Skoðun

Elíta menningar og ör­lög þjóðar

Tómas Ísleifsson skrifar

Ragnar Kjartansson er ekkert merkilegri Íslendingur, en við hin, þótt hann hafi vinnu af því að smíða listaverk og foreldrar hans séu leikarar. Ragnar skrifar þ. 29. maí 2024 inn á visir.is grein þar sem hann andmælir grein Auðar Jónsdóttur skáldkonu á Heimildinni þ. 27. maí 2024.

Ragnar segist vera í elítunni, er það menningarelítunni? Grein hans „Hér er elíta…“ sýnir að Ragnar er víða með á nótunum, en hann sýnir hvergi að hann hafi skilning á hvað þarf til, svo að Íslendingar fái varið sín fjöregg gegn ránum og landráðum. Enda krefst vettvangur Ragnars þess ekki að hann þurfi að temja sér einbeitta rökhugsun stærðfræði og raunvísinda. Vissulega gefa góðar listir lífinu meira gildi, en listamönnum er illa treystandi til að vaka yfir sjálfstæði okkar og frelsi.

Til að vaka yfir hamingju okkar er betur treystandi þeim sem hafa menntun á breiðum grunni og þjálfun í að komast að niðurstöðu með því að rekja tengsl milli orsakar og afleiðingar. Íslensk þjóð er heimsk ef hún tekur meira mark á skoðun Ragnars myndlistamanns, en á skoðun Haraldar Ólafssonar eðlisfræðings á slóðinni: https://heimssyn.blog.is/blog/heimssyn/

Við Haraldur vitum að auðlindir Íslands eru grundvöllur fyrir frelsi þjóðarinnar og það verður best tryggt við kosningarnar á laugardag með kjöri Arnars Þórs Jónssonar í embætti forseta lýðveldisins. Greinar Auðar og Ragnars snúast um hvort Katrín Jakobsdóttir muni verða íslenskri þjóð til gæfu ef hún verður forseti Íslands.

Margir hafa lofað grein Auðar Jónsdóttur skáldkonu á Heimildin: „Þið eruð óvitar! hlustið á okkur“ Já, greinin er snilld. Fyrst og fremst vegna þess að Auður leitar sannleikans af einlægni og mikilli rökvísi. Auður metur sannleikann meir fyrir sitt sálarheill, heldur en vinahilli ef hún verður krafin um að velja á milli.

Það hefur dregið sundur með henni og Katrínu frá árinu 2017, hvers vegna? Gunnar Smári og Björn Þorláksson kryfja sálarparta Katrínar á Samstöðinni við „Rauða borðið 4. apríl – Katrín…“. Slóð á samtal þeirra félaga um Katrínu er frá ca. 17.mín. til 30. mín eða lengur ef þú nennir að hlusta:

Augljóst er að greining Björns á Katrínu, með tilvísun í spjall hans við brotthrakta Vinstri-græna, var svo nærri réttu að Katrín hefur forðast að koma í viðtal á Samstöðinni – manneskjan er pólitískt lævís/undirförul, þótt hún brosi mót viðmælendum. Það girðir að sjálfsögu ekki fyrir að hún hafi ýmsa mannkosti. Þeir kostir vega ekki á móti göllum, sem leiða til landráða.

Sumarið 2019 skrifaði ég fjórar greinar í Morgunblaðið gegn orkupakka 3. Þá var ég hrópandinn í eyðimörkinni á flokksfundum Vinstri grænna í austur í Öræfum og á Hótel Íslandi. Ræðum mínum var ekki svarað einu orði, ég var hunsaður. Einnig þegar ég lagði Morgunblað dagsins með grein minni á borð Katrínar og Svandísar. Þær létu, sem þær hvorki sæju mig eða blaðið, ég var óverðugur. Litlu eftir mína ræðu á Hótel Íslandi gekk Katrín fram hjá mér, drap hendi á mína öxl, hægði ekki för sína og sagði: „Þakka þér fyrir Tómas.“

Hegðun Katrínar ber vott um sýndarmennsku. Vilji hennar til landráða virðist mér einbeittur.

Mér fannst undarlegt að ganga um í fundarsal og viðbrögð fundarmanna sýndu að ég var ósýnilegur. Hjarðhegðun flokksmanna á fundunum árið 2019, var á einn veg. Enginn hafði áhuga á að tala við mig og alls ekki um fjöregg þjóðarinnar. Þöggunin var alger.

Hildur Sif Thorarensen skrifar 26. maí 2024 18:02

„Flestir halda að forsetaembættið sé puntembætti sem snýst mest um að taka í hendina á ráðamönnum og mæta prúðbúin í teboð. Raunin er hins vegar sú að í þessu embætti felst mikið meira og mikilvægara hlutverk og því má ekki gleyma þegar krossinn er settur við þann frambjóðanda er við teljum að muni sinna embættinu best.“

Slóð: https://www.visir.is/g/20242575770d/thetta-snyst-um-orkunaÞetta snýst um orkuna

Hildur Sif vill að Halla Hrund verði forseti og Arnar Þór verði hæddur þingmaður þess minnihluta alþingismanna, sem talar fyrir endurskoðun á EES samningnum. Ég treysti Höllu Hrund ekki til að standa í lappirnar gegn samvaxinni valdaklíku Alþingis. Halla Hrund hefur sýnt stefnuleysi og viðsnúning til að redda sér í djobbið og ekki veit ég hvort hún er flekklaus. Ég er ekki dómbær á hvort erlendu valdaöflin eru hættuleg – ég hef ekki kynnt mér málið. Ég hlustaði á samtals tveggja tíma orðavaðal Höllu Hrundar hjá RUV og Samstöðunni. Froðusnakkið og merkingarleysið var svo mikið að ég þurfti að beita mig hörðu til að nenna að hlusta á það allt.

Er hún slík að hún standi á sínu? Sumir telja Höllu Hrund meiri vonarpening en Katrínu Jakobsdóttur. Það kann að vera rétt, enda fæ ég ekki betur séð, en að Katrín hafi selt sálu sína íhaldsdólgum Íslands?

Ég álít samþykki Katrínar Jakobsdóttur og annarra alþingismanna á orkupakka þrjú þann 2. september 2019 vera landráð. Mér er slétt sama hvort Katrín kallar sig vinstri eða ekki, en ég er ósáttur við að hún er ekki þjóðholl og hún er líkleg til að halda áfram að svíkja sína þjóð.

Katrínu Jakobsdóttur er ekki treystandi til að vaka yfir auðlindum Íslands og hamingju þjóðarinnar.

Þessi ritsmíð, auk greina um auðlindir Íslands og ásælni erlendra afla í þær verða einnig sýnilegar á slóðinni:

https://www.landskuld.is

Höfundur er framhaldsskólakennari í raungreinum og stærðfræði, félagi í Vinstri-grænum.




Skoðun

Skoðun

Þöggun

Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar

Sjá meira


×