kristbjörg Þórisdóttir og Bragi Reynir Sæmundsson skrifa 23. febrúar 2025 16:01 Ég tel mig alltaf hafa borið virðingu fyrir kennurum og er þakklát öllum þeim kennurum sem hafa mótað mig og mitt líf en ég gerði mér þó ekki fullkomlega grein fyrir virði kennara fyrr en ég varð foreldri barna í leik- og grunnskóla. Þá fyrst áttaði ég mig á því hversu ómetanlegt það er að vita af börnum mínum í höndum frábærra kennara. Takk Aðalþing Ég man að rétt fyrir jólin þegar ég var að keyra frá leikskóla dóttur minnar, Aðalþingi, hugsaði ég „takk Aðalþing“. Ég keyrði frá leikskólanum uppfull þakklætis yfir því hversu góður staður þetta væri sem dóttir okkar fengi að verja dögum sínum á. Staður sem ætti stóran hlut í því að móta litlu dömuna okkar í þann magnaða einstakling sem hún er og verður. Þegar við mætum er oft dempuð birta, hlýleg ljós, klassísk tónlist, rólegheit og faglegt starfsfólk sem eru sérfræðingar í uppeldisfræðum og kennslu. Starfsfólk sem brennur fyrir starfi sínu og skilar því aldeilis til litlu konunnar okkar. Alla daga, allt árið. Öruggt umhverfi sem er úthugsað með alls kyns aðferðum til að laða fram þroska, áhuga, forvitni, sköpun og öfluga einstaklinga. Þegar dóttir okkar var í aðlögun fundum við foreldrar barnanna þetta strax og vorum sammála að þarna liði okkur þannig að við gætum næstum því farið á fyrsta degi og treyst starfsfólkinu fyrir því allra verðmætasta í lífinu og það hefur svo sannarlega staðist. Takk Sigga, Oddný, Hörður, Brynja og þið öll á Aðalþingi! Takk Vatnsendaskóli Ég man líka þegar ein af umsjónarkennurum sonarins hringdi í mig fyrir jólin þar sem sonur minn var ekki kominn inn í bekkinn sem er ólíkt honum. Sem betur fer hafði ekkert gerst, drengurinn einungis byrjað daginn á öðrum stað í skólanum fyrir smá misskilning. Ég man hvað við vorum þakklát fyrir að finna hversu vakandi þær væru fyrir að allir ungarnir þeirra væru mættir, brygðust strax við og hversu mikilvægt er að bregðast við ef eitthvað hefði gerst því þá geta mínútur skipt máli. Við upplifðum hversu vel öryggi sonar okkar væri sinnt í Vatnsendaskóla og ég hugsaði „takk Elsa“. Þetta var aðeins eitt af mörgum símtölum og samskiptum sem við foreldrarnir höfum átt við umsjónarkennara sonarins þar sem þær eru að upplýsa um eitthvað, ræða málin og allt með því sjónarmiði að tryggja sem allra best hans þroska og velferð í skólanum. Umhyggjan og sönn væntumþykja fyrir syni okkar er augljós. Að sama skapi höfum við alltaf upplifað að sérþörfum hans sé mætt mjög faglega og eins vel og mögulegt er. Aldrei hikað við að leggja aukalega á sig, hugsa út frá þörfum hans og gera allt sem í þeirra valdi stendur til að tryggja sem best að litli maðurinn okkar vaxi og dafni sem sá magnaði einstaklingur sem hann er og verður. Mikið lagt á sig til að laða fram styrkleika hans og smám saman byggja upp þar sem veikleikar hans liggja. Við myndum helst vilja að þær gætu kennt honum upp í háskóla. Takk Elsa, Íris, Svandís, Magga og þið öll í Vatnsendaskóla! Að lokum, áskorun til foreldra og stjórnvalda Af hverju að skrifa þennan pistil? Jú vegna þess að aðbúnaður barnanna hefur verið framúrskarandi. Þau eru í frábærum skólum með frábæra kennara. Það verður seint metið til fjár það sem faglegir og góðir kennarar skilja eftir gagnvart því langverðmætasta sem hvert og eitt okkar á sem eru börnin okkar. Á sama tíma er í okkar huga ekkert starf sem skapar eins mikil verðmæti og starf kennara því þeir, ásamt okkur foreldrum, eiga yfirleitt mestan þátt í því að byggja upp framtíðina. Allt veltur á því að þar séu byggðir upp einstaklingar sem hafa fengið að vaxa, dafna og þrífast í að verða besta útgáfan af sér. Það er stoð alls annars í okkar samfélagslega heilbrigði og arðsemin af því stjarnfræðileg. Þess vegna viljum við okkar allra besta fólk inn í skólana. Fagfólk sem brennur fyrir því að kenna, fólk sem eru frábærar fyrirmyndir og öruggir klettar fyrir börnin okkar. Nú er tími til kominn að standa með kennurum, sýna störfum þeirra virðingu í verki og lyfta starfi þeirra aftur upp á það plan sem það svo sannarlega hefur verið á í mannskynssögunni. Tími til kominn að endurhugsa það hvernig virði starfa í okkar samfélagi er út frá þeim verðmætum sem hvert starf skapar. Stokkum upp spilin! Gæti verið að slík breyting á verðmætamati myndi mögulega leysa fleiri vandamál eins og það að vel metin kennarastörf myndu gera fólki sem brennur fyrir skólunum og kennslu kleift að starfa við sína hugsjón og vilja vera í því starfi til frambúðar. Þannig þyrfti til dæmis ekki að fara í vanhugsaðar aðgerðir eins og að ráða tímabundið foreldra sem vinna við allt annað inn í leikskóla til að tryggja barni sínu pláss eða vera með ómannaða skóla. Takk kennarar, við styðjum ykkur og hvetjum fleiri foreldra til að láta sömuleiðis í sér heyra. Höfundar eru sálfræðingar og foreldrar barna á leikskólanum Aðalþingi og Vatnsendaskóla Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla- og menntamál Leikskólar Kennaraverkfall 2024-25 Mest lesið Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun 34 milljónir fyrir póstnúmerið Elliði Vignisson Skoðun Þorgerður í sömu vörn og varðstjórinn Tómas Þór Þórðarson Skoðun Síðan hvenær var bannað að hafa gaman? Hópur stjórnarmanna í Uppreisn Skoðun Barnaskattur Vilhjálms Árnasonar Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þegar Inga Sæland sendir reikninginn á næsta borð Einar Þorsteinsson Skoðun Virðingarleysið meiðir Sigurbjörg Ottesen Skoðun Láttu ekki svindla á þér við jólainnkaupin Inga María Backman Skoðun Horfir barnið þitt á klám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir Skoðun Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson Skoðun Skoðun Skoðun Erum ekki mætt í biðsal elliáranna Ragnheiður K. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Jákvæð áhrif millilandaflugs til Akureyrar eru miklu meiri en þú heldur Lára Halldóra Eiríksdóttir skrifar Skoðun Fögnum degi sjúkraliða og störfum þeirra alla daga Alma D. Möller skrifar Skoðun Þegar stórútgerðin gleypir allt – er kominn tími á norskar lausnir? Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Óstaðsettir í hús Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins hefur bætt hag aldraðra og öryrkja Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Láttu ekki svindla á þér við jólainnkaupin Inga María Backman skrifar Skoðun Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Túlkun gagna er ábyrgð Joanna Marcinkowska skrifar Skoðun Lífsstílshljómkviðan: öndun í köldum potti Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Bandaríkjaher, upphaf og innleiðing vatnsúðakerfa Snæbjörn R Rafnsson skrifar Skoðun Sameinumst í að enda stafrænt ofbeldi gegn fötluðum konum Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Er munur á trú og trúarbrögðum? Árni Gunnarsson skrifar Skoðun Hvaða einkennir góðan stjórnmálamann? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samstarf og samhæfing á breiðum grunni þjóðaröryggis Víðir Reynisson skrifar Skoðun 10 tonn af textíl á dag Birgitta Stefánsdóttir,Freyja Pétursdóttir skrifar Skoðun Sjúkraliðar er fólkið sem skiptir máli Sandra B. Franks skrifar Skoðun Hversu ört getur höfuðborgin stefnt að breyttum ferðavenjum? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Horfir barnið þitt á klám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Frá friðarsjálfsblekkingu til raunverulegs öryggis Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Lestrarkunnátta barna batnar ekki með einni bók á hverja fimmtán nemendur Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður í sömu vörn og varðstjórinn Tómas Þór Þórðarson skrifar Skoðun Hver er staða fæðuöryggis á Íslandi? Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun „Hugsanleg áhrif“ Íslands innan ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frá friði til vígvæðingar: Höfnum nýrri varnar- og öryggisstefnu utanríkisráðherra Steinunn Þóra Árnadóttir,Einar Ólafsson skrifar Skoðun Þungaflutningar og vegakerfið okkar Haraldur Þór Jónsson skrifar Skoðun Stærsta öryggismál barna í dag eru samskipti, mörk og viðbrögð við grun um ofbeldi Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum ólöglegan flutning barna Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Inga Sæland sendir reikninginn á næsta borð Einar Þorsteinsson skrifar Skoðun Erlendar rætur: Hornsteinn framfara, ekki ógn Nichole Leigh Mosty skrifar Sjá meira
Ég tel mig alltaf hafa borið virðingu fyrir kennurum og er þakklát öllum þeim kennurum sem hafa mótað mig og mitt líf en ég gerði mér þó ekki fullkomlega grein fyrir virði kennara fyrr en ég varð foreldri barna í leik- og grunnskóla. Þá fyrst áttaði ég mig á því hversu ómetanlegt það er að vita af börnum mínum í höndum frábærra kennara. Takk Aðalþing Ég man að rétt fyrir jólin þegar ég var að keyra frá leikskóla dóttur minnar, Aðalþingi, hugsaði ég „takk Aðalþing“. Ég keyrði frá leikskólanum uppfull þakklætis yfir því hversu góður staður þetta væri sem dóttir okkar fengi að verja dögum sínum á. Staður sem ætti stóran hlut í því að móta litlu dömuna okkar í þann magnaða einstakling sem hún er og verður. Þegar við mætum er oft dempuð birta, hlýleg ljós, klassísk tónlist, rólegheit og faglegt starfsfólk sem eru sérfræðingar í uppeldisfræðum og kennslu. Starfsfólk sem brennur fyrir starfi sínu og skilar því aldeilis til litlu konunnar okkar. Alla daga, allt árið. Öruggt umhverfi sem er úthugsað með alls kyns aðferðum til að laða fram þroska, áhuga, forvitni, sköpun og öfluga einstaklinga. Þegar dóttir okkar var í aðlögun fundum við foreldrar barnanna þetta strax og vorum sammála að þarna liði okkur þannig að við gætum næstum því farið á fyrsta degi og treyst starfsfólkinu fyrir því allra verðmætasta í lífinu og það hefur svo sannarlega staðist. Takk Sigga, Oddný, Hörður, Brynja og þið öll á Aðalþingi! Takk Vatnsendaskóli Ég man líka þegar ein af umsjónarkennurum sonarins hringdi í mig fyrir jólin þar sem sonur minn var ekki kominn inn í bekkinn sem er ólíkt honum. Sem betur fer hafði ekkert gerst, drengurinn einungis byrjað daginn á öðrum stað í skólanum fyrir smá misskilning. Ég man hvað við vorum þakklát fyrir að finna hversu vakandi þær væru fyrir að allir ungarnir þeirra væru mættir, brygðust strax við og hversu mikilvægt er að bregðast við ef eitthvað hefði gerst því þá geta mínútur skipt máli. Við upplifðum hversu vel öryggi sonar okkar væri sinnt í Vatnsendaskóla og ég hugsaði „takk Elsa“. Þetta var aðeins eitt af mörgum símtölum og samskiptum sem við foreldrarnir höfum átt við umsjónarkennara sonarins þar sem þær eru að upplýsa um eitthvað, ræða málin og allt með því sjónarmiði að tryggja sem allra best hans þroska og velferð í skólanum. Umhyggjan og sönn væntumþykja fyrir syni okkar er augljós. Að sama skapi höfum við alltaf upplifað að sérþörfum hans sé mætt mjög faglega og eins vel og mögulegt er. Aldrei hikað við að leggja aukalega á sig, hugsa út frá þörfum hans og gera allt sem í þeirra valdi stendur til að tryggja sem best að litli maðurinn okkar vaxi og dafni sem sá magnaði einstaklingur sem hann er og verður. Mikið lagt á sig til að laða fram styrkleika hans og smám saman byggja upp þar sem veikleikar hans liggja. Við myndum helst vilja að þær gætu kennt honum upp í háskóla. Takk Elsa, Íris, Svandís, Magga og þið öll í Vatnsendaskóla! Að lokum, áskorun til foreldra og stjórnvalda Af hverju að skrifa þennan pistil? Jú vegna þess að aðbúnaður barnanna hefur verið framúrskarandi. Þau eru í frábærum skólum með frábæra kennara. Það verður seint metið til fjár það sem faglegir og góðir kennarar skilja eftir gagnvart því langverðmætasta sem hvert og eitt okkar á sem eru börnin okkar. Á sama tíma er í okkar huga ekkert starf sem skapar eins mikil verðmæti og starf kennara því þeir, ásamt okkur foreldrum, eiga yfirleitt mestan þátt í því að byggja upp framtíðina. Allt veltur á því að þar séu byggðir upp einstaklingar sem hafa fengið að vaxa, dafna og þrífast í að verða besta útgáfan af sér. Það er stoð alls annars í okkar samfélagslega heilbrigði og arðsemin af því stjarnfræðileg. Þess vegna viljum við okkar allra besta fólk inn í skólana. Fagfólk sem brennur fyrir því að kenna, fólk sem eru frábærar fyrirmyndir og öruggir klettar fyrir börnin okkar. Nú er tími til kominn að standa með kennurum, sýna störfum þeirra virðingu í verki og lyfta starfi þeirra aftur upp á það plan sem það svo sannarlega hefur verið á í mannskynssögunni. Tími til kominn að endurhugsa það hvernig virði starfa í okkar samfélagi er út frá þeim verðmætum sem hvert starf skapar. Stokkum upp spilin! Gæti verið að slík breyting á verðmætamati myndi mögulega leysa fleiri vandamál eins og það að vel metin kennarastörf myndu gera fólki sem brennur fyrir skólunum og kennslu kleift að starfa við sína hugsjón og vilja vera í því starfi til frambúðar. Þannig þyrfti til dæmis ekki að fara í vanhugsaðar aðgerðir eins og að ráða tímabundið foreldra sem vinna við allt annað inn í leikskóla til að tryggja barni sínu pláss eða vera með ómannaða skóla. Takk kennarar, við styðjum ykkur og hvetjum fleiri foreldra til að láta sömuleiðis í sér heyra. Höfundar eru sálfræðingar og foreldrar barna á leikskólanum Aðalþingi og Vatnsendaskóla
Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson Skoðun
Skoðun Jákvæð áhrif millilandaflugs til Akureyrar eru miklu meiri en þú heldur Lára Halldóra Eiríksdóttir skrifar
Skoðun Þegar stórútgerðin gleypir allt – er kominn tími á norskar lausnir? Kjartan Sveinsson skrifar
Skoðun Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson skrifar
Skoðun Lestrarkunnátta barna batnar ekki með einni bók á hverja fimmtán nemendur Eydís Inga Valsdóttir skrifar
Skoðun Frá friði til vígvæðingar: Höfnum nýrri varnar- og öryggisstefnu utanríkisráðherra Steinunn Þóra Árnadóttir,Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Stærsta öryggismál barna í dag eru samskipti, mörk og viðbrögð við grun um ofbeldi Arnrún María Magnúsdóttir skrifar
Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson Skoðun