Breytt þjóð Guðmundur Steingrímsson skrifar 7. mars 2009 00:01 Fyrir nokkru rakst ég á mynd á vefsíðu af viðskiptamógul íslenskum í þyrlu sinni árið 2007. Sá sat skælbrosandi á myndinni innan um vellystingar sínar. Þarna var t.d. gert ráð fyrir kampavíni í sérstökum sérsniðnum kæli á milli sætanna. Mjög flott. NOKKRU áður hafði tröllriðið íslensku þjóðfélagi stúlka að nafni Silvía Nótt. Hún var sérsniðin, beinskeytt ádeila á íslenskt neyslusamfélag, óhófið, bruðlið, virðingarleysið og græðgina. Hún sló í gegn, góðærisdrósin sú, en þó voru ekki allir jafnvissir um að græðgispésarnir á meðal þjóðarinnar tækju endilega háðsádeiluna til sín. Kannski er boðskapurinn þeim skiljanlegri núna. NEYSLUDÚKKAN Silvía brotlenti all svakalega frammi fyrir heimsbyggðinni, í leiknu atriði á Eurovision sem olli Íslendingum talsverðri skömm. Nú sjáum við betur, að sviðsett endalok hennar voru eins og æpandi skilaboð til þjóðarinnar um að gjalda varhug við öllum hinum, af hennar sauðahúsi - raunverulegu fólki - sem áttu eftir að brotlenda þjóðinni allri á svipaðan hátt skömmu síðar, frammi fyrir heimsbyggðinni. Silvía var dæmisaga. Viðvörun. MIG grunar að ekki sé mikið um kampavín í þyrlukælum nú. Lítið er væntanlega flutt inn af kengúrukjöti um þessar mundir. Elton John spilar væntanlega einhvers staðar þar sem gengið er hagstæðara. Ætli Silvíur Nætur þessarar þjóðar séu ekki farnar í fisk og syngi lög sín í kústskaft á vinnslugólfi vestur á fjörðum. EIN besta vísbendingin sem ég hef fengið undanfarið, um að þjóðin sé að verða heilbrigðari - að hún sé að vinna sig burt frá neysluklikkun 1.áratugs þessarar aldar og hverfa til raunsærri og jarðbundnari lifnaðarhátta - birtist mér á öskudaginn síðasta. Þá sá ég viðtal við börnin í búningunum. Ein stúlkan sagðist vera saumakona og piltur kvaðst vera sjómaður. NÚ væri þetta ekki merkilegt nema fyrir þær sakir, að fyrir nokkrum árum birtust jú í sjónvarpi myndir frá öskudegi þar sem allar stúlkur, og gott ef ekki einhverjir strákar líka, voru áðurnefnd Silvía. Þannig birtist góðærið í háttsemi barnanna þá. Einsleitir búningar þeirra endurspegluðu þjóðfélagið eins og það var þá, á þyrluskeiðinu. Allir voru Silvía. FJÖLBREYTTIR búningar þeirra nú, þar sem eitt barnið er bóndi, annað saumakona, þriðja sjómaður, fjórða verkfræðingur, fimmta tónlistarmaður og sjötta kennari, er einhver áhrifamesti vitnisburður þess að á Íslandi er jafnvel bjartari framtíð en nokkru sinni fyrr, þrátt fyrir tímabundna erfiðleika. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Steingrímsson Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun
Fyrir nokkru rakst ég á mynd á vefsíðu af viðskiptamógul íslenskum í þyrlu sinni árið 2007. Sá sat skælbrosandi á myndinni innan um vellystingar sínar. Þarna var t.d. gert ráð fyrir kampavíni í sérstökum sérsniðnum kæli á milli sætanna. Mjög flott. NOKKRU áður hafði tröllriðið íslensku þjóðfélagi stúlka að nafni Silvía Nótt. Hún var sérsniðin, beinskeytt ádeila á íslenskt neyslusamfélag, óhófið, bruðlið, virðingarleysið og græðgina. Hún sló í gegn, góðærisdrósin sú, en þó voru ekki allir jafnvissir um að græðgispésarnir á meðal þjóðarinnar tækju endilega háðsádeiluna til sín. Kannski er boðskapurinn þeim skiljanlegri núna. NEYSLUDÚKKAN Silvía brotlenti all svakalega frammi fyrir heimsbyggðinni, í leiknu atriði á Eurovision sem olli Íslendingum talsverðri skömm. Nú sjáum við betur, að sviðsett endalok hennar voru eins og æpandi skilaboð til þjóðarinnar um að gjalda varhug við öllum hinum, af hennar sauðahúsi - raunverulegu fólki - sem áttu eftir að brotlenda þjóðinni allri á svipaðan hátt skömmu síðar, frammi fyrir heimsbyggðinni. Silvía var dæmisaga. Viðvörun. MIG grunar að ekki sé mikið um kampavín í þyrlukælum nú. Lítið er væntanlega flutt inn af kengúrukjöti um þessar mundir. Elton John spilar væntanlega einhvers staðar þar sem gengið er hagstæðara. Ætli Silvíur Nætur þessarar þjóðar séu ekki farnar í fisk og syngi lög sín í kústskaft á vinnslugólfi vestur á fjörðum. EIN besta vísbendingin sem ég hef fengið undanfarið, um að þjóðin sé að verða heilbrigðari - að hún sé að vinna sig burt frá neysluklikkun 1.áratugs þessarar aldar og hverfa til raunsærri og jarðbundnari lifnaðarhátta - birtist mér á öskudaginn síðasta. Þá sá ég viðtal við börnin í búningunum. Ein stúlkan sagðist vera saumakona og piltur kvaðst vera sjómaður. NÚ væri þetta ekki merkilegt nema fyrir þær sakir, að fyrir nokkrum árum birtust jú í sjónvarpi myndir frá öskudegi þar sem allar stúlkur, og gott ef ekki einhverjir strákar líka, voru áðurnefnd Silvía. Þannig birtist góðærið í háttsemi barnanna þá. Einsleitir búningar þeirra endurspegluðu þjóðfélagið eins og það var þá, á þyrluskeiðinu. Allir voru Silvía. FJÖLBREYTTIR búningar þeirra nú, þar sem eitt barnið er bóndi, annað saumakona, þriðja sjómaður, fjórða verkfræðingur, fimmta tónlistarmaður og sjötta kennari, er einhver áhrifamesti vitnisburður þess að á Íslandi er jafnvel bjartari framtíð en nokkru sinni fyrr, þrátt fyrir tímabundna erfiðleika.