Fagnaðarerindið Símon Vestarr skrifar 23. september 2021 06:01 Sjá! ég færi yður mikinn fögnuð! Nei, bíddu … maður byrjar ekki sósíalistapistil svona. Eða jú, ég ætla bara víst að gera það: Sjá! ég færi yður mikinn fögnuð! Ég tek svo stórt upp í mig að kalla þennan pistil „fagnaðarerindið“ af því að hún er loksins komin. Hver er komin? spyrðu undrandi. Maísólin, bræður og systur! Maísólin! Vetri sérhvers vinnandi manns er lokið og í dag skín maísólin okkar. Hún hefur alltaf verið svo óþægilega fjarlæg – alltaf á leiðinni að fara að koma „á morgun“ – en nú er hún komin. Hún er komin til mín og þín, bræður og systur! Og ekki misskilja mig. Þegar ég segi „bræður og systur“ er ég ekki bara að vísa til þeirra sem skarta sósíalistastjörnunni á fésbókarportrettinu og tóku þátt í að smíða þennan flokk frá grunni. Ekki er ég heldur aðeins að ávarpa sósíalista á heimsvísu sem lyftu því grettistaki að ná slyðruorðinu af sósíalistahugtakinu sem heimsveldin í vestri og austri tóku sameiginlegan þátt í að smyrja á það á tuttugustu öldinni. Ég takmarka ekki einu sinni fagnaðarboðskap minn við vinstrafólk almennt, þó svo að það fólk sé vissulega líklegra til að vera sammála mér um maísólina. Nei, við erum öll bræður og systur og maísólin er komin til okkar allra. Hún snerist aldrei um að hafa eitthvað af einum eða neinum og færa það öðrum. Hún snerist um að frelsa okkur öll úr viðjum rotinnar sjálfsdýrkunar – jafnt auðuga sem fátæka. Sósíalistar tala mikið um síðarnefnda hópinn, enda er fátækt á Íslandi fullkomlega óþörf. Afurð af fyrirkomulagi sem mokar gnægð lífsgæða undir einn hóp og útilokar annan. En kapítalisminn elur á gremju og sundrungu og þess vegna er maísólin fagnaðarefni fyrir hin auðugu líka. Þau eru bræður okkar og systur og ég ætla að ávarpa þau núna. Sæl og blessuð! Ef þú ert manneskja sem lifir á eignum sínum og hefur ráðstöfunarrétt yfir arðinum af fyrirhöfn annarra þá mun maísólin losa þig við þau andlegu þyngsli sem fylgja því að burðast með fjárfúlgur sem þú myndir ekki geta eytt þótt þú ætir gæsalifur í hvert mál á veitingahúsi við Champs-Élysées með Elton John í stólnum andspænis þér að syngja Goodbye Yellow-Brick Road. Og auðvitað samviskubitið. Játaðu það fyrir speglinum ef ekki neinum öðrum að þér líður ekki vel með að sumir líði skort á meðan þú hefur meira en þú gætir nokkur tíma notað. Þú er bróðir minn eða systir líka. Maísólin er lífsbjörg okkar en hún er líka sáluhjálp þín. Ef þú ert manneskja á háum launum þá hefurðu kannski meiri samkennd með hinum lægst launuðu og lífeyrisþegum sem líða skort og vilt að allir séu jafnöruggir og þú. Til hamingju, bróðir/systir! Maísólin er komin! Hvað meina ég með þessu? Meina ég að fyrirmyndarland útópískra hugsuða eða hið stéttlausa samfélag sem Marx eða Bakúnín sáu fyrir sér sé orðið að veruleika? Auðvitað ekki. Meina ég að jöfnuður og félagslegt réttlæti sé komið á langþráða endastöð? Svo sannarlega ekki. Þegar ég segi að maísólin sé komin þá meina ég að áðurnefndum vetri sérhverrar vinnandi eða óvinnufærrar manneskju sé lokið. Ísinn er ekki bráðnaður en þíðan er hafin. Þetta gerðist hægt eftir hrunið og janúarbyltinguna. Hægar en við hefðum viljað. En smám saman varð fólk meðvitaðra um spillingareðli kapítalismans, verkalýðshreyfingin vaknaði til stéttarvitundar og flokkur undir fána sósíalismans er kominn á kjörseðilinn. Vorið er ekki endalok eða fullkomnun hlýnunarskeiðs heldur upphaf þess. Maísólin segir okkur ekki að kapítalisminn sé liðinn undir lok. Hún segir okkur einfaldlega að byltingin sé hafin og að ekkert muni geta stöðvað hana. Fögnum þessu, bræður og systur! Jafnaðarsamfélagið er ekki bara kosturinn sem samviskan býður okkur að velja heldur það eina sem skynsemin getur skrifað upp á. Enginn hefur neitt að óttast frá sósíalistum. Þaðan af síst einn af uppáhalds rithöfundum mínum þegar ég var um tvítugt – Hallgrímur Helgason. Svar mitt við hræðsluáróðri hans um ímyndaðar alræðistilhneigingar sósíalista er eftirfarandi skilaboð: Tuttugasta öldin hringdi og vildi fá kaldastríðs-moggabullið sitt til baka. Þú ert bróðir minn í baráttunni fyrir betra samfélagi, Hallgrímur. Ekki gleyma því í þættinum Kratar vs. Kommar (í raunveruleikaseríunni Kosningabarátta). Ég skal ekki fullyrða að allir í röðum sósíalista hafi forðast persónuárásir í málefnadeilum við þig og okkur ber auðvitað að varast slíkt. En að smyrja á okkur stalínisma er fyrir neðan þína virðingu. Sérstaklega núna, þegar maísól skín í heiði og nýtt skeið er runnið upp. Við launafólk höfum engu að tapa öðru en hlekkjum okkar og heila veröld að vinna. Hættum öllu auðvaldsdaðri og skilum rauðu á kjördag. XJ er eina vitið. Höfundur er í öðru sæti á lista Sósíalistaflokks Íslands í Reykjavíkurkjördæmi suður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Símon Vestarr Skoðun: Kosningar 2021 Sósíalistaflokkurinn Reykjavíkurkjördæmi suður Mest lesið Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Styrkleiki íslensku grunnskólanna Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun 100 þúsund á mánuði Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Með háskólapróf til að snýta og skeina? Hildur Sólmundsdóttir Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn boðar skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Lifað með reisn - Frá starfslokum til æviloka Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Viðreisn, evran og Finnland Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Heildræn sýn á sköpunina Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Sjá meira
Sjá! ég færi yður mikinn fögnuð! Nei, bíddu … maður byrjar ekki sósíalistapistil svona. Eða jú, ég ætla bara víst að gera það: Sjá! ég færi yður mikinn fögnuð! Ég tek svo stórt upp í mig að kalla þennan pistil „fagnaðarerindið“ af því að hún er loksins komin. Hver er komin? spyrðu undrandi. Maísólin, bræður og systur! Maísólin! Vetri sérhvers vinnandi manns er lokið og í dag skín maísólin okkar. Hún hefur alltaf verið svo óþægilega fjarlæg – alltaf á leiðinni að fara að koma „á morgun“ – en nú er hún komin. Hún er komin til mín og þín, bræður og systur! Og ekki misskilja mig. Þegar ég segi „bræður og systur“ er ég ekki bara að vísa til þeirra sem skarta sósíalistastjörnunni á fésbókarportrettinu og tóku þátt í að smíða þennan flokk frá grunni. Ekki er ég heldur aðeins að ávarpa sósíalista á heimsvísu sem lyftu því grettistaki að ná slyðruorðinu af sósíalistahugtakinu sem heimsveldin í vestri og austri tóku sameiginlegan þátt í að smyrja á það á tuttugustu öldinni. Ég takmarka ekki einu sinni fagnaðarboðskap minn við vinstrafólk almennt, þó svo að það fólk sé vissulega líklegra til að vera sammála mér um maísólina. Nei, við erum öll bræður og systur og maísólin er komin til okkar allra. Hún snerist aldrei um að hafa eitthvað af einum eða neinum og færa það öðrum. Hún snerist um að frelsa okkur öll úr viðjum rotinnar sjálfsdýrkunar – jafnt auðuga sem fátæka. Sósíalistar tala mikið um síðarnefnda hópinn, enda er fátækt á Íslandi fullkomlega óþörf. Afurð af fyrirkomulagi sem mokar gnægð lífsgæða undir einn hóp og útilokar annan. En kapítalisminn elur á gremju og sundrungu og þess vegna er maísólin fagnaðarefni fyrir hin auðugu líka. Þau eru bræður okkar og systur og ég ætla að ávarpa þau núna. Sæl og blessuð! Ef þú ert manneskja sem lifir á eignum sínum og hefur ráðstöfunarrétt yfir arðinum af fyrirhöfn annarra þá mun maísólin losa þig við þau andlegu þyngsli sem fylgja því að burðast með fjárfúlgur sem þú myndir ekki geta eytt þótt þú ætir gæsalifur í hvert mál á veitingahúsi við Champs-Élysées með Elton John í stólnum andspænis þér að syngja Goodbye Yellow-Brick Road. Og auðvitað samviskubitið. Játaðu það fyrir speglinum ef ekki neinum öðrum að þér líður ekki vel með að sumir líði skort á meðan þú hefur meira en þú gætir nokkur tíma notað. Þú er bróðir minn eða systir líka. Maísólin er lífsbjörg okkar en hún er líka sáluhjálp þín. Ef þú ert manneskja á háum launum þá hefurðu kannski meiri samkennd með hinum lægst launuðu og lífeyrisþegum sem líða skort og vilt að allir séu jafnöruggir og þú. Til hamingju, bróðir/systir! Maísólin er komin! Hvað meina ég með þessu? Meina ég að fyrirmyndarland útópískra hugsuða eða hið stéttlausa samfélag sem Marx eða Bakúnín sáu fyrir sér sé orðið að veruleika? Auðvitað ekki. Meina ég að jöfnuður og félagslegt réttlæti sé komið á langþráða endastöð? Svo sannarlega ekki. Þegar ég segi að maísólin sé komin þá meina ég að áðurnefndum vetri sérhverrar vinnandi eða óvinnufærrar manneskju sé lokið. Ísinn er ekki bráðnaður en þíðan er hafin. Þetta gerðist hægt eftir hrunið og janúarbyltinguna. Hægar en við hefðum viljað. En smám saman varð fólk meðvitaðra um spillingareðli kapítalismans, verkalýðshreyfingin vaknaði til stéttarvitundar og flokkur undir fána sósíalismans er kominn á kjörseðilinn. Vorið er ekki endalok eða fullkomnun hlýnunarskeiðs heldur upphaf þess. Maísólin segir okkur ekki að kapítalisminn sé liðinn undir lok. Hún segir okkur einfaldlega að byltingin sé hafin og að ekkert muni geta stöðvað hana. Fögnum þessu, bræður og systur! Jafnaðarsamfélagið er ekki bara kosturinn sem samviskan býður okkur að velja heldur það eina sem skynsemin getur skrifað upp á. Enginn hefur neitt að óttast frá sósíalistum. Þaðan af síst einn af uppáhalds rithöfundum mínum þegar ég var um tvítugt – Hallgrímur Helgason. Svar mitt við hræðsluáróðri hans um ímyndaðar alræðistilhneigingar sósíalista er eftirfarandi skilaboð: Tuttugasta öldin hringdi og vildi fá kaldastríðs-moggabullið sitt til baka. Þú ert bróðir minn í baráttunni fyrir betra samfélagi, Hallgrímur. Ekki gleyma því í þættinum Kratar vs. Kommar (í raunveruleikaseríunni Kosningabarátta). Ég skal ekki fullyrða að allir í röðum sósíalista hafi forðast persónuárásir í málefnadeilum við þig og okkur ber auðvitað að varast slíkt. En að smyrja á okkur stalínisma er fyrir neðan þína virðingu. Sérstaklega núna, þegar maísól skín í heiði og nýtt skeið er runnið upp. Við launafólk höfum engu að tapa öðru en hlekkjum okkar og heila veröld að vinna. Hættum öllu auðvaldsdaðri og skilum rauðu á kjördag. XJ er eina vitið. Höfundur er í öðru sæti á lista Sósíalistaflokks Íslands í Reykjavíkurkjördæmi suður.
Styrkleiki íslensku grunnskólanna Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar
Styrkleiki íslensku grunnskólanna Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun