Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar 4. júní 2025 17:01 Ása Berglind Hjálmarsdóttir, Þingkona Samfylkingarinnar, skrifaði nýlega hvernig það færi fyrir brjóstið á henni að íslenski fáninn sé notaður af hópi fólks sem nýverið söfnaðist saman á Austurvelli til að berjast fyrir hertri útlendingalöggjöf. Fyrrverandi þingmaður Pírata, Helgi Hrafn Gunnarsson lét svipuð orð falla. Burtséð frá því að íslenski fáninn er fáni allra íslendinga, sama hvaða afbökuðu skoðanir þeir kunna að hafa, þá velti ég því fyrir mér hvort að það hafi farið framhjá Ásu, á sínum tíma þegar Samfylkingin mældist með 30-plús prósent í skoðanakönnunum í fyrsta sinn í einn og hálfan áratug. Það var fyrir rúmlega einu ári síðan, minnir mig. Og það skeði skömmu eftir að Kristrún Frostadóttir formaður Samfylkingarinnar lýsti því yfir að hún hyggðist skoða af mikilli alvöru að taka harðar á útlendingamálum. Samfylkingin fylgdi þarmeð fordæmi systurflokka sinna í Danmörku og Svíþjóð sem einnig hafa breitt um tón í útlendingamálum og sveigt inn á braut harðari nálgunnar, aukinna brottvísanna og aukins landamæraeftirlits. Og það var einmitt eftir þessi ummæli sem Samfylkingin, sem reyndar var þegar á mikilli uppleið í könnunum undir forystu Kristrúnar, sem að flokkurinn reif 30-prósenta múrinn í fyrsta sinn síðan fyrir Bankahrun. Enda ekki skrítið. Um veturinn 2024, kom út Maskínu-könnun sem leiddi í ljós að 60 prósent íslendinga töldu flóttamenn á Íslandi vera of marga og var það hæsta hlutfall sem að nokkru sinni hefur mælst hérlendis. Árið 2021 þótti það fréttnæmt þegar hlutfallið fór uppí 40 prósent í fyrsta sinn. Og Maskínu-könnununin árið 2024 var gerð áður en í ljós kom að helmingur allra þeirra sem setið höfðu í gæsluvarðhaldi árið 2024 hefðu verið erlendir ríkisborgarar. Ekki innflytjendur heldur erlendir ríkisborgarar. M.ö.o. einstaklingur af erlendum uppruna, en sem er orðinn íslendur ríkisborgari er ekki meðtalin. Þessi könnun var einnig gerð áður en holskelfa af neikvæðum fréttum úr leigubílabransanum þar sem að erlendir leigubílstjórar skall á þjóðfélagsumræðunni. Og einnig áður en byrjað var að fjalla um ofbeldismál í Breiðholtsskóla, svo að fátt eitt sé nefnt. M.ö.o. þetta voru sextíu prósent í gær en þessi tala á eftir að verða hærri næst þegar Maskína eða Gallup leggur þessa sömu könnun fyrir. Samfylkingin vann svo sætan sigur í alþingiskosningunum í nóvember. Í þeim sömu kosningum fékk Framsóknarflokkurinn sína verstu niðurstöðu í sögu flokksins, 7,8% fylgi og fimm þingmenn. Og það var eftir að formaður flokksins Sigurður Ingi Jóhannsson lýsti því yfir í kappræðum að flokkurinn talaði ekki fyrir hetri útlendingalöggjöf. Og í þessum sömu kosningum tóku þátt þrír aðrir flokkar sem allir líta á sjálfa sig sem kyndilbera fjölmenningarstefnu og málsvara flóttafólks. Vinstri Grænir og Píratar þurrkuðust útaf þingi og Sósíalistaflokkur Íslands náði engum mönnum inn þrátt fyrir að tefla fram afar vinsælum borgarfulltrúa.Það voru vissulega margar fleiri ástæður fyrir því að þessum flokkum gekk illa en höfundur ætlar sér ekki að breyta þessari grein í heila ritgerð. En staðreyndin er að Framsókn, VG, Píratar og Sósíalistar völdu óvinsælli kostinn þegar kemur að útlendingamálum. Greinahöfundur veit ekki hvað gæti mögulega verið þjóðlegra en að veifa þjóðarfána okkar fögru Ísafoldar einmitt þegar maður maður skorar á stjórnvöld til þess að standa sig í stykkinu við að framkvæma vilja meirihluta þjóðarinnar. Voru einhverjir af mótmælendum helgarinnar rasistar? Já, eflaust. Nokkrir þeirra voru greinilega talsmenn samsæriskenninga sem er, að mati höfundar, alveg jafn slæmt. En það breytir því ekki að þessir mótmælendur tala að vissu leyti fyrir vilja stórs hluta þjóðarinnar, vilja kannski ganga lengra en flestir, en í grunninn eru þeir á sama meiði og meirihluti þjóðarinnar; Flóttamenn sem koma til Íslands eru of margir og vandamálin tengd þeim eru orðin of mörg, of ofbeldisfull, of óþægileg. Það er mat höfundar, að frjálslynt fólk á vinstri vængnum vill helst beina athyglinni að rasismanum til þess að þurfa ekki að horfast í augu við að þeirra stefnumál í útlendingamálum hafa misheppnast harkalega. Erlent fólk sem hingað kemur inngildist verr og verr eftir því sem hlutfall þeirra meðal landsmanna fjölgar. Samfélagið verður ekki opnara og umburðarlyndara með auknum straumi flóttafólks heldur hefur tortryggni, rasismi, og óöryggi aukist. Svo að ekki sé minnst á glæpatíðnina. Einu sinni stökk maður í hvern þann leigubíl sem að hendi var næst. Núna eru konur byrjaðar að biðja sérstaklega sérstaklega um bíla með kvenbílstjórum. Það er í raun furðulegt að mótmælin hafi ekki verið stærri og að þau hafi ekki átt sér stað fyrr. Höfundur er framsóknarmaður, stoltur þjóðernissinni og rithöfundur Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Framsóknarflokkurinn Jóhann Frímann Arinbjarnarson Mest lesið Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Sjá meira
Ása Berglind Hjálmarsdóttir, Þingkona Samfylkingarinnar, skrifaði nýlega hvernig það færi fyrir brjóstið á henni að íslenski fáninn sé notaður af hópi fólks sem nýverið söfnaðist saman á Austurvelli til að berjast fyrir hertri útlendingalöggjöf. Fyrrverandi þingmaður Pírata, Helgi Hrafn Gunnarsson lét svipuð orð falla. Burtséð frá því að íslenski fáninn er fáni allra íslendinga, sama hvaða afbökuðu skoðanir þeir kunna að hafa, þá velti ég því fyrir mér hvort að það hafi farið framhjá Ásu, á sínum tíma þegar Samfylkingin mældist með 30-plús prósent í skoðanakönnunum í fyrsta sinn í einn og hálfan áratug. Það var fyrir rúmlega einu ári síðan, minnir mig. Og það skeði skömmu eftir að Kristrún Frostadóttir formaður Samfylkingarinnar lýsti því yfir að hún hyggðist skoða af mikilli alvöru að taka harðar á útlendingamálum. Samfylkingin fylgdi þarmeð fordæmi systurflokka sinna í Danmörku og Svíþjóð sem einnig hafa breitt um tón í útlendingamálum og sveigt inn á braut harðari nálgunnar, aukinna brottvísanna og aukins landamæraeftirlits. Og það var einmitt eftir þessi ummæli sem Samfylkingin, sem reyndar var þegar á mikilli uppleið í könnunum undir forystu Kristrúnar, sem að flokkurinn reif 30-prósenta múrinn í fyrsta sinn síðan fyrir Bankahrun. Enda ekki skrítið. Um veturinn 2024, kom út Maskínu-könnun sem leiddi í ljós að 60 prósent íslendinga töldu flóttamenn á Íslandi vera of marga og var það hæsta hlutfall sem að nokkru sinni hefur mælst hérlendis. Árið 2021 þótti það fréttnæmt þegar hlutfallið fór uppí 40 prósent í fyrsta sinn. Og Maskínu-könnununin árið 2024 var gerð áður en í ljós kom að helmingur allra þeirra sem setið höfðu í gæsluvarðhaldi árið 2024 hefðu verið erlendir ríkisborgarar. Ekki innflytjendur heldur erlendir ríkisborgarar. M.ö.o. einstaklingur af erlendum uppruna, en sem er orðinn íslendur ríkisborgari er ekki meðtalin. Þessi könnun var einnig gerð áður en holskelfa af neikvæðum fréttum úr leigubílabransanum þar sem að erlendir leigubílstjórar skall á þjóðfélagsumræðunni. Og einnig áður en byrjað var að fjalla um ofbeldismál í Breiðholtsskóla, svo að fátt eitt sé nefnt. M.ö.o. þetta voru sextíu prósent í gær en þessi tala á eftir að verða hærri næst þegar Maskína eða Gallup leggur þessa sömu könnun fyrir. Samfylkingin vann svo sætan sigur í alþingiskosningunum í nóvember. Í þeim sömu kosningum fékk Framsóknarflokkurinn sína verstu niðurstöðu í sögu flokksins, 7,8% fylgi og fimm þingmenn. Og það var eftir að formaður flokksins Sigurður Ingi Jóhannsson lýsti því yfir í kappræðum að flokkurinn talaði ekki fyrir hetri útlendingalöggjöf. Og í þessum sömu kosningum tóku þátt þrír aðrir flokkar sem allir líta á sjálfa sig sem kyndilbera fjölmenningarstefnu og málsvara flóttafólks. Vinstri Grænir og Píratar þurrkuðust útaf þingi og Sósíalistaflokkur Íslands náði engum mönnum inn þrátt fyrir að tefla fram afar vinsælum borgarfulltrúa.Það voru vissulega margar fleiri ástæður fyrir því að þessum flokkum gekk illa en höfundur ætlar sér ekki að breyta þessari grein í heila ritgerð. En staðreyndin er að Framsókn, VG, Píratar og Sósíalistar völdu óvinsælli kostinn þegar kemur að útlendingamálum. Greinahöfundur veit ekki hvað gæti mögulega verið þjóðlegra en að veifa þjóðarfána okkar fögru Ísafoldar einmitt þegar maður maður skorar á stjórnvöld til þess að standa sig í stykkinu við að framkvæma vilja meirihluta þjóðarinnar. Voru einhverjir af mótmælendum helgarinnar rasistar? Já, eflaust. Nokkrir þeirra voru greinilega talsmenn samsæriskenninga sem er, að mati höfundar, alveg jafn slæmt. En það breytir því ekki að þessir mótmælendur tala að vissu leyti fyrir vilja stórs hluta þjóðarinnar, vilja kannski ganga lengra en flestir, en í grunninn eru þeir á sama meiði og meirihluti þjóðarinnar; Flóttamenn sem koma til Íslands eru of margir og vandamálin tengd þeim eru orðin of mörg, of ofbeldisfull, of óþægileg. Það er mat höfundar, að frjálslynt fólk á vinstri vængnum vill helst beina athyglinni að rasismanum til þess að þurfa ekki að horfast í augu við að þeirra stefnumál í útlendingamálum hafa misheppnast harkalega. Erlent fólk sem hingað kemur inngildist verr og verr eftir því sem hlutfall þeirra meðal landsmanna fjölgar. Samfélagið verður ekki opnara og umburðarlyndara með auknum straumi flóttafólks heldur hefur tortryggni, rasismi, og óöryggi aukist. Svo að ekki sé minnst á glæpatíðnina. Einu sinni stökk maður í hvern þann leigubíl sem að hendi var næst. Núna eru konur byrjaðar að biðja sérstaklega sérstaklega um bíla með kvenbílstjórum. Það er í raun furðulegt að mótmælin hafi ekki verið stærri og að þau hafi ekki átt sér stað fyrr. Höfundur er framsóknarmaður, stoltur þjóðernissinni og rithöfundur
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar