Þegar fátt er um boðleg svör Ólafur Stephensen skrifar 12. janúar 2024 14:30 Það þætti líklega stórfrétt og mikið hneyksli ef læknir á Landspítalanum fengi persónulega greitt frá lyfjafyrirtæki í hvert sinn sem hann léti spítalann kaupa ákveðið lyf. Það sama ætti við ef starfsmaður Vegagerðarinnar fengi persónulega greitt frá umboðsaðila fyrir að velja ákveðna vinnuvélategund fyrir Vegagerðina. En hvað með ríkisforstjóra, ráðuneytisstjóra eða þingmann sem fær persónulegan ávinning fyrir að velja ákveðið flugfélag þegar hann ferðast fyrir skattfé almennings? Félag atvinnurekenda hefur um langt árabil háð furðulega erfiða baráttu fyrir því að íslenzka ríkið banni að ríkisstarfsmenn geti nýtt í persónulega þágu vildarpunkta, sem þeir fá fyrir flugferðir greiddar af skattgreiðendum. Þetta er barátta fyrir hagsmunum félagsmanna FA, flugfélaga sem hafa viljað efna til samkeppni í millilandaflugi til og frá landinu og etja kappi við risann Icelandair, en er líka barátta fyrir hagsmunum skattgreiðenda og eðlilegum viðskiptaháttum. Eigum við ekki bara að tala hreint út? Það að ríkisstarfsmenn þiggi persónuleg fríðindi fyrir að ráðstaða skattfé almennings er einfaldlega spilling samkvæmt öllum venjulegum mælikvörðum, uppfyllir t.d. verknaðarlýsingu spillingar í lagalegum skilningi, sérstaklega ef það verður til þess að viðskiptum ríkisins er fremur beint til eins aðila fremur en annars. Þegar þessi mál voru til umræðu í október síðastliðnum benti forstjóri Ríkiskaupa einmitt á að vildarpunktar gætu skapað freistnivanda hjá starfsfólki ríkisins sem væri að bóka flug að „kaupa flugið heldur hjá þeim aðila sem býður þeim möguleikann á hlunnindum sem það getur síðar nýtt til persónulegra nota.“ Ólöglegt og gegn siðareglum Í október sendi FA bæði fjármálaráðherra og forseta Alþingis samtals þrjú erindi, þar sem félagið benti á að það væri ekki eingöngu sjálfsögð krafa að þingið og aðrar ríkisstofnanir veldu ævinlega hagkvæmasta kostinn þegar valið væri flug fyrir starfsmenn. Það að þingmenn og aðrir ríkisstarfsmenn þæðu vildarpunkta fyrir að beina viðskiptum til Icelandair eða annarra flugfélaga með tryggðarkerfi væri einfaldlega bæði ólöglegt samkvæmt hegningarlögum og færi gegn siðareglum þingsins, siðareglum starfsmanna stjórnarráðsins, almennum siðareglum ríkisstarfsmanna og reglum um greiðslu ferðakostnaðar vegna ferðalaga á vegum ríkisins. „Að þiggja þannig persónuleg fríðindi vegna ferða sem skattgreiðendur kosta, heitir spilling og lög og siðareglur eiga að hindra slíkt,“ sagði í erindi FA. Í erindi til fjármálaráðherra benti FA á að í síðastnefndu reglunum, um greiðslu ferðakostnaðar ríkisstarfsmanna, sem settar eru af fjármálaráðherra, væri eftirfarandi ákvæði: „Fríðindi og vildarkjör sem aflað er við greiðslu á farmiða skulu eingöngu koma þeim ríkisaðila sem greiðir farmiðann til góða.“ FA benti á að félagið hefði upplýsingar um mörg tilvik þar sem ríkisstarfsmenn fengju vildarpunkta vegna flugferða sem greiddar væru af skattgreiðendum og notuðu þá í persónulega þágu, þrátt fyrir ákvæði reglnanna. Spurt var hvernig eftirliti með reglunum væri háttað og hver viðurlögin væru við því ef ríkisstarfsmaður nýtti vildarpunktana í eigin þágu. Geta verið umtalsverð verðmæti Rétt er að halda því til haga að sambærilegar reglur eru í gildi víða í nágrannalöndum okkar og dæmi um að stjórnmála- og embættismenn hafi þurft að segja af sér vegna þess að þeir brutu gegn þeim. Gefið hefur verið í skyn að fríðindin, sem ríkisstarfsmenn safna sér með ferðalögum, séu svo smávægileg að það taki því ekki að æsa sig yfir því. Það er eflaust rétt hvað varðar þorra ríkisstarfsmanna, en í tilviki þeirra sem ferðast mikið og jafnvel oft á viðskiptafarrými er um umtalsverð verðmæti að ræða. Þetta eru aðallega þeir hæst settu í stjórnsýslunni, t.d. ráðherrar, ráðuneytisstjórar og forstöðumenn einhverra stofnana. Með öðrum orðum margir þeir sem mestu ráða. Ekki hefur verið upplýst hvort sá hópur hefur nýtt vildarpunkta í persónulega þágu, en það væri full ástæða til þess. Aum svör Í desember og nú í janúar bárust svör frá fjármálaráðuneytinu og Alþingi vegna þessara erinda. Óhætt er að segja að okkur hjá FA þyki svörin aum. Í svari fjármálaráðuneytisins segir m.a.: „Það er á ábyrgð ráðuneyta og stofnana að framfylgja reglunum. Stjórnendur skulu m.a. sjá til þess að fyrirkomulag og framkvæmd við kaup flugfarmiða sé í samræmi við inntak reglnanna. Ráðuneytið hyggst óska eftir því við önnur ráðuneyti að þau stuðli að frekari kynningu reglnanna fyrir stofnunum. Samkvæmt lögum um opinber fjármál ber hlutaðeigandi ráðuneytum að hafa virkt eftirlit með rekstri stofnana. Verði uppvíst um brot á reglunum ber að bregðast við með viðeigandi hætti.“ Þarna má lesa á milli línanna að hingað til hafi eftirlitið með því að farið sé eftir reglunum verið lítið og stofnanir ríkisins og starfsmenn þeirra ekki einu sinni almennilega upplýst um tilvist þeirra. Í svari skrifstofu Alþingis segir að eftir að erindi FA barst, hafi Fly Play kært þingið til kærunefndar útboðsmála vegna flugfarmiðainnkaupa. „Að mati skrifstofunnar er í ofangreindu máli tekist á um réttmæti þeirra sjónarmiða sem koma fram í bréfi félagsins. Í ljósi þessa telur skrifstofa Alþingis rétt að bíða með frekari viðbrögð við erindi félagsins á meðan málið er til meðferðar hjá kærunefnd útboðsmála,“ segir í svarinu. Bæði svörin eru óboðleg. Alþingi og stjórnarráðið eru með allt niður um sig í þessu máli og kjósa af einhverjum ástæðum að stíga ekki myndarlega fram og taka fyrir það í eitt skipti fyrir öll að þingmenn og aðrir starfsmenn ríkisins noti vildarpunkta í eigin þágu. Það er erfitt að verjast þeirri ályktun að ástæða þess að svörin eru svona aum, sé að notkun þingmanna og embættismanna á þessum fríðindum standist ekki skoðun. Höfundur er framkvæmdastjóri Félags atvinnurekenda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Rekstur hins opinbera Mest lesið Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir Skoðun Halldór 23.11.2024 Halldór Miskunnsami nýmarxistinn Kári Allansson Skoðun Furðuleg réttlæting á hækkun verðtryggðra vaxta Marinó G. Njálsson Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir Skoðun Kosningaloforðið sem gleymdist? Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks Skoðun Raforka er ekki eina orkan! Dagur Helgason Skoðun Kjósum á næsta kjörtímabili Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason Skoðun Skoðun Skoðun Gekk ég yfir sjó og land og ríkisstofnanir líka Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar Skoðun Skilum skömminni Elín Birna Olsen skrifar Skoðun Reynir Samband sveitarfélaga að spilla gerð kennarasamninga? Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Rödd friðar þarf að hljóma skærar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Af skynsemi Vegagerðarinnar Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar Skoðun Nýtt fangelsi – fyrir öruggara samfélag Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar Skoðun Ærin verkefni næstu ár Ásbjörg Kristinsdóttir skrifar Skoðun Kominn tími á öðruvísi stjórnmál Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Furðuleg réttlæting á hækkun verðtryggðra vaxta Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Raforka er ekki eina orkan! Dagur Helgason skrifar Skoðun Miskunnsami nýmarxistinn Kári Allansson skrifar Skoðun Skapandi skattur og skapandi fólk Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Kjósum á næsta kjörtímabili Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Kosningaloforðið sem gleymdist? Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Eru aðventan og jólin kvíða- eða tilhlökkunarefni? Guðlaug Helga Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Óframseljanlegt DAGA-kerfi Kári Jónsson skrifar Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Það þætti líklega stórfrétt og mikið hneyksli ef læknir á Landspítalanum fengi persónulega greitt frá lyfjafyrirtæki í hvert sinn sem hann léti spítalann kaupa ákveðið lyf. Það sama ætti við ef starfsmaður Vegagerðarinnar fengi persónulega greitt frá umboðsaðila fyrir að velja ákveðna vinnuvélategund fyrir Vegagerðina. En hvað með ríkisforstjóra, ráðuneytisstjóra eða þingmann sem fær persónulegan ávinning fyrir að velja ákveðið flugfélag þegar hann ferðast fyrir skattfé almennings? Félag atvinnurekenda hefur um langt árabil háð furðulega erfiða baráttu fyrir því að íslenzka ríkið banni að ríkisstarfsmenn geti nýtt í persónulega þágu vildarpunkta, sem þeir fá fyrir flugferðir greiddar af skattgreiðendum. Þetta er barátta fyrir hagsmunum félagsmanna FA, flugfélaga sem hafa viljað efna til samkeppni í millilandaflugi til og frá landinu og etja kappi við risann Icelandair, en er líka barátta fyrir hagsmunum skattgreiðenda og eðlilegum viðskiptaháttum. Eigum við ekki bara að tala hreint út? Það að ríkisstarfsmenn þiggi persónuleg fríðindi fyrir að ráðstaða skattfé almennings er einfaldlega spilling samkvæmt öllum venjulegum mælikvörðum, uppfyllir t.d. verknaðarlýsingu spillingar í lagalegum skilningi, sérstaklega ef það verður til þess að viðskiptum ríkisins er fremur beint til eins aðila fremur en annars. Þegar þessi mál voru til umræðu í október síðastliðnum benti forstjóri Ríkiskaupa einmitt á að vildarpunktar gætu skapað freistnivanda hjá starfsfólki ríkisins sem væri að bóka flug að „kaupa flugið heldur hjá þeim aðila sem býður þeim möguleikann á hlunnindum sem það getur síðar nýtt til persónulegra nota.“ Ólöglegt og gegn siðareglum Í október sendi FA bæði fjármálaráðherra og forseta Alþingis samtals þrjú erindi, þar sem félagið benti á að það væri ekki eingöngu sjálfsögð krafa að þingið og aðrar ríkisstofnanir veldu ævinlega hagkvæmasta kostinn þegar valið væri flug fyrir starfsmenn. Það að þingmenn og aðrir ríkisstarfsmenn þæðu vildarpunkta fyrir að beina viðskiptum til Icelandair eða annarra flugfélaga með tryggðarkerfi væri einfaldlega bæði ólöglegt samkvæmt hegningarlögum og færi gegn siðareglum þingsins, siðareglum starfsmanna stjórnarráðsins, almennum siðareglum ríkisstarfsmanna og reglum um greiðslu ferðakostnaðar vegna ferðalaga á vegum ríkisins. „Að þiggja þannig persónuleg fríðindi vegna ferða sem skattgreiðendur kosta, heitir spilling og lög og siðareglur eiga að hindra slíkt,“ sagði í erindi FA. Í erindi til fjármálaráðherra benti FA á að í síðastnefndu reglunum, um greiðslu ferðakostnaðar ríkisstarfsmanna, sem settar eru af fjármálaráðherra, væri eftirfarandi ákvæði: „Fríðindi og vildarkjör sem aflað er við greiðslu á farmiða skulu eingöngu koma þeim ríkisaðila sem greiðir farmiðann til góða.“ FA benti á að félagið hefði upplýsingar um mörg tilvik þar sem ríkisstarfsmenn fengju vildarpunkta vegna flugferða sem greiddar væru af skattgreiðendum og notuðu þá í persónulega þágu, þrátt fyrir ákvæði reglnanna. Spurt var hvernig eftirliti með reglunum væri háttað og hver viðurlögin væru við því ef ríkisstarfsmaður nýtti vildarpunktana í eigin þágu. Geta verið umtalsverð verðmæti Rétt er að halda því til haga að sambærilegar reglur eru í gildi víða í nágrannalöndum okkar og dæmi um að stjórnmála- og embættismenn hafi þurft að segja af sér vegna þess að þeir brutu gegn þeim. Gefið hefur verið í skyn að fríðindin, sem ríkisstarfsmenn safna sér með ferðalögum, séu svo smávægileg að það taki því ekki að æsa sig yfir því. Það er eflaust rétt hvað varðar þorra ríkisstarfsmanna, en í tilviki þeirra sem ferðast mikið og jafnvel oft á viðskiptafarrými er um umtalsverð verðmæti að ræða. Þetta eru aðallega þeir hæst settu í stjórnsýslunni, t.d. ráðherrar, ráðuneytisstjórar og forstöðumenn einhverra stofnana. Með öðrum orðum margir þeir sem mestu ráða. Ekki hefur verið upplýst hvort sá hópur hefur nýtt vildarpunkta í persónulega þágu, en það væri full ástæða til þess. Aum svör Í desember og nú í janúar bárust svör frá fjármálaráðuneytinu og Alþingi vegna þessara erinda. Óhætt er að segja að okkur hjá FA þyki svörin aum. Í svari fjármálaráðuneytisins segir m.a.: „Það er á ábyrgð ráðuneyta og stofnana að framfylgja reglunum. Stjórnendur skulu m.a. sjá til þess að fyrirkomulag og framkvæmd við kaup flugfarmiða sé í samræmi við inntak reglnanna. Ráðuneytið hyggst óska eftir því við önnur ráðuneyti að þau stuðli að frekari kynningu reglnanna fyrir stofnunum. Samkvæmt lögum um opinber fjármál ber hlutaðeigandi ráðuneytum að hafa virkt eftirlit með rekstri stofnana. Verði uppvíst um brot á reglunum ber að bregðast við með viðeigandi hætti.“ Þarna má lesa á milli línanna að hingað til hafi eftirlitið með því að farið sé eftir reglunum verið lítið og stofnanir ríkisins og starfsmenn þeirra ekki einu sinni almennilega upplýst um tilvist þeirra. Í svari skrifstofu Alþingis segir að eftir að erindi FA barst, hafi Fly Play kært þingið til kærunefndar útboðsmála vegna flugfarmiðainnkaupa. „Að mati skrifstofunnar er í ofangreindu máli tekist á um réttmæti þeirra sjónarmiða sem koma fram í bréfi félagsins. Í ljósi þessa telur skrifstofa Alþingis rétt að bíða með frekari viðbrögð við erindi félagsins á meðan málið er til meðferðar hjá kærunefnd útboðsmála,“ segir í svarinu. Bæði svörin eru óboðleg. Alþingi og stjórnarráðið eru með allt niður um sig í þessu máli og kjósa af einhverjum ástæðum að stíga ekki myndarlega fram og taka fyrir það í eitt skipti fyrir öll að þingmenn og aðrir starfsmenn ríkisins noti vildarpunkta í eigin þágu. Það er erfitt að verjast þeirri ályktun að ástæða þess að svörin eru svona aum, sé að notkun þingmanna og embættismanna á þessum fríðindum standist ekki skoðun. Höfundur er framkvæmdastjóri Félags atvinnurekenda.
Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir Skoðun
Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar
Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar
Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir Skoðun