Hann segist þó ekki kannast við að hafa skipulagt innflutninginn.

Málið hefur verið kennt við Sólheimajökul sem var nafn á hópspjalli sakborninga á samskiptaforritinu Signal. Þeir eru grunaðir um skipulagða brotastarfsemi í tengslum við vörslu, sölu og sölu innflutning fíkniefna. Sakborningarnir eru á annan tug, en fjórir þeirra eru grunaðir um innflutninginn í skemmtiferðaskipinu.

Jóni Inga og þremur öðrum sakborningum var gefið að sök að flytja inn 2177 grömm af kókaíni til landsins með skemmtiferðaskipi sem lagðist við bryggju á Íslandi þann 11. apríl 2024. Efnin voru falin í tveimur pottum.

Í ákæru segir að þeir sem eru ákærðir fyrir brotið hafi sammælst um þátttöku í starfseminni með því að skiptast á skilaboðum í gegnum samskiptaforritið Signal og með símtölum.

Þeir hafi rætt sín á milli og leiðbeiningar um það hvernig ætti að koma fíkniefnunum úr skipinu og hverjum ætti að afhenda þau, hvar ætti að sækja þau og hvernig og hvar ætti að fjarlægja efnin úr pottunum.

Í ákærunni segir að tveir mannanna hafi komið með efnin til landsins sem farþegar skemmtiferðaskipsins og annar þeirra afhent þriðja manninum þau sem var í kjölfarið handtekinn. Jón Ingi er fjórði maðurinn, en hann er sagður hafa skipulagt innflutninginn.

Boðið að kaupa sig inn í málið

Fyrir dómi í dag sagðist Jón Ingi hafa komið inn í málið þegar sakborningarnir sem voru í skipinu voru farnir erlendis. Honum hafi verið boðið að kaupa helming efnanna sem þarna voru, en hann taldi það vera 750 grömm. Hann vildi ekki segja hver hefði boðið honum það.

Karl Ingi Vilbergsson saksóknari spurði Jón Inga út í hvort hann hefði skipulagt þetta „frá upphafi til enda.“ Jón Ingi sagði svo ekki vera.

„Það er alveg rangt, alrangt.“

Jón Ingi var jafnframt spurður út í ýmsa hluti sem fram koma í lögreglugögnum, líkt og að einn sakborningana hafi skuldað honum tíu milljónir króna. Hann sagði það rangt.

Þá var hann spurður út í hljóðrituð símtöl lögreglu, en hann neitaði að tjá sig um gögn sem byggðu á þeim, þar sem hann telur að þau byggi á ólöglegum upptökum lögreglu sem hafi ekki haft heimild til að hljóðrita símtöl á meðan hann var erlendis. Þessi angi málsins hefur komið fram áður, og má lesa nánar um hér.

Jón Ingi tók þó fram að það sem var eftir honum, úr hljóðritun lögreglu, væri ekki rétt. „Þetta er ekki ég,“ sagði hann. Þó sagði hann að enginn annar hefði verið með aðgang að símanum hans.

„Ég tek alveg á mig það sem ég gerði, en hitt er ekki ég,“ sagði Jón Ingi. Hann sagðist hafa haft vitneskju um að efnin hafi verið falin í pottum, en vildi lítið tjá sig um þátt annarra í málinu.

Vantaði peninga vegna þurrks á markaðinum

Sá sakborningur sem er grunaður um að hafa tekið við efnunum segist hafa vitað af innflutningnum deginum áður. Honum hafi verið sagt að þarna væru á ferðinni eitt og hálft kíló. Hans hlutverk hafi verið að taka við efnunum og skipta þeim upp í einingar.

Á þessum tíma hafi honum vantað peninga. Hann hafi stundað smásölu fíkniefna á þessum tíma, en það hafi verið þurrkur á markaðinum. Því hefði þetta getað hjálpað honum.

Hann sagði að um væri að ræða „one time thing“, þetta væri semsagt ekki eitthvað sem hann væri að stunda, heldur eitthvað sem hann hefði tekið að sér einu sinni.

Hélt að hann væri að fara í skemmtiferð

Annar þeirra sakborninga sem voru í skemmiferðarskipinu gaf einnig skýrslu í morgun. Sá sagði að hinn sem var með honum í skipinu hefði boðið honum í ferð.

„Ég vissi ekkert að þetta ætti að vera eitthvað svona, annars hefði ég ekki farið,“ sagði hann.

Hinn sakborningurinn hefði boðið honum að fara með í ferð því hann vildi ekki fara einn. Hann sagðist hafa vorkennt honum og sjálfur verið nýbúinn í sambandsslitum, og því ákveðið að slást með í för.

Mælir ekki með París

Í byrjun apríl hafi þeir flogið til Madrítar, þaðan farið með lest til Barselóna þar sem pottarnir hafi komið til sögunar. Síðan farið til Parísar. „Ég mæli ekki með París,“ sagði hann fyrir dómi. Þaðan hafi þeir farið til Hamborgar og síðan farið með skemmtiferðaskipinu sem kom til bryggju á Íslandi þann 11. apríl, líkt og áður segir.

Sakborningurinn sagðist ekki hafa verið meðvitaður um efnin, en honum hafi farið að gruna eitthvað á meðan þeir voru í skipinu. Ferðafélaginn hafi verið taugaóstyrkur.

„Mér byrjaði að gruna að það væri eitthvað ólöglegt í gangi þarna. Hann byrjaði að elta mig eins og hann væri skugginn á mér, eða lítill hundur sem elti mig hvert sem ég fór. Ég reyndi að fjarlægjast hann eins mikið og ég gat þá.“

Hann tók þó fram að efnin sem fundust í pottunum hafi verið talsvert meiri en hann hafði grunað.