Geggjaður Golgatahlátur Bjarni Karlsson og Jóna Hrönn Bolladóttir skrifa 23. mars 2024 16:00 Okkur langar að þakka Rúv fyrir helgileikinn um Jesú á krossinum sem boðið var upp á hjá Gísla Marteini á föstudagskvöldið. Það er vandséð hvernig hefði mátt gera þetta betur. Allt var svo fyndið og skemmtilegt þegar Berglind Festival fór með krossinn í Smáralind og spurði skrýtinna spurninga um lærisneiðar, krossfitt og alls konar svo fólk varð bara ringlað og hló og hló. Þarna tókst þáttagerðarfólkinu að fanga svo vel stemmninguna eins og henni einmitt er lýst í guðspjöllunum þegar Jesús var kominn á Golgata. Áður hafði hann verið færður í kjánalegan kóngabúning með kórónu úr þyrnum og látinn halda á einhverri bambusstöng til að lúkka eins og valdsmaður. Það hafði verið gott grín. Svo, áður en hann var negldur upp, var honum boðinn vínsopi – en það var bara plat. Það var nefnilega búið að setja gall í vínið svo að þetta var svona ógeðsdrykkur sem hann fékk! Þó náði stemmningin ekki hámarki sínu fyrr en búið var að negla Jesú fastan á krossinn. Þá fyrst varð húmorinn virkilega svartur. – Öðrum bjargaði hann en sjálfum sér getur hann ekki bjargað, sagði einn og menn byrjuðu að hristast. – Ef þú ert Kristur, stígðu þá niður af krossinum! gall þá í einum. Menn hafa stutt sig hver við annan og grátið af hlátri. Loks toppaðist sprellið algerlega þegar annar nafnlausu ræningjanna sem héngu þarna sitt hvoru megin, og var sjálfur að fara að drepast, blandaði sér í fjörið: „Ert þú ekki Kristur? Bjargaðu sjálfum þér og okkur!“ Við þetta útspil úr algerlega óvæntri átt hafa m.a.s. óbreyttir hermenn leyft sér að hlægja svo að glamraði í sverðum og skjöldum. Þess vegna var svo gott hjá Berglindi Festival að hafa svona ólíkt fólk á öllum aldri í helgileiknum og líka ein virkilega fín og flott hjón sem þjóðin þekkir. Fólk sem hefur allt og þarf ekkert að óttast neitt svona eins og kom fyrir Jesú. Fyndið að sjá einmitt þau skottast um með krossinn á milli sín í Smáralindinni. Síðan var líka svo hressilegt þegar Berglind bara kom með krossinn inn í stúdíóið og öll sem voru í settinu hjá honum Gísla gátu hlegið svo innilega saman og enginn af þessu frábæra og upplýsta fólki vissi neitt út á hvað þetta krossflipp allt saman gekk nema væntanlegur forsetaframbjóðandi tengdi það helst við súkkulaðiát. Í okkar huga staðfesti Berglind að hún skilur gildi helgileikja og kann til verka þegar hún gat sérstaklega um viðmælanda sem hún hafði fengið í Smáralind sem hefði vitað margt um Golgata og tjáð sig af alvöru um málefnið. En það hafði þurft að sleppa því innskoti af tækniástæðum. Fullkomin snilld. Hvað skyldi þessi kona sem ekki var með í þættinum hafa sagt? Það væri gaman að vita en væri samt auðvitað spoiler. Kannski hefur konan sýnt kross sem hún bar um hálsinn og sagt hvað hann merkir í hennar lífi. Kannski hefur hún sagt frá því að vináttan sem hún ætti við Jesú væri henni haldreipi í tilverunni. Að þjáningarnar sem Jesús leið séu líkar ýmsu sem hún hafi þurft að kynnast. Hún hafi nefnilega líka verið yfirgefinn, svikin, hædd og meidd. Kannski var hún að segja eitthvað svona sem ekki á heima í helgileikjum um Golgatahláturinn. Sennilega hefur þörfin fyrir að hlægja að þjáningunnni aldrei leitað jafn sterkt á okkur og einmitt þessa páska. Með því að hlægja að þessu öllu saman hvílist okkar skelkaða taugakerfi. Okkur langar svo mikið að vera í hópi hinna velheppnuðu sem ekki hafa áhyggjur af stýrivöxtum, húsnæði, heilsu eða öryggi. Á meðan við hlægjum líður okkur eins og við séum hólpin. Það er eðlilegt. Kross Jesú truflar og ónáðar. Ekkert er óvæntara og þ.a.l. fyndnara en grátandi Guð. Almáttugur Guð sem fer ekki með vald sem feng eða eign heldur tekur á sjálfan sig alla kvöl og angist. Guð sem tekur mannleg kjör alvarlega. Er það ekki hámark allrar fyndni? Við veðjum að konan sem ekki passaði í helgileikinn verður í hópi þeirra þúsunda hér á landi og milljónanna um allan heim sem næsta fimmtudagskvöld, skírdagskvöld, ganga til altaris að taka við líkama og blóði Jesú í brauði og víni. Þannig mun hún staðfesta fyrir sjálfri sér og öllum sem vilja vita það, að hún lítur ekki niður á neinn og neitar jafnframt að lúta valdinu sem á öllum öldum drepur skellihlægjandi. Kanski mun hún líka sitja og hlusta á Passíusálma á föstudaginn langa. Þeir eru mjög fyndnir eins og þjóðin veit. Klárlega mun einmitt þessi kona vakna snemma á páskadag og sameinast í raunheimum með alls kyns ókunnugu fólki í sinni kirkju sem á það eitt sameiginlegt að langa enn og aftur að heyra söguna af Jesú. Söguna um undrið sem verður þegar vald ástarinnar afvopnar ástina á valdinu. Sú saga vekur annan og ólíkan hlátur. Páskahláturinn er feginshlátur sem vaknar þegar maður fattar að lífið er ekki keppni í heppni. Þá er gott að fara heim og brjóta páskaeggið og muna að rétt eins og skurnið skilur ungann frá birtu himinsins þannig er vald heimsins og sjálfur dauðinn bara hismi. Lifi lífið! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Trúmál Ríkisútvarpið Jóna Hrönn Bolladóttir Bjarni Karlsson Mest lesið Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir Skoðun Skráningum á mistökum við sjúkdómsgreiningar er ábótavant Guðrún Gyða Ölvisdóttir Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir Skoðun Að standa með konum og kerfisbreytingum Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vernd náttúrunnar er ákvörðun Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Er verkalýðsbarátta á Íslandi að hnigna? Sverrir Fannberg Júlíusson skrifar Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Milljarðarnir óteljandi og bókun 35 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir skrifar Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Yazan Tamimi – spegill á sjálfsmynd þjóðar Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Hvað er niðurskurðarstefna? Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Framtíðin liggur í bættri nýtingu auðlinda Helga Kristín Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggi sjúklinga – gerum og greinum betur Alma D. Möller skrifar Skoðun Skráningum á mistökum við sjúkdómsgreiningar er ábótavant Guðrún Gyða Ölvisdóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni er góður „business“ hjá Orkuveitunni Hólmfríður Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að standa með konum og kerfisbreytingum Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Lækkun gjalda fyrir barnafjölskyldur í Hveragerði Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Njörður Sigurðsson,Sandra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi fjölskyldu- og parameðferðar – Að styrkja tengsl í flóknum heimi Helena Katrín Hjaltadóttir,Katrín Þrastardóttir skrifar Skoðun Er hvergi hægt að vera í friði? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Um ferðaþjónustu og ADHD Nanný Arna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Að taka stjórn á eigin stefnu Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun „Mér finnst“ pólitíkin og vindmyllurnar Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Frumútboð og framhjáhöld Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Grænfáninn 30 ára Sigurlaug Arnardóttir,Guðrún Schmidt,Ósk Kristinsdóttir,Borghildur Gunnardóttir skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Okkur langar að þakka Rúv fyrir helgileikinn um Jesú á krossinum sem boðið var upp á hjá Gísla Marteini á föstudagskvöldið. Það er vandséð hvernig hefði mátt gera þetta betur. Allt var svo fyndið og skemmtilegt þegar Berglind Festival fór með krossinn í Smáralind og spurði skrýtinna spurninga um lærisneiðar, krossfitt og alls konar svo fólk varð bara ringlað og hló og hló. Þarna tókst þáttagerðarfólkinu að fanga svo vel stemmninguna eins og henni einmitt er lýst í guðspjöllunum þegar Jesús var kominn á Golgata. Áður hafði hann verið færður í kjánalegan kóngabúning með kórónu úr þyrnum og látinn halda á einhverri bambusstöng til að lúkka eins og valdsmaður. Það hafði verið gott grín. Svo, áður en hann var negldur upp, var honum boðinn vínsopi – en það var bara plat. Það var nefnilega búið að setja gall í vínið svo að þetta var svona ógeðsdrykkur sem hann fékk! Þó náði stemmningin ekki hámarki sínu fyrr en búið var að negla Jesú fastan á krossinn. Þá fyrst varð húmorinn virkilega svartur. – Öðrum bjargaði hann en sjálfum sér getur hann ekki bjargað, sagði einn og menn byrjuðu að hristast. – Ef þú ert Kristur, stígðu þá niður af krossinum! gall þá í einum. Menn hafa stutt sig hver við annan og grátið af hlátri. Loks toppaðist sprellið algerlega þegar annar nafnlausu ræningjanna sem héngu þarna sitt hvoru megin, og var sjálfur að fara að drepast, blandaði sér í fjörið: „Ert þú ekki Kristur? Bjargaðu sjálfum þér og okkur!“ Við þetta útspil úr algerlega óvæntri átt hafa m.a.s. óbreyttir hermenn leyft sér að hlægja svo að glamraði í sverðum og skjöldum. Þess vegna var svo gott hjá Berglindi Festival að hafa svona ólíkt fólk á öllum aldri í helgileiknum og líka ein virkilega fín og flott hjón sem þjóðin þekkir. Fólk sem hefur allt og þarf ekkert að óttast neitt svona eins og kom fyrir Jesú. Fyndið að sjá einmitt þau skottast um með krossinn á milli sín í Smáralindinni. Síðan var líka svo hressilegt þegar Berglind bara kom með krossinn inn í stúdíóið og öll sem voru í settinu hjá honum Gísla gátu hlegið svo innilega saman og enginn af þessu frábæra og upplýsta fólki vissi neitt út á hvað þetta krossflipp allt saman gekk nema væntanlegur forsetaframbjóðandi tengdi það helst við súkkulaðiát. Í okkar huga staðfesti Berglind að hún skilur gildi helgileikja og kann til verka þegar hún gat sérstaklega um viðmælanda sem hún hafði fengið í Smáralind sem hefði vitað margt um Golgata og tjáð sig af alvöru um málefnið. En það hafði þurft að sleppa því innskoti af tækniástæðum. Fullkomin snilld. Hvað skyldi þessi kona sem ekki var með í þættinum hafa sagt? Það væri gaman að vita en væri samt auðvitað spoiler. Kannski hefur konan sýnt kross sem hún bar um hálsinn og sagt hvað hann merkir í hennar lífi. Kannski hefur hún sagt frá því að vináttan sem hún ætti við Jesú væri henni haldreipi í tilverunni. Að þjáningarnar sem Jesús leið séu líkar ýmsu sem hún hafi þurft að kynnast. Hún hafi nefnilega líka verið yfirgefinn, svikin, hædd og meidd. Kannski var hún að segja eitthvað svona sem ekki á heima í helgileikjum um Golgatahláturinn. Sennilega hefur þörfin fyrir að hlægja að þjáningunnni aldrei leitað jafn sterkt á okkur og einmitt þessa páska. Með því að hlægja að þessu öllu saman hvílist okkar skelkaða taugakerfi. Okkur langar svo mikið að vera í hópi hinna velheppnuðu sem ekki hafa áhyggjur af stýrivöxtum, húsnæði, heilsu eða öryggi. Á meðan við hlægjum líður okkur eins og við séum hólpin. Það er eðlilegt. Kross Jesú truflar og ónáðar. Ekkert er óvæntara og þ.a.l. fyndnara en grátandi Guð. Almáttugur Guð sem fer ekki með vald sem feng eða eign heldur tekur á sjálfan sig alla kvöl og angist. Guð sem tekur mannleg kjör alvarlega. Er það ekki hámark allrar fyndni? Við veðjum að konan sem ekki passaði í helgileikinn verður í hópi þeirra þúsunda hér á landi og milljónanna um allan heim sem næsta fimmtudagskvöld, skírdagskvöld, ganga til altaris að taka við líkama og blóði Jesú í brauði og víni. Þannig mun hún staðfesta fyrir sjálfri sér og öllum sem vilja vita það, að hún lítur ekki niður á neinn og neitar jafnframt að lúta valdinu sem á öllum öldum drepur skellihlægjandi. Kanski mun hún líka sitja og hlusta á Passíusálma á föstudaginn langa. Þeir eru mjög fyndnir eins og þjóðin veit. Klárlega mun einmitt þessi kona vakna snemma á páskadag og sameinast í raunheimum með alls kyns ókunnugu fólki í sinni kirkju sem á það eitt sameiginlegt að langa enn og aftur að heyra söguna af Jesú. Söguna um undrið sem verður þegar vald ástarinnar afvopnar ástina á valdinu. Sú saga vekur annan og ólíkan hlátur. Páskahláturinn er feginshlátur sem vaknar þegar maður fattar að lífið er ekki keppni í heppni. Þá er gott að fara heim og brjóta páskaeggið og muna að rétt eins og skurnið skilur ungann frá birtu himinsins þannig er vald heimsins og sjálfur dauðinn bara hismi. Lifi lífið!
Skoðun Skráningum á mistökum við sjúkdómsgreiningar er ábótavant Guðrún Gyða Ölvisdóttir skrifar
Skoðun Lækkun gjalda fyrir barnafjölskyldur í Hveragerði Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Njörður Sigurðsson,Sandra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Mikilvægi fjölskyldu- og parameðferðar – Að styrkja tengsl í flóknum heimi Helena Katrín Hjaltadóttir,Katrín Þrastardóttir skrifar
Skoðun Grænfáninn 30 ára Sigurlaug Arnardóttir,Guðrún Schmidt,Ósk Kristinsdóttir,Borghildur Gunnardóttir skrifar