Ég um mig frá mér til ég ræð Kristján Logason skrifar 24. nóvember 2023 09:01 Forkastanlegt bann það sem lögreglustjórinn á Suðurnesjum hefur af kunnuglegri ofurforsjárhyggju og fruntaskap sett á vegna núverandi atburða í Grindavík er ekki einvörðungu að verða okkur til atlægis úti í heimi heldur eru gjörðir hans og þvermóðska lílkleg til þess að valda landinu og ferðaþjónustunni stórum skaða sem hæglega getur hlaupið á miljörðum. Fréttir berast nú af því erlendis frá að fréttamiðlar sumir hverjir fjalli um núverandi atburði eins og um sé að ræða jarðskjálftavirkni og eldgos sem nær yfir allt Ísland og því sé ráðlegast að forðast ferðir hingað því það sé stór hættulegt. Það er mikil þörf á því í hverjum atburði að sagt sé sem greinarbest frá og skýringar fylgi svo almenningur fái sem besta mynd af atburði og sé ekki hræddur að óþörfu. Þar gegnir ljósmyndun og kvikmyndun mjög mikilvægu hlutverki og því fjölbreyttari sem þær eru og því betur sem þær gefa glögga mynd af stöðu mála og framvindu atburða því betra. Því betur gerir fólk sér grein fyrir hvað raunverulega gengur á. Þegar fréttist af því að hið heimsfræga rit National Geographic og sambærileg þýsk og evrópsk rit hafi gefist upp á því að eiga við þvermóðskufulla ofurbannista Íslendinga sem svara skilaboðum seint og ílla þá erum við stödd á frekar hættulegu sprungusvæði og mikil hætta á því að Ísland detti niður um sprungu á þeim fréttavegi og komist aldrei upp aftur þegar ljósmyndarar og fréttamenn hafa lýst því yfir að þeir nenni ekki til Íslands vegna flækjustigs við að komast að fréttaefni. Sem ljósmyndari kom ég bæði að gosinu á Fimmvörðuhálsi og að gosinu í Eyjafjallajökli 2010 og átti í báðum tilvikum góð samskipti við viðbragðsaðila jafnt sem lögreglu. Skilningur þá á veru okkar á svæðinu var til staðar og því hefur síðan verið hampað að Eyjafjallajökull og gosið þar eigi einn stærstan þátt í þeim uppgangi sem verið hefur innan ferðaþjónustunnar. Ef það er svo, er það vegna ljósmynda mín og annarra sem rötuðu um heim allan og greiddu götu ferðaþjónustunnar. Ljósmyndin er nefnilega það sem fólk rekur augun í, því næst fyrirsögn og ef hvoru tveggja vekur athygli þá les það textann. Ætla má að ég sem ljósmyndari hafi lagt mig í stórhættu við að mynda þessi tvö gos og það sé með því hættulegra sem ég hef gert sem ljósmyndari, því er ekki fyrir að fara og sætir það því enn meiri furðu en áður að mér og öðrum ljósmyndurum og blaðamönnum skuli meinaður aðgangur að svæði þar sem verulega hæpið er að við getum farið okkur að voða. Það að senda svo björgunarlið með ljósmyndurum í nafni öryggis er svo enn furðulegra því ef eitthvað kemur fyrir þá hverfur ekki einn ljósmyndari í eldhafið heldur hópur björgunarsveitarfólks líka. Þannig setur lögreglustjórinn á Suðurnesjum fleiri í óþarfa áhættu í nafni gerræðislegrar ákvarðana um falskt öryggi. Sem ljósmyndari og ferðalangur hef ég farið í gönguferð um Copper Canyon sem er eitt hættulegasta svæði í heimi, því þar fer fram helsta mariuana rækt Mexico og skemmst frá því að segja að stuttu eftir veru okkar í þorpinu Creel voru 30 manns drepin vegna gengjastríðs. Af hverju lifðum við af þessa för þrátt fyrir að hafa þurft samningaviðræður við El Loco í botni gilsins? Af því að við vorum undirbúin. Við höfðum talað við fólk og fengið útskýringar og af því við héldum haus og fríkuðum ekki út þegar mesta hættan steðjaði að og konan mín gekk óvænt beint í flasið á smyglurum meðan ég var á gilbarminum að mynda. Við héldum líka haus þegar í litla sæta þorpinu Atego á ruta des flores í El Salvador gekk að okkur drengur merktur með svaðalegu húðflúri S13 sem eru ein hættulegustu glæpasamtök í gervallri Mið-Ameríku og hótaði okkur og vildi peninga og bakpokann minn með myndavélum. Við komumst klakklaust frá þeirri reynslu af því við héldum haus og mér segir svo hugur að hann sé enn að sleikja sárin því yfirvöld náðu í skottið á honum mjög fljótlega á eftir. Eiginlega furðu fljótt. Lögreglustjórinn á Suðurnesjum heldur ekki haus. Hann fríkar út í hvert skipti sem það er einhver viðburður af stærri gráðunni. Þannig hefur hann til dæmis eyðilagt ánægju mótorhjólamanna við að gera sér glaðan dag á Ljósanótt og í því sambandi ekki hikað við að brjóta lög og gefa skipanir sem eru hreint og klárt lögbrot og furðu sætir að ekki skuli hafa verið rannsakað til hlítar. Með kergju sinni og einstreingingshætti hefur hann þannig skaðað Ljósanótt og Suðurnesin. Nú er dæmið öllu alvarlegra því nú er hann farinn að skaða Ísland í heild, ímynd landsins sem og heimilda og fréttagerð frá þeim atburðum sem nú eiga sér stað. Einstaklingur á æðsta stigi stjórnsýslu sem ekki heldur haus þegar atburðir stærri en morgunverður hans gerast, á ekkert erindi í stjórnsýsluna og alls ekki þegar viðkomandi hefur verið staðinn að því að hundsa tilmæli ráðamanna og fara sínu fram í geðþótta þvert á heilbrigða skynsemi og með því kostað þjóðina bæði mikla fjármuni, menningarverðmæti og ánægjulegar stundir. Það að erlendir miðlar eins og National Geographic taki ákvörðun um að fjalla ekki um Ísland vegna kergju ráðamanna, stjórnsýslunnar og óstjórnlegrar stjórnsemi er graf alvarlegt mál sem á endanum getur kostað landið í heild milljarða. Einstaklingar í slíkri stöðu eins og Lögreglustjórinn á Suðurnesjum sem ekki geta sinnt mannlegum samskiptum ,ekki hafa yfirsýn yfir málin og ekki geta skipulagt sig með tilliti til mismunandi þarfa en fríka út og fyrirskipa aðgerðir af því að hann vill það, af því að hann segir það og af því að hann ræður, slíkir einstaklingar eiga, af því að hann ræður ekki við málið, að segja af sér þegar í stað. Höfundur er ljósmyndari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eldgos á Reykjanesskaga Lögreglan Ljósmyndun Mest lesið Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Halldór 19.04.2025 Halldór Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Sjá meira
Forkastanlegt bann það sem lögreglustjórinn á Suðurnesjum hefur af kunnuglegri ofurforsjárhyggju og fruntaskap sett á vegna núverandi atburða í Grindavík er ekki einvörðungu að verða okkur til atlægis úti í heimi heldur eru gjörðir hans og þvermóðska lílkleg til þess að valda landinu og ferðaþjónustunni stórum skaða sem hæglega getur hlaupið á miljörðum. Fréttir berast nú af því erlendis frá að fréttamiðlar sumir hverjir fjalli um núverandi atburði eins og um sé að ræða jarðskjálftavirkni og eldgos sem nær yfir allt Ísland og því sé ráðlegast að forðast ferðir hingað því það sé stór hættulegt. Það er mikil þörf á því í hverjum atburði að sagt sé sem greinarbest frá og skýringar fylgi svo almenningur fái sem besta mynd af atburði og sé ekki hræddur að óþörfu. Þar gegnir ljósmyndun og kvikmyndun mjög mikilvægu hlutverki og því fjölbreyttari sem þær eru og því betur sem þær gefa glögga mynd af stöðu mála og framvindu atburða því betra. Því betur gerir fólk sér grein fyrir hvað raunverulega gengur á. Þegar fréttist af því að hið heimsfræga rit National Geographic og sambærileg þýsk og evrópsk rit hafi gefist upp á því að eiga við þvermóðskufulla ofurbannista Íslendinga sem svara skilaboðum seint og ílla þá erum við stödd á frekar hættulegu sprungusvæði og mikil hætta á því að Ísland detti niður um sprungu á þeim fréttavegi og komist aldrei upp aftur þegar ljósmyndarar og fréttamenn hafa lýst því yfir að þeir nenni ekki til Íslands vegna flækjustigs við að komast að fréttaefni. Sem ljósmyndari kom ég bæði að gosinu á Fimmvörðuhálsi og að gosinu í Eyjafjallajökli 2010 og átti í báðum tilvikum góð samskipti við viðbragðsaðila jafnt sem lögreglu. Skilningur þá á veru okkar á svæðinu var til staðar og því hefur síðan verið hampað að Eyjafjallajökull og gosið þar eigi einn stærstan þátt í þeim uppgangi sem verið hefur innan ferðaþjónustunnar. Ef það er svo, er það vegna ljósmynda mín og annarra sem rötuðu um heim allan og greiddu götu ferðaþjónustunnar. Ljósmyndin er nefnilega það sem fólk rekur augun í, því næst fyrirsögn og ef hvoru tveggja vekur athygli þá les það textann. Ætla má að ég sem ljósmyndari hafi lagt mig í stórhættu við að mynda þessi tvö gos og það sé með því hættulegra sem ég hef gert sem ljósmyndari, því er ekki fyrir að fara og sætir það því enn meiri furðu en áður að mér og öðrum ljósmyndurum og blaðamönnum skuli meinaður aðgangur að svæði þar sem verulega hæpið er að við getum farið okkur að voða. Það að senda svo björgunarlið með ljósmyndurum í nafni öryggis er svo enn furðulegra því ef eitthvað kemur fyrir þá hverfur ekki einn ljósmyndari í eldhafið heldur hópur björgunarsveitarfólks líka. Þannig setur lögreglustjórinn á Suðurnesjum fleiri í óþarfa áhættu í nafni gerræðislegrar ákvarðana um falskt öryggi. Sem ljósmyndari og ferðalangur hef ég farið í gönguferð um Copper Canyon sem er eitt hættulegasta svæði í heimi, því þar fer fram helsta mariuana rækt Mexico og skemmst frá því að segja að stuttu eftir veru okkar í þorpinu Creel voru 30 manns drepin vegna gengjastríðs. Af hverju lifðum við af þessa för þrátt fyrir að hafa þurft samningaviðræður við El Loco í botni gilsins? Af því að við vorum undirbúin. Við höfðum talað við fólk og fengið útskýringar og af því við héldum haus og fríkuðum ekki út þegar mesta hættan steðjaði að og konan mín gekk óvænt beint í flasið á smyglurum meðan ég var á gilbarminum að mynda. Við héldum líka haus þegar í litla sæta þorpinu Atego á ruta des flores í El Salvador gekk að okkur drengur merktur með svaðalegu húðflúri S13 sem eru ein hættulegustu glæpasamtök í gervallri Mið-Ameríku og hótaði okkur og vildi peninga og bakpokann minn með myndavélum. Við komumst klakklaust frá þeirri reynslu af því við héldum haus og mér segir svo hugur að hann sé enn að sleikja sárin því yfirvöld náðu í skottið á honum mjög fljótlega á eftir. Eiginlega furðu fljótt. Lögreglustjórinn á Suðurnesjum heldur ekki haus. Hann fríkar út í hvert skipti sem það er einhver viðburður af stærri gráðunni. Þannig hefur hann til dæmis eyðilagt ánægju mótorhjólamanna við að gera sér glaðan dag á Ljósanótt og í því sambandi ekki hikað við að brjóta lög og gefa skipanir sem eru hreint og klárt lögbrot og furðu sætir að ekki skuli hafa verið rannsakað til hlítar. Með kergju sinni og einstreingingshætti hefur hann þannig skaðað Ljósanótt og Suðurnesin. Nú er dæmið öllu alvarlegra því nú er hann farinn að skaða Ísland í heild, ímynd landsins sem og heimilda og fréttagerð frá þeim atburðum sem nú eiga sér stað. Einstaklingur á æðsta stigi stjórnsýslu sem ekki heldur haus þegar atburðir stærri en morgunverður hans gerast, á ekkert erindi í stjórnsýsluna og alls ekki þegar viðkomandi hefur verið staðinn að því að hundsa tilmæli ráðamanna og fara sínu fram í geðþótta þvert á heilbrigða skynsemi og með því kostað þjóðina bæði mikla fjármuni, menningarverðmæti og ánægjulegar stundir. Það að erlendir miðlar eins og National Geographic taki ákvörðun um að fjalla ekki um Ísland vegna kergju ráðamanna, stjórnsýslunnar og óstjórnlegrar stjórnsemi er graf alvarlegt mál sem á endanum getur kostað landið í heild milljarða. Einstaklingar í slíkri stöðu eins og Lögreglustjórinn á Suðurnesjum sem ekki geta sinnt mannlegum samskiptum ,ekki hafa yfirsýn yfir málin og ekki geta skipulagt sig með tilliti til mismunandi þarfa en fríka út og fyrirskipa aðgerðir af því að hann vill það, af því að hann segir það og af því að hann ræður, slíkir einstaklingar eiga, af því að hann ræður ekki við málið, að segja af sér þegar í stað. Höfundur er ljósmyndari.
Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun