Varast ber til vamms að segja Kári Stefánsson skrifar 7. september 2021 12:30 Eitt af því sem lærist fljótt þeim sem lendir títt í viðtölum í beinni útsendingu er að svara ekki endilega þeim spurningum sem spyrillinn beinir að manni heldur þeim sem hentar manni að svara. Í grein sem Páll Matthíasson forstjóri Landspítalans birti á Vísir.is í gær, og átti að heita viðbrögð við því sem ég sagði í viðtali við Læknablaðið, notar hann tækni sem er af sama toga. Hann gagnrýnir mig ekki fyrir það sem ég sagði heldur það sem honum hentaði að ég hefði sagt. Til dæmis segir hann í niðurlagsorðum greinar sinnar að ég hafi vegið ómaklega að starfsfólki spítalans. Ég held að ég hafi hvorki vegið maklega né ómaklega að starfsfólki spítalans heldur hrósað því en þó ekki um of. Sem dæmi má nefna eftirfarandi málsgrein: „En um leið og þetta fór upp á Landspítala þá fóru allir að tala um að menn væru svo þreyttir. Þetta er einhver misskilningur. Ofboðslega gott fólk vinnur að veirurannsóknum uppi á Landspítala. Þetta er afburðafólk en einhverra hluta vegna er andrúmsloftið á spítalanum þannig að það virðist ekki fá tækifæri til þess að njóta þess sem það gerir. Það er út í hött. Það þarf að gera eitthvað í því.“ Þessi málsgrein segir næstum því allt sem ég vildi sagt hafa um Landspítalann; þar vinnur einstaklega gott og hæft fólk við erfiðar aðstæður. Þessar aðstæður gera það að verkum að andrúmsloftið á staðnum er ekki eins og best verður á kosið og þegar fólk vinnur í vondu andrúmslofti þreytist það fyrr og verður ekki eins mikið úr verki. Það eru að öllum líkindum margar og flóknar ástæður fyrir þessum erfiðu aðstæðum en ein er sú að spítalinn hefur verið fjársveltur til langs tíma. Ástæður fyrir fjársveltinu eru einnig margar og flóknar en flestar eiga þær að öllum líkindum rætur sínar í því að Alþingi Íslendinga virðist líta svo á að góð heilbrigðisþjónusta sé lúxus sem eigi einungis að vera til staðar fyrir þá sem hafa efni á að kaupa sér hana utan kerfis. Á einum stað í greininni segir Páll: „ Kári ræðir í löngu máli lækna spítalans, kallar þá ósamstæða og sérgæslumenn.“ Þetta er einfaldlega ekki satt. Í viðtalinu ræði ég hvergi lækna spítalans. Ég tjái hins vegar þá skoðun mína að læknar hafi of lítil áhrif á þróun heilbrigðismála á Íslandi og held því fram að þeir geti sjálfum sér um kennt vegna þess hvernig þeir hafa staðið að félagsmálum sínum. Stærstu samtök lækna í landinu, Læknafélag Íslands og Læknafélag Reykjavíkur standa varla undir því að kallast fagfélög heldur eru þau fyrst og fremst félög sem semja um kaup og kjör lækna. Þetta gerir það að verkum að það hefur reynst erfit fyrir stjórnvöld að leita til samtaka lækna um ráð. Þetta er bagalegt og mikilvægt að læknar skilji að þau samtök sem semja um kaup og kjör og hins vegar þau sem ættu að leiða þjóðina í baráttu fyrir betri heilbrigðisþjónustu. Það yrði miklu skemmtilegra að vera læknir undir þeim kringumstæðum og læknum sem finnst gaman að vinna eru miklu betri læknar. Þá er það spurningin um það hvers vegna Páll hafi brugðist svona við viðtalinu við mig í Læknablaðinu þar sem ég segi lítið annað en að spítalinn sé í vanda sem er skoðun sem hann reynir ekki að hrekja ? Ég viðurkenni að sá möguleiki sé fyrir hendi að ég misskilji hrapalega mín eigin orð í viðtalinu en Páll skilji þau hinum rétta skilningi. Eftirfarandi skilaboð sem ég fékk i gær frá einum af læknum spítalans benda kannski til þess að svo sé ekki. „Sæll Kári, Vil persónulega þakka þér fyrir mjög hreinskilið viðtal í Læknablaðinu. Þar telur þú upp mikilvæga þætti í rekstri Landspítalans sem þarf að ræða. Svar Páls í dag í þinn garð er mjög ómaklegt að mínu mati Kveðja Theódór Skúli Barnasvæfinga- og gjörgæslulæknir (en einnig formaður félags sjúkrahúslækna.)“ Annar möguleiki og líklegri er sá að Páll líti svo á að með lýsingum mínum á vesöld spítalans sé ég að gagnrýna hann. Ef það reynist rétt væri grein hans sem á yfirborðinu lítur út fyrir að vera svolítil aðför að mér beinlínis árás á hann sjálfan. Það væri miður því vesöld spítalans er á ábyrgð þjóðar sem hefur kosið sér leiðtoga sem hafa vanrækt heilbrigðiskerfið í áratugi en ekki forstjóra sem er að gera sitt besta úr því sem honum var gefið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kári Stefánsson Heilbrigðismál Landspítalinn Mest lesið Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir Skoðun Skráningum á mistökum við sjúkdómsgreiningar er ábótavant Guðrún Gyða Ölvisdóttir Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir Skoðun Að standa með konum og kerfisbreytingum Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vernd náttúrunnar er ákvörðun Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Er verkalýðsbarátta á Íslandi að hnigna? Sverrir Fannberg Júlíusson skrifar Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Milljarðarnir óteljandi og bókun 35 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir skrifar Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Yazan Tamimi – spegill á sjálfsmynd þjóðar Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Hvað er niðurskurðarstefna? Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Framtíðin liggur í bættri nýtingu auðlinda Helga Kristín Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggi sjúklinga – gerum og greinum betur Alma D. Möller skrifar Skoðun Skráningum á mistökum við sjúkdómsgreiningar er ábótavant Guðrún Gyða Ölvisdóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni er góður „business“ hjá Orkuveitunni Hólmfríður Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að standa með konum og kerfisbreytingum Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Lækkun gjalda fyrir barnafjölskyldur í Hveragerði Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Njörður Sigurðsson,Sandra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi fjölskyldu- og parameðferðar – Að styrkja tengsl í flóknum heimi Helena Katrín Hjaltadóttir,Katrín Þrastardóttir skrifar Skoðun Er hvergi hægt að vera í friði? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Um ferðaþjónustu og ADHD Nanný Arna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Að taka stjórn á eigin stefnu Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun „Mér finnst“ pólitíkin og vindmyllurnar Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Frumútboð og framhjáhöld Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Grænfáninn 30 ára Sigurlaug Arnardóttir,Guðrún Schmidt,Ósk Kristinsdóttir,Borghildur Gunnardóttir skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Eitt af því sem lærist fljótt þeim sem lendir títt í viðtölum í beinni útsendingu er að svara ekki endilega þeim spurningum sem spyrillinn beinir að manni heldur þeim sem hentar manni að svara. Í grein sem Páll Matthíasson forstjóri Landspítalans birti á Vísir.is í gær, og átti að heita viðbrögð við því sem ég sagði í viðtali við Læknablaðið, notar hann tækni sem er af sama toga. Hann gagnrýnir mig ekki fyrir það sem ég sagði heldur það sem honum hentaði að ég hefði sagt. Til dæmis segir hann í niðurlagsorðum greinar sinnar að ég hafi vegið ómaklega að starfsfólki spítalans. Ég held að ég hafi hvorki vegið maklega né ómaklega að starfsfólki spítalans heldur hrósað því en þó ekki um of. Sem dæmi má nefna eftirfarandi málsgrein: „En um leið og þetta fór upp á Landspítala þá fóru allir að tala um að menn væru svo þreyttir. Þetta er einhver misskilningur. Ofboðslega gott fólk vinnur að veirurannsóknum uppi á Landspítala. Þetta er afburðafólk en einhverra hluta vegna er andrúmsloftið á spítalanum þannig að það virðist ekki fá tækifæri til þess að njóta þess sem það gerir. Það er út í hött. Það þarf að gera eitthvað í því.“ Þessi málsgrein segir næstum því allt sem ég vildi sagt hafa um Landspítalann; þar vinnur einstaklega gott og hæft fólk við erfiðar aðstæður. Þessar aðstæður gera það að verkum að andrúmsloftið á staðnum er ekki eins og best verður á kosið og þegar fólk vinnur í vondu andrúmslofti þreytist það fyrr og verður ekki eins mikið úr verki. Það eru að öllum líkindum margar og flóknar ástæður fyrir þessum erfiðu aðstæðum en ein er sú að spítalinn hefur verið fjársveltur til langs tíma. Ástæður fyrir fjársveltinu eru einnig margar og flóknar en flestar eiga þær að öllum líkindum rætur sínar í því að Alþingi Íslendinga virðist líta svo á að góð heilbrigðisþjónusta sé lúxus sem eigi einungis að vera til staðar fyrir þá sem hafa efni á að kaupa sér hana utan kerfis. Á einum stað í greininni segir Páll: „ Kári ræðir í löngu máli lækna spítalans, kallar þá ósamstæða og sérgæslumenn.“ Þetta er einfaldlega ekki satt. Í viðtalinu ræði ég hvergi lækna spítalans. Ég tjái hins vegar þá skoðun mína að læknar hafi of lítil áhrif á þróun heilbrigðismála á Íslandi og held því fram að þeir geti sjálfum sér um kennt vegna þess hvernig þeir hafa staðið að félagsmálum sínum. Stærstu samtök lækna í landinu, Læknafélag Íslands og Læknafélag Reykjavíkur standa varla undir því að kallast fagfélög heldur eru þau fyrst og fremst félög sem semja um kaup og kjör lækna. Þetta gerir það að verkum að það hefur reynst erfit fyrir stjórnvöld að leita til samtaka lækna um ráð. Þetta er bagalegt og mikilvægt að læknar skilji að þau samtök sem semja um kaup og kjör og hins vegar þau sem ættu að leiða þjóðina í baráttu fyrir betri heilbrigðisþjónustu. Það yrði miklu skemmtilegra að vera læknir undir þeim kringumstæðum og læknum sem finnst gaman að vinna eru miklu betri læknar. Þá er það spurningin um það hvers vegna Páll hafi brugðist svona við viðtalinu við mig í Læknablaðinu þar sem ég segi lítið annað en að spítalinn sé í vanda sem er skoðun sem hann reynir ekki að hrekja ? Ég viðurkenni að sá möguleiki sé fyrir hendi að ég misskilji hrapalega mín eigin orð í viðtalinu en Páll skilji þau hinum rétta skilningi. Eftirfarandi skilaboð sem ég fékk i gær frá einum af læknum spítalans benda kannski til þess að svo sé ekki. „Sæll Kári, Vil persónulega þakka þér fyrir mjög hreinskilið viðtal í Læknablaðinu. Þar telur þú upp mikilvæga þætti í rekstri Landspítalans sem þarf að ræða. Svar Páls í dag í þinn garð er mjög ómaklegt að mínu mati Kveðja Theódór Skúli Barnasvæfinga- og gjörgæslulæknir (en einnig formaður félags sjúkrahúslækna.)“ Annar möguleiki og líklegri er sá að Páll líti svo á að með lýsingum mínum á vesöld spítalans sé ég að gagnrýna hann. Ef það reynist rétt væri grein hans sem á yfirborðinu lítur út fyrir að vera svolítil aðför að mér beinlínis árás á hann sjálfan. Það væri miður því vesöld spítalans er á ábyrgð þjóðar sem hefur kosið sér leiðtoga sem hafa vanrækt heilbrigðiskerfið í áratugi en ekki forstjóra sem er að gera sitt besta úr því sem honum var gefið.
Skoðun Skráningum á mistökum við sjúkdómsgreiningar er ábótavant Guðrún Gyða Ölvisdóttir skrifar
Skoðun Lækkun gjalda fyrir barnafjölskyldur í Hveragerði Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Njörður Sigurðsson,Sandra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Mikilvægi fjölskyldu- og parameðferðar – Að styrkja tengsl í flóknum heimi Helena Katrín Hjaltadóttir,Katrín Þrastardóttir skrifar
Skoðun Grænfáninn 30 ára Sigurlaug Arnardóttir,Guðrún Schmidt,Ósk Kristinsdóttir,Borghildur Gunnardóttir skrifar