En hér er ég ekkert... Nichole Leigh Mosty skrifar 27. september 2024 14:32 Ég átti samtal um helgina við konu sem situr enn fast í mér. Ég fór með strákinn minn í mátun vegna stórrar tískusýningar sem hann var að taka þátt í og heitir, Erlendur Fashion Week. Tískusýningin var í höndum konu af erlendum uppruna sem rekur umboðsfyrirtækið Erlendur Talent en hún framkvæmdi einnig og stýrði tískuviðburðinum sem stóð yfir heila helgi. Umboðsfyrirtækið er sérstaklega ætlað fólki af erlendum uppruna, fólki sem hefur ekki fengið alvöru tækifæri til að komist áfram í tísku- og listabransanum hérlendis. Á meðan ég beið eftir syni mínum kynntist ég konu og spurði hvað hún væri að gera, hún svaraði mér svona „You know before, when I worked in Paris....” og listaði upp, held ég, fimm eða sex stórkostlega hluti tengda tískubransanum og markaðsvinnu sem hún vann með áður en hún flutti til Íslands. Ég var svo heilluð en þá sagði hún „... but here in Iceland I am nothing.“ Hversu oft hef ég heyrt þetta? „Einu sinni vann ég með xxx.“ „Já, ég var xxx áður en ég flutti til Íslands.“ „Ég lærði xxxx í háskóla en núna... er ég að starfa á hóteli.“„Ég vildi vera... en nú er ég....“ En að heyra þessa flottu konu segja „En nú er ég ekkert..“ var og er óásættanlegt. Hvar er áætlun, spyr ég bara? Nú um daginn kom enn ein skýrslan þar sem Ísland fær falleinkunn fyrir það hvernig við höfum staðið að inngildingu og málefnum innflytjenda og flóttafólks. En í þetta sinn er það OECD sem segir að við þurfum að hysja upp um okkur buxurnar og gera eitthvað af viti í málaflokknum. Hér er smá samantekt af staðreyndum sem teknar voru fram í skýrslunni. Innflytjendur á Íslandi eru tiltölulega einsleitur hópur í samanburði við stöðuna í öðrum löndum. Um 80% innflytjenda koma frá Evrópska efnahagssvæðinu (EES) og er hlutfall þeirra sem setjast hér að, hærra en t.d. í mörgum öðrum ríkjum Vestur-Evrópu. Stefna og aðgerðir stjórnvalda á sviði innflytjendamála hefur hingað til aðallega beinst að flóttafólki og umsækjendum um alþjóðlega vernd, ekki innflytjendum á vinnumarkaði, fólkinu sem heldur hjólum atvinnulífsins gangandi. Á Íslandi er atvinnuþátttaka innflytjenda sú hæsta á meðal OECD-ríkjanna og jafnvel hærri en hjá innfæddum. Ekkert er að finna um aðgerðir eða kröfur til atvinnulífsins sem stuðla að inngildingu þrátt fyrir að vinnan og vinnustaðurinn séu helstu tengsl innflytjenda við samfélagið. En kannski vilja menn bara hafa það þannig, að tengsl innflytjenda við samfélagið séu bara á vinnumarkaði þar sem mansal og vannýting á hæfni þeirra og færni á sér stað? Lög um málefni innflytjenda og öll ábyrgð hefur verið færð undir Vinnumálastofnun. Í nýrri stefnu þessarar ríkisstjórnar sem er nú til umsagnar, eru flest aðgerðir í málaflokknum, þ.m.t. íslenskukennsla og menntun fullorðinna innflytjenda, skilgreind í hendi Vinnumálastofnunar. Í skýrslu OECD kemur skýrt fram, því miður, hversu illa það hefur tekist hjá þessari stofnun að halda utan um innflytjendur og tryggja inngildingu með þeim aðgerðum sem voru og eru á þeirra ábyrgð nú þegar. Kunnátta og hæfni innflytjenda er oftast ekki nýtt og ef svo er, þá alls ekki nægilega vel í þeim atvinnugreinum sem fólkið hefur sérþekkingu á. Meira en þriðjungur hámenntaðra innflytjenda á Íslandi vinnur störf sem krefjast minni hæfni en þeir búa yfir. Íslenskukunnátta innflytjenda er léleg í alþjóðlegum samanburði til dæmis er hlutfall þeirra sem segjast hafa góða kunnáttu í málinu lægst hér á landi á meðal OECD-ríkjanna. Útgjöld til kennslu í íslensku fyrir fullorðna eru talsvert lægri en í samanburðarríkjum og lang lægst á Norðurlöndum. Skýrslan tekur skýrt fram að þrátt fyrir að stjórnvöld hafi brugðist við með því að auka heildarfjármagn til íslenskukennslu fyrir innflytjendur, hafa útgjöld á hvern nemanda minnkað á hverju ári síðan 2020 og árið 2022 var það lægsta síðan 2006. Mikill niðurskurður varð í málaflokknum í kreppunni og hafa útgjöld ekki náð sér á strik síðan á meðan innflytjendum áfram að fjölga ört. Svo er vert að taka fram að þrátt fyrir að hafa lofað stórátaki í íslenskri tungu sem var metið að fjárhæð 920 milljónum króna er einungis að finna í fjárlögum fyrir 2025 þrjár aðgerðir, skilgreindar út frá þessu átaki í íslenskukennslu fyrir fullorðna innflytjendur og er viðbótarfjármagnið aðeins að upphæð 250 milljónir. Kannski er viðeigandi líka, að taka fram að nýr Forsætisráðherra og ríkisstjórn hans lögðu niður sérstaka ráðherranefnd um íslenska tungu þegar hann tók við keflinu í apríl. Sóun er eina orðið sem kemur upp í mínum huga. Staðreyndir og rannsóknir sýna fram á að innflytjendur gegna lykilhlutverki í því að skapa auð og efla hagkerfi eftir ýmsum leiðum og leggja verulega sitt af mörkum til bæði búsetulandsins og alþjóðahagkerfisins í heild. Innflytjendur auka framleiðni í efnahagslífinu með því að fylla skort á vinnuafli, sérstaklega í atvinnugreinum sem þjást af skorti á faglærðu og ófaglærðu starfsfólki. Samkvæmt skýrslu Brookings stofnunarinnar bæta innflytjendur innfædda starfsmenn og knýja fram nýsköpun með því að leggja fram fjölbreytt sjónarmið sem eru nauðsynleg til að leysa vandamál í öflugum atvinnugreinum. Enn fremur eru innflytjendur líklegri til að stofna fyrirtæki en innfæddir sem stuðla að frumkvöðlastarfi og atvinnusköpun. Gögn frá National Bureau of Economic Research í Bandaríkjunum, benda til þess að innflytjendur hafi til dæmis stofnað 25% tækni- og verkfræðifyrirtækja þarlendis á árunum 1995 til 2005, sem bætti verulega svæðisbundið hagkerfi og landsframleiðslu. Að auki leggja innflytjendur sitt af mörkum til hagvaxtar ríkisins með því að greiða skatta sem og fé til almannatryggingakerfa, sem styður opinbera þjónustu og uppbyggingu innviða. Eyðslumáttur innflytjenda örvar einnig eftirspurn eftir vörum og þjónustu, skapar margföldunaráhrif sem gagnast almenna hagkerfinu. Á heildina litið, fylla innflytjendur hagkerfi af krafti og fjölbreytileika, sem hvetur sjálfbæran hagvöxt og velmegun. En hérlendis virðist það vera algild regla og eðlilegt að hundsa tækifæri og störf sem gera fólki kleift að feta sig áfram með sérþekkingu sína, sérþekkingu eins og að skipuleggja og sviðsstýra tískuviðburði á heimsmælikvarða. Er það í lagi þegar fólk sem hefur menntun og reynslu sem hefur starfað og getið sér gott orð í atvinnulífi eins og t.d. í tískubransanum í París upplifir sig sem “ekkert” eða minna virði á Íslandi? Við skulum rétt vona að næsta ríkisstjórn (vonandi með einhverja innflytjendur um borð) komi með alvöru áætlun og mæti þeim áskorunum sem eru að finna í skýrslum á vegum OECD af alvarleika og þar með bæta vannýtt tækifæri núverandi ríkisstjórnar. Ég bindi vonir mínar við að ég mæti þessari flottu konu aftur og hún tilkynni mér að hún sé að upplifa virðingu og tækifæri til framfara þar sem hennar hæfni og þekking nýtist atvinnugreininni, samfélaginu og henni sjálfri. Höfundur er sérfræðingur í inngildingu og málefnum innflytjenda og doktorsnemi við HÍ deild menntunar og margbreytileika. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Nichole Leigh Mosty Mest lesið Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Olafsdóttir Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmar Heiðdal Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson Skoðun Öruggari Reykjavík Svala Hjörleifsdóttir Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir Skoðun Plan Samfylkingar: Svona náum við niður vöxtunum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Stígum stærri og róttækari græn skref í Reykjavík Líf Magneudóttir Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó Skoðun Skoðun Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Olafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmar Heiðdal skrifar Skoðun Væri ekki hlaupið út aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gervigreind fyrir alla — en fyrir hvern í raun? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Sjá meira
Ég átti samtal um helgina við konu sem situr enn fast í mér. Ég fór með strákinn minn í mátun vegna stórrar tískusýningar sem hann var að taka þátt í og heitir, Erlendur Fashion Week. Tískusýningin var í höndum konu af erlendum uppruna sem rekur umboðsfyrirtækið Erlendur Talent en hún framkvæmdi einnig og stýrði tískuviðburðinum sem stóð yfir heila helgi. Umboðsfyrirtækið er sérstaklega ætlað fólki af erlendum uppruna, fólki sem hefur ekki fengið alvöru tækifæri til að komist áfram í tísku- og listabransanum hérlendis. Á meðan ég beið eftir syni mínum kynntist ég konu og spurði hvað hún væri að gera, hún svaraði mér svona „You know before, when I worked in Paris....” og listaði upp, held ég, fimm eða sex stórkostlega hluti tengda tískubransanum og markaðsvinnu sem hún vann með áður en hún flutti til Íslands. Ég var svo heilluð en þá sagði hún „... but here in Iceland I am nothing.“ Hversu oft hef ég heyrt þetta? „Einu sinni vann ég með xxx.“ „Já, ég var xxx áður en ég flutti til Íslands.“ „Ég lærði xxxx í háskóla en núna... er ég að starfa á hóteli.“„Ég vildi vera... en nú er ég....“ En að heyra þessa flottu konu segja „En nú er ég ekkert..“ var og er óásættanlegt. Hvar er áætlun, spyr ég bara? Nú um daginn kom enn ein skýrslan þar sem Ísland fær falleinkunn fyrir það hvernig við höfum staðið að inngildingu og málefnum innflytjenda og flóttafólks. En í þetta sinn er það OECD sem segir að við þurfum að hysja upp um okkur buxurnar og gera eitthvað af viti í málaflokknum. Hér er smá samantekt af staðreyndum sem teknar voru fram í skýrslunni. Innflytjendur á Íslandi eru tiltölulega einsleitur hópur í samanburði við stöðuna í öðrum löndum. Um 80% innflytjenda koma frá Evrópska efnahagssvæðinu (EES) og er hlutfall þeirra sem setjast hér að, hærra en t.d. í mörgum öðrum ríkjum Vestur-Evrópu. Stefna og aðgerðir stjórnvalda á sviði innflytjendamála hefur hingað til aðallega beinst að flóttafólki og umsækjendum um alþjóðlega vernd, ekki innflytjendum á vinnumarkaði, fólkinu sem heldur hjólum atvinnulífsins gangandi. Á Íslandi er atvinnuþátttaka innflytjenda sú hæsta á meðal OECD-ríkjanna og jafnvel hærri en hjá innfæddum. Ekkert er að finna um aðgerðir eða kröfur til atvinnulífsins sem stuðla að inngildingu þrátt fyrir að vinnan og vinnustaðurinn séu helstu tengsl innflytjenda við samfélagið. En kannski vilja menn bara hafa það þannig, að tengsl innflytjenda við samfélagið séu bara á vinnumarkaði þar sem mansal og vannýting á hæfni þeirra og færni á sér stað? Lög um málefni innflytjenda og öll ábyrgð hefur verið færð undir Vinnumálastofnun. Í nýrri stefnu þessarar ríkisstjórnar sem er nú til umsagnar, eru flest aðgerðir í málaflokknum, þ.m.t. íslenskukennsla og menntun fullorðinna innflytjenda, skilgreind í hendi Vinnumálastofnunar. Í skýrslu OECD kemur skýrt fram, því miður, hversu illa það hefur tekist hjá þessari stofnun að halda utan um innflytjendur og tryggja inngildingu með þeim aðgerðum sem voru og eru á þeirra ábyrgð nú þegar. Kunnátta og hæfni innflytjenda er oftast ekki nýtt og ef svo er, þá alls ekki nægilega vel í þeim atvinnugreinum sem fólkið hefur sérþekkingu á. Meira en þriðjungur hámenntaðra innflytjenda á Íslandi vinnur störf sem krefjast minni hæfni en þeir búa yfir. Íslenskukunnátta innflytjenda er léleg í alþjóðlegum samanburði til dæmis er hlutfall þeirra sem segjast hafa góða kunnáttu í málinu lægst hér á landi á meðal OECD-ríkjanna. Útgjöld til kennslu í íslensku fyrir fullorðna eru talsvert lægri en í samanburðarríkjum og lang lægst á Norðurlöndum. Skýrslan tekur skýrt fram að þrátt fyrir að stjórnvöld hafi brugðist við með því að auka heildarfjármagn til íslenskukennslu fyrir innflytjendur, hafa útgjöld á hvern nemanda minnkað á hverju ári síðan 2020 og árið 2022 var það lægsta síðan 2006. Mikill niðurskurður varð í málaflokknum í kreppunni og hafa útgjöld ekki náð sér á strik síðan á meðan innflytjendum áfram að fjölga ört. Svo er vert að taka fram að þrátt fyrir að hafa lofað stórátaki í íslenskri tungu sem var metið að fjárhæð 920 milljónum króna er einungis að finna í fjárlögum fyrir 2025 þrjár aðgerðir, skilgreindar út frá þessu átaki í íslenskukennslu fyrir fullorðna innflytjendur og er viðbótarfjármagnið aðeins að upphæð 250 milljónir. Kannski er viðeigandi líka, að taka fram að nýr Forsætisráðherra og ríkisstjórn hans lögðu niður sérstaka ráðherranefnd um íslenska tungu þegar hann tók við keflinu í apríl. Sóun er eina orðið sem kemur upp í mínum huga. Staðreyndir og rannsóknir sýna fram á að innflytjendur gegna lykilhlutverki í því að skapa auð og efla hagkerfi eftir ýmsum leiðum og leggja verulega sitt af mörkum til bæði búsetulandsins og alþjóðahagkerfisins í heild. Innflytjendur auka framleiðni í efnahagslífinu með því að fylla skort á vinnuafli, sérstaklega í atvinnugreinum sem þjást af skorti á faglærðu og ófaglærðu starfsfólki. Samkvæmt skýrslu Brookings stofnunarinnar bæta innflytjendur innfædda starfsmenn og knýja fram nýsköpun með því að leggja fram fjölbreytt sjónarmið sem eru nauðsynleg til að leysa vandamál í öflugum atvinnugreinum. Enn fremur eru innflytjendur líklegri til að stofna fyrirtæki en innfæddir sem stuðla að frumkvöðlastarfi og atvinnusköpun. Gögn frá National Bureau of Economic Research í Bandaríkjunum, benda til þess að innflytjendur hafi til dæmis stofnað 25% tækni- og verkfræðifyrirtækja þarlendis á árunum 1995 til 2005, sem bætti verulega svæðisbundið hagkerfi og landsframleiðslu. Að auki leggja innflytjendur sitt af mörkum til hagvaxtar ríkisins með því að greiða skatta sem og fé til almannatryggingakerfa, sem styður opinbera þjónustu og uppbyggingu innviða. Eyðslumáttur innflytjenda örvar einnig eftirspurn eftir vörum og þjónustu, skapar margföldunaráhrif sem gagnast almenna hagkerfinu. Á heildina litið, fylla innflytjendur hagkerfi af krafti og fjölbreytileika, sem hvetur sjálfbæran hagvöxt og velmegun. En hérlendis virðist það vera algild regla og eðlilegt að hundsa tækifæri og störf sem gera fólki kleift að feta sig áfram með sérþekkingu sína, sérþekkingu eins og að skipuleggja og sviðsstýra tískuviðburði á heimsmælikvarða. Er það í lagi þegar fólk sem hefur menntun og reynslu sem hefur starfað og getið sér gott orð í atvinnulífi eins og t.d. í tískubransanum í París upplifir sig sem “ekkert” eða minna virði á Íslandi? Við skulum rétt vona að næsta ríkisstjórn (vonandi með einhverja innflytjendur um borð) komi með alvöru áætlun og mæti þeim áskorunum sem eru að finna í skýrslum á vegum OECD af alvarleika og þar með bæta vannýtt tækifæri núverandi ríkisstjórnar. Ég bindi vonir mínar við að ég mæti þessari flottu konu aftur og hún tilkynni mér að hún sé að upplifa virðingu og tækifæri til framfara þar sem hennar hæfni og þekking nýtist atvinnugreininni, samfélaginu og henni sjálfri. Höfundur er sérfræðingur í inngildingu og málefnum innflytjenda og doktorsnemi við HÍ deild menntunar og margbreytileika.
Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar