Hrátt hakk og heimabakstur fyrir kosningarnar Anna Kristín Jensdóttir skrifar 30. október 2024 11:32 Hvernig í veröldinni hefur Bjarni alltaf tíma til að baka kökur og Simmi að sitja með hrátt hakk í heiðinni, líkt og orðinn sjálfum sér nógur? Því þyrftu þeir að sækja í þann bragðbætta raunveruleika, að sjá þá fjórðu vakt foreldra fatlaðra barna, vaktina sem enginn fær greitt fyrir, en allir eru kallaðir til. Jú, kæru Bjarni og Simmi, þér hafið eflaust ekki reynt það að ganga þessa óþreytandi fjallgöngu, dag eftir dag, og súpa úr bolla baráttunnar við að halda fjölskyldunni gangandi, svona þegar haustið setur landið í sitt skelfilega leiktjald. Haustið er komið; laufi á jörð fallið, vindar strjúka fjöll og dalverpi eins og sjálfur frelsisvængur, og á meðan margir setjast að við eldinn á góðu kvöldi og drekka kaffi, sitja aðrir við sína eigin eldsuppsprettu: foreldrar sem eiga fatlað barn. Hér er dagurinn löðrandi í líkamlegum og andlegum verkefnum sem krefjast útsjónarsemi og hugrekkis, já, meira hugrekkis en nokkrum væri gefið að halda út dag eftir dag. Verkefnalistinn liggur eins og flókin ráðgáta á íslensku landakorti, eða eins og svartur kross sem enginn kemst yfir, að bóka þjálfun fyrir barnið, koma akstri í kring og stilla vinnutímann, svo barnið fái sitt, á meðan heimilið og önnur börn fá það sem eftir stendur. Því hér eru engin stutt læknaviðtöl, engir „sjálfbjarga“ unglingar; hér er hin sanna fjórða vakt, heimur þar sem foreldrar líða áfram eins og guðlausir munkar á vöktum, sjálfboðaliðar í eigin samfélagi, því þau vita að ef þau detta út, þá mun enginn taka þeirra stað. Þetta er vaktin sem fær háskólanám í „sjálfboðavinnu og fjölskyldustjórnun“ til að virðast sem ungbarnaleikur. Og hvað fá þau í laun fyrir þessa fjórðu vakt? Sumir fá fáar foreldragreiðslur, líkar örorkubótum, smáglæta sem dugar til bensíns að næsta læknisviðtali. Aðrir treysta á sveigjanleika vinnuveitenda, með því að vona að þeirra innri jökull haldi þegar hitastigið hækkar á öllum vígstöðvum. Svo næst þegar stjórnmálamenn stíga fram og telja upp hið „nauðsynlega í því að líta til nágrannaþjóða,“ þá mætti minna þá kæru herrar á, að við erum ekki að tala um kökubakstur eða hrátt hakk. Hvernig væri nú, kæru Bjarni og Simmi, að hugsa til foreldragreiðslna sem endurspegla töpuð laun í stað þessara fábrotnu úrræða sem minna helst á að sópa í litlu hrærivélarskríni. Hvernig væri að bæta úr fyrir landslýðinn og létta undir fjórðu vaktinni, þeirri vakt sem foreldrar fatlaðra barna bera á bakinu? Svo, kæru herrar, næst þegar þér standið með kindabein eða silfurskeið við hrímkalda náttúru Íslands, spyrjið þá sjálfa yður: „Hvaða ráð væru líklegust til að létta undir þeirri fjórðu vakt sem enginn sér, en sem halda má þjóðlífinu sjálfu saman?“ Þér mynduð þá taka silfurskeiðar yðar og hræra af allri þeirri mildi sem sómir landsyfirvöldum, hræra af heilindum í úrræði sem styðja þá er halda þessum björgum okkar uppi, í sjálfboðavinnu sem enginn getur fært sér til fjár. Já, kæru herrar, hugsið nú til þessara foreldra, sem með hlýjum og helgum höndum bera þjóðarframleiðsluna á herðum sér. Það væri bót fyrir allar nætur að sjá þann dag renna upp er fjórða vaktin fengi þá virðingu sem henni ber, fengi þann stuðning sem gæti létt henni lífið. Er það ekki einmitt í krafti nýs hugsunarháttar – fersks eins og hakkið sem Simmi neytir á klettasyllunni – sem vér komum af stað breytingum? En hver veit, kæru herrar, nema einhvern dag muni þér, er tíminn hefur unnið sitt verk og kostningar liðnar hjá, þegar kökurnar eru etnar og hakkið runnið ofan í maga, gleymt öllu því er ég á köldum dögum hef minnt yður á? Höfundur er fötluð kona, náms- og starfsráðgjafi og hefur unnið í stjórnsýslunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Málefni fatlaðs fólks Mest lesið Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Sjá meira
Hvernig í veröldinni hefur Bjarni alltaf tíma til að baka kökur og Simmi að sitja með hrátt hakk í heiðinni, líkt og orðinn sjálfum sér nógur? Því þyrftu þeir að sækja í þann bragðbætta raunveruleika, að sjá þá fjórðu vakt foreldra fatlaðra barna, vaktina sem enginn fær greitt fyrir, en allir eru kallaðir til. Jú, kæru Bjarni og Simmi, þér hafið eflaust ekki reynt það að ganga þessa óþreytandi fjallgöngu, dag eftir dag, og súpa úr bolla baráttunnar við að halda fjölskyldunni gangandi, svona þegar haustið setur landið í sitt skelfilega leiktjald. Haustið er komið; laufi á jörð fallið, vindar strjúka fjöll og dalverpi eins og sjálfur frelsisvængur, og á meðan margir setjast að við eldinn á góðu kvöldi og drekka kaffi, sitja aðrir við sína eigin eldsuppsprettu: foreldrar sem eiga fatlað barn. Hér er dagurinn löðrandi í líkamlegum og andlegum verkefnum sem krefjast útsjónarsemi og hugrekkis, já, meira hugrekkis en nokkrum væri gefið að halda út dag eftir dag. Verkefnalistinn liggur eins og flókin ráðgáta á íslensku landakorti, eða eins og svartur kross sem enginn kemst yfir, að bóka þjálfun fyrir barnið, koma akstri í kring og stilla vinnutímann, svo barnið fái sitt, á meðan heimilið og önnur börn fá það sem eftir stendur. Því hér eru engin stutt læknaviðtöl, engir „sjálfbjarga“ unglingar; hér er hin sanna fjórða vakt, heimur þar sem foreldrar líða áfram eins og guðlausir munkar á vöktum, sjálfboðaliðar í eigin samfélagi, því þau vita að ef þau detta út, þá mun enginn taka þeirra stað. Þetta er vaktin sem fær háskólanám í „sjálfboðavinnu og fjölskyldustjórnun“ til að virðast sem ungbarnaleikur. Og hvað fá þau í laun fyrir þessa fjórðu vakt? Sumir fá fáar foreldragreiðslur, líkar örorkubótum, smáglæta sem dugar til bensíns að næsta læknisviðtali. Aðrir treysta á sveigjanleika vinnuveitenda, með því að vona að þeirra innri jökull haldi þegar hitastigið hækkar á öllum vígstöðvum. Svo næst þegar stjórnmálamenn stíga fram og telja upp hið „nauðsynlega í því að líta til nágrannaþjóða,“ þá mætti minna þá kæru herrar á, að við erum ekki að tala um kökubakstur eða hrátt hakk. Hvernig væri nú, kæru Bjarni og Simmi, að hugsa til foreldragreiðslna sem endurspegla töpuð laun í stað þessara fábrotnu úrræða sem minna helst á að sópa í litlu hrærivélarskríni. Hvernig væri að bæta úr fyrir landslýðinn og létta undir fjórðu vaktinni, þeirri vakt sem foreldrar fatlaðra barna bera á bakinu? Svo, kæru herrar, næst þegar þér standið með kindabein eða silfurskeið við hrímkalda náttúru Íslands, spyrjið þá sjálfa yður: „Hvaða ráð væru líklegust til að létta undir þeirri fjórðu vakt sem enginn sér, en sem halda má þjóðlífinu sjálfu saman?“ Þér mynduð þá taka silfurskeiðar yðar og hræra af allri þeirri mildi sem sómir landsyfirvöldum, hræra af heilindum í úrræði sem styðja þá er halda þessum björgum okkar uppi, í sjálfboðavinnu sem enginn getur fært sér til fjár. Já, kæru herrar, hugsið nú til þessara foreldra, sem með hlýjum og helgum höndum bera þjóðarframleiðsluna á herðum sér. Það væri bót fyrir allar nætur að sjá þann dag renna upp er fjórða vaktin fengi þá virðingu sem henni ber, fengi þann stuðning sem gæti létt henni lífið. Er það ekki einmitt í krafti nýs hugsunarháttar – fersks eins og hakkið sem Simmi neytir á klettasyllunni – sem vér komum af stað breytingum? En hver veit, kæru herrar, nema einhvern dag muni þér, er tíminn hefur unnið sitt verk og kostningar liðnar hjá, þegar kökurnar eru etnar og hakkið runnið ofan í maga, gleymt öllu því er ég á köldum dögum hef minnt yður á? Höfundur er fötluð kona, náms- og starfsráðgjafi og hefur unnið í stjórnsýslunni.
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun