Skoðun

Þegar réttindin þín eru tekin í burtu af stjórn­völdum

Jón Frímann Jónsson skrifar

Þessa dagana er Alþingi íslendinga á fullu að fjarlægja þau fáu réttindi sem flóttamenn sem koma til Íslands á eigin vegum hafa. Þessar lagabreytingar eru allar saman, með tölum og lagagreinum andstæðar þeim alþjóðlegum samningum sem Ísland hefur skrifað undir, sáttmálum Sameinuðu Þjóðanna og gætu jafnvel jaðrað á við mannréttindabrot á þeirri stærðargráðu að Mannréttindadómstóll Evrópu verður að taka mála málið og mun örugglega gera það á endanum einn daginn. Hvort að stjórnvöld sem eru að fjarlægja réttindi fólks fara eftir slíkum dómi er ekki sjálfgefið og sagan sýnir, að slík stjórnvöld fara ekki eftir slíkum dómum.

Þessi áróður sem hefur verið rekinn af sjálfstæðisflokknum, framsóknarflokknum, miðflokknum, flokki fólksins og studdur rækilega af vinstri grænum og einnig samfylkingunni síðustu mánuði er og verður til ævarandi skammar fyrir þessa stjórnmálaflokka og alla þá sem standa á bak við þessa stjórnmálaflokka. Þetta verður skömm þessa fólks löngu eftir að það komið í varanlega búsetu upp í kirkjugarð og öll önnur verk þess verða löngu gleymd íslendingum. Þessi skömm mun lifa áfram í margar kynslóðir.

Það er í þessari umræðu mikið vísað til lagalegra breytinga á hinum Norðurlöndunum. Það sem er ekki nefnt í þessari umræðu er að þessum lagalegu breytingum var komið í gegn af stjórnmálaflokkum sem stunda ekkert annað en hreinan fasisma og síðan stórfelldar lygar gegn flóttamönnum. Staðan er orðin einstaklinga slæm í Danmörku og Svíþjóð að þessu leiti. Það er samt farið að rofa til í þessum ríkjum, þar sem skaðsemi þessara fasista stjórnmálaflokka er ekki bara takmörkuð við flóttamenn. Enda eru allir þar inn vanhæfni, glæpamenn eða allt saman í einhverri blöndunni.

Það er einnig ófrávíkjanleg regla í þessu að þegar fasistaflokkanir eru búnir að fjarlægja fyrsta óvininn. Þá kemur bara að þeim næsta. Næsti óvinurinn á Íslandi og víðar er almenningur. Þetta byrjar á einhverju smáu, einhverju sem einhver skrifaði eða sagði. Smáatriðin skipta ekki máli hérna. Eitthvað, einhversstaðar verður alveg óþolandi fyrir einhvern stjórnmálaflokkinn sem er á Alþingi. Þá helst að umræddur stjórnmálaflokkur sé í ríkisstjórn, þannig er hægt að koma málinu í gegn hratt og örugglega á Íslandi án nokkurar eða lítillar umræðu. Síðan eykst þetta bara, fleiri réttindi eru tekinn af almenningi á Íslandi, hægt en örugglega, atvik eru fundin upp til þess að réttlæta lagabreytingar, stjórnarskrárbreytingar, aukin völd lögreglu og þannig heldur það áfram og áfram. Þangað til Íslendingar uppgötva einn daginn að þeir búa í fangelsi án rimla og geta sig hvorki hreyft eða tjáð sig án þess að enda í fangelsi eða eitthvað þaðan af verra.

Þetta er nefnilega nákvæmlega það sem gerðist þegar réttindi voru og eru núna tekin af flóttafólki sem kemur til Íslands á eigin vegum. Það er er engin breyting á þessum skrefum á þeim lagabreytingum sem er núna verið að ýta í gegn þessum flóttamönnum. Nema að þetta flóttafólk getur ekki varist gegn þessum lagabreytingum. Íslendingar geta mótmælt, ennþá en aukin vopnavæðing lögreglunnar á Íslandi er kominn á fullt og það er nákvæmlega engin tilviljun að svo sé og hafi verið samþykkt af dómsmálaráðherra sem er augljóslega ekki í lagi sem manneskja.

Staðreyndin er sú að ef lýðræðið tapast. Þá er ekki einfalt að koma því aftur á og Ísland er smáþjóð, það sem er verra. Ísland er afskekkt smáþjóð sem skiptir fáa máli á alþjóðlega sviðinu og hefur í reynd, alltaf skipt litlu máli í sögu heimsins. Það er verið að veikja lýðræði á Íslandi hægt en örugglega með því að fjarlægja réttindi flóttafólks sem kemur til Íslands á eigin vegum með hræðsluáróðri og lygum.

Íslendingar, eins og svo margar þjóðir í Evrópu hafa núna val. Það er áframhaldandi lýðræði, ásamt því að taka á móti flóttafólki eða taka upp alræði og afnám lýðræðis. Alræðisstjórnvöld eru í heildina, allar jafn slæmar, allar jafn gjörspilltar og munu á endanum hrynja með braki og hruni þjóða sem eru marga áratugi að jafna sig. Sumar þjóðir hafa haft algjör alræði í meira en 90 ár núna og það er enginn endi í sjón á alræðinu og kúgunni hjá þessum þjóðum.

Tilvera Íslands er ekki lögmál. Heldur löng atburðarás sem á uppruna sinn í stjórnmálum Danmerkur um miðja 17 öldina. Ásamt öðrum flækjum, stríðum og sáttmálum og samningum þangað til Íslendingar lýstu yfir sjálfstæði þann 17. Júní 1945. Það sama á við um lýðræði á Íslandi. Bæði eða annað getur horfið ef ekki er passað upp á það. Eitt af því sem þarf að passa og berjast gegn er uppgangur öfga-hægri afla sem vilja ekkert meira en eyða lýðræði og frelsi fólks og hola lýðræðið að innan eins og er að gerast í mörgum lýðræðisríkjum heimsins núna í dag.

Höfundur er rithöfundur.




Skoðun

Skoðun

Þöggun

Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar

Sjá meira


×