Foreldrar – tæmið öskubakkana og setjið börnin í bílstóla Guðný Helga Herbertsdóttir skrifar 18. mars 2025 12:00 Það er ótalmargt heillandi við níunda áratuginn og litagleðina sem honum fylgdi. Við sjáum enn áhrifin af tónlistinni og tískunni. Oft minnir hann okkur á tíma gleði og áhyggjuleysis. En þessum áratug fylgja líka staðreyndir sem okkur þykja jafnvel óhugsandi í dag. Hætturnar voru nefnilega miklu fleiri en eldfimt hár í nálægð við reykingar. Þegar VÍS réð forvarnafulltrúa til starfa fyrst tryggingarfélaga á Íslandi um miðjan níunda áratuginn mátti sjá auglýsingar þar sem foreldrar voru minntir á að tæma öskubakka um helgar vegna þess að þá daga voru eitranir hjá börnum algengastar. Árið 1985 sýndi könnun að 79% barna voru laus í bílum og talan var enn 30% árið 1994 þegar VÍS hóf að bjóða útleigu á barnabílstólum. Þegar þeirri þjónustu var hætt 25 árum síðar heyrði slíkt til undantekninga. Það sem þótti eðlilegt þá þykir galið í dag Forvarnir eru sjaldnast vinsælasta umræðuefnið í fermingarveislum og sumum finnst þær jafnvel óþarfar. Þannig var það t.a.m. með bílbeltanotkun þegar hún var gerð að skyldu fyrir rúmum 40 árum. Sumum þóttu bílbeltin óþörf, óþægileg og tímaþjófur. Einhverjir voru á því að þau gerðu lítið gagn og gætu jafnvel verið hættuleg ef fólk væri lengur að forða sér úr bílnum. Tölfræðin sýnir okkur að alvarlegum slysum og dauðsföllum fækkaði með tilkomu bílbeltaskyldunnar. Forvarnir hafa nefnilega þann eiginleika að eftir á erum við oftast þakklát og gætum ekki hugsað okkur hlutina öðruvísi, jafnvel þótt breytingarnar hafi ekki geðjast öllum á sínum tíma. Forvarnir spara samfélaginu mikið Það er þess vegna verulega ánægjulegt að sjá hvað við sem samfélag höfum stigið mörg skref fram á við í átt að auknu öryggi. Dæmin eru ótalmörg; notkun barnabílstóla, bílbelta, hjálma á vinnustöðum, hjálma barna á reiðhjólum, reykingar í almenningsrýmum og svo má endalaust telja. Allt eru þetta hlutir sem þykja algjörlega sjálfsagðir í dag og engum dettur í hug að snúa til baka. Nýjar áskoranir verða hins vegar til nánast á hverjum degi og við viljum stíga jöfn skref í átt að bættu öryggi. Við viljum öll að við sjálf og ástvinir okkar komum heil heim að degi loknum. Það eru sameiginlegir hagsmunir okkar allra að fækka slysum og óhöppum. Sýnt hefur verið fram á að hver króna sem sett er í forvarnir getur skilað sér allt að áttfalt til baka í samfélagslegum sparnaði. Slys sem hægt er að koma í veg fyrir geta haft gríðarlegan kostnað í för með sér. Undanfarinn áratug höfum við t.a.m. séð alvarlega bruna verða þegar verið er að leggja þakpappa. Skemmst er að minnast brunans í Kringlunni sem varð á síðasta ári og truflaði starfsemi fjölda verslana vikum og mánuðum saman. Þar urðu blessunarlega ekki slys á fólki en tjón geta engu að síður haft veruleg áhrif á líf fólks. Í kjölfarið hefur orðið umræða um að bæta þjálfun og upplýsingagjöf vegna slíkrar vinnu en Húsnæðis- og mannvirkjastofnun setti á síðasta ári, með aðstoð starfshóps sem innihélt fulltrúa helstu hagsmunaaðila, af stað vinnu við gerð svokallaðs Rb blaðs með leiðbeiningum vegna lagningu þakpappa. Vegna mikilla umsvifa í mannvirkjagerð, flutningum og samgöngum hefur störfum í þessum greinum fjölgað verulega. Slysatíðni virðist um leið fara hækkandi við þessi störf. Þarna er rík ástæða til að staldra við og skoða ástæðurnar. Stofnun Öryggisskóla iðnaðarins er mikilvægt skref til að bregðast við þessu og sýnir að stöðugt þarf að vera vakandi yfir því hvar aukinna forvarna er þörf. Færri rafskútuslys með hjálp forvarna Annað dæmi um nýjar áskoranir eru svo slys á rafskútum sem hafa orðið til sem alveg ný vá á fáum árum. Samgöngustofa var í samstarfi við VÍS fyrir herferð þar sem vakin var athygli á hættunni á óvarlegri notkun rafhlaupahjóla árin 2023 og ’24 undir yfirskriftinni „Ekki skúta upp á bak”. Með árveknisátaki, aukinni umræðu og strangari reglum hefur tekist að snúa þróuninni við. Slysum hefur fækkað um 26% milli ára og alvarlegum slysum um 35%. Tölur sýna sömuleiðis að mun færri stíga upp á rafskútur undir áhrifum. Þetta skiptir verulegu máli því þarna á bak við tölfræðina er fólk og við megum aldrei gleyma því. Forvarnaráðstefna VÍS haldin í 15. sinn Forvarnaráðstefna VÍS verður haldin nk. fimmtudag, þann 20. mars kl. 13-16 í Hörpu. Þetta er í 15. sinn sem ráðstefnan er haldin en á henni hafa öryggismál fyrirtækja verið rædd frá ýmsum hliðum í gegnum árin. Þar á sér stað samtal sem hefur hjálpað fjölda fyrirtækja að auka öryggi starfsmanna og viðskiptavina og koma þannig í veg fyrir slys og tjón. Við hvetjum öll sem brenna fyrir öryggismálum að skrá sig, gefa sér tíma til að mæta og hlusta á erindi um mikilvægi þess að vinna að öryggi alla daga, hvernig við náum öllum um borð á öryggisvagninn og hvernig mæta má því óvænta í lífi og störfum á vinnustöðum landsins. Ég hvet okkur líka öll til að gefa forvörnum gaum þegar þær ber á góma. Þær geta jafnvel bjargað einhverjum sem okkur þykir vænt um. Höfundur er forstjóri VÍS. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tryggingar Slysavarnir Börn og uppeldi Mest lesið Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Halldór 07.06.2025 Halldór Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Sjá meira
Það er ótalmargt heillandi við níunda áratuginn og litagleðina sem honum fylgdi. Við sjáum enn áhrifin af tónlistinni og tískunni. Oft minnir hann okkur á tíma gleði og áhyggjuleysis. En þessum áratug fylgja líka staðreyndir sem okkur þykja jafnvel óhugsandi í dag. Hætturnar voru nefnilega miklu fleiri en eldfimt hár í nálægð við reykingar. Þegar VÍS réð forvarnafulltrúa til starfa fyrst tryggingarfélaga á Íslandi um miðjan níunda áratuginn mátti sjá auglýsingar þar sem foreldrar voru minntir á að tæma öskubakka um helgar vegna þess að þá daga voru eitranir hjá börnum algengastar. Árið 1985 sýndi könnun að 79% barna voru laus í bílum og talan var enn 30% árið 1994 þegar VÍS hóf að bjóða útleigu á barnabílstólum. Þegar þeirri þjónustu var hætt 25 árum síðar heyrði slíkt til undantekninga. Það sem þótti eðlilegt þá þykir galið í dag Forvarnir eru sjaldnast vinsælasta umræðuefnið í fermingarveislum og sumum finnst þær jafnvel óþarfar. Þannig var það t.a.m. með bílbeltanotkun þegar hún var gerð að skyldu fyrir rúmum 40 árum. Sumum þóttu bílbeltin óþörf, óþægileg og tímaþjófur. Einhverjir voru á því að þau gerðu lítið gagn og gætu jafnvel verið hættuleg ef fólk væri lengur að forða sér úr bílnum. Tölfræðin sýnir okkur að alvarlegum slysum og dauðsföllum fækkaði með tilkomu bílbeltaskyldunnar. Forvarnir hafa nefnilega þann eiginleika að eftir á erum við oftast þakklát og gætum ekki hugsað okkur hlutina öðruvísi, jafnvel þótt breytingarnar hafi ekki geðjast öllum á sínum tíma. Forvarnir spara samfélaginu mikið Það er þess vegna verulega ánægjulegt að sjá hvað við sem samfélag höfum stigið mörg skref fram á við í átt að auknu öryggi. Dæmin eru ótalmörg; notkun barnabílstóla, bílbelta, hjálma á vinnustöðum, hjálma barna á reiðhjólum, reykingar í almenningsrýmum og svo má endalaust telja. Allt eru þetta hlutir sem þykja algjörlega sjálfsagðir í dag og engum dettur í hug að snúa til baka. Nýjar áskoranir verða hins vegar til nánast á hverjum degi og við viljum stíga jöfn skref í átt að bættu öryggi. Við viljum öll að við sjálf og ástvinir okkar komum heil heim að degi loknum. Það eru sameiginlegir hagsmunir okkar allra að fækka slysum og óhöppum. Sýnt hefur verið fram á að hver króna sem sett er í forvarnir getur skilað sér allt að áttfalt til baka í samfélagslegum sparnaði. Slys sem hægt er að koma í veg fyrir geta haft gríðarlegan kostnað í för með sér. Undanfarinn áratug höfum við t.a.m. séð alvarlega bruna verða þegar verið er að leggja þakpappa. Skemmst er að minnast brunans í Kringlunni sem varð á síðasta ári og truflaði starfsemi fjölda verslana vikum og mánuðum saman. Þar urðu blessunarlega ekki slys á fólki en tjón geta engu að síður haft veruleg áhrif á líf fólks. Í kjölfarið hefur orðið umræða um að bæta þjálfun og upplýsingagjöf vegna slíkrar vinnu en Húsnæðis- og mannvirkjastofnun setti á síðasta ári, með aðstoð starfshóps sem innihélt fulltrúa helstu hagsmunaaðila, af stað vinnu við gerð svokallaðs Rb blaðs með leiðbeiningum vegna lagningu þakpappa. Vegna mikilla umsvifa í mannvirkjagerð, flutningum og samgöngum hefur störfum í þessum greinum fjölgað verulega. Slysatíðni virðist um leið fara hækkandi við þessi störf. Þarna er rík ástæða til að staldra við og skoða ástæðurnar. Stofnun Öryggisskóla iðnaðarins er mikilvægt skref til að bregðast við þessu og sýnir að stöðugt þarf að vera vakandi yfir því hvar aukinna forvarna er þörf. Færri rafskútuslys með hjálp forvarna Annað dæmi um nýjar áskoranir eru svo slys á rafskútum sem hafa orðið til sem alveg ný vá á fáum árum. Samgöngustofa var í samstarfi við VÍS fyrir herferð þar sem vakin var athygli á hættunni á óvarlegri notkun rafhlaupahjóla árin 2023 og ’24 undir yfirskriftinni „Ekki skúta upp á bak”. Með árveknisátaki, aukinni umræðu og strangari reglum hefur tekist að snúa þróuninni við. Slysum hefur fækkað um 26% milli ára og alvarlegum slysum um 35%. Tölur sýna sömuleiðis að mun færri stíga upp á rafskútur undir áhrifum. Þetta skiptir verulegu máli því þarna á bak við tölfræðina er fólk og við megum aldrei gleyma því. Forvarnaráðstefna VÍS haldin í 15. sinn Forvarnaráðstefna VÍS verður haldin nk. fimmtudag, þann 20. mars kl. 13-16 í Hörpu. Þetta er í 15. sinn sem ráðstefnan er haldin en á henni hafa öryggismál fyrirtækja verið rædd frá ýmsum hliðum í gegnum árin. Þar á sér stað samtal sem hefur hjálpað fjölda fyrirtækja að auka öryggi starfsmanna og viðskiptavina og koma þannig í veg fyrir slys og tjón. Við hvetjum öll sem brenna fyrir öryggismálum að skrá sig, gefa sér tíma til að mæta og hlusta á erindi um mikilvægi þess að vinna að öryggi alla daga, hvernig við náum öllum um borð á öryggisvagninn og hvernig mæta má því óvænta í lífi og störfum á vinnustöðum landsins. Ég hvet okkur líka öll til að gefa forvörnum gaum þegar þær ber á góma. Þær geta jafnvel bjargað einhverjum sem okkur þykir vænt um. Höfundur er forstjóri VÍS.
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun