Nefndin birti ákvörðun sína fyrir um viku síðan, en maðurinn, íbúi við Túngötu 12, hafði þá kært ákvörðun Ísafjarðarbæjar að gefa ekki út framkvæmdaleyfi fyrir leikvöllinn, þar með talið aparóluna.
Væri ekki í samræmi við deiliskipulag
Maðurinn sendi sveitarfélaginu bréf í september síðastliðinn þar sem hann gerði athugasemdir við samþykkt útboð vegna framkvæmda við uppsetningu leikvallarins á þeim grundvelli að fyrirhuguð staðsetning aparólu væri í ósamræmi við gildandi deiliskipulag.
Hann vildi meina að hinn fyrirhugaði leikvöllur næði yfir tvo skiplagsreiti og að á deiliskipulagsuppdrætti sjáist vel að hluti leiksvæðisins sé utan þess reits sem skilgreindur væri sem leiksvæði eða almenningsgarður. Hinn hlutinn er skilgreint sem þjónustusvæði í aðalskipulagi sveitarfélagsins.
Hafi veruleg grenndaráhrif
Í úrskurðinum má sjá að maðurinn telji að leikvöllurinn á Eyrartúni muni hafa veruleg grenndaráhrif á íbúa hússins, sérstaklega hvað varði hljóðvist og innsýn. Um væri að ræða mikla breytingu á ásýnd svæðisins og því væri framkvæmdin leyfisskyld.
„Horfa verði á svæðið í heild sinni en nú sé þegar kominn ærslabelgur á Eyrartún. Samkvæmt uppdrætti sé ráðgert að fara í frekari framkvæmdir sem ekki séu hluti af núverandi útboði. Ekki sé boðlegt að búta framkvæmdirnar niður í því skyni að horfa á hvern og einn verkþátt sem óverulegan,“ segir í úrskurðinum.
Þá tilkynnti maðurinn að framkvæmdin yrði kærð til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála „ætli bæjaryfirvöld að halda áformum sínum til streitu.“
Ekki framkvæmdaleyfisskyld
Starfsmenn sveitarfélagsins voru hins vegar á því að framkvæmdin væri í fullu samræmi við skipulagsáætlanir sveitarfélagsins og væri ekki framkvæmdaleyfisskyld og var manninum svarað á þann veg.
Maðurinn benti í málflutningi sínum ennfremur á að í lok sumars 2018 hafi bærinn ákveðið að setja niður ærslabelg á Eyrartúni. Upphaflega hafi staðið til að staðsetja ærslabelginn fjær lóðarmörkum húss mannsins heldur en nú stendur til að staðsetja aparóluna.
Eftir mótmæli íbúa hafi verið ákveðið að færa ærslabelginn til en um það megi lesa í fyrri úrskurði úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála. Maðurinn vildi meina að með hliðsjón af jafnræðisreglu stjórnsýsluréttarins væri því ótækt af Ísafjarðarbæ að hafna með öllu ítrekuðum athugasemdum eigenda hússins um staðsetningu aparólunnar.
Vísað frá
Í niðurstöðukafla nefndarinnar er tekið fram að varðandi deilur um framkvæmdaleyfi sé að finna heimild í skipulagslögum til að skjóta máli til úrskurðarnefndarinnar. Sú heimild sé hins vegar bundin við umsækjanda um framkvæmdaleyfi og hlutaðeigandi sveitarstjórn og því hafi ekki til álita að taka kærumálið til efnislegrar meðferðar á grundvelli þess lagaákvæðis.
Ennfremur segir að ekki sé hægt að líta svo á að afgreiðsla sveitarfélagsins feli í sér stjórnvaldsákvörðun tekna á grundvelli skipulagslaga sem sé kæranleg til úrskurðarnefndarinnar. Þá hafi önnur lög ekki að geyma heimild til málskots til nefndarinnar vegna afgreiðslunnar. Því hafi nefndin ákveðið því að vísa kærumálinu frá.
Nefndin bendir þó á að í skipulagslögum sé mælt fyrir um þvingunarúrræði sem byggingarfulltrúi geti beitt ef framkvæmdaleyfisskyld framkvæmd sé hafin án þess að framkvæmdaleyfi sé fengið fyrir henni. Unnt sé að beina erindi til skipulagsfulltrúa um beitingu þvingunarúrræða á þeim grundvelli, en synji hann þeirri beiðni er eftir atvikum hægt að kæra þá ákvörðun til úrskurðarnefndarinnar.