Formaður VR þarf að hafa reynslu og það hefur Ragnar Þór Ingólfsson Rannveig Sigurðardóttir skrifar 5. mars 2021 10:31 Kæru VR félagar, kjósum formann með framtíðarsýn, ekki þann sem ætlar að velta sér upp úr fortíðinni. Ragnar Þór Ingólfsson er verkalýðssinni og hefur unnið vel fyrir VR og látið verkin tala og nú eru kosningar til stjórnarstarfa í VR dagana 8. til 13 mars. Ég hef nú látið af áralöngum trúnaðarstörfum fyrir VR en ég hef alla tíð verið þekkt fyrir mínar skoðanir og segi: Mitt mat er að enginn sem ekki hefur reynslu af verkalýðsmálum ætti að gefa kost á sér til stjórnarstarfa eða formennsku. Það stekkur enginn inn af götunni og ætlar að stjórna stærsta stéttarfélagi landsins án þekkingar. Mín skoðun hefur alltaf verið að þeir sem ætla að vinna að hag launamanna þurfa að hafa þekkingu. Þekkinguna öðlast þeir sem hafa gengt trúnaðarmannastöðu á vinnustað, setið síðan í trúnaðarráði VR og þá ætti leiðin að liggja til stjórnarsetu fyrir félagið. Verkalýðsmál eru rammpólitísk, en alls ekki flokkspólitísk og það hoppar enginn í formannssætið bara sí svona, þó að fyrir liggi reynsla í stjórnum í foreldrafélagi, íþróttafélagi eða kvenfélagi. Við frambjóðendur segi ég: Vertu félagi þínu trúr og gakktu menntaveg verkalýðsmála til að vinna fyrir mig og aðra félagsmenn VR. Bið alla félagsmenn að huga vel að þessum málum áður en þeir kjósa sér nýja forystu. Félagsmenn nýtið kosningaréttinn VR til heilla og kjósið Ragnar Þór. Hann fær svo sannarlega mitt atkvæði. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður í VR og margt fleira Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Formannskjör í VR Mest lesið Hvað vakir fyrir utanríkisráðherra? Snorri Másson Skoðun Woke-ið lifir! Bjarni Snæbjörnsson Skoðun Ingibjörg Gunnarsdóttir - Framtíð Háskóla Íslands Áróra Rós Ingadóttir Skoðun Forstjórinn á Neskaupstað Björn Ólafsson Skoðun Á krossgötum í Úkraínu Gunnar Pálsson Skoðun Almennar skimanir fyrir ristilkrabbameini að hefjast Alma D. Möller Skoðun Ísland, Trump og Evrópa – hvað næst? Dagur B. Eggertsson Skoðun Orðið er þitt: Af orðsnillingum og hjálpardekkjum Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Skólinn okkar, FSH Elmar Ægir Eysteinsson Skoðun Af hverju lýgur Alma? Arnar Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvað vakir fyrir utanríkisráðherra? Snorri Másson skrifar Skoðun Ingibjörg Gunnarsdóttir - Framtíð Háskóla Íslands Áróra Rós Ingadóttir skrifar Skoðun Á krossgötum í Úkraínu Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Þegar grafið er undan sjálfi, lífsgleði og tilgangi mannvera Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun St. Tómas Aquinas Árni Jensson skrifar Skoðun Skólinn okkar, FSH Elmar Ægir Eysteinsson skrifar Skoðun Föður- og mæðralaus börn Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Minni kvaðir - meira frelsi? Eva Magnúsdóttir skrifar Skoðun Forstjórinn á Neskaupstað Björn Ólafsson skrifar Skoðun Woke-ið lifir! Bjarni Snæbjörnsson skrifar Skoðun Almennar skimanir fyrir ristilkrabbameini að hefjast Alma D. Möller skrifar Skoðun Plastflóðið Emily Jaimes Richey-Stavrand,Johanna Franke,Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar Skoðun Baráttan á norðurslóðum Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Orðið er þitt: Af orðsnillingum og hjálpardekkjum Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Farsæl reynsla af stjórnun og samvinnu Ingibjörg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Trump kemur ekki á óvart, en Evrópa getur það Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Ef það er vilji, þá er vegur Jóhanna Klara Stefánsdóttir,Ingólfur Bender skrifar Skoðun Magnús Karl Magnússon sem rektor – Skýr sýn á samvinnu og samtakamátt í vísindum Erna Magnúsdóttir skrifar Skoðun Af hverju lýgur Alma? Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Snúið til betri vegar Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Er varnarsamningurinn við Bandaríkin í hættu? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Stöðvum blóðmerahaldið á Íslandi Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Forysta til framtíðar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ísland, Trump og Evrópa – hvað næst? Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Þrjátíu ár af framförum – En hvaða áskoranir bíða? Birta B. Kjerúlf,Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Stígum upp úr skotgröfunum, æsku landsins til heilla! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Höfum gott fólk í forystu – kjósum Höllu í VR Gísli Jafetsson skrifar Skoðun Sjálfsmynd og heyrnarskerðing – Grein í tilefni Dags heyrnar Elín Ýr Arnar skrifar Skoðun Hitler og Stalín, Pútín og Trump Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Til stuðnings Kolbrúnu Pálsdóttur í rektorskjöri Kristján Kristjánsson skrifar Sjá meira
Kæru VR félagar, kjósum formann með framtíðarsýn, ekki þann sem ætlar að velta sér upp úr fortíðinni. Ragnar Þór Ingólfsson er verkalýðssinni og hefur unnið vel fyrir VR og látið verkin tala og nú eru kosningar til stjórnarstarfa í VR dagana 8. til 13 mars. Ég hef nú látið af áralöngum trúnaðarstörfum fyrir VR en ég hef alla tíð verið þekkt fyrir mínar skoðanir og segi: Mitt mat er að enginn sem ekki hefur reynslu af verkalýðsmálum ætti að gefa kost á sér til stjórnarstarfa eða formennsku. Það stekkur enginn inn af götunni og ætlar að stjórna stærsta stéttarfélagi landsins án þekkingar. Mín skoðun hefur alltaf verið að þeir sem ætla að vinna að hag launamanna þurfa að hafa þekkingu. Þekkinguna öðlast þeir sem hafa gengt trúnaðarmannastöðu á vinnustað, setið síðan í trúnaðarráði VR og þá ætti leiðin að liggja til stjórnarsetu fyrir félagið. Verkalýðsmál eru rammpólitísk, en alls ekki flokkspólitísk og það hoppar enginn í formannssætið bara sí svona, þó að fyrir liggi reynsla í stjórnum í foreldrafélagi, íþróttafélagi eða kvenfélagi. Við frambjóðendur segi ég: Vertu félagi þínu trúr og gakktu menntaveg verkalýðsmála til að vinna fyrir mig og aðra félagsmenn VR. Bið alla félagsmenn að huga vel að þessum málum áður en þeir kjósa sér nýja forystu. Félagsmenn nýtið kosningaréttinn VR til heilla og kjósið Ragnar Þór. Hann fær svo sannarlega mitt atkvæði. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður í VR og margt fleira
Skoðun Þegar grafið er undan sjálfi, lífsgleði og tilgangi mannvera Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Magnús Karl Magnússon sem rektor – Skýr sýn á samvinnu og samtakamátt í vísindum Erna Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Þrjátíu ár af framförum – En hvaða áskoranir bíða? Birta B. Kjerúlf,Kjartan Ragnarsson skrifar