Lögmaður mannsins segir bótagreiðsluna ekki bæta það tjón sem tollvörðurinn var fyrir en þó fela í sér viðurkenningu á að ríkið hafi brotið á saklausum manni fyrir tæpum áratug.
Frændi sem tengdist málinu
Það var í janúar 2013 sem tollgæslan fann rúmlega tuttugu kíló af amfetamíni og 1,7 lítra af afmetamínsbasa í póstsendingum í húsakynnum Póstsins á Stórhöfða í Reykjavík með aðstoð fíkniefnahunda. Fjöldi manns var handtekinn í málinu sem leiddi að lokum til þungra dóma.
Fjórir karlmenn voru að lokum dæmdir í sautján ára fangelsi samanlagt í Héraðsdómi Reykjavíkur í júní 2013.
Tollverðinum var leystur frá störfum þegar hann var hnepptur í gæsluvarðhald en grunur beindist að honum þar sem frændi hans var tengdur málinu. Talið var að tollvörðurinn hefði séð til þess að fíkniefnahundur hefði ekki verið við vinnu þegar sendingin kom til landsins.
Ekkert benti hins vegar til þess að sá grunur væri á rökum reistur og neitaði tollvörðurinn sök allan tímann, þær fimm vikur sem hann dúsaði í gæslvuarðhaldi. Farið var yfir öll samskipti þeirra frænda og leiddi rannsóknin ekkert misjafnt í ljós.
Á hálfum launum í fjóra mánuði
Tollvörðurinn stefndi ríkinu vegna málsins. Hann var frá störfum í um fjóra mánuði vegna málsins og á hálfum launum þann tíma. Hann hefur starfað sem tollvörður síðan en ekki fengið að starfa með fíkniefnahundum eins og hann hafði gert áður en málið kom upp. Var hann sviptur þeim titli en hann hafði verið með hund, mætt í húsleitir og verið á vegum Tollgæslunnar á Keflavíkurflugvelli.
Tollverðinum höfðu þegar verið dæmdar á fimmta milljón króna í bætur vegna málsins árið 2015. Hann vildi ekki koma fram undir nafni í samtali við fréttastofu við þau tímamót en sagðist fenginn að þessum kafla í lífi hans væri lokið. Svo var þó ekki.
Vegna andlegra erfiðleika var ákveðið að skoða málið betur. Fór maðurinn í mat og kom niðurstaða úr matsgerð fyrr á þessu ári þar sem hann var metinn með skerta starfsorku og varanlegan miska. Féllst ríkislögmaður í gær á að greiða tæplega fimmtán milljónir króna í bætur til viðbótar á grundvelli fyrrnefndrar matsgerðar.
Hafði ekkert til sakar unnið
Ómar Örn Bjarnþórsson hæstaréttarlögmaður hefur gætt hagsmuna mannsins í tæpan áratug eða síðan málið kom upp.
„Samkomulag náðist við ríkislögmann um greiðslu þeirra bóta sem krafist var sem var ánægjuleg niðurstaða fyrir minn umbjóðanda,“ segir Ómar.
Því sé engin ástæða til að halda áfram með málið fyrir dómi. Umbjóðandi hans var kominn með gjafsókn í málinu.
Málsókn hefði því verið honum að kostnaðarlausu.
„Þó að greiðslan bæti ekki það tjón sem umbjóðandi minn varð fyrir þá felur hún þó í sér enn eina viðurkenninguna á þvi að það var íslenska ríkið sem braut á honum árið 2013,“ segir Ómar.
„Hann hafði sér ekkert til sakar unnið.“
