2030 Gunnar Dan Wiium skrifar 3. desember 2021 07:01 Ímyndið ykkur einkavætt afl svo stórt að það í raun sé búið að gleypa allt sem er einhvers virði. Við höfum öll heyrt að 1% jarðarbúa eigi 99% orkunar. Við tökum þessum upplýsingum léttvægilega og segjum bara „svei mér þá, það er aldeilis.” En ef svo er í rauninni þá gerist það ekkert bara fyrir rælni. Fámennur hópur manna sem stendur á bakvið tvö stærstu eignarhaldsfélög jarðarinnar eiga ekki stærsta hlut í öllum stærstu fyrirtækjum heims bara fyrir tilviljun. Og þegar ég segi öllum þá meina ég öllum. Matvæli, hreinsivörur, bankar, tryggingar, lyfja og heilbrigðiskerfi, fréttaveitur, fréttamiðlar, hráefni, tölvur og hugbúnaður, samfélagsmiðlar, eldsneyti, vopn, ferðaþjónusta og ég gæti lengi haldið áfram, allt draslið. Við höfum þessar upplýsingar fyrir framan okkur og við erum bara „svei mér þá.” Er okkur alveg sama svo lengi sem Teslan sé að hlaða í innkeyrslunni og nýjasti Iphóninn helst með óbrotin skjá í vasanum. Er metnaður okkar hvað varðar mennsku og samkennd ekki meiri en svo. Ég er hér til að færa ykkur skilaboð. Skilaboðin eru eftirfarandi: Þessi gígantísku öfl sem liggja á stærstum hluta orku jarðar hafa ekki náð öllu af okkur. Við erum enn í hinum vestræna heimi með sterka millistétt ásamt því að hún hefur einnig verið í veldisvexti í austrinu. Með öðrum orðum, við eigum eitthvað sem svartholið, Golíat, girnist. Við eigum hús og íbúðir, eignir og bankainnistæður, bíla og rétt til kjósa, rétt til að velja til og frá okkar neyslu, rétt til tala upphátt og rétt til að segja nei við lyfjarannsóknum svo dæmi sé tekið. Við sem sagt höfum orku, power, ekki mikið en smá. Markmið Golíats er að sanka að sér öllu, skilja okkur eftir í ánauð, valdlaus með öllu. Við höfum öll sé þessa senu í kvikmyndum og bókmenntum, þetta er í eðli einkavæðingar og rísandi efnishyggju, græðgi, siðleysi, samkenndarskortur og síkósa. Ekkert er bara tilviljunum háð, covid19 er ekki bara út af því, bóluefni og aðskilnaðarstefnan sem er að myndast í kringum það allt er ekki bara af því bara og líður svo bara hjá í tíð og tíma. Þetta er allt hluti af hinu stóra plani, vissri endurræsingu. Enduræsing sem felur í sér hina loka valdeflingu þeirra sem telja sig vera elítuna gegn almúganum. „Þeir segja”, og hverjir eru þeir? Álhattarnir, þeir halda því fram að samkvæmt planinu sé nú verið að skapa fjármálabólu svo stóra að hún muni springa með katóstrófískum afleiðingum. Ríki munu fara í gjaldþrot og verða tekin yfir af Golíat. Álhattarnir segja að nú sé verið að berja liðið, lýðinn til hlýðni og sigta frá þau sem ekki hlýða Víði. Réttur þeirra verði smátt og smátt skertur og hið endanlega takmark sé að standa uppi með einungis meðvitundarlaust afl sem nærist af því sem Golíat dælir í það, einskonar umbun gegn því að þjóna hinum eina flokki, svokallaður uber kommunismi. Álhattarnir segja að planið sé að á næstu átta árum eða svo muni Golíat takast að hirða af okkur allan rétt, allar eigur, allt fjármagn. Þú munt ekkert eiga en þú munt verða hamingjusamur segja þeir samt sem áður. Upptaka af öllu fjármagni mun verða í nafni þess að skapa jafnvægi allra jarðarbúa. Allir munu starfa fyrir kerfið sem er allt í eigu Golíat. Engin miskunn og ekkert rými er fyrir frávik, mótmælendum verður eytt eins og hverjum öðrum vírus. Ef einhver hefur náð svo langt að lesa sig hingað niður segir hann eflaust, „ruglaður hann Gunnar smíðakennari,” eða „nú er hann alveg farin í endanlegt geðrof.” Það má vel vera að svo sé eða að einhverjum finnist það en vitiði hvað, mér er fökk sama hvað ykkur finnst um mig og mín viðhorf. Mér er hinsvegar er ekki fökk sama um framtíð barnsins mín, eða framtíð þeirra tvö hundruð barna ég umgengst í gegn um mína vinnu alla daga. Ég óska þeim sem og öllu mínu samferðafólki farsællar og frjálsrar framtíðar þar sem þau geta lifað í náttúru, samkennd og ást en ekki í aðskilnaði, ánauð og ofbeldi. Svo skilaboðin eru þessi. Ef brotabrot af því sem ég er að segja í þessum pistli er rétt, hvað er þá til bragðs. Ég get ekki sagt ykkur hvað þið eigið að gera en ég get sagt ykkur hvað ég ætla að gera. Ég ætla, til að byrja með ekki að þiggja boð ríkis að vera með í lyfjatilraun í nafni lífheilsu. Ég ætla tala gegn aðskilnaði með boðskap sem snýr að náungakærleik, boðskap sem undirstrikar að við séum í raun aðeins líkami burtséð frá skoðunum, tungu, trú og húðlit. Ég ætla að forðast næringu sem elur af sér sjúkdóma sem krefjast lyfja. Ég ætla að iðka núvitund sem gerir mig tilfinningalega og félagslega sjálfbæran. Ég ætla að alltaf að segja sannleikann þó ég muni mögulega vera fordæmdur fyrir vikið. Ég ætla að biðja alheimsandann um það hugrekki sem þarf til, því núna þurfum við hugrekki. Við þurfum hugrekki til að standa teinrétt frammi fyrir fasisma og valdníðslu, við þurfum hugrekki til að bjóða hinn vangann. Ég elska aðeins eitt og megi mátturinn vera með okkur! Höfundur starfar sem smíðakennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Orkumál Mest lesið Tala aldrei um annað en vextina Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Akranes hefur vaxið hratt – nú er tími til að hlúa að fólkinu Liv Åse Skarstad Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson Skoðun Þeytivinda í sundlaugina og börnin að heiman Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson Skoðun Skoðun Skoðun Er kominn skrekkur í fullorðna fólkið? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk en ekki fjárfesta Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson skrifar Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann skrifar Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson skrifar Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson skrifar Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Tala aldrei um annað en vextina Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akranes hefur vaxið hratt – nú er tími til að hlúa að fólkinu Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Þeytivinda í sundlaugina og börnin að heiman Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enga skammsýni í skammdeginu Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir skrifar Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen skrifar Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Sjá meira
Ímyndið ykkur einkavætt afl svo stórt að það í raun sé búið að gleypa allt sem er einhvers virði. Við höfum öll heyrt að 1% jarðarbúa eigi 99% orkunar. Við tökum þessum upplýsingum léttvægilega og segjum bara „svei mér þá, það er aldeilis.” En ef svo er í rauninni þá gerist það ekkert bara fyrir rælni. Fámennur hópur manna sem stendur á bakvið tvö stærstu eignarhaldsfélög jarðarinnar eiga ekki stærsta hlut í öllum stærstu fyrirtækjum heims bara fyrir tilviljun. Og þegar ég segi öllum þá meina ég öllum. Matvæli, hreinsivörur, bankar, tryggingar, lyfja og heilbrigðiskerfi, fréttaveitur, fréttamiðlar, hráefni, tölvur og hugbúnaður, samfélagsmiðlar, eldsneyti, vopn, ferðaþjónusta og ég gæti lengi haldið áfram, allt draslið. Við höfum þessar upplýsingar fyrir framan okkur og við erum bara „svei mér þá.” Er okkur alveg sama svo lengi sem Teslan sé að hlaða í innkeyrslunni og nýjasti Iphóninn helst með óbrotin skjá í vasanum. Er metnaður okkar hvað varðar mennsku og samkennd ekki meiri en svo. Ég er hér til að færa ykkur skilaboð. Skilaboðin eru eftirfarandi: Þessi gígantísku öfl sem liggja á stærstum hluta orku jarðar hafa ekki náð öllu af okkur. Við erum enn í hinum vestræna heimi með sterka millistétt ásamt því að hún hefur einnig verið í veldisvexti í austrinu. Með öðrum orðum, við eigum eitthvað sem svartholið, Golíat, girnist. Við eigum hús og íbúðir, eignir og bankainnistæður, bíla og rétt til kjósa, rétt til að velja til og frá okkar neyslu, rétt til tala upphátt og rétt til að segja nei við lyfjarannsóknum svo dæmi sé tekið. Við sem sagt höfum orku, power, ekki mikið en smá. Markmið Golíats er að sanka að sér öllu, skilja okkur eftir í ánauð, valdlaus með öllu. Við höfum öll sé þessa senu í kvikmyndum og bókmenntum, þetta er í eðli einkavæðingar og rísandi efnishyggju, græðgi, siðleysi, samkenndarskortur og síkósa. Ekkert er bara tilviljunum háð, covid19 er ekki bara út af því, bóluefni og aðskilnaðarstefnan sem er að myndast í kringum það allt er ekki bara af því bara og líður svo bara hjá í tíð og tíma. Þetta er allt hluti af hinu stóra plani, vissri endurræsingu. Enduræsing sem felur í sér hina loka valdeflingu þeirra sem telja sig vera elítuna gegn almúganum. „Þeir segja”, og hverjir eru þeir? Álhattarnir, þeir halda því fram að samkvæmt planinu sé nú verið að skapa fjármálabólu svo stóra að hún muni springa með katóstrófískum afleiðingum. Ríki munu fara í gjaldþrot og verða tekin yfir af Golíat. Álhattarnir segja að nú sé verið að berja liðið, lýðinn til hlýðni og sigta frá þau sem ekki hlýða Víði. Réttur þeirra verði smátt og smátt skertur og hið endanlega takmark sé að standa uppi með einungis meðvitundarlaust afl sem nærist af því sem Golíat dælir í það, einskonar umbun gegn því að þjóna hinum eina flokki, svokallaður uber kommunismi. Álhattarnir segja að planið sé að á næstu átta árum eða svo muni Golíat takast að hirða af okkur allan rétt, allar eigur, allt fjármagn. Þú munt ekkert eiga en þú munt verða hamingjusamur segja þeir samt sem áður. Upptaka af öllu fjármagni mun verða í nafni þess að skapa jafnvægi allra jarðarbúa. Allir munu starfa fyrir kerfið sem er allt í eigu Golíat. Engin miskunn og ekkert rými er fyrir frávik, mótmælendum verður eytt eins og hverjum öðrum vírus. Ef einhver hefur náð svo langt að lesa sig hingað niður segir hann eflaust, „ruglaður hann Gunnar smíðakennari,” eða „nú er hann alveg farin í endanlegt geðrof.” Það má vel vera að svo sé eða að einhverjum finnist það en vitiði hvað, mér er fökk sama hvað ykkur finnst um mig og mín viðhorf. Mér er hinsvegar er ekki fökk sama um framtíð barnsins mín, eða framtíð þeirra tvö hundruð barna ég umgengst í gegn um mína vinnu alla daga. Ég óska þeim sem og öllu mínu samferðafólki farsællar og frjálsrar framtíðar þar sem þau geta lifað í náttúru, samkennd og ást en ekki í aðskilnaði, ánauð og ofbeldi. Svo skilaboðin eru þessi. Ef brotabrot af því sem ég er að segja í þessum pistli er rétt, hvað er þá til bragðs. Ég get ekki sagt ykkur hvað þið eigið að gera en ég get sagt ykkur hvað ég ætla að gera. Ég ætla, til að byrja með ekki að þiggja boð ríkis að vera með í lyfjatilraun í nafni lífheilsu. Ég ætla tala gegn aðskilnaði með boðskap sem snýr að náungakærleik, boðskap sem undirstrikar að við séum í raun aðeins líkami burtséð frá skoðunum, tungu, trú og húðlit. Ég ætla að forðast næringu sem elur af sér sjúkdóma sem krefjast lyfja. Ég ætla að iðka núvitund sem gerir mig tilfinningalega og félagslega sjálfbæran. Ég ætla að alltaf að segja sannleikann þó ég muni mögulega vera fordæmdur fyrir vikið. Ég ætla að biðja alheimsandann um það hugrekki sem þarf til, því núna þurfum við hugrekki. Við þurfum hugrekki til að standa teinrétt frammi fyrir fasisma og valdníðslu, við þurfum hugrekki til að bjóða hinn vangann. Ég elska aðeins eitt og megi mátturinn vera með okkur! Höfundur starfar sem smíðakennari.
Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar