Er biskup Íslands biskup eða ekki? Páll Ágúst Ólafsson skrifar 31. júlí 2023 12:00 Á síðustu dögum hafa margir stigið fram og túlkað regluverk kirkjunnar. Deilt er um hvort biskup Íslands sé í raun biskup og handhafi þess valds sem hlutverkinu fylgir. Það er óheppilegt að það sé umdeilt hvort sá sem embætti biskups gegnir hafi til þess umboð. Af því getur leitt að ákvarðanir sem teknar hafa verið kunna að vera í uppnámi, mögulega ólögmætar, hafa ekkert gildi og þurfa endurtekna meðferð stjórnsýslu kirkjunnar – ef aðstæður eru með þeim hætti að það er hægt. Mögulega munu einhverjir eiga rétt á bótum vegna hugsanlegra glataðra hagsmuna. Þessi staða yrði afleit, ásamt tilheyrandi fjártjóni og álitshnekkjum fyrir þjóðkirkjuna. Mætti halda því fram að þjóðkirkjan, sem nýbúin er að fá stjórn eigin mála, ráði ekki við verkefnið. Það er vandræðalegt fyrir stærstu félagasamtök landsins að efast er um getu þeirra til að stjórna sér sjálf. Stjórnlaust skip? Er þjóðkirkjan raunverulega í þeirri stöðu að vera stjórnlaust skip þar sem sá sem gegnir embætti biskups Íslands er ekki biskup lengur, eins og haldið hefur verið fram? Hér verður horft framhjá einstökum samningum sem gerðir hafa verið, hvort sem er milli forseta kirkjuþings og biskups eða framkvæmdastjóra Biskupsstofu og biskups. Einvörðungu er litið til þess regluverks sem kirkjunni er ætlað að spila eftir. Staðreyndin er þessi. Í nýjum lögum um þjóðkirkjuna er ákvæði til bráðabirgða sem segir að starfsfólk þjóðkirkjunnar sem var skipað í embætti í skilningi laga um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins, nr. 70/1996, við gildistöku 2. mgr. 19. gr. laga um breytingu á lögum um stöðu, stjórn og starfshætti þjóðkirkjunnar, lögum um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins og lögum um Lífeyrissjóð starfsmanna ríkisins (viðbótarsamningur íslenska ríkisins og þjóðkirkjunnar), nr. 153/2019, heldur þeim réttindum og skyldum sem af skipuninni leiðir út skipunartíma sinn, en að öðru leyti fer um réttindi þess og skyldur samkvæmt starfsreglum settum af kirkjuþingi. Þar segir einnig að starfsreglur sem kirkjuþing hefur sett eða samþykkt í gildistíð laga um stöðu, stjórn og starfshætti þjóðkirkjunnar, nr. 78/1997, halda gildi sínu, eftir því sem við á, þar til kirkjuþing hefur fellt þær niður, breytt þeim eða sett eða samþykkt nýjar, þó eigi síðar en 31. desember 2021. Með þessu bráðabirgðaákvæði voru tilteknum starfsmönnum kirkjunnar, m.a. biskupi, tryggð áfram ákveðin réttindi samkvæmt starfsmannalögum, s.s. um sjálfkrafa framlengingu skipunartíma, sbr. 23. gr. laganna ef ekkert væri gert, auk þess sem kirkjuþingi er settur tímarammi til að vinna eftir. Yrði hann ekki uppfylltur þá halda eldri reglur gildi sínu. Starfsreglur samþykktar of seint Í ljósi þessa hefði þeim aðila, sem nú er biskup Íslands þurft að tilkynna á grundvelli nýrra starfsreglna að efnt yrði til biskupskjörs við lok 5 ára skipunartíma viðkomandi. Kirkjuþing og/eða kjörstjórn þjóðkirkjunnar hefði þurft að tilkynna biskupi Íslands í síðasta lagi í árslok 2021 að það ætti að kjósa til biskups við lok 5 ára skipunartíma aðilans. Það var ekki gert enda engar starfsreglur samþykktar um málið fyrr en eftir það tímamark þó bráðabirgðaákvæðið kveði skýrt á um að það skyldi gert. Að kirkjuþing hafi ekki gegnt skyldu sinni fyrr en of seint er á ábyrgð þeirra sem valdir hafa verið til forystu þingsins og einstaka þingfulltrúa. Vegna þessa giltu ennþá eldri reglur sem kveða á um að sá sem hefur skipun og ekki tilkynnt um að áætlaðar séu breytingar á embættinu/starfinu amk. 6 mánuðum fyrir lok skipunartíma fær sjálfkrafa endurnýjaðan skipunatíma til næstu 5 ára. Sú staða er uppi er varðar þann sem gegnir embætti biskups Íslands. Biskup Íslands var ekki tilkynnt um hugsanlega eða fyrirhugaða breytingu fyrir árslok 2021. Úr því að kirkjuþing gerði það ekki tímanlega þá mátti biskup Íslands gera ráð fyrir að vera áfram biskup í 5 ár eða skemur ef viðkomandi kysi svo eftir atvikum. Engin þörf var á neinum samningum milli eins né neins hvað þetta varðaði. Þessi niðurstaða leiðir einfaldlega af bráðabirgðaákvæðinu, vísun þess til starfsmannalaga og þeirra ákvæða sem þar eru. Blasir við að þeir einstaklingar sem þar eru tilgreindir njóta réttinda og skyldna samkvæmt þeim lögum út skipunartíma sinn. Ábyrgð kirkjuþings? Það er mat höfundar að sá sem gegnir embætti biskups Íslands hafi fengið til þess sjálfkrafa endurnýjað umboð til að gegna hlutverkinu áfram í allt að fimm ár úr því að kirkjuþing hvorki sinnti skyldu sinni að setja starfsreglur tímanlega né tilkynnti kjörstjórn biskupi fyrir árslok 2021 að boðað yrði til biskupskosninga vorið 2022 enda nýjar leikreglur ekki til staðar. Sú ábyrgð hvílir á herðum kirkjuþings. Sá sem gegnir embætti biskups Íslands hefur tilkynnt um fyrirhuguð starfslok á árinu 2024 sökum aldurs og er það löngu fyrir lok nýs 5 ára skipunartíma. Það liggur því fyrir að nýr biskup verður kosinn og vígður til þjónustu sumarið 2024. Um nýjan biskup Íslands munu gilda nýjar starfsreglur kirkjuþings. Réttaróvissa? Höfundur telur enga réttaróvissa vera um stöðu núverandi biskups Íslands. Starfstímabil hans framlengdist sjálfkrafa samkvæmt ákvæðum starfsmannalaga, vegna bráðabirgðaákvæðis þjóðkirkjulaga þar sem kirkjuþing gerði ekkert innan þeirra tímamarka sem þurfti, þ.e. að tilkynna biskupi að efnt yrði til biskupskjörs á árinu 2022 fyrir lok árs 2021 þ.e. áður en 6 mánuðir voru til loka skipunartíma. Hér á við að í upphafi skyldi endirinn skoða. Það upphlaup sem orðið hefur vegna þessa máls telur höfundur hafa verið óþarft og engu skilað öðru en hugsanlega því að tiltrú almennings á þjóðkirkjunni minnkar enn frekar og yfirfærist á þá fjölmörgu, leika sem lærða, sem sinna grunnþjónustu- og skyldum kirkjunnar og bitnar þar með á þeim sem síst skyldi. Það er mjög miður. Höfundur er lögmaður og prestur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þjóðkirkjan Trúmál Mest lesið Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Í 1.129 daga hefur Alþingi hunsað jaðarsettasta hóp samfélagsins Grímur Atlason skrifar Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson skrifar Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson skrifar Sjá meira
Á síðustu dögum hafa margir stigið fram og túlkað regluverk kirkjunnar. Deilt er um hvort biskup Íslands sé í raun biskup og handhafi þess valds sem hlutverkinu fylgir. Það er óheppilegt að það sé umdeilt hvort sá sem embætti biskups gegnir hafi til þess umboð. Af því getur leitt að ákvarðanir sem teknar hafa verið kunna að vera í uppnámi, mögulega ólögmætar, hafa ekkert gildi og þurfa endurtekna meðferð stjórnsýslu kirkjunnar – ef aðstæður eru með þeim hætti að það er hægt. Mögulega munu einhverjir eiga rétt á bótum vegna hugsanlegra glataðra hagsmuna. Þessi staða yrði afleit, ásamt tilheyrandi fjártjóni og álitshnekkjum fyrir þjóðkirkjuna. Mætti halda því fram að þjóðkirkjan, sem nýbúin er að fá stjórn eigin mála, ráði ekki við verkefnið. Það er vandræðalegt fyrir stærstu félagasamtök landsins að efast er um getu þeirra til að stjórna sér sjálf. Stjórnlaust skip? Er þjóðkirkjan raunverulega í þeirri stöðu að vera stjórnlaust skip þar sem sá sem gegnir embætti biskups Íslands er ekki biskup lengur, eins og haldið hefur verið fram? Hér verður horft framhjá einstökum samningum sem gerðir hafa verið, hvort sem er milli forseta kirkjuþings og biskups eða framkvæmdastjóra Biskupsstofu og biskups. Einvörðungu er litið til þess regluverks sem kirkjunni er ætlað að spila eftir. Staðreyndin er þessi. Í nýjum lögum um þjóðkirkjuna er ákvæði til bráðabirgða sem segir að starfsfólk þjóðkirkjunnar sem var skipað í embætti í skilningi laga um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins, nr. 70/1996, við gildistöku 2. mgr. 19. gr. laga um breytingu á lögum um stöðu, stjórn og starfshætti þjóðkirkjunnar, lögum um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins og lögum um Lífeyrissjóð starfsmanna ríkisins (viðbótarsamningur íslenska ríkisins og þjóðkirkjunnar), nr. 153/2019, heldur þeim réttindum og skyldum sem af skipuninni leiðir út skipunartíma sinn, en að öðru leyti fer um réttindi þess og skyldur samkvæmt starfsreglum settum af kirkjuþingi. Þar segir einnig að starfsreglur sem kirkjuþing hefur sett eða samþykkt í gildistíð laga um stöðu, stjórn og starfshætti þjóðkirkjunnar, nr. 78/1997, halda gildi sínu, eftir því sem við á, þar til kirkjuþing hefur fellt þær niður, breytt þeim eða sett eða samþykkt nýjar, þó eigi síðar en 31. desember 2021. Með þessu bráðabirgðaákvæði voru tilteknum starfsmönnum kirkjunnar, m.a. biskupi, tryggð áfram ákveðin réttindi samkvæmt starfsmannalögum, s.s. um sjálfkrafa framlengingu skipunartíma, sbr. 23. gr. laganna ef ekkert væri gert, auk þess sem kirkjuþingi er settur tímarammi til að vinna eftir. Yrði hann ekki uppfylltur þá halda eldri reglur gildi sínu. Starfsreglur samþykktar of seint Í ljósi þessa hefði þeim aðila, sem nú er biskup Íslands þurft að tilkynna á grundvelli nýrra starfsreglna að efnt yrði til biskupskjörs við lok 5 ára skipunartíma viðkomandi. Kirkjuþing og/eða kjörstjórn þjóðkirkjunnar hefði þurft að tilkynna biskupi Íslands í síðasta lagi í árslok 2021 að það ætti að kjósa til biskups við lok 5 ára skipunartíma aðilans. Það var ekki gert enda engar starfsreglur samþykktar um málið fyrr en eftir það tímamark þó bráðabirgðaákvæðið kveði skýrt á um að það skyldi gert. Að kirkjuþing hafi ekki gegnt skyldu sinni fyrr en of seint er á ábyrgð þeirra sem valdir hafa verið til forystu þingsins og einstaka þingfulltrúa. Vegna þessa giltu ennþá eldri reglur sem kveða á um að sá sem hefur skipun og ekki tilkynnt um að áætlaðar séu breytingar á embættinu/starfinu amk. 6 mánuðum fyrir lok skipunartíma fær sjálfkrafa endurnýjaðan skipunatíma til næstu 5 ára. Sú staða er uppi er varðar þann sem gegnir embætti biskups Íslands. Biskup Íslands var ekki tilkynnt um hugsanlega eða fyrirhugaða breytingu fyrir árslok 2021. Úr því að kirkjuþing gerði það ekki tímanlega þá mátti biskup Íslands gera ráð fyrir að vera áfram biskup í 5 ár eða skemur ef viðkomandi kysi svo eftir atvikum. Engin þörf var á neinum samningum milli eins né neins hvað þetta varðaði. Þessi niðurstaða leiðir einfaldlega af bráðabirgðaákvæðinu, vísun þess til starfsmannalaga og þeirra ákvæða sem þar eru. Blasir við að þeir einstaklingar sem þar eru tilgreindir njóta réttinda og skyldna samkvæmt þeim lögum út skipunartíma sinn. Ábyrgð kirkjuþings? Það er mat höfundar að sá sem gegnir embætti biskups Íslands hafi fengið til þess sjálfkrafa endurnýjað umboð til að gegna hlutverkinu áfram í allt að fimm ár úr því að kirkjuþing hvorki sinnti skyldu sinni að setja starfsreglur tímanlega né tilkynnti kjörstjórn biskupi fyrir árslok 2021 að boðað yrði til biskupskosninga vorið 2022 enda nýjar leikreglur ekki til staðar. Sú ábyrgð hvílir á herðum kirkjuþings. Sá sem gegnir embætti biskups Íslands hefur tilkynnt um fyrirhuguð starfslok á árinu 2024 sökum aldurs og er það löngu fyrir lok nýs 5 ára skipunartíma. Það liggur því fyrir að nýr biskup verður kosinn og vígður til þjónustu sumarið 2024. Um nýjan biskup Íslands munu gilda nýjar starfsreglur kirkjuþings. Réttaróvissa? Höfundur telur enga réttaróvissa vera um stöðu núverandi biskups Íslands. Starfstímabil hans framlengdist sjálfkrafa samkvæmt ákvæðum starfsmannalaga, vegna bráðabirgðaákvæðis þjóðkirkjulaga þar sem kirkjuþing gerði ekkert innan þeirra tímamarka sem þurfti, þ.e. að tilkynna biskupi að efnt yrði til biskupskjörs á árinu 2022 fyrir lok árs 2021 þ.e. áður en 6 mánuðir voru til loka skipunartíma. Hér á við að í upphafi skyldi endirinn skoða. Það upphlaup sem orðið hefur vegna þessa máls telur höfundur hafa verið óþarft og engu skilað öðru en hugsanlega því að tiltrú almennings á þjóðkirkjunni minnkar enn frekar og yfirfærist á þá fjölmörgu, leika sem lærða, sem sinna grunnþjónustu- og skyldum kirkjunnar og bitnar þar með á þeim sem síst skyldi. Það er mjög miður. Höfundur er lögmaður og prestur.
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar