Djarfar áherslur – sterkara VR Þorsteinn Skúli Sveinsson skrifar 24. febrúar 2025 09:01 Síðustu dagar hafa verið einstaklega skemmtilegir. Ég hef haft þau forréttindi að hitta félagsfólk VR á ýmsum vinnustöðum og það hefur verið eins og að hitta gamla vini sem eru tilbúnir að deila skoðunum sínum og spjalla um daginn og veginn. Á þessum fundum hefur verið mikil gleði og fjölbreyttar skoðanir, sem hafa gert mig enn vissari um það sem ég legg áherslu á og hverju ég vil breyta. Þarf virkilega framboð til? Á einum vinnustaðnum sem ég heimsótti sagði einn starfsmaður orðrétt: „Þarf virkilega framboð stjórnarmanna til að hlustað sé á okkur?“ Þessi orð eru þau sem ég hef talað fyrir frá byrjun í framboði mínu til embætti formanns VR. Eitt af mínum áherslumálum í framboðinu er samtalið við félagsfólk sem ég tel að hafi gleymst á síðustu árum og mikilvægt að byggja aftur upp. Raddir félagsfólk VR skipta sköpum þegar kemur m.a. að bættum kjörum þeirra. Félagsfólk VR á að geta treyst á sýnilegan og aðgengilegan formann sem er til staðar fyrir þau. Ég mun leggja áherslu á að vera til taks á öllum starfstöðvum félagsins og hlusta á raddir félagsfólks. Með opnu samtali og virkum samskiptum mun ég tryggja að málefni félagsfólks séu í forgrunni. Með aðgengilegum formanni tryggjum við að félagsfólk fái vettvang til að ræða það sem þeim liggur á hjarta og um leið styrkjum við grunninn að betri framtíð fyrir félagsfólk VR. Ég hef fengið það sama úr varasjóðnum síðustu 7 árin og engan fæðingarstyrk Á öðrum vinnustaða sagði starfsmaður orðrétt: „Ég hef búið hér á landi í 7 ár, verið á sama vinnustaðnum og sama starfi öll þau ár og ekki hafa laun mín lækkað en alltaf fæ ég það sama úr varasjóðnum í kringum kr. 20 þúsund. Hvar er jafnréttið?“ Í sömu heimsókn sagði annar starfsmaður orðrétt: „Vinkonur mínar sem eru allar á barneignaraldri hafa allar hætt í VR og fært sig yfir í önnur stéttarfélög sem bjóða upp á fæðingarstyrk“ Á mínum starfsferli, bæði innan VR og í samtölum við félagsfólk, hefur komið fram mikil óánægja með varasjóðinn og úthlutunarreglur hans. Þegar litið er til annarra stéttarfélaga af svipaðri stærðargráðu má sjá að styrkjum er þar úthlutað á jafnræðisgrundvelli, óháð tekjum. Í umræðunni um framboð mitt hafa mótframbjóðendur haldið því fram að varasjóðurinn sé „frábær“ og að þeir sem eru á hærri launum eigi skilið að fá meira. Einn mótframbjóðandi fer svo langt að lýsa stefnu minni sem „gylliboðum“. Gylliboð er freistandi tilboð sem lítur of vel út til að vera satt. Þetta snýst ekki um tilboð sem líta of vel út til að vera sönn, þetta snýst um raunverulegar breytingar sem bæta kjör félagsfólks. Ég hef djarfa stefnu og þor til að koma raunverulegum breytingum til skila, en ég mun alltaf velja að leggja áherslu á það sem raunverulega skiptir máli, bætt kjör og jafnrétti fyrir allt félagsfólk. En enginn er svo heilagur að geta ekki tekið gagnrýni því vissulega hefur félagsfólk gagnrýnt þessa hugmynd mína með að spyrja „hvað með allan uppsafnaðan varasjóð sem ég á nú þegar“ og get ég alveg skilið afstöðu þeirra, en auðvitað yrði það útfært hjá hverjum og einum, en við skulum samt líka hafa það á hreinu að VR er ekki lífeyrissjóður. Annað þessu tengt er að ef félagsfólk hættir í félaginu og leysir ekki út sinn varasjóð þá hefur VR heimild fyrir því að taka til baka þann sjóð sem upp hefur safnast og sett hann aftur inn í sjúkra- og orlofsjóð félagsins. Mínar hugmyndir um varasjóðinn tryggir að allt félagsfólki VR, óháð tekjum, verði veitt jöfn tækifæri til að nýta styrki félagsins. Ég er sannfærður um að þessi breyting myndi styrkja félagsandann og stuðla að auknu trausti félagsfólks á VR. Af hverju ég? Ég legg áherslu á framtíð félagsfólks VR. Ég trúi því að VR þurfi skýra og djarfa stefnu, ekki bara markmið, heldur raunverulegar breytingar. Kosningarnar snúast um val: Halda áfram á svipaðri braut eða taka skrefið til framtíðar með VR sem virkilega stendur vörð um félagfólk sitt. Ég vel framtíðina. Kæra félagsfólk, framtíð VR er í okkar höndum. Ég sækist eftir ykkar trausti og stuðningi til að taka við embætti formanns VR. Það er mér hjartans mál að skapa sanngjarna og sterka framtíð fyrir félagsfólk og mun ég leggja mig allan fram í þetta mikilvæga hlutverk. Sameinum krafta okkar fyrir sterkara VR og bjartari framtíð. Höfundur er frambjóðandi til formanns VR. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Formannskjör í VR 2025 Stéttarfélög Mest lesið Halldór 27.12.2025 Halldór Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson Skoðun Þegar reglugerðir og raunveruleiki rekast á Erna Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Ljósadýrð loftin gyllir Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þegar reglugerðir og raunveruleiki rekast á Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hugmyndafræðilegur hornsteinn ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hinn falski raunveruleiki Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar Skoðun Alvarlegar rangfærslur í Hitamálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson skrifar Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mótmæli frá grasrótinni eru orðin saga í Evrópu Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Skoðun Mikilvægi björgunarsveitanna Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson skrifar Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þegar jólasveinninn kemur ekki á hverri nóttu Guðlaugur Kristmundsson skrifar Skoðun 100 lítrar á mínútu Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Stöðugleiki sem viðmið Arnar Laxdal skrifar Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar Skoðun Loftslagsmál: tölur segja sögur en hvaða sögu viljum við? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hvaðan koma jólin okkar – og hvað kenna þau okkur um menningu? Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Hver borgar fyrir heimsendinguna? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Síðustu dagar hafa verið einstaklega skemmtilegir. Ég hef haft þau forréttindi að hitta félagsfólk VR á ýmsum vinnustöðum og það hefur verið eins og að hitta gamla vini sem eru tilbúnir að deila skoðunum sínum og spjalla um daginn og veginn. Á þessum fundum hefur verið mikil gleði og fjölbreyttar skoðanir, sem hafa gert mig enn vissari um það sem ég legg áherslu á og hverju ég vil breyta. Þarf virkilega framboð til? Á einum vinnustaðnum sem ég heimsótti sagði einn starfsmaður orðrétt: „Þarf virkilega framboð stjórnarmanna til að hlustað sé á okkur?“ Þessi orð eru þau sem ég hef talað fyrir frá byrjun í framboði mínu til embætti formanns VR. Eitt af mínum áherslumálum í framboðinu er samtalið við félagsfólk sem ég tel að hafi gleymst á síðustu árum og mikilvægt að byggja aftur upp. Raddir félagsfólk VR skipta sköpum þegar kemur m.a. að bættum kjörum þeirra. Félagsfólk VR á að geta treyst á sýnilegan og aðgengilegan formann sem er til staðar fyrir þau. Ég mun leggja áherslu á að vera til taks á öllum starfstöðvum félagsins og hlusta á raddir félagsfólks. Með opnu samtali og virkum samskiptum mun ég tryggja að málefni félagsfólks séu í forgrunni. Með aðgengilegum formanni tryggjum við að félagsfólk fái vettvang til að ræða það sem þeim liggur á hjarta og um leið styrkjum við grunninn að betri framtíð fyrir félagsfólk VR. Ég hef fengið það sama úr varasjóðnum síðustu 7 árin og engan fæðingarstyrk Á öðrum vinnustaða sagði starfsmaður orðrétt: „Ég hef búið hér á landi í 7 ár, verið á sama vinnustaðnum og sama starfi öll þau ár og ekki hafa laun mín lækkað en alltaf fæ ég það sama úr varasjóðnum í kringum kr. 20 þúsund. Hvar er jafnréttið?“ Í sömu heimsókn sagði annar starfsmaður orðrétt: „Vinkonur mínar sem eru allar á barneignaraldri hafa allar hætt í VR og fært sig yfir í önnur stéttarfélög sem bjóða upp á fæðingarstyrk“ Á mínum starfsferli, bæði innan VR og í samtölum við félagsfólk, hefur komið fram mikil óánægja með varasjóðinn og úthlutunarreglur hans. Þegar litið er til annarra stéttarfélaga af svipaðri stærðargráðu má sjá að styrkjum er þar úthlutað á jafnræðisgrundvelli, óháð tekjum. Í umræðunni um framboð mitt hafa mótframbjóðendur haldið því fram að varasjóðurinn sé „frábær“ og að þeir sem eru á hærri launum eigi skilið að fá meira. Einn mótframbjóðandi fer svo langt að lýsa stefnu minni sem „gylliboðum“. Gylliboð er freistandi tilboð sem lítur of vel út til að vera satt. Þetta snýst ekki um tilboð sem líta of vel út til að vera sönn, þetta snýst um raunverulegar breytingar sem bæta kjör félagsfólks. Ég hef djarfa stefnu og þor til að koma raunverulegum breytingum til skila, en ég mun alltaf velja að leggja áherslu á það sem raunverulega skiptir máli, bætt kjör og jafnrétti fyrir allt félagsfólk. En enginn er svo heilagur að geta ekki tekið gagnrýni því vissulega hefur félagsfólk gagnrýnt þessa hugmynd mína með að spyrja „hvað með allan uppsafnaðan varasjóð sem ég á nú þegar“ og get ég alveg skilið afstöðu þeirra, en auðvitað yrði það útfært hjá hverjum og einum, en við skulum samt líka hafa það á hreinu að VR er ekki lífeyrissjóður. Annað þessu tengt er að ef félagsfólk hættir í félaginu og leysir ekki út sinn varasjóð þá hefur VR heimild fyrir því að taka til baka þann sjóð sem upp hefur safnast og sett hann aftur inn í sjúkra- og orlofsjóð félagsins. Mínar hugmyndir um varasjóðinn tryggir að allt félagsfólki VR, óháð tekjum, verði veitt jöfn tækifæri til að nýta styrki félagsins. Ég er sannfærður um að þessi breyting myndi styrkja félagsandann og stuðla að auknu trausti félagsfólks á VR. Af hverju ég? Ég legg áherslu á framtíð félagsfólks VR. Ég trúi því að VR þurfi skýra og djarfa stefnu, ekki bara markmið, heldur raunverulegar breytingar. Kosningarnar snúast um val: Halda áfram á svipaðri braut eða taka skrefið til framtíðar með VR sem virkilega stendur vörð um félagfólk sitt. Ég vel framtíðina. Kæra félagsfólk, framtíð VR er í okkar höndum. Ég sækist eftir ykkar trausti og stuðningi til að taka við embætti formanns VR. Það er mér hjartans mál að skapa sanngjarna og sterka framtíð fyrir félagsfólk og mun ég leggja mig allan fram í þetta mikilvæga hlutverk. Sameinum krafta okkar fyrir sterkara VR og bjartari framtíð. Höfundur er frambjóðandi til formanns VR.
Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar
Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar