Sperrileggir alræðis Hilmar Hlíðberg Gunnarsson skrifar 12. maí 2022 09:46 Elliðaárdalurinn, hin fjölskrúðuga útivistarparadís, með grænum lundum, fossum, flúðum, hólmum og hásætum allt um kring hefur í hundruð ára verið athvarf okkar ungra sem aldna. Unaðsreitur þeirra sem hreyft hafa fót og unna dalnum græna, þar sem hið fjölskrúðuga líf manna og málleysingja hefur þrifist óáreitt sem lengi sem ég man. En nú ber svo við að þessum helga reit hefur verulega verið raskað og það svo að smávinir dalsins eru nánast horfnir á braut. Þarna voru endur í margskonar litbrigðum, gæsir og svanir með danslistir daglangt, hafa nú verið sviptir lifibrauði Árbæjarlónsins sem var hjartað í dalnum. Þar sem foreldrar barna áðu í þúsunda vís í viku hverri og bros barna breiddu ljóma sinn yfir fegurð og lífi sem fyrir bar og alls þess sem dalurinn skrýðir. En svo ber við að Árbæjarlónið er þurrausið í skjóli nætur af herra Alráði hjá Orkuveitunni og það gegn öllum góðum gildum um siðferði og reglur sem eiga auðvitað í hvívetna að vera í hávegum hafðar í svona umdeildu máli. Bjarna bráðráða hefði átt að vera það vel kunnugt áður en hann lét af ósómanum verða, að honum bar skylda til að hlutast til um núverandi deiliskipulag og fá álit Náttúrufræðistofnunar Íslands og Orkustofnunar sem aldrei lagði blessun sína yfir þennan flausturslega gjörning. Það er nú svo með marga menn sem hafa stærilæti og sperrileggstilburði að leiðarljósi, að þeir verða oft fyrir andúð svo lengi sem þeir lifa og geta vart um skallann strokið vegna miskunnarleysis í orði og æði fyrr á æviskeiði. Menn sem að í krafti stöðu sinnar barið hafa sér á brjóst og beit bolabrögðum, verða svo síðar þegar upp um þá kemst hafðir að háði og spotti. Þeir eru blindir menn, meta það aldrei eins og vera ber og unna því lítið, sem fagurt er, orti Jónas okkar allra forðum. Það er kaldur hugur sem býr að baki þess manns, sem stuðlar að útrýmingu smávina vorra, sem glatt hafa hjörtu Reykvíkinga með söng í þúsund ár. Já og okkur sérstaklega sem búum hér í efra holtinu Breiða og Árbæ. Ekki ætla ég nú herra alráði í borgarstjórn að hann hafi einn og sér endanlega lagt blessun sína yfir þennan óskunda, en ef svo er, þá er meðvirkni hans sama og samþykki. Eftir henni verður rækilega munað í næstu borgarstjórnarkosningum. Ég held nú samt að tími sé til kominn að kjöldraga þennan meirihluta allan og alla hans niðurrifs nóta og það tvisvar. Út og suður ákvarðanir sem engu hafa skilað nema neikvæðni og Íslandsmeti leiðindum. Hallarekstur borgarinnar er nú sér kapítuli út af fyrir sig þar sem vondar ákvarðanir hafa verið teknar, sem er ekkert annað en versta tegund kúgunar og ofríkis. En vonandi kemur nýr dagur. Það er sannarlega kominn tími til að borgarar Reykjavíkur rísi upp úr öskustónni og mótmæli, jafnvel með hamri og sigð, eða bara potti og pönnu (pottum eða pönnum). Það er nú samt einlæg von mín að sættir náist og að skynsemin fái að ráða för, að hunangsflugan fái að syngja og dansa við hvurn sinn fót og fingur, að smávinirnir mínir fái aftur glatt okkur með söng og dansi og að bros barna vorra skíni sem skærast langt fram eftir vegi. Höfundur er borgarbúi í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reykjavík Skoðun: Kosningar 2022 Mest lesið ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson Skoðun Skoðun Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson skrifar Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Lifað með reisn - Frá starfslokum til æviloka Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Viðreisn, evran og Finnland Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
Elliðaárdalurinn, hin fjölskrúðuga útivistarparadís, með grænum lundum, fossum, flúðum, hólmum og hásætum allt um kring hefur í hundruð ára verið athvarf okkar ungra sem aldna. Unaðsreitur þeirra sem hreyft hafa fót og unna dalnum græna, þar sem hið fjölskrúðuga líf manna og málleysingja hefur þrifist óáreitt sem lengi sem ég man. En nú ber svo við að þessum helga reit hefur verulega verið raskað og það svo að smávinir dalsins eru nánast horfnir á braut. Þarna voru endur í margskonar litbrigðum, gæsir og svanir með danslistir daglangt, hafa nú verið sviptir lifibrauði Árbæjarlónsins sem var hjartað í dalnum. Þar sem foreldrar barna áðu í þúsunda vís í viku hverri og bros barna breiddu ljóma sinn yfir fegurð og lífi sem fyrir bar og alls þess sem dalurinn skrýðir. En svo ber við að Árbæjarlónið er þurrausið í skjóli nætur af herra Alráði hjá Orkuveitunni og það gegn öllum góðum gildum um siðferði og reglur sem eiga auðvitað í hvívetna að vera í hávegum hafðar í svona umdeildu máli. Bjarna bráðráða hefði átt að vera það vel kunnugt áður en hann lét af ósómanum verða, að honum bar skylda til að hlutast til um núverandi deiliskipulag og fá álit Náttúrufræðistofnunar Íslands og Orkustofnunar sem aldrei lagði blessun sína yfir þennan flausturslega gjörning. Það er nú svo með marga menn sem hafa stærilæti og sperrileggstilburði að leiðarljósi, að þeir verða oft fyrir andúð svo lengi sem þeir lifa og geta vart um skallann strokið vegna miskunnarleysis í orði og æði fyrr á æviskeiði. Menn sem að í krafti stöðu sinnar barið hafa sér á brjóst og beit bolabrögðum, verða svo síðar þegar upp um þá kemst hafðir að háði og spotti. Þeir eru blindir menn, meta það aldrei eins og vera ber og unna því lítið, sem fagurt er, orti Jónas okkar allra forðum. Það er kaldur hugur sem býr að baki þess manns, sem stuðlar að útrýmingu smávina vorra, sem glatt hafa hjörtu Reykvíkinga með söng í þúsund ár. Já og okkur sérstaklega sem búum hér í efra holtinu Breiða og Árbæ. Ekki ætla ég nú herra alráði í borgarstjórn að hann hafi einn og sér endanlega lagt blessun sína yfir þennan óskunda, en ef svo er, þá er meðvirkni hans sama og samþykki. Eftir henni verður rækilega munað í næstu borgarstjórnarkosningum. Ég held nú samt að tími sé til kominn að kjöldraga þennan meirihluta allan og alla hans niðurrifs nóta og það tvisvar. Út og suður ákvarðanir sem engu hafa skilað nema neikvæðni og Íslandsmeti leiðindum. Hallarekstur borgarinnar er nú sér kapítuli út af fyrir sig þar sem vondar ákvarðanir hafa verið teknar, sem er ekkert annað en versta tegund kúgunar og ofríkis. En vonandi kemur nýr dagur. Það er sannarlega kominn tími til að borgarar Reykjavíkur rísi upp úr öskustónni og mótmæli, jafnvel með hamri og sigð, eða bara potti og pönnu (pottum eða pönnum). Það er nú samt einlæg von mín að sættir náist og að skynsemin fái að ráða för, að hunangsflugan fái að syngja og dansa við hvurn sinn fót og fingur, að smávinirnir mínir fái aftur glatt okkur með söng og dansi og að bros barna vorra skíni sem skærast langt fram eftir vegi. Höfundur er borgarbúi í Reykjavík.
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun