Lífið

Til mikils að vinna slái maður ekki garðinn sinn

Magnús Jochum Pálsson skrifar
Guðríður Helgadóttir, garðyrkjufræðingur, segist elska lyktina af nýslegnu grasi en það geti hins vegar verið mjög fyrir lífríkið að sleppa því að slá garðinn sinn.
Guðríður Helgadóttir, garðyrkjufræðingur, segist elska lyktina af nýslegnu grasi en það geti hins vegar verið mjög fyrir lífríkið að sleppa því að slá garðinn sinn. Bylgjan

Guðríður Helgadóttir garðyrkjufræðingur mætti í Bítið til að ræða um Villigarðahreyfinguna sem hefur talað fyrir því að fólk slái ekki garða sína og hvað maður gæti grætt á að leyfa garðinum að vaxa villtum. Hún segir að slái maður ekki garðinn sinn geti ýmsar skemmtilegar plöntur farið að vaxa auk þess sem það viðhaldi líffræðilegum fjölbreytileika.

Aðspurð hvort að það væru bara letingjar sem væru í Villigarðahreyfingunni sagðist Guðríður halda ekki.  Þarna væri fólk sem hefði áhuga á að fylgjast með náttúrulegum gróðri vaxa enda væri „margt af því sem við sjáum vaxa upp, eins og sóleyjar og fíflar, gullfallegar plöntur þó við séum innstillt á að finnast þær vera illgresi.“

Fífillinn getur verið mjög fallegur í fullum skrúða á sumrin.Getty

„Þegar við erum að reita arfa og stýra því hvaða plöntur við viljum hafa þá erum við fyrst og fremst að hugsa um okkur en ekki skordýralífið í garðinum,“ sagði Guðríður um garðaviðhald.

„Við viljum hafa ákveðna líffræðilega fjölbreytni og það er kannski ekki óeðlilegt í svona ræktuðu borgarumhverfi að það komi upp svona hreyfing þar sem fólk vill hafa villta náttúru.“

Ýmislegan gróða að fá við aukinn gróður

Aðspurð hvað maður gæti séð ef maður slægi ekki garðinn sinn sagði Guðríður að það færi eftir því hvað maður gerði.

„Ef við berum áburð á svæðið þá eru það grösin sem taka yfirhöndina. Þá er hætta á að maður fái stórvaxin frekjugrös eins og snarrótarpunt sem er algjör skessa.“

Guðríður segi að ef maður beri áburð á grasið þá geti maður fengið skessur eins og snarrótarpuntinnGetty

„Ef við berum ekki á svæðið skapast smám saman tækifæri fyrir plöntur sem eru harðari í samkeppninni. Við fáum inn sóleyjar, fífla og svo skarifífil sem er litli fallegi fífillinn sem blómstrar á seinni hluta sumars. Í borgarumhverfinu er líklegt að maður geti fengið roðafífil sem blómstrar skærappelsínugölum blómum.“

Roðafífillinn er tiltölulega nýr í flóru Íslands og ber falleg appelsínugul blóm.Getty

Þá segir hún að ef það eru ekki til staðar frekjugrös þá verður smám saman móasvæði á þessum stöðum. Þá sé hægt að sá inn nýjum tegundum og Guðríður nefndi sem dæmi að á umferðareyjum í efri byggðum Kópavogs væri kominn gullfallegur gullkollur og maður sæi þar líka blóðberg.

Sé jarðvegurinn nægilega rýr fáist inn lágvaxnar og fallegar tegundir.

Það þurfi að sýna tillit í óræktinni

Annað sem þurfi að taka tillit til í borgarumhverfinu er að ef maður ætli að vera með villtan garð þarf maður samt að passa vöxtinn og sýna nágrönnum tillitsemi. Sumar plantnanna sem komi inn þegar maður ræktar villigarðinn átti sig ekki á því hvar lóðamörkin séu.

Skriðsóleyin getur verið of dugleg að mati margra enda yfirleitt flokkuð sem illgresi.Getty

„Skriðsóleyin sem er mjög falleg og dugleg þekjuplanta, svo dugleg að hún getur lagt undir sig heilu hverfin ef ekkert er gert. Það er fínt fyrir mig að ákveða að vera með villigarð en þá verð ég að passa að plönturnar sem mega vera villtar hjá mér séu ekki að vaða yfir í vel snyrta garða nágranna minna.“

Sniðugt að sveitarfélög dragi úr slætti

Þegar Heimir nefndi við Guðríði að Árni Bragason, landgræðslustjóri hafi verið að hvetja sveitarfélögin til að draga úr slætti sagðist Guðríður vera sammála Árna.

„Það er til fyrirbæri sem heitir blómaengi og þá er maður yfirleitt með hátt hlutfall af blómstrandi tegundum sem eru fallegar yfir sumarið.“ Slíkt engi sé gjarnan slegið einu sinni yfir sumarið og þá sé allt grasið hirt af því þarna gangi lífið út á að vera með rýran jarðveg og ekki allt of mikinn áburð.

„Við erum að horfa á að reyna að minnka kolefnissporið og auka líffræðilega fjölbreytni. Þá er þetta eitt af því sem er rosalega skynsamlegt að gera, að velja hvaða svæði maður ætlar að velja til að hafa snyrtileg og hvaða svæði mega vera svolítið villt.“






Fleiri fréttir

Sjá meira


×