Það er komið að okkur! Friðjón R. Friðjónsson skrifar 21. ágúst 2024 12:02 Uppfærsla hins svokallaða Samgöngusáttmála felur í sér jákvætt skref fyrir íbúa höfuðborgarsvæðisins. Mikilvægar samgöngubætur verða fjármagnaðar og stórt skref er stigið til að bæta almenningssamgöngur. Það var kominn tími til. Árum saman höfum við, íbúar höfuðborgarsvæðisins, horft upp á þingmenn gera stórkarlalegar áætlanir um stórfelld útgjöld fyrir örfáa bíla utan höfuðborgarsvæðisins. Meirihluti þingflokks Miðflokksins fer nú stórum á síðum Morgunblaðsins af meintri umhyggju fyrir skattgreiðendum. Hvað sagði annars sá ágæti þingmaður þegar rætt var um að setja 45 þúsund milljónir króna til að greiða för 750 bíla á dag? Ekkert! Samflokksfólk hans í Miðflokknum á þingi á síðasta kjörtímabili kurruðu hins vegar bara af ánægju yfir hugmyndinni um Fjarðarheiðargöng. Það væri óskandi að áhyggjufullir landsbyggðarþingmenn sýndu sömu umhyggju fyrir skattgreiðendum vegna verkefna heima í héraði og þeir gera af verkefnum á höfuðborgarsvæðinu. Aðhald á almannafé 311 milljarðar króna yfir 15 ára tímabil er gríðarlega mikið fé og mér dettur ekki í hug að allar þessar áætlanir standist að fullu. Það yrði í fyrsta sinn í sögu mannkyns sem það gerðist. En í rúman áratug hefur höfuðborgarsvæðið vera svelt þannig að fyrir löngu er komið í óefni. Vinstri meirihluti Viðreisnar, Pírata og Samfylkingarinnar, nú undir forystu Framsóknarflokksins, ber þar mesta ábyrgð. Á meðan Píratar stýra skipulagsmálum Reykjavíkur og varaborgarfulltrúi Viðreisnar fer fyrir skipulagi höfuðborgarsvæðisins í skjóli Framsóknarflokksins þá verður varla lengra komist að sinni. Það er því miður staðreyndin. Við þurfum auðvitað að vera árvökul og passa almannafé, sáttmálinn þarf að vera í stöðugri endurskoðun. Í svona verkefni er auðvelt að missa sjónar á verkefninu, það þarf að gæta að hverri krónu og að engu verði eytt í óþarfa prjál. Eins má ekki nota sáttmálann í framtíðinni til að fara í verkefni sem þá skipta ekki lengur máli vegna þess að aðstæður hafi breyst. Tæknin og vísindin eru á fleygiferð og ég treysti mér ekki að spá fyrir um samgönguvenjur eða leiðir fólks verða eftir 15 ár. En við verðum að halda áfram með það sem er hafið og fara í helstu samgöngubætur. Það sér hvert mannsbarn sem fer um höfuðborgarsvæðið. Síðan þegar líður á verkefnið þurfum við að uppfæra, endurskoða og forgangsraða, það sem sem ákveðið er í dag getur breyst eftir þrjú ár eða tíu. Sigur fyrir Kjartan, Mörtu og Björn Uppfærður Samgöngusáttmáli fer langt í að gera margt það sem við Sjálfstæðismenn í borgarstjórn höfum óskað eftir. Almenningssamgöngur verða lagaðar með meiri áherslu á Strætó strax. Hin svokallaða borgarlína er núna Strætó í sérrými með meiri tíðni, það er nákvæmlega það sem Kjartan Magnússon, ötulasti borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í málefnum Strætó hefur kallað ítrekað eftir. Þessi hluti uppfærslunnar er þannig sigur fyrir sjónarmið og málflutning Kjartans. Við ættum að skoða hvort þetta sérrými geti líka nýst leigu- og deilibílum. Ljósa- og umferðarstýring fær aukið vægi í sáttmálanum, það rímar við áherslur borgarfulltrúanna Mörtu Guðjónsdóttur og Björns Gíslasonar á liðnum misserum og árum. Sigur fyrir þau. Við þurfum auðvitað að halda vinstri meirihlutanum í Reykjavík við efnið en skref í rétta átt er stigið og við þurfum auðvitað að gera kröfu um að þessi hluti verði settur fremst í röð verkefna. Því miður er Sundabraut ekki tekin með í sáttmálann, hún er þannig samgöngubót og lykilþáttur í þróun höfuðborgarsvæðisins að það verður að fara í hana strax. En að vera á móti samgöngusáttmála vegna þess að Sundabraut er ekki nefnd er eins og að vera maður sem neitar að fara í hjáveituaðgerð vegna þess að hann er líka fótbrotinn. Það blasir við að það þarf að fara í báðar aðgerðir og ein útilokar ekki hina. Fjölgun kallar á aðgerðir Á næstu 15 árum mun íbúum höfuðborgarsvæðisins að öllum líkindum fjölga um nálega 80 þúsund manns, líklega enn meira. Ef fjölgun bíla síðustu 5 ár heldur línulega áfram næstu 15 ár þá mun bílum fjölga um 45 þúsund á höfuðborgarsvæðinu. Það mun að lágmarki fjölga um 100 þúsund manns á atvinnusvæði höfuðborgarinnar, þ.e.a.s. innan svæðisins frá Akranesi að Árborg og að Suðurnesjabæ, á næstu 15 árum. Tæp 80% þjóðarinnar búa á þessu svæði og það er fyrir löngu kominn tími til að huga að samgöngum hér á Suðvesturhorninu til framtíðar. Alþingi allt, stjórnsýslan og sveitarstjórnarfólk skulda höfuðborginni vega- og samgöngubætur. Nú er komið að okkur. Höfundur er borgarfulltrúi og varaþingmaður Reykjavíkurkjördæmis Suður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðjón Friðjónsson Samgöngur Reykjavík Mest lesið Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Græðgin sem hlífir engum Snæbjörn Brynjarsson og Þórólfur Júlían Dagsson Skoðun Kennitala á blaði Jón Viðar Pálsson Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Þjónusta og greining á börnum með ADHD Elín H. Hinriksdóttir og Sólveig Ásgrímsdóttiir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Alvöru mamma Anna Margrét Hrólfsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Uppfærsla hins svokallaða Samgöngusáttmála felur í sér jákvætt skref fyrir íbúa höfuðborgarsvæðisins. Mikilvægar samgöngubætur verða fjármagnaðar og stórt skref er stigið til að bæta almenningssamgöngur. Það var kominn tími til. Árum saman höfum við, íbúar höfuðborgarsvæðisins, horft upp á þingmenn gera stórkarlalegar áætlanir um stórfelld útgjöld fyrir örfáa bíla utan höfuðborgarsvæðisins. Meirihluti þingflokks Miðflokksins fer nú stórum á síðum Morgunblaðsins af meintri umhyggju fyrir skattgreiðendum. Hvað sagði annars sá ágæti þingmaður þegar rætt var um að setja 45 þúsund milljónir króna til að greiða för 750 bíla á dag? Ekkert! Samflokksfólk hans í Miðflokknum á þingi á síðasta kjörtímabili kurruðu hins vegar bara af ánægju yfir hugmyndinni um Fjarðarheiðargöng. Það væri óskandi að áhyggjufullir landsbyggðarþingmenn sýndu sömu umhyggju fyrir skattgreiðendum vegna verkefna heima í héraði og þeir gera af verkefnum á höfuðborgarsvæðinu. Aðhald á almannafé 311 milljarðar króna yfir 15 ára tímabil er gríðarlega mikið fé og mér dettur ekki í hug að allar þessar áætlanir standist að fullu. Það yrði í fyrsta sinn í sögu mannkyns sem það gerðist. En í rúman áratug hefur höfuðborgarsvæðið vera svelt þannig að fyrir löngu er komið í óefni. Vinstri meirihluti Viðreisnar, Pírata og Samfylkingarinnar, nú undir forystu Framsóknarflokksins, ber þar mesta ábyrgð. Á meðan Píratar stýra skipulagsmálum Reykjavíkur og varaborgarfulltrúi Viðreisnar fer fyrir skipulagi höfuðborgarsvæðisins í skjóli Framsóknarflokksins þá verður varla lengra komist að sinni. Það er því miður staðreyndin. Við þurfum auðvitað að vera árvökul og passa almannafé, sáttmálinn þarf að vera í stöðugri endurskoðun. Í svona verkefni er auðvelt að missa sjónar á verkefninu, það þarf að gæta að hverri krónu og að engu verði eytt í óþarfa prjál. Eins má ekki nota sáttmálann í framtíðinni til að fara í verkefni sem þá skipta ekki lengur máli vegna þess að aðstæður hafi breyst. Tæknin og vísindin eru á fleygiferð og ég treysti mér ekki að spá fyrir um samgönguvenjur eða leiðir fólks verða eftir 15 ár. En við verðum að halda áfram með það sem er hafið og fara í helstu samgöngubætur. Það sér hvert mannsbarn sem fer um höfuðborgarsvæðið. Síðan þegar líður á verkefnið þurfum við að uppfæra, endurskoða og forgangsraða, það sem sem ákveðið er í dag getur breyst eftir þrjú ár eða tíu. Sigur fyrir Kjartan, Mörtu og Björn Uppfærður Samgöngusáttmáli fer langt í að gera margt það sem við Sjálfstæðismenn í borgarstjórn höfum óskað eftir. Almenningssamgöngur verða lagaðar með meiri áherslu á Strætó strax. Hin svokallaða borgarlína er núna Strætó í sérrými með meiri tíðni, það er nákvæmlega það sem Kjartan Magnússon, ötulasti borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í málefnum Strætó hefur kallað ítrekað eftir. Þessi hluti uppfærslunnar er þannig sigur fyrir sjónarmið og málflutning Kjartans. Við ættum að skoða hvort þetta sérrými geti líka nýst leigu- og deilibílum. Ljósa- og umferðarstýring fær aukið vægi í sáttmálanum, það rímar við áherslur borgarfulltrúanna Mörtu Guðjónsdóttur og Björns Gíslasonar á liðnum misserum og árum. Sigur fyrir þau. Við þurfum auðvitað að halda vinstri meirihlutanum í Reykjavík við efnið en skref í rétta átt er stigið og við þurfum auðvitað að gera kröfu um að þessi hluti verði settur fremst í röð verkefna. Því miður er Sundabraut ekki tekin með í sáttmálann, hún er þannig samgöngubót og lykilþáttur í þróun höfuðborgarsvæðisins að það verður að fara í hana strax. En að vera á móti samgöngusáttmála vegna þess að Sundabraut er ekki nefnd er eins og að vera maður sem neitar að fara í hjáveituaðgerð vegna þess að hann er líka fótbrotinn. Það blasir við að það þarf að fara í báðar aðgerðir og ein útilokar ekki hina. Fjölgun kallar á aðgerðir Á næstu 15 árum mun íbúum höfuðborgarsvæðisins að öllum líkindum fjölga um nálega 80 þúsund manns, líklega enn meira. Ef fjölgun bíla síðustu 5 ár heldur línulega áfram næstu 15 ár þá mun bílum fjölga um 45 þúsund á höfuðborgarsvæðinu. Það mun að lágmarki fjölga um 100 þúsund manns á atvinnusvæði höfuðborgarinnar, þ.e.a.s. innan svæðisins frá Akranesi að Árborg og að Suðurnesjabæ, á næstu 15 árum. Tæp 80% þjóðarinnar búa á þessu svæði og það er fyrir löngu kominn tími til að huga að samgöngum hér á Suðvesturhorninu til framtíðar. Alþingi allt, stjórnsýslan og sveitarstjórnarfólk skulda höfuðborginni vega- og samgöngubætur. Nú er komið að okkur. Höfundur er borgarfulltrúi og varaþingmaður Reykjavíkurkjördæmis Suður.
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar