Opið bréf til Bjarna Benediktssonar utanríkisráðherra Baldur Heiðar Sigurðsson skrifar 12. febrúar 2024 07:31 Opið bréf til Bjarna Benediktssonar, utanríkisráðherra, vegna frystingar á fjárveitingum til UNRWA Sæll Bjarni. Nú er vika síðan Channel 4 greindi frá því að skjölin frá yfirvöldum í Ísrael, um að starfsfólk UNRWA hafi tekið þátt í árás Hamas þann 7. október, innihalda engar sannanir, ekki einu sinni vísbendingar, einungis ásakanir. Tólf starfsmenn af 13 þúsund voru ásakaðir í upphafi en þeim virðist reyndar eitthvað fara fækkandi samkvæmt fréttum. Engu að síður var öllum þessum 12 sagt umsvifalaust upp án nokkurrar rannsóknar. Það er erfitt að ímynda sér til hvers meira er hægt að ætlast af UNRWA en samt skrúfuðu mörg ríki fyrir fjárveitingar til stofnunarinnar, meðal annars Ísland. UNRWA virðist þurfa að sanna sakleysi starfsmanna sinna, en ísraelskum yfirvöldum nægir að skella fram órökstuddum ásökunum til að heimurinn sameinist um að refsa, ekki bara þessum 12 starfsmönnum, heldur sjálfum samtökunum, og þar með öllum íbúum Gasa. Öfugsnúin sönnunarbyrði og furðulegt meðalhóf það. Mig langar því að spyrja þig hvenær þú ætlar að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA. Ég spyr hvenær en ekki hvort því þú hlýtur að gera það. Ef þú ert sjálfur í einhverjum vafa um af hverju bið ég þig um að íhuga eftirfarandi. Í fyrsta lagi þá hræðilegu hungursneyð sem ríkir á Gasa. Fréttir berast nú af því að íbúar séu farnir að nota dýrafóður í bakstur og jafnvel bíta gras og drekka regnvatn úr pollum til að halda lífi örlítið lengur. Alþjóðadómstóllinn úrskurðaði líka (nánast einróma) í máli Suður-Afríku gegn Ísrael, að Ísrael beri, meðal annarra aðgerða, að tryggja að neyðaraðstoð geti borist óhindrað inn á Gasa – til að afstýra þjóðarmorði. Dómstóllinn féllst ekki á kröfu Ísraels um að vísa málinu frá og tók þar með undir með Suður-Afríku að þjóðarmorð sé hugsanlega í uppsiglingu; ekki einungis með því að láta sprengjur rigna yfir svæðið heldur ekki síst með því að hindra það að íbúar fái lífsnauðsynjar á borð við lyf, mat og drykkjarvatn. Þetta eru því ekki bara einhverjar upphrópanir æstra leikmanna heldur mat einnar æðstu lagastofnunar heims. Ísraelsmenn hafa með virkum hætti reynt að koma í veg fyrir að neyðaraðstoð berist inn á Gasa og ásetningurinn getur ekki vafist fyrir neinum. Réttur Ísraels til sjálfsvarnar felur þó ekki í sér réttinn til að svelta rúmlega tvær milljónir óbreyttra borgara til hægs og kvalarfulls dauða, en það mun enda með því ef starfsemi UNRWA lamast og IDF heldur uppteknum hætti. Það er engin spurning. Stofnunin spáir því að í mars muni hún ekki geta haldið áfram starfsemi sinni nema fjárveitingar berist einnig frá þeim löndum sem hafa afturkallað þær. Með því að frysta fjárveitingar til UNRWA hefur þú, fyrir hönd Íslands, með beinum hætti tekið þátt í því með Ísrael að hindra aðgang neyðaraðstoðar inn á Gasa, í trássi við dóm Alþjóðadómstólsins. Ég fæ ekki betur séð en að við Íslendingar séum þar með ef ekki beinlínis samsekir í þessu þjóðarmorði, þá í það minnsta sekir um hóprefsingu, sem er stríðsglæpur. Ég hélt ég ætti aldrei eftir að sjá ráðherra frá herlausu Íslandi fremja stríðsglæp með embættisverkum sínum. Þú hefur kvartað sáran undan því að vera atyrtur og meðal annars kallaður barnamorðingi. í ljósi svona aðgerða, að beinlínis hjálpa Ísraelum við að fremja þetta þjóðarmorð, þá er samt erfitt að vorkenna þér fyrir umtalið sem þú hlýtur. Ég vil þó trúa því að þetta sé vel meint yfirsjón hjá þér frekar en sú hreinræktaða illska sem þú hefur (vonandi af gáleysi) skipað okkur Íslendingum í lið með. Þú hefur val um að hverfa af þessari braut. Þessir hagsmunir, rúmlega tvær milljónir mannslífa, hljóta að teljast nægilega miklir til að velta sönnunarbyrðinni af UNRWA yfir á Ísraelsk yfirvöld. Genfarsáttmálarnir og þeir samningar sem af þeim leiða leggja þá skyldu á herðar alþjóðasamfélagsins að gera það sem hægt er til að hindra framgang þjóðarmorðs. Sú alþjóðastofnun sem framkvæmir þessa skyldu er UNRWA í tilfelli stríðsins á Gasa og þegar fjöldi ríkja skrúfa fyrir fjárveitingar til UNRWA er stofnuninni gert ómögulegt að rækja skyldur sínar samkvæmt sáttmálunum. Þegar einstök aðildarríki taka ákvarðanir sem lama stofnunina eru þau því að vinna gegn tilgangi Genfarsáttmálanna og þegar tvær milljónir mannslífa eru í húfi, þá hlýtur að þurfa fyrir því sterkari rök en sögusagnir um 12 einstaklinga af 13 þúsund. Þannig að ég ítreka spurninguna: hvenær ætlar þú að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA? Virðingarfyllst, Baldur. Höfundur er sálfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn – Látum verkin tala Karl Gauti Hjaltason skrifar Skoðun Lánið löglega Breki Karlsson skrifar Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Að taka á móti börnum á forsendum þeirra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Sjá meira
Opið bréf til Bjarna Benediktssonar, utanríkisráðherra, vegna frystingar á fjárveitingum til UNRWA Sæll Bjarni. Nú er vika síðan Channel 4 greindi frá því að skjölin frá yfirvöldum í Ísrael, um að starfsfólk UNRWA hafi tekið þátt í árás Hamas þann 7. október, innihalda engar sannanir, ekki einu sinni vísbendingar, einungis ásakanir. Tólf starfsmenn af 13 þúsund voru ásakaðir í upphafi en þeim virðist reyndar eitthvað fara fækkandi samkvæmt fréttum. Engu að síður var öllum þessum 12 sagt umsvifalaust upp án nokkurrar rannsóknar. Það er erfitt að ímynda sér til hvers meira er hægt að ætlast af UNRWA en samt skrúfuðu mörg ríki fyrir fjárveitingar til stofnunarinnar, meðal annars Ísland. UNRWA virðist þurfa að sanna sakleysi starfsmanna sinna, en ísraelskum yfirvöldum nægir að skella fram órökstuddum ásökunum til að heimurinn sameinist um að refsa, ekki bara þessum 12 starfsmönnum, heldur sjálfum samtökunum, og þar með öllum íbúum Gasa. Öfugsnúin sönnunarbyrði og furðulegt meðalhóf það. Mig langar því að spyrja þig hvenær þú ætlar að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA. Ég spyr hvenær en ekki hvort því þú hlýtur að gera það. Ef þú ert sjálfur í einhverjum vafa um af hverju bið ég þig um að íhuga eftirfarandi. Í fyrsta lagi þá hræðilegu hungursneyð sem ríkir á Gasa. Fréttir berast nú af því að íbúar séu farnir að nota dýrafóður í bakstur og jafnvel bíta gras og drekka regnvatn úr pollum til að halda lífi örlítið lengur. Alþjóðadómstóllinn úrskurðaði líka (nánast einróma) í máli Suður-Afríku gegn Ísrael, að Ísrael beri, meðal annarra aðgerða, að tryggja að neyðaraðstoð geti borist óhindrað inn á Gasa – til að afstýra þjóðarmorði. Dómstóllinn féllst ekki á kröfu Ísraels um að vísa málinu frá og tók þar með undir með Suður-Afríku að þjóðarmorð sé hugsanlega í uppsiglingu; ekki einungis með því að láta sprengjur rigna yfir svæðið heldur ekki síst með því að hindra það að íbúar fái lífsnauðsynjar á borð við lyf, mat og drykkjarvatn. Þetta eru því ekki bara einhverjar upphrópanir æstra leikmanna heldur mat einnar æðstu lagastofnunar heims. Ísraelsmenn hafa með virkum hætti reynt að koma í veg fyrir að neyðaraðstoð berist inn á Gasa og ásetningurinn getur ekki vafist fyrir neinum. Réttur Ísraels til sjálfsvarnar felur þó ekki í sér réttinn til að svelta rúmlega tvær milljónir óbreyttra borgara til hægs og kvalarfulls dauða, en það mun enda með því ef starfsemi UNRWA lamast og IDF heldur uppteknum hætti. Það er engin spurning. Stofnunin spáir því að í mars muni hún ekki geta haldið áfram starfsemi sinni nema fjárveitingar berist einnig frá þeim löndum sem hafa afturkallað þær. Með því að frysta fjárveitingar til UNRWA hefur þú, fyrir hönd Íslands, með beinum hætti tekið þátt í því með Ísrael að hindra aðgang neyðaraðstoðar inn á Gasa, í trássi við dóm Alþjóðadómstólsins. Ég fæ ekki betur séð en að við Íslendingar séum þar með ef ekki beinlínis samsekir í þessu þjóðarmorði, þá í það minnsta sekir um hóprefsingu, sem er stríðsglæpur. Ég hélt ég ætti aldrei eftir að sjá ráðherra frá herlausu Íslandi fremja stríðsglæp með embættisverkum sínum. Þú hefur kvartað sáran undan því að vera atyrtur og meðal annars kallaður barnamorðingi. í ljósi svona aðgerða, að beinlínis hjálpa Ísraelum við að fremja þetta þjóðarmorð, þá er samt erfitt að vorkenna þér fyrir umtalið sem þú hlýtur. Ég vil þó trúa því að þetta sé vel meint yfirsjón hjá þér frekar en sú hreinræktaða illska sem þú hefur (vonandi af gáleysi) skipað okkur Íslendingum í lið með. Þú hefur val um að hverfa af þessari braut. Þessir hagsmunir, rúmlega tvær milljónir mannslífa, hljóta að teljast nægilega miklir til að velta sönnunarbyrðinni af UNRWA yfir á Ísraelsk yfirvöld. Genfarsáttmálarnir og þeir samningar sem af þeim leiða leggja þá skyldu á herðar alþjóðasamfélagsins að gera það sem hægt er til að hindra framgang þjóðarmorðs. Sú alþjóðastofnun sem framkvæmir þessa skyldu er UNRWA í tilfelli stríðsins á Gasa og þegar fjöldi ríkja skrúfa fyrir fjárveitingar til UNRWA er stofnuninni gert ómögulegt að rækja skyldur sínar samkvæmt sáttmálunum. Þegar einstök aðildarríki taka ákvarðanir sem lama stofnunina eru þau því að vinna gegn tilgangi Genfarsáttmálanna og þegar tvær milljónir mannslífa eru í húfi, þá hlýtur að þurfa fyrir því sterkari rök en sögusagnir um 12 einstaklinga af 13 þúsund. Þannig að ég ítreka spurninguna: hvenær ætlar þú að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA? Virðingarfyllst, Baldur. Höfundur er sálfræðingur.
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar