Hvers vegna Evrópusinni? Einar Helgason skrifar 29. janúar 2025 14:30 „Hvers vegna í ósköpunum ert þú svona hlynntur því að við göngum í þetta samband?“ Ég var spurður þessarar spurningar ekki alls fyrir löngu af góðum kunningja sem furðaði sig á þeirri afstöðu minni að við Íslendingar ættum að ganga í Evrópusambandið. Reyndar bætti hann við áður, en ég gat svarað, hvort ég væri svona mikið barn að ég sæi það ekki að þetta samband væri ein rjúkandi rúst og aðeins tímaspursmál hvenær það liðaðist í sundur. Hann hvessti á mig augun eins og hann vildi bæta við spurningunni um það hverskonar hálfviti ég væri. Að fá svona spurningu frá manni sem hertist alltaf í andstöðu sinni við Evrópusambandið þess meira sem hann talaði um það, var ekki til þess að út úr því kæmu neinar vitrænar samræður. Enda fór það svo þegar ég ætlaði að reyna svara þessari spurningu, flæddu frá honum fleiri spurningar. Greinilegt var að þær voru ekki settar fram í því augnamiði að fá svör, heldur til þess að sýna fram á hverskonar auli ég væri. „Sérðu ekki að það er allt að hrynja í þessu Evrópusambandi?“ „Veistu ekki að það er búið að svifta þessar þjóðir sem þarna eru innanborðs sjálfstæði.“ „Viltu virkilega að við fáum þrjátíu til fjörutíu prósent atvinnuleysi á Íslandi.“ Í stuttu máli þá fóru þessar umræður um kosti og galla á því hvort Ísland væri betur eða ver sett með því að ganga í þetta samband eða spurninguna sem þessi ágæti maður varpaði til mín í upphafi til þess að ég lagðist í djúpar pælingar um það hvers vegna ég gerðist talsmaður þess að Ísland gengi í Evrópusambandið. Þegar ég heyrði fyrst af þessu ríkjasambandi og ástæðuna fyrir því að þau voru stofnuð, þá varð ég strax mjög hlynntur þeirri hugsjón sem þar lá að baki. Kannski var ástæðan sú að hér fyrr á árum hafði ég töluvert lagt mig eftir því að lesa um síðustu heimstyrjöld og allan þann viðbjóð sem henni fylgdi. Sá mannlegi harmleikur sem þar átti sér stað er nær ólýsanlegur og nægir að nefna helförina í því sambandi þar sem milljónir manna voru kerfisbundið teknar af lífi. Einnig er hægt að tína til þúsundir af einstökum hryllingssögum sem áttu sér stað á meðan stríðið geisaði. Sögur eins og um gyðingafjölskylduna sem reyndi að fela sig fyrir SS sveitum nasista í einhverjum húsarústum þar sem faðirinn hélt á kornabarni sínu í fanginu. Á ögurstundu brast barnið í grát og í trylltri örvæntingu reyndi faðirinn að kæfa grátinn með þeim afleiðingum að barnið kafnaði í fangi hans. Þetta er bara ein saga af þúsundum sem til eru af þeim mannlega harmleik sem áttu sér stað í seinni heimstyrjöldinni. Á Íslandi hafa umræður um aðild að Evrópusambandinu ekki snúist um þetta. Oftar hafa heyrst þær raddir að við myndum missa sjálfstæðið, eða, að við hefðum ekki fjárhagslegan gróða af því að vera fullgildir aðilar í sambandinu. Það hefur lítið farið fyrir umræðum um friðarhugsjónina eða þeirri staðreynd að friður hafi haldist í Evrópu frá lokum heimstyrjaldar. Þá er ég að tala um meðal þeirra þjóða sem mynda sambandið. Og mín skoðun er sú að þessi valdainnrás Rússa á Úkraínu hefði fullkomlega gengið upp ef samstaða Evrópuþjóða hefði ekki verið svona sterk. Og ég hef jafnvel trú á því að þessi klikkhaus þarna í Rússlandi sé með plan um hvaða land hann gæti tekið næst eftir að hafa sölsað undir sig Úkraínu. Það er þessi mikilsverði þáttur sem ég tel að sé sterkasta ástæðan fyrir því að Evrópusambandið varð til. Ég hef jafnvel fengið þau viðbrögð þegar ég hef minnst á þetta að ég sé barnalegur og okkur komi þetta ekki við, vegna þess að við Íslendingar höfum ekki átt í stríði við aðrar þjóðir. En og aftur heyrir maður þau viðhorf að við Íslendingar séum svo sérstakir að okkur komi ekki umheimurinn við. Nema auðvita þegar við getum grætt á honum. Kannski trúir stór hluti fólks hér á landi að við höfum lagt til okkar skerf með því að fleyta kertum á Reykjavíkurtjörn eða beina ljósgeisla til himins út í Viðey. Því miður hef ég ekki trú á að það bera árangur þótt kannski ég eigi ekki að gera lítið úr því, en mér finnst það þurfi eitthvað meira til að stuðla að friði í Evrópu. Nú held ég að það hafi ekki farið fram hjá neinum sem áhuga hafa á þessum málum skrif manna á þessum vettvangi sem eru á móti Evrópusambandinu. Þar ber hæst á pistlum sem Hjörtur J Guðmundsson skrifar reglulega hérna á Vísir þar sem hann varar sterklega við að við Íslendingar göngum alla leið inn í sambandið. Í mínum huga velkist ég ekki í vafa um að þessi ágæti maður sé launaður af græðgisöflum í Íslensku samfélagi sem sjái hag sínum best borgið með því að njóta alls þess besta sem EES samningurinn hefur upp á að bjóða. Á sama tíma eru þeir skíthræddir við að missa spón úr aski sínum við að ganga alla leið inn í sambandið eða að missa allt þetta góða sem EES samningurinn hefur fært þeim. Ég er auðvita að tala um útgerðarfélöginn eða sömu aðila og eyða hundruðum milljóna í að halda Morgunblaðinu úti með sinn áróður ár eftir ár. Það furðulega er að þeir virðast geta keypt leigupenna sem getur flaggað ótal lærðum titlum um Evrópusambandið þar sem hann sér ekkert nema dauða og djöful. Þetta er ekki ósvipað og einhver sem færi að læra stjórnmálafræði hjá Hannesi Hólmsteini til þess að auka víðsýni sína á stjórnmálum en kæmi svo út vel marineraður sem gegn heill Sjálfstæðismaður. Eða útskrifaður veðurfræðingur sem héldi því einarðlega fram að það væri alltaf slagveðursrigning á Selfossi vegna þess að honum væri persónulega illa við þann stað. Reyndar er til veðurfræðingur sem heitir Haraldur Ólafsson sem ég veit ekki betur sé bara ágætis veðurfræðingur en engan vegin hægt að taka mark á þegar hann talar um Evrópusambandið í nafni Heimsýnar, en það er önnur saga. Þessar hugleiðingar vöknuðu þegar þess var minnst að áttatíu ár eru liðinn frá seinni heimstyrjöld. Á sama tíma sér maður þennan viðbjóðslega hugsunarhátt læðast um allan hinn vestræna heim sem er hægri öfgahyggja þar sem fólk er flokkað sem æskilegt og óæskilegt eins og þeir gerðu í helförinni. Þar fremstur í flokki fer eitthvert furðufyrirbæri sem kosin var forseti Bandaríkjanna á dögunum og sumir halda ekki vatni yfir af hrifningu. Það jafnvel er svo nálægt manni að maður þekkir persónulega fólk sem er í þessum aðdáendaklúbbi og merkir sjálfan sig með tilheyrandi höfuðfati. Fyrir mér finnst mér það vera segja. Ég fæddist heimskur og er heimskur og ég mun vera heimskur til dauðadags. En ég er ekki í vafa um að þetta sama fólk álítur það sama um mig og ég sé eins og barn sem skilji ekki heiminn. Reyndar hef ég grun um að fólk á Íslandi sem haldið er þessari hugmyndafræði lesi ekki svona skrif eða sé jafnvel í þeim hópi sem getur ekki lesið sér til gagns, en það er önnur saga. Stundum hefur sú spurning vaknað eftir hryllinginn í Þýskalandi í síðustu heimstyrjöld því í ósköpunum gott fólk þar í landi hafi leift þessu að gerast, því auðvita er fullt af góðu fólki þar eins og allstaðar annars staðar. Ég hef ekki svar við því nema kannski að það sé svona svipað og er að gerast núna vegna þess að gott fólk sem hefur í hjarta sínu megnustu fyrirlitningu þessari hugmyndafræði lætur það ekki í ljós. Ég ætla svo sannarlega ekki að fylla þann hóp þótt ég eigi það á hættu að vera álitin heimskur krakki, því mér er bara alveg skítsama. Höfundur er fyrrverandi bílstjóri á eftirlaunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Utanríkismál Evrópusambandið Mest lesið ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Örvæntingafullir endó-sjúklingar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Losar Alþingi um leyfisveitinga-flækjuna? Katrín Helga Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Sjá meira
„Hvers vegna í ósköpunum ert þú svona hlynntur því að við göngum í þetta samband?“ Ég var spurður þessarar spurningar ekki alls fyrir löngu af góðum kunningja sem furðaði sig á þeirri afstöðu minni að við Íslendingar ættum að ganga í Evrópusambandið. Reyndar bætti hann við áður, en ég gat svarað, hvort ég væri svona mikið barn að ég sæi það ekki að þetta samband væri ein rjúkandi rúst og aðeins tímaspursmál hvenær það liðaðist í sundur. Hann hvessti á mig augun eins og hann vildi bæta við spurningunni um það hverskonar hálfviti ég væri. Að fá svona spurningu frá manni sem hertist alltaf í andstöðu sinni við Evrópusambandið þess meira sem hann talaði um það, var ekki til þess að út úr því kæmu neinar vitrænar samræður. Enda fór það svo þegar ég ætlaði að reyna svara þessari spurningu, flæddu frá honum fleiri spurningar. Greinilegt var að þær voru ekki settar fram í því augnamiði að fá svör, heldur til þess að sýna fram á hverskonar auli ég væri. „Sérðu ekki að það er allt að hrynja í þessu Evrópusambandi?“ „Veistu ekki að það er búið að svifta þessar þjóðir sem þarna eru innanborðs sjálfstæði.“ „Viltu virkilega að við fáum þrjátíu til fjörutíu prósent atvinnuleysi á Íslandi.“ Í stuttu máli þá fóru þessar umræður um kosti og galla á því hvort Ísland væri betur eða ver sett með því að ganga í þetta samband eða spurninguna sem þessi ágæti maður varpaði til mín í upphafi til þess að ég lagðist í djúpar pælingar um það hvers vegna ég gerðist talsmaður þess að Ísland gengi í Evrópusambandið. Þegar ég heyrði fyrst af þessu ríkjasambandi og ástæðuna fyrir því að þau voru stofnuð, þá varð ég strax mjög hlynntur þeirri hugsjón sem þar lá að baki. Kannski var ástæðan sú að hér fyrr á árum hafði ég töluvert lagt mig eftir því að lesa um síðustu heimstyrjöld og allan þann viðbjóð sem henni fylgdi. Sá mannlegi harmleikur sem þar átti sér stað er nær ólýsanlegur og nægir að nefna helförina í því sambandi þar sem milljónir manna voru kerfisbundið teknar af lífi. Einnig er hægt að tína til þúsundir af einstökum hryllingssögum sem áttu sér stað á meðan stríðið geisaði. Sögur eins og um gyðingafjölskylduna sem reyndi að fela sig fyrir SS sveitum nasista í einhverjum húsarústum þar sem faðirinn hélt á kornabarni sínu í fanginu. Á ögurstundu brast barnið í grát og í trylltri örvæntingu reyndi faðirinn að kæfa grátinn með þeim afleiðingum að barnið kafnaði í fangi hans. Þetta er bara ein saga af þúsundum sem til eru af þeim mannlega harmleik sem áttu sér stað í seinni heimstyrjöldinni. Á Íslandi hafa umræður um aðild að Evrópusambandinu ekki snúist um þetta. Oftar hafa heyrst þær raddir að við myndum missa sjálfstæðið, eða, að við hefðum ekki fjárhagslegan gróða af því að vera fullgildir aðilar í sambandinu. Það hefur lítið farið fyrir umræðum um friðarhugsjónina eða þeirri staðreynd að friður hafi haldist í Evrópu frá lokum heimstyrjaldar. Þá er ég að tala um meðal þeirra þjóða sem mynda sambandið. Og mín skoðun er sú að þessi valdainnrás Rússa á Úkraínu hefði fullkomlega gengið upp ef samstaða Evrópuþjóða hefði ekki verið svona sterk. Og ég hef jafnvel trú á því að þessi klikkhaus þarna í Rússlandi sé með plan um hvaða land hann gæti tekið næst eftir að hafa sölsað undir sig Úkraínu. Það er þessi mikilsverði þáttur sem ég tel að sé sterkasta ástæðan fyrir því að Evrópusambandið varð til. Ég hef jafnvel fengið þau viðbrögð þegar ég hef minnst á þetta að ég sé barnalegur og okkur komi þetta ekki við, vegna þess að við Íslendingar höfum ekki átt í stríði við aðrar þjóðir. En og aftur heyrir maður þau viðhorf að við Íslendingar séum svo sérstakir að okkur komi ekki umheimurinn við. Nema auðvita þegar við getum grætt á honum. Kannski trúir stór hluti fólks hér á landi að við höfum lagt til okkar skerf með því að fleyta kertum á Reykjavíkurtjörn eða beina ljósgeisla til himins út í Viðey. Því miður hef ég ekki trú á að það bera árangur þótt kannski ég eigi ekki að gera lítið úr því, en mér finnst það þurfi eitthvað meira til að stuðla að friði í Evrópu. Nú held ég að það hafi ekki farið fram hjá neinum sem áhuga hafa á þessum málum skrif manna á þessum vettvangi sem eru á móti Evrópusambandinu. Þar ber hæst á pistlum sem Hjörtur J Guðmundsson skrifar reglulega hérna á Vísir þar sem hann varar sterklega við að við Íslendingar göngum alla leið inn í sambandið. Í mínum huga velkist ég ekki í vafa um að þessi ágæti maður sé launaður af græðgisöflum í Íslensku samfélagi sem sjái hag sínum best borgið með því að njóta alls þess besta sem EES samningurinn hefur upp á að bjóða. Á sama tíma eru þeir skíthræddir við að missa spón úr aski sínum við að ganga alla leið inn í sambandið eða að missa allt þetta góða sem EES samningurinn hefur fært þeim. Ég er auðvita að tala um útgerðarfélöginn eða sömu aðila og eyða hundruðum milljóna í að halda Morgunblaðinu úti með sinn áróður ár eftir ár. Það furðulega er að þeir virðast geta keypt leigupenna sem getur flaggað ótal lærðum titlum um Evrópusambandið þar sem hann sér ekkert nema dauða og djöful. Þetta er ekki ósvipað og einhver sem færi að læra stjórnmálafræði hjá Hannesi Hólmsteini til þess að auka víðsýni sína á stjórnmálum en kæmi svo út vel marineraður sem gegn heill Sjálfstæðismaður. Eða útskrifaður veðurfræðingur sem héldi því einarðlega fram að það væri alltaf slagveðursrigning á Selfossi vegna þess að honum væri persónulega illa við þann stað. Reyndar er til veðurfræðingur sem heitir Haraldur Ólafsson sem ég veit ekki betur sé bara ágætis veðurfræðingur en engan vegin hægt að taka mark á þegar hann talar um Evrópusambandið í nafni Heimsýnar, en það er önnur saga. Þessar hugleiðingar vöknuðu þegar þess var minnst að áttatíu ár eru liðinn frá seinni heimstyrjöld. Á sama tíma sér maður þennan viðbjóðslega hugsunarhátt læðast um allan hinn vestræna heim sem er hægri öfgahyggja þar sem fólk er flokkað sem æskilegt og óæskilegt eins og þeir gerðu í helförinni. Þar fremstur í flokki fer eitthvert furðufyrirbæri sem kosin var forseti Bandaríkjanna á dögunum og sumir halda ekki vatni yfir af hrifningu. Það jafnvel er svo nálægt manni að maður þekkir persónulega fólk sem er í þessum aðdáendaklúbbi og merkir sjálfan sig með tilheyrandi höfuðfati. Fyrir mér finnst mér það vera segja. Ég fæddist heimskur og er heimskur og ég mun vera heimskur til dauðadags. En ég er ekki í vafa um að þetta sama fólk álítur það sama um mig og ég sé eins og barn sem skilji ekki heiminn. Reyndar hef ég grun um að fólk á Íslandi sem haldið er þessari hugmyndafræði lesi ekki svona skrif eða sé jafnvel í þeim hópi sem getur ekki lesið sér til gagns, en það er önnur saga. Stundum hefur sú spurning vaknað eftir hryllinginn í Þýskalandi í síðustu heimstyrjöld því í ósköpunum gott fólk þar í landi hafi leift þessu að gerast, því auðvita er fullt af góðu fólki þar eins og allstaðar annars staðar. Ég hef ekki svar við því nema kannski að það sé svona svipað og er að gerast núna vegna þess að gott fólk sem hefur í hjarta sínu megnustu fyrirlitningu þessari hugmyndafræði lætur það ekki í ljós. Ég ætla svo sannarlega ekki að fylla þann hóp þótt ég eigi það á hættu að vera álitin heimskur krakki, því mér er bara alveg skítsama. Höfundur er fyrrverandi bílstjóri á eftirlaunum.
,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson Skoðun
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson Skoðun
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun