Meistaraáskorun til ríkisstjórnarinnar Valgerður Árnadóttir skrifar 1. október 2014 09:43 Meistaramánuður hefst nú 1. október og þúsundir íslendinga taka þátt. Fólk setur sér mismunandi markmið, allt frá því að neyta hellisbúafæðis og æfa líkamsrækt daglega yfir í það að lesa fleiri bækur og eyða meiri tíma með fjölskyldunni. Heilu vinahóparnir og vinnustaðirnir taka sig saman og skora á hvor aðra og veita hver öðrum stuðning til að ná settum markmiðum. Að því tilefni vil ég skora á ríkisstjórnina. Hvað tel ég mikilvægustu áskorunina fyrir hana? Jú að lifa eins og við „hin" (almúginn) gerir í einn mánuð!! Miðað við áherslur ríkisstjórnarinnar þá höfum við það öll rosa gott, við búum við gott heilbrigðiskerfi, sómasamleg laun og skortir ekkert. (A.m.k. ekki við sem erum dugleg.) Því vil ég skora á ykkur kæru ráðherrar og forsætisráðherra að lifa eins og við í einn mánuð. Það þýðir það að taka aðeins við lágmarkslaunum, (eða jafnvel millistéttarlaunum, þið vitið þessi sem rétt slefa í skattþrep 2) Með þessum launum þurfið þið að borga af húsnæðislánum eða húsaleigu eins og meðal fjölskylda, borga reikninga og af námslánum, leikskólagjöld, skólamáltíðir, kaupa í matinn og greiða fyrir aðra nauðsynjavöru og þjónustu sem þið kunnið að þurfa á að halda. Í þessum mánuði þurfið þið einnig að afsala ykkur fríðindum ykkar í formi ferðastyrkja, styrkja til gleraugnakaupa, læknis- og líkamsræktarkostnaðar sem þið eruð svo heppin að hafa getað úthlutað ykkur sjálfum með einróma samþykki hvors annars. Leyfum ykkur að eiga hádegismatinn og kaffið sem þið fáið í vinnunni þar sem þið eruð nýgræðingar í þessu og erfitt er einnig að neita ykkur um að þiggja mat í þeim veislum sem ykkur er boðið í vegna vinnu ykkar. Ykkur er að sjálfsögðu velkomið að sækja um húsaleigubætur, íþrótta- og tómstundastyrki eftir því sem við á í ykkar bæjarfélagi og þiggja barnabætur eins og við „hin". Nema úbs! Þið eruð flest í sambúð og makar ykkar því líka flest með einhver laun. Þið fáið því engar bætur vegna þess að þið hafið það svo gott og þarfnist þeirra ekki þótt þið séuð með 2-4 börn á framfæri. Ég vona að börnin þurfi ekki að fara til tannlæknis, eigi ekki afmæli eða að reikningarnir fyrir tómstundum sé á gjalddaga þennan mánuðinn því það er ekki til peningur fyrir slíkt. Þið getið í því tilfelli hafið fjáröflun, selt vinum og vandamönnum klósettpappír og rækjur í tonnatali eða fengið ykkur aukavinnu eins og við "hin". Ekki viljum við að þetta átak ykkar bitni á börnunum. En þó þurfið þið ef þið eruð með heimilishjálp að senda hana í frí, sjálf verðið þið að fara með og sækja börnin í skóla, útbúa nesti, hjálpa til við heimanám, elda mat, þrífa og þvo þvott. Ég ráðlegg ykkur einnig að leggja bílnum, það mun ekki vera nægur peningur fyrir rekstrarkostnaði og bensíni þennan mánuð nema kannski einstaka sunnudagsbíltúr. Svo er líka svo skemmtilegt í strætó, þið getið spjallað við fólkið sem kaus ykkur á leiðinni og fengið enn betri innsýn í líf þeirra. Ég veit að ykkur er annt um heilsuna, en því miður verður það erfitt fyrir ykkur að borða einungis hollan og góðan íslenskan mat, þið munið komast að því að hann er mun dýrari en innflutta matvaran sem fæst í lágvöruverslunum (LÁGmarkslaun= LÁGvöruverslun) og í þeim verslunum er grænmetis- og ávaxtaúrvalið einnig oft mjög lélegt og alls ekki ódýrt þó það sé við það að úldna. En ég veit um hóp sem fer í gámana (Dumpster diving) ég get komið ykkur í samband við þau í lok mánaðar þegar peningurinn er uppurinn, þau vita um alla bestu gámana og eru bara venjulegt fólk sem vill ekki líða þá skömm að fara í matargjafaröð hjá hjálparsamtökum enda hvorki heimilislaus né atvinnulaus, bara venjulegt háskólamenntað fólk með lág laun. Þið munið að það má ekkert svindla og taka upp Visa-kortið, fá sér yfirdrátt eða seilast í sparnaðarreikninginn, því eins og þið munið sjá þá hefur ekki verið til peningur afgangs til að spara svo það er enginn sparnaðarreikningur fyrir hendi hjá "venjulegri fjölskyldu", kreditkortið og yfirdrátturinn er í svo blússandi mínus að venjuleg manneskja fær reglulega kvíðakast og reynir að hugsa ekki um það heldur bara vinna og vinna, því ef maður er duglegur þá á maður að geta borgað þetta allt á endanum, er það ekki? Ég styð ykkur heilshugar í þessu átaki ykkar, ég tel að þið munuð vera margs vísari og fróðari eftir þennan mánuð og að áherslur ykkar munu breytast verulega. Ykkur verður vel tekið í strætisvögnum, lágvöruverslunum og hvert svo sem þessi áskorun leiðir ykkur og þið munuð standa uppi sem sannir meistarar, Áfram ríkisstjórn!! Koma svo.. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Meistaramánuður Valgerður Árnadóttir Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Meistaramánuður hefst nú 1. október og þúsundir íslendinga taka þátt. Fólk setur sér mismunandi markmið, allt frá því að neyta hellisbúafæðis og æfa líkamsrækt daglega yfir í það að lesa fleiri bækur og eyða meiri tíma með fjölskyldunni. Heilu vinahóparnir og vinnustaðirnir taka sig saman og skora á hvor aðra og veita hver öðrum stuðning til að ná settum markmiðum. Að því tilefni vil ég skora á ríkisstjórnina. Hvað tel ég mikilvægustu áskorunina fyrir hana? Jú að lifa eins og við „hin" (almúginn) gerir í einn mánuð!! Miðað við áherslur ríkisstjórnarinnar þá höfum við það öll rosa gott, við búum við gott heilbrigðiskerfi, sómasamleg laun og skortir ekkert. (A.m.k. ekki við sem erum dugleg.) Því vil ég skora á ykkur kæru ráðherrar og forsætisráðherra að lifa eins og við í einn mánuð. Það þýðir það að taka aðeins við lágmarkslaunum, (eða jafnvel millistéttarlaunum, þið vitið þessi sem rétt slefa í skattþrep 2) Með þessum launum þurfið þið að borga af húsnæðislánum eða húsaleigu eins og meðal fjölskylda, borga reikninga og af námslánum, leikskólagjöld, skólamáltíðir, kaupa í matinn og greiða fyrir aðra nauðsynjavöru og þjónustu sem þið kunnið að þurfa á að halda. Í þessum mánuði þurfið þið einnig að afsala ykkur fríðindum ykkar í formi ferðastyrkja, styrkja til gleraugnakaupa, læknis- og líkamsræktarkostnaðar sem þið eruð svo heppin að hafa getað úthlutað ykkur sjálfum með einróma samþykki hvors annars. Leyfum ykkur að eiga hádegismatinn og kaffið sem þið fáið í vinnunni þar sem þið eruð nýgræðingar í þessu og erfitt er einnig að neita ykkur um að þiggja mat í þeim veislum sem ykkur er boðið í vegna vinnu ykkar. Ykkur er að sjálfsögðu velkomið að sækja um húsaleigubætur, íþrótta- og tómstundastyrki eftir því sem við á í ykkar bæjarfélagi og þiggja barnabætur eins og við „hin". Nema úbs! Þið eruð flest í sambúð og makar ykkar því líka flest með einhver laun. Þið fáið því engar bætur vegna þess að þið hafið það svo gott og þarfnist þeirra ekki þótt þið séuð með 2-4 börn á framfæri. Ég vona að börnin þurfi ekki að fara til tannlæknis, eigi ekki afmæli eða að reikningarnir fyrir tómstundum sé á gjalddaga þennan mánuðinn því það er ekki til peningur fyrir slíkt. Þið getið í því tilfelli hafið fjáröflun, selt vinum og vandamönnum klósettpappír og rækjur í tonnatali eða fengið ykkur aukavinnu eins og við "hin". Ekki viljum við að þetta átak ykkar bitni á börnunum. En þó þurfið þið ef þið eruð með heimilishjálp að senda hana í frí, sjálf verðið þið að fara með og sækja börnin í skóla, útbúa nesti, hjálpa til við heimanám, elda mat, þrífa og þvo þvott. Ég ráðlegg ykkur einnig að leggja bílnum, það mun ekki vera nægur peningur fyrir rekstrarkostnaði og bensíni þennan mánuð nema kannski einstaka sunnudagsbíltúr. Svo er líka svo skemmtilegt í strætó, þið getið spjallað við fólkið sem kaus ykkur á leiðinni og fengið enn betri innsýn í líf þeirra. Ég veit að ykkur er annt um heilsuna, en því miður verður það erfitt fyrir ykkur að borða einungis hollan og góðan íslenskan mat, þið munið komast að því að hann er mun dýrari en innflutta matvaran sem fæst í lágvöruverslunum (LÁGmarkslaun= LÁGvöruverslun) og í þeim verslunum er grænmetis- og ávaxtaúrvalið einnig oft mjög lélegt og alls ekki ódýrt þó það sé við það að úldna. En ég veit um hóp sem fer í gámana (Dumpster diving) ég get komið ykkur í samband við þau í lok mánaðar þegar peningurinn er uppurinn, þau vita um alla bestu gámana og eru bara venjulegt fólk sem vill ekki líða þá skömm að fara í matargjafaröð hjá hjálparsamtökum enda hvorki heimilislaus né atvinnulaus, bara venjulegt háskólamenntað fólk með lág laun. Þið munið að það má ekkert svindla og taka upp Visa-kortið, fá sér yfirdrátt eða seilast í sparnaðarreikninginn, því eins og þið munið sjá þá hefur ekki verið til peningur afgangs til að spara svo það er enginn sparnaðarreikningur fyrir hendi hjá "venjulegri fjölskyldu", kreditkortið og yfirdrátturinn er í svo blússandi mínus að venjuleg manneskja fær reglulega kvíðakast og reynir að hugsa ekki um það heldur bara vinna og vinna, því ef maður er duglegur þá á maður að geta borgað þetta allt á endanum, er það ekki? Ég styð ykkur heilshugar í þessu átaki ykkar, ég tel að þið munuð vera margs vísari og fróðari eftir þennan mánuð og að áherslur ykkar munu breytast verulega. Ykkur verður vel tekið í strætisvögnum, lágvöruverslunum og hvert svo sem þessi áskorun leiðir ykkur og þið munuð standa uppi sem sannir meistarar, Áfram ríkisstjórn!! Koma svo..
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun