Hvers vegna ekki Vinstri-græn? Þór Saari skrifar 7. september 2021 12:00 Virðist það ekki alveg augljóst, myndu víst margir spyrja sig þegar þeir lesa þennan titil. Fyrir mörg okkar og að ég held flesta landsmenn, er það svo. Það er líklega leitun að stjórnmálaflokki í íslenskri stjórnmálasögu sem hefur svikið bakland sitt, og öll, já öll, sín kosningaloforð, sem og svikið þjóðina um einhvern vott af hugmyndum um heiðarleika í íslenskum stjórnmálum. Allt á örfáum árum. Þessi kúvending Vinstri- grænna er þó ekkert nýtt og það hefur sýnt sig að þau, eins og aðrir hefðbundnir stjórnmálaflokkar, Fjórflokkurinn einu nafni, gefa lítið fyrir heiðarleika, hagsmuni almennings og náttúru, þegar hægt í staðinn að fá að verma ráðherrastóla. Þetta sýndi sig skýrt í afstöðu fyrri formanns flokksins þegar allt lýðræðis- og gegnsæistal varð að aukaatriði í meðförum flokksins á fjölmörgum málum í kjölfar Hrunsins og, það sem fáir áttu von á, allt tal flokksins um umhverfis- og náttúruvernd varð hjóm eitt. Þáverandi formaður flokksins ásamt núverandi formanni, gengu hart fram og fengu þar til liðs við sig oddvita annarra flokka í kjördæmi sínu, til að knýja það í gegn að reist yrði gríðarlega mengandi stóriðjuver á Bakka við Húsavík. Stóriðja sem brennir 60.000 tonnum af kolum og 120.000 tonnum af timbri árlega á fullum afköstum og mengar eftir því. Auk þess lagði flokkurinn til að ómetanlegt náttúrundur, hverasvæðið við Þeistareyki, yrði undir í þeirri vegferð svo öll sú gríðarlega fallega náttúra þar er nú horfin, og endurheimtist aldrei. Með þetta veganesti fór flokkurinn í síðustu kosningar og hélt því meira að segja fram hreint út að það væru ill öfl og rógburður sem bendluðu flokkinn við hugsanlegt samstarf við Sjálfstæðisflokkinn að loknum þeim kosningum. Vinstri-grænum stóð svo til boða að standa við hugsjónir sínar með annars konar stjórnarmynstri en á endanum varð til, en kaus það ekki og ákvað öllum að óvörum að verða fylgitungl Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórn. Fylgitungl vegna þess að þótt formaður flokksins sé að nafninu til forsætisráðherra, er öllum það ljóst að í því „samstarfi“ ræður Sjálfstæðisflokkurinn öllu því sem hann vill ráða. Bjarmalandsför flokksins með tvö helstu hugðarefni sín úr sjálfum stjórnarsáttmálanum, Miðhálendisþjóðgarð og Rammaáætlun, sem var hreinlega hafnað af hálfu Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks án nokkurra áhrifa á vilja formanns Vinstri-grænna til að viðhalda sömu ríkisstjórn eftir komandi kosningar, sýnir svo ekki sé um villst að meint „stefna“ flokksins í umhverfis- og náttúruverndarmálum er blekkingin ein. Það hefur svo sýnt sig undanfarin fjögur ár, að núverandi formaður flokksins kemur fyrir sem einhver mesta óheilindamanneskja íslenskra stjórnmála fyrr og síðar, þegar hún gengur fram fyrir skjöldu og ver hvað eftir annað nýfrjálshyggju Sjálfstæðisflokksins í efnahags- samfélags- og ríkisfjármálum. Hún fer fyrir ríkisstjórn sem hefur skrúfað frá stóra krananum sem dælir skattfé almennings til stórfyrirtækja, hverra eigendur eru nýverið búnir að greiða sjálfum sér út milljarða í arð. Vinstri-græn fara líka fyrir ríkisstjórn sem lagði niður embætti skattrannsóknarstjóra sem var í miðju kafi að rannsaka peningaþvættis- og skattskjólsgögn úr gögnum sem var lekið, og Vinstri-græn fara fyrir ríkisstjórn sem hefur hafnað niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslu um nýja stjórnarskrá, niðurstöðu sem var svo afgerandi að yfir tveir þriðju hlutar kjósenda studdu málið. Slík afstaða til lýðræðis og slíkar aðgerðir til að koma í veg fyrir framgang þess, eru ekkert annað en gróf aðför að lýðræðislegu stjórnarfari, valdarán, sem í öllum nágrannalöndum okkar væri meðhöndlað sem slíkt. Vinstri-græn hafa því í orði sem á borði, hafnað lýðræði sem stjórnarfari, hafnað umhverfis- og náttúruvernd sem mikilvægum málum, og hafnað því algerlega að heiðarleiki eigi eitthvert erindi í stjórnmál. Flokkurinn er skaðræði í íslenskri stjórnmálaflóru og fylgjendur hans ættu svo sannarlega ekki að hika við að segja skilið við flokkinn. Það hefur lengi verið lenska hér á landi að formenn flokka segjast ganga „óbundnir til kosninga“ eins og sagt er, sem er þó bara annað orðalag yfir það að ætla sér ráðherrastól sama hvað. Formaður Vinstri-grænna hefur þó brotið blað í stjórnmálasögunni og sjálf hvatt til áframhaldandi ríkisstjórnarsamstarfs, það er, að ganga bundin til kosninga með Sjálfstæðisflokknum. Það er því eitt sem er algerlega augljóst í komandi kosningum. Atkvæði greitt Vinstri-grænum, er atkvæði greitt Sjálfstæðisflokknum. Höfundur er hagfræðingur og skipar annað sætið á lista Sósíalistaflokksins í Suðvesturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2021 Alþingiskosningar 2021 Sósíalistaflokkurinn Þór Saari Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Afkastadrifin menntun og verðgildi nemenda Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Ég er deildarstjóri í leikskóla Helga Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Draumastarfið Arnfríður Hermannsdóttir skrifar Skoðun Hjartsláttur sjávarbyggðanna Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Erum við tilbúin til að bæta menntakerfið okkar? Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Sjá meira
Virðist það ekki alveg augljóst, myndu víst margir spyrja sig þegar þeir lesa þennan titil. Fyrir mörg okkar og að ég held flesta landsmenn, er það svo. Það er líklega leitun að stjórnmálaflokki í íslenskri stjórnmálasögu sem hefur svikið bakland sitt, og öll, já öll, sín kosningaloforð, sem og svikið þjóðina um einhvern vott af hugmyndum um heiðarleika í íslenskum stjórnmálum. Allt á örfáum árum. Þessi kúvending Vinstri- grænna er þó ekkert nýtt og það hefur sýnt sig að þau, eins og aðrir hefðbundnir stjórnmálaflokkar, Fjórflokkurinn einu nafni, gefa lítið fyrir heiðarleika, hagsmuni almennings og náttúru, þegar hægt í staðinn að fá að verma ráðherrastóla. Þetta sýndi sig skýrt í afstöðu fyrri formanns flokksins þegar allt lýðræðis- og gegnsæistal varð að aukaatriði í meðförum flokksins á fjölmörgum málum í kjölfar Hrunsins og, það sem fáir áttu von á, allt tal flokksins um umhverfis- og náttúruvernd varð hjóm eitt. Þáverandi formaður flokksins ásamt núverandi formanni, gengu hart fram og fengu þar til liðs við sig oddvita annarra flokka í kjördæmi sínu, til að knýja það í gegn að reist yrði gríðarlega mengandi stóriðjuver á Bakka við Húsavík. Stóriðja sem brennir 60.000 tonnum af kolum og 120.000 tonnum af timbri árlega á fullum afköstum og mengar eftir því. Auk þess lagði flokkurinn til að ómetanlegt náttúrundur, hverasvæðið við Þeistareyki, yrði undir í þeirri vegferð svo öll sú gríðarlega fallega náttúra þar er nú horfin, og endurheimtist aldrei. Með þetta veganesti fór flokkurinn í síðustu kosningar og hélt því meira að segja fram hreint út að það væru ill öfl og rógburður sem bendluðu flokkinn við hugsanlegt samstarf við Sjálfstæðisflokkinn að loknum þeim kosningum. Vinstri-grænum stóð svo til boða að standa við hugsjónir sínar með annars konar stjórnarmynstri en á endanum varð til, en kaus það ekki og ákvað öllum að óvörum að verða fylgitungl Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórn. Fylgitungl vegna þess að þótt formaður flokksins sé að nafninu til forsætisráðherra, er öllum það ljóst að í því „samstarfi“ ræður Sjálfstæðisflokkurinn öllu því sem hann vill ráða. Bjarmalandsför flokksins með tvö helstu hugðarefni sín úr sjálfum stjórnarsáttmálanum, Miðhálendisþjóðgarð og Rammaáætlun, sem var hreinlega hafnað af hálfu Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks án nokkurra áhrifa á vilja formanns Vinstri-grænna til að viðhalda sömu ríkisstjórn eftir komandi kosningar, sýnir svo ekki sé um villst að meint „stefna“ flokksins í umhverfis- og náttúruverndarmálum er blekkingin ein. Það hefur svo sýnt sig undanfarin fjögur ár, að núverandi formaður flokksins kemur fyrir sem einhver mesta óheilindamanneskja íslenskra stjórnmála fyrr og síðar, þegar hún gengur fram fyrir skjöldu og ver hvað eftir annað nýfrjálshyggju Sjálfstæðisflokksins í efnahags- samfélags- og ríkisfjármálum. Hún fer fyrir ríkisstjórn sem hefur skrúfað frá stóra krananum sem dælir skattfé almennings til stórfyrirtækja, hverra eigendur eru nýverið búnir að greiða sjálfum sér út milljarða í arð. Vinstri-græn fara líka fyrir ríkisstjórn sem lagði niður embætti skattrannsóknarstjóra sem var í miðju kafi að rannsaka peningaþvættis- og skattskjólsgögn úr gögnum sem var lekið, og Vinstri-græn fara fyrir ríkisstjórn sem hefur hafnað niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslu um nýja stjórnarskrá, niðurstöðu sem var svo afgerandi að yfir tveir þriðju hlutar kjósenda studdu málið. Slík afstaða til lýðræðis og slíkar aðgerðir til að koma í veg fyrir framgang þess, eru ekkert annað en gróf aðför að lýðræðislegu stjórnarfari, valdarán, sem í öllum nágrannalöndum okkar væri meðhöndlað sem slíkt. Vinstri-græn hafa því í orði sem á borði, hafnað lýðræði sem stjórnarfari, hafnað umhverfis- og náttúruvernd sem mikilvægum málum, og hafnað því algerlega að heiðarleiki eigi eitthvert erindi í stjórnmál. Flokkurinn er skaðræði í íslenskri stjórnmálaflóru og fylgjendur hans ættu svo sannarlega ekki að hika við að segja skilið við flokkinn. Það hefur lengi verið lenska hér á landi að formenn flokka segjast ganga „óbundnir til kosninga“ eins og sagt er, sem er þó bara annað orðalag yfir það að ætla sér ráðherrastól sama hvað. Formaður Vinstri-grænna hefur þó brotið blað í stjórnmálasögunni og sjálf hvatt til áframhaldandi ríkisstjórnarsamstarfs, það er, að ganga bundin til kosninga með Sjálfstæðisflokknum. Það er því eitt sem er algerlega augljóst í komandi kosningum. Atkvæði greitt Vinstri-grænum, er atkvæði greitt Sjálfstæðisflokknum. Höfundur er hagfræðingur og skipar annað sætið á lista Sósíalistaflokksins í Suðvesturkjördæmi.
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun
Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar
Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar
Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar
Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun