Sérðu það sem ég sé? Matthildur Björnsdóttir skrifar 14. ágúst 2024 10:31 Er nafn á söng sem David Hobson syngur oft á Jóla útitónleikum hér í Ástralíu Oft með ungum dreng, og þeir bergmála það... Þeir tónar í minninu læddust inn í höfuðið á mér í morgunsárið, kölluðu það upp sem tákn um þetta með að sjá eitt og annað um lífið. Hegðun og viðmót sem var svo algengt. Sú staðreynd að Bjarni forsætisráðherra sjái ekki það sem aðrir sjái, um erfiða lífsbaráttu þeirra sem eru ekki í klúbbnum hans. Er dæmi um að velja að sjá ekki það sem flestir aðrir sjái um erfið lífskjör stórs hluta þjóðarinnar. Vera í einskonar Fílabeinsturni, og neita að horfa til hliðar. Það er það sama og Putin og Netanajhu og fleiri eru að gera, en á öðrum forsendum sem öll eru grimm. Ég gat séð um mig og tvö börn á Íslandi fyrir árið 1987 og jafnvel farið í utanlandsferðir á launum sem bankastarfsmaður. Enda reykti ég ekki, né drakk vín. Ég átti ekki bíl og lærði aldrei að keyra, svo að ég gekk mikið. Með tvö börn árið 1973 valdi ég að vera heima með börnunum. Af því að ég vildi ekki missa af samveru við þau, eða setja á barnaheimili. Nú var ég að lesa á Smartland að konur séu séðar sem skrýtnar fyrir að vera heima með átta börn eða þrjú. Þá er það spurning? Af hverju að fæða átta börn í heiminn, ef þau sem gera það þrá ekki að eignast þau og vera með þeim. Báðar konurnar sem minnst var á sem eitthvað íhalds-samt tískufyrirbæri fyrir að velja að vera heima með börnum sínum völdu greinilega að vera mæður. Ein þeirra á þrjú börn, en hin á átta börn sem fáar konur í svokölluðum vestrænum löndum eignast í dag. Það var fjallað um það á Fólki á Morgunblaðinu þann 3.8.2024. Slíkt viðhorf hlaut að koma frá mannveru sem ætti ekki börn sjálf með skorti á skilningi og hugsun um mikilvægi nándar og uppeldi og byggingu á sjálfvirði þeirra. Dýrmætt atriði sem góðir foreldrar gera. Hvað er í gangi í mannverum sem geta séð það sem rangt. Það er val fyrir konur í almennilega siðmenntuðum löndum, að geta ákveðið hvort þær eignist börn, eða hve mörg. Eða velji að vinna úti allan daginn og þá lausar við að hafa áhyggjur af það mörgum börnum. Við erum að sjá of mörg dæmi um uppeldislega vanrækta einstaklinga á dópi í dag. Svo er sorglegt að lesa að svo margar ungar konur séu með svo mikinn skort á eigin innri sjálfvirði sem virðist vera orka frá þessum nýju fjölmiðlum og Helga Lára Haarde á grein um á Vísi. Það virðist allt of lítil áhersla vera á að þekkja sitt innra sjálf og eigin verðgildi. Sorglegt ástand sem gerir einstaklinga þá ó-örugga um allt um sig, og óttaslegna um að vera hafnað ef ekki er fylgt því sem ýtt er að þeim frá þessum nýju fjölmiðlum um að ytra útlit sé allt sem gildi og skipti máli í lífinu. Það ástand er slæmt fyrir sjálfið og mjög slæmt fyrir líkamann og taugakerfin í öllum líffærum. Það ber að hafa í huga að þær konur sem fengu gagnrýni fyrir að velja að vera með börnum sínum, búa á búgarði. Þær hafa maka sem deila uppeldinu með þeim. Svo þurfa gagnrýnandi hugir að víkka sjóndeildarhring sinn, og skilja að það að búa á bóndabæ er að hafa vinnu innan og utan fjögurra veggja, án þess að fara í burtu. Vinna þeirra fyrir utan umhyggju fyrir börnum og heimilisverkum, er utan heimilisveggja.Svo að þær eru að slá margar flugur í mörgum höggum í þeim störfum með börnum sínum sem læra þá það sem foreldrarnir gera. Sem er það mikilvæga starf að skaffa fæðu fyrir ótal aðra en bara eigin fjölskyldu. Sem betur fer eiga ótal konur í dag þann rétt á að ákveða hvernig þær verja lífi sínu. Sem var ekki val þegar þjóðin bjó í torfhýsum og allir voru með húsdýr sem kröfðust umönnunnar alla daga ársins, eins og er með börn. Svo þurfti að heyja til að fæða dýrin. Að vinna heima eða að heiman. Þar eru öfgarnar með slíka athugasemd komnar í hina áttina. En ekki með það í huga að þær eiga val. Stór hluti mannkyns er settur á jörðina fyrir ákveðna þjónustu sem er ekki nærri alltaf af hégóma taginu. Svo eru sumir þjóðarleiðtogar siðblindir og vilja bara setja pening á reikninga sína og vina sinna. Nú í dag er það til dæmis sorglega ógerlegt fyrir ungar einstæðar mæður á Íslandi og víðar í heiminum, sem eru ekki með vel launaða stöðu að lifa af á því sem þær fá í laun. Það er mikilvægt að allir kjósi samkvæmt verðgildum sínum Ég var sjokkeruð fyrir nokkru, að heyra konur á Íslandi af minni kynslóð um sjötugt sem voru ekki færar um að sjá mikilvægi þess að allir í sínu landi eigi að kjósa. Það er til að halda fólki meira vakandi yfir hvað ríkisstjórn þeirra geri við skattpeningana þeirra. Sem er að standa fyrir því sem þú viljir að skattpeningar þínir fari í. Ef sá sem á að vera leiðtogi, og hafa hag allrar þjóðarinnar í hjartanu, er að leyfa sér að hafa stóran hluta þjóðar sinnar allt að því að vera að svelta. Þá eigi þjóðin að losa sig við slíka stjórnendur í næstu kosningum. Það væri auðveldara, ef sú ákvörðun væri tekin að gera kosningar að skyldu eins og er hér í Ástralíu. Það setur einstaklingana meira í tengingu um hvað þau vilji að skattpeningum þeirra sé varið í. Þær sáu þá hugsun sem ofríki, ofbeldi. Skylda að kjósa þýðir kannski ekki að allt verði fullkomið, en hér fór og fer margt í þá átt sem flestir völdu að fá, og við fengum Labour í alla vega Suður Ástralíu. Og í Canberra fyrir allt landið og eru Þeir aðilar að vinna að því að laga þau slæmu vandræði sem hægri stjórnin skapaði eins og til dæmis í heilbrigðiskerfinu frá að komast til valda frá hræðsluáróðri á hina. Skaði sem tekur sorglega mörg ár að laga. Að skilja ekki mikilvægi þess að nota atkvæði sitt í þá átt sem verðgildi manns séu er veruleika skekkja. Viðhorf sem ég skil ekki hvaðan komi. Ættingi minn sem býr í Ameríku vildi að sú kosningaskylda væri þar. Hin Ástralska þjóð frá meðvitund og þörf fyrir meira réttlæti, losaði sig við hægra liðið í fyrra. Það var meðal annars eftir mikið af því að sjá það lið dekra við ríku vinina, en gefa skít í aðra. Nú bíður heimurinn spenntur eftir hvað gerist í Ameríku. Munu þær konur og aðrir sjá mikilvægi þess að kjósa Kamala Harris? Sem yrði til að konur fengju rétt yfir líkama sínum aftur. Sjá um að stjórnvöld hafi ekki lengur hálfgert eignarhald á legum kvenna. Og halda lýðræðinu? Sjá allar konur í Ameríku það sem aðrir víða um heiminn sjá? Hversu móttækileg eru þau sem láta heilaþvo sig til að trúa Trump. Að þau sjá ekki að hann myndi enda lýðræði í landinu? Það á svo eftir að koma í ljós þegar kosið verður þar í lok ársins. Nýju fjölmiðlarnir eru að skapa mikinn hita í taugakerfum og kannski meira í þeim yngri? 2.ágúst las ég á blöðunum að áhersla á ytra útlit væri orðið ansi mikið of ríkjandi gegn áherslu á að leiðbeina að það sem sé hið innra sé það sem skipti öllu máli þegar upp er staðið. Ég ólst upp við að útlit mitt var ekki séð sem rétt af konunni sem fæddi mig í heiminn, og fannst mér það snúið hugarfar. Fór hugsun mín um það þá mjög djúpt niður í þöggunar hólfið. Ég laðast að því sem geislar út frá einstaklingum, en ekki bara frá formi andlits. Eitthvað sá um að ég keypti ekki útlits áhersluna af því að þessi líkami okkar varð til í líkama konunnar sem fæddi okkur í heiminn og sérkennilegt að heyra hana vera svo fúla með útlit þess afkvæmis. Þegar upp er staðið. Þá fá einstaklingar sem hafa ljúft gott og viturt og hlýtt innræti mun meiri virðingu og gott viðmót, en þau sem eru kannski með plast andlit án sýnilegra hughrifa og tilfinningum sem Bótox fjarlægir. Andlit sem gefa ekki neinum nein merki um manneskjuna í þeim. Það virðast því miður bara vera verðgildi þeirra sem eru greinilega að vilja fela þann hluta sjálfs síns sem andlitið gefur öðrum tengingu við, án þess eiturs sem bótoxið er. Það sem við fæðumst til að líta út er lang oftast nóg. Er frá því sem við komum með frá móðurlífi og er það sem okkur er skammtað af þeim veruleika. Hinsvegar eru vel unnar útlits-skurð aðgerðir á áberandi lýtum allt annað. Það er þess virði að láta gera ef þess er þörf, og lætur viðkomandi liða betur með sig og í sér. Mér leiðist orðið plastic skurðaðgerðir. Stephen Hawking sagði þau merkilegu orð í síðustu bók sinni þau orð: Að hvert fóstur sem fer í gang í móðurlífi fái gögn til að velja úr sem séu að magni á við hundrað Harry Potter bóka. Sem sagt fimmtíu data magni frá hvorum skaffara, egg og sæðis. Hann talaði ekki um sálir, enda var sú tenging ekki það sem hann hafði. Það útskýrir auðvitað hvernig systkini geta verið mjög ólík í útliti og svo í persónuleika, eiginleikum og tilgangi fyrir það líf. Ég sá hinsvegar stundum systkinahópa þegar ég var barn, sem minnti á rússnesku trédúkkurnar sem var hægt að setja það minnsta inn í þá næstu og svo framvegis. Höfundur er Íslendingur sem hefur búið í lengri tíma í Ástralíu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Tímamót Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Þarf alltaf að vera svín? Harpa Kristbergsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir skrifar Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar Samtök verslunar og þjónustu vita betur Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Dans verkalýðsleiðtoga í kringum gullkálfinn Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Jól í sól versus jóla í dimmu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Er janúar leiðinlegasti mánuður ársins? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Svar við hótunum Eflingar Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar Skoðun Manni verður kalt ef maður pissar í skóinn sinn Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Skautun eða tvíhyggja? Þóra Pétursdóttir skrifar Skoðun Egóið er í hégómanum Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Dæmalaus málflutningur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grýtt eða greið leið? Þröstur Sæmundsson skrifar Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hugleiðing um listamannalaun III Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Dæmalaust mál Sigursteinn Másson skrifar Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar Skoðun Þegar Trölli stal atkvæðum Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Tækifæri gervigreindar í menntun Páll Ásgeir Torfason skrifar Skoðun Sjálfstæð hugsun á tímum gervigreindar Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar er í einkarekstri Unnar Þór Sæmundsson skrifar Skoðun Er lítil samkeppni á fjármálamarkaði? Gústaf Steingrímsson skrifar Sjá meira
Er nafn á söng sem David Hobson syngur oft á Jóla útitónleikum hér í Ástralíu Oft með ungum dreng, og þeir bergmála það... Þeir tónar í minninu læddust inn í höfuðið á mér í morgunsárið, kölluðu það upp sem tákn um þetta með að sjá eitt og annað um lífið. Hegðun og viðmót sem var svo algengt. Sú staðreynd að Bjarni forsætisráðherra sjái ekki það sem aðrir sjái, um erfiða lífsbaráttu þeirra sem eru ekki í klúbbnum hans. Er dæmi um að velja að sjá ekki það sem flestir aðrir sjái um erfið lífskjör stórs hluta þjóðarinnar. Vera í einskonar Fílabeinsturni, og neita að horfa til hliðar. Það er það sama og Putin og Netanajhu og fleiri eru að gera, en á öðrum forsendum sem öll eru grimm. Ég gat séð um mig og tvö börn á Íslandi fyrir árið 1987 og jafnvel farið í utanlandsferðir á launum sem bankastarfsmaður. Enda reykti ég ekki, né drakk vín. Ég átti ekki bíl og lærði aldrei að keyra, svo að ég gekk mikið. Með tvö börn árið 1973 valdi ég að vera heima með börnunum. Af því að ég vildi ekki missa af samveru við þau, eða setja á barnaheimili. Nú var ég að lesa á Smartland að konur séu séðar sem skrýtnar fyrir að vera heima með átta börn eða þrjú. Þá er það spurning? Af hverju að fæða átta börn í heiminn, ef þau sem gera það þrá ekki að eignast þau og vera með þeim. Báðar konurnar sem minnst var á sem eitthvað íhalds-samt tískufyrirbæri fyrir að velja að vera heima með börnum sínum völdu greinilega að vera mæður. Ein þeirra á þrjú börn, en hin á átta börn sem fáar konur í svokölluðum vestrænum löndum eignast í dag. Það var fjallað um það á Fólki á Morgunblaðinu þann 3.8.2024. Slíkt viðhorf hlaut að koma frá mannveru sem ætti ekki börn sjálf með skorti á skilningi og hugsun um mikilvægi nándar og uppeldi og byggingu á sjálfvirði þeirra. Dýrmætt atriði sem góðir foreldrar gera. Hvað er í gangi í mannverum sem geta séð það sem rangt. Það er val fyrir konur í almennilega siðmenntuðum löndum, að geta ákveðið hvort þær eignist börn, eða hve mörg. Eða velji að vinna úti allan daginn og þá lausar við að hafa áhyggjur af það mörgum börnum. Við erum að sjá of mörg dæmi um uppeldislega vanrækta einstaklinga á dópi í dag. Svo er sorglegt að lesa að svo margar ungar konur séu með svo mikinn skort á eigin innri sjálfvirði sem virðist vera orka frá þessum nýju fjölmiðlum og Helga Lára Haarde á grein um á Vísi. Það virðist allt of lítil áhersla vera á að þekkja sitt innra sjálf og eigin verðgildi. Sorglegt ástand sem gerir einstaklinga þá ó-örugga um allt um sig, og óttaslegna um að vera hafnað ef ekki er fylgt því sem ýtt er að þeim frá þessum nýju fjölmiðlum um að ytra útlit sé allt sem gildi og skipti máli í lífinu. Það ástand er slæmt fyrir sjálfið og mjög slæmt fyrir líkamann og taugakerfin í öllum líffærum. Það ber að hafa í huga að þær konur sem fengu gagnrýni fyrir að velja að vera með börnum sínum, búa á búgarði. Þær hafa maka sem deila uppeldinu með þeim. Svo þurfa gagnrýnandi hugir að víkka sjóndeildarhring sinn, og skilja að það að búa á bóndabæ er að hafa vinnu innan og utan fjögurra veggja, án þess að fara í burtu. Vinna þeirra fyrir utan umhyggju fyrir börnum og heimilisverkum, er utan heimilisveggja.Svo að þær eru að slá margar flugur í mörgum höggum í þeim störfum með börnum sínum sem læra þá það sem foreldrarnir gera. Sem er það mikilvæga starf að skaffa fæðu fyrir ótal aðra en bara eigin fjölskyldu. Sem betur fer eiga ótal konur í dag þann rétt á að ákveða hvernig þær verja lífi sínu. Sem var ekki val þegar þjóðin bjó í torfhýsum og allir voru með húsdýr sem kröfðust umönnunnar alla daga ársins, eins og er með börn. Svo þurfti að heyja til að fæða dýrin. Að vinna heima eða að heiman. Þar eru öfgarnar með slíka athugasemd komnar í hina áttina. En ekki með það í huga að þær eiga val. Stór hluti mannkyns er settur á jörðina fyrir ákveðna þjónustu sem er ekki nærri alltaf af hégóma taginu. Svo eru sumir þjóðarleiðtogar siðblindir og vilja bara setja pening á reikninga sína og vina sinna. Nú í dag er það til dæmis sorglega ógerlegt fyrir ungar einstæðar mæður á Íslandi og víðar í heiminum, sem eru ekki með vel launaða stöðu að lifa af á því sem þær fá í laun. Það er mikilvægt að allir kjósi samkvæmt verðgildum sínum Ég var sjokkeruð fyrir nokkru, að heyra konur á Íslandi af minni kynslóð um sjötugt sem voru ekki færar um að sjá mikilvægi þess að allir í sínu landi eigi að kjósa. Það er til að halda fólki meira vakandi yfir hvað ríkisstjórn þeirra geri við skattpeningana þeirra. Sem er að standa fyrir því sem þú viljir að skattpeningar þínir fari í. Ef sá sem á að vera leiðtogi, og hafa hag allrar þjóðarinnar í hjartanu, er að leyfa sér að hafa stóran hluta þjóðar sinnar allt að því að vera að svelta. Þá eigi þjóðin að losa sig við slíka stjórnendur í næstu kosningum. Það væri auðveldara, ef sú ákvörðun væri tekin að gera kosningar að skyldu eins og er hér í Ástralíu. Það setur einstaklingana meira í tengingu um hvað þau vilji að skattpeningum þeirra sé varið í. Þær sáu þá hugsun sem ofríki, ofbeldi. Skylda að kjósa þýðir kannski ekki að allt verði fullkomið, en hér fór og fer margt í þá átt sem flestir völdu að fá, og við fengum Labour í alla vega Suður Ástralíu. Og í Canberra fyrir allt landið og eru Þeir aðilar að vinna að því að laga þau slæmu vandræði sem hægri stjórnin skapaði eins og til dæmis í heilbrigðiskerfinu frá að komast til valda frá hræðsluáróðri á hina. Skaði sem tekur sorglega mörg ár að laga. Að skilja ekki mikilvægi þess að nota atkvæði sitt í þá átt sem verðgildi manns séu er veruleika skekkja. Viðhorf sem ég skil ekki hvaðan komi. Ættingi minn sem býr í Ameríku vildi að sú kosningaskylda væri þar. Hin Ástralska þjóð frá meðvitund og þörf fyrir meira réttlæti, losaði sig við hægra liðið í fyrra. Það var meðal annars eftir mikið af því að sjá það lið dekra við ríku vinina, en gefa skít í aðra. Nú bíður heimurinn spenntur eftir hvað gerist í Ameríku. Munu þær konur og aðrir sjá mikilvægi þess að kjósa Kamala Harris? Sem yrði til að konur fengju rétt yfir líkama sínum aftur. Sjá um að stjórnvöld hafi ekki lengur hálfgert eignarhald á legum kvenna. Og halda lýðræðinu? Sjá allar konur í Ameríku það sem aðrir víða um heiminn sjá? Hversu móttækileg eru þau sem láta heilaþvo sig til að trúa Trump. Að þau sjá ekki að hann myndi enda lýðræði í landinu? Það á svo eftir að koma í ljós þegar kosið verður þar í lok ársins. Nýju fjölmiðlarnir eru að skapa mikinn hita í taugakerfum og kannski meira í þeim yngri? 2.ágúst las ég á blöðunum að áhersla á ytra útlit væri orðið ansi mikið of ríkjandi gegn áherslu á að leiðbeina að það sem sé hið innra sé það sem skipti öllu máli þegar upp er staðið. Ég ólst upp við að útlit mitt var ekki séð sem rétt af konunni sem fæddi mig í heiminn, og fannst mér það snúið hugarfar. Fór hugsun mín um það þá mjög djúpt niður í þöggunar hólfið. Ég laðast að því sem geislar út frá einstaklingum, en ekki bara frá formi andlits. Eitthvað sá um að ég keypti ekki útlits áhersluna af því að þessi líkami okkar varð til í líkama konunnar sem fæddi okkur í heiminn og sérkennilegt að heyra hana vera svo fúla með útlit þess afkvæmis. Þegar upp er staðið. Þá fá einstaklingar sem hafa ljúft gott og viturt og hlýtt innræti mun meiri virðingu og gott viðmót, en þau sem eru kannski með plast andlit án sýnilegra hughrifa og tilfinningum sem Bótox fjarlægir. Andlit sem gefa ekki neinum nein merki um manneskjuna í þeim. Það virðast því miður bara vera verðgildi þeirra sem eru greinilega að vilja fela þann hluta sjálfs síns sem andlitið gefur öðrum tengingu við, án þess eiturs sem bótoxið er. Það sem við fæðumst til að líta út er lang oftast nóg. Er frá því sem við komum með frá móðurlífi og er það sem okkur er skammtað af þeim veruleika. Hinsvegar eru vel unnar útlits-skurð aðgerðir á áberandi lýtum allt annað. Það er þess virði að láta gera ef þess er þörf, og lætur viðkomandi liða betur með sig og í sér. Mér leiðist orðið plastic skurðaðgerðir. Stephen Hawking sagði þau merkilegu orð í síðustu bók sinni þau orð: Að hvert fóstur sem fer í gang í móðurlífi fái gögn til að velja úr sem séu að magni á við hundrað Harry Potter bóka. Sem sagt fimmtíu data magni frá hvorum skaffara, egg og sæðis. Hann talaði ekki um sálir, enda var sú tenging ekki það sem hann hafði. Það útskýrir auðvitað hvernig systkini geta verið mjög ólík í útliti og svo í persónuleika, eiginleikum og tilgangi fyrir það líf. Ég sá hinsvegar stundum systkinahópa þegar ég var barn, sem minnti á rússnesku trédúkkurnar sem var hægt að setja það minnsta inn í þá næstu og svo framvegis. Höfundur er Íslendingur sem hefur búið í lengri tíma í Ástralíu.
Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar
Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar
Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar
Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar