Draumavinna fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar 2. ágúst 2023 15:01 Það sem ég vil ræða um er atvinnumál fatlaðra. Fatlaðir fá oft ekki draumavinnu sína. Ég vinn sem aðstoðarleiðbeinandi í málefnum fatlaðs fólks hjá Reykjavíkurborg en mig dreymir um að starfa við að gefa hestum að borða, moka skítt hjá hestum og sjá um að þurrka á borðum hjá fjölskyldu og húsdýragarðinum í Reykjavík/SS pylsum og fá laun fyrir það. Ég þarf fylgni vegna fötlunar samkvæmt reglum hjá Reykjavíkurborg. Flestum fyrirtæki eiga að fagna fjölbreytileikanum með jafnrétti að leiðarljósi í. Eins dreymir mig um að starfa sem töframaður ég kann nokkur brögð. Mig dreymir líka um að starfa sem tónlistarmaður. Ég kann á gítar og semja texta. Mig dreymir um að ríkið stofni fréttastofu fatlaðra. Þar vildi ég vinna við lesa auðskildar fréttir á íslensku fyrir fólk með þroskahömlun og skyldar fatlanir. Þar fengu aðeins fatlaðir vinnu en ófatlaðir myndu vinna við að aðstoða fatlað fólk við verkefnið. Þar myndum við bara segja jákvæðar fréttir, ekki viðkvæmar. Höfundur er 29 ára Reykvíkingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Málefni fatlaðs fólks Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Börn laga ekki beinbrot Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Fimmtíu og sex Sigmar Guðmundsson Skoðun Slæm stjórnsýsla heilbrigðismála - dauðans alvara Markús Ingólfur Eiríksson Skoðun Eldra fólk á betra skilið Sigurjón Þórðarson Skoðun Vegið að framtíð ungs vísindafólks á Íslandi Katrín Möller,Svava Dögg Jónsdóttir Skoðun Sá „óháði“ kemur til byggða Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Lögreglumenn samningslausir mánuðum saman og án verkfallsréttar Fjölnir Sæmundsson Skoðun Síðasti naglinn í borginni Björg Eva Erlendsdóttir,Gunnar Hersveinn Skoðun Skoðun Skoðun Niðurskurðurinn sem enginn bað um Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Síðasti naglinn í borginni Björg Eva Erlendsdóttir,Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Slæm stjórnsýsla heilbrigðismála - dauðans alvara Markús Ingólfur Eiríksson skrifar Skoðun Eldra fólk á betra skilið Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Fimmtíu og sex Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Börn laga ekki beinbrot Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Sá „óháði“ kemur til byggða Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Vegið að framtíð ungs vísindafólks á Íslandi Katrín Möller,Svava Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Trúðslæti eða trúverðugleiki Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Lögreglumenn samningslausir mánuðum saman og án verkfallsréttar Fjölnir Sæmundsson skrifar Skoðun Hver vill kenna? Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson skrifar Skoðun Vanvirðing við einkaframtakið og verðmætasköpun Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin ætlar ekki að hækka tekjuskatt Alma D. Möller skrifar Skoðun Hvað eiga eldri borgarar að kjósa? Hjördís Hendriksdóttir skrifar Skoðun Við erum að ná árangri Ásmundur Einar Daðason skrifar Skoðun Verðum að rannsaka hvað gerðist í Covid Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Ég og amma mín sem er dáin Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Spegill eða stjórntæki? Hlutverk skoðanakannana og almenningsálits í stefnumótun og stjórnmálum Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Með baunabyssu í kennaraverkfalli Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Hver tilheyrir hverjum? Kristín Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf meiri töffara í okkur Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Unga fólkið og frjósemi María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Tryggjum frelsi til handfæraveiða – eflum sjávarbyggðirnar Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verja þarf friðinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mannsæmandi lífeyrislaun strax Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Munu bara allir fá dánaraðstoð? Bjarni Jónsson skrifar Sjá meira
Það sem ég vil ræða um er atvinnumál fatlaðra. Fatlaðir fá oft ekki draumavinnu sína. Ég vinn sem aðstoðarleiðbeinandi í málefnum fatlaðs fólks hjá Reykjavíkurborg en mig dreymir um að starfa við að gefa hestum að borða, moka skítt hjá hestum og sjá um að þurrka á borðum hjá fjölskyldu og húsdýragarðinum í Reykjavík/SS pylsum og fá laun fyrir það. Ég þarf fylgni vegna fötlunar samkvæmt reglum hjá Reykjavíkurborg. Flestum fyrirtæki eiga að fagna fjölbreytileikanum með jafnrétti að leiðarljósi í. Eins dreymir mig um að starfa sem töframaður ég kann nokkur brögð. Mig dreymir líka um að starfa sem tónlistarmaður. Ég kann á gítar og semja texta. Mig dreymir um að ríkið stofni fréttastofu fatlaðra. Þar vildi ég vinna við lesa auðskildar fréttir á íslensku fyrir fólk með þroskahömlun og skyldar fatlanir. Þar fengu aðeins fatlaðir vinnu en ófatlaðir myndu vinna við að aðstoða fatlað fólk við verkefnið. Þar myndum við bara segja jákvæðar fréttir, ekki viðkvæmar. Höfundur er 29 ára Reykvíkingur.
Skoðun Lögreglumenn samningslausir mánuðum saman og án verkfallsréttar Fjölnir Sæmundsson skrifar
Skoðun Spegill eða stjórntæki? Hlutverk skoðanakannana og almenningsálits í stefnumótun og stjórnmálum Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar