Sósíalistar ætla í ríkisstjórn Gunnar Smári Egilsson skrifar 15. september 2021 14:32 Sósíalistar hafa lagt fram plan um endurreisn íslensks samfélags eftir niðurbrot nýfrjálshyggjuáranna. Þetta er rótttækt plan í samanburði við það sem aðrir flokkar leggja fram fyrir þessar kosningar. En þetta er ekki róttækt plan í samaburði við kröfur almenning á síðustu öld; kröfur sem byggðu upp félagslegt íbúðakerfi, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, menntun fyrir alla, veikindarétt, atvinnuleysisbætur, eftirlaun, örorkubætur og í raun allt sem einhvers virði er í hinu skipulagða samfélagi millum okkar. Við þurfum ekki útvatnaðar kröfur Hvernig stendur á þessu? Að sígildar kröfur almennings hljómi róttækar í sviði stjórnmálanna. Það er vegna þess að þetta svið, svið elítustjórnmálanna, hefur verið fært frá kröfum almennings upp að bryggju auðvaldsins. Þar er ekkert flutt nema það sem auðvaldið sættir sig við. Á meðan Sósíalistar leggja fram óritskoðaðar kröfur almennings, sem mikill meirihluti fólks styður, þá leggja flestir flokkar fram útvatnaðar kröfur, nógu mildar svo þær styggja ekki auðvaldið. Það er eins og þeir líti á það sem hlutverk sitt að draga svo úr kröfum almennings að þær raski ekki ró hinna ríku og voldugu. En slíkar kröfur munu ekki duga til að breyta um stefnu. Þær eru eins og tyggjó sem á að stinga í ryðgötin á handónýtri nýfrjálshyggjunni svo hún geti drattast áfram veginn. Þeim er ekki ætlað að breyta um stefnu, ekki ætlað til að smíða nýjan vagn, eru ekki grunnurinn að nýju og réttlátara samfélagi. Þeim er aðeins ætlað að smyrsl á sárin undan allra verstu andstyggð núverandi stefnu. Við þurfum að vita hvert við ætlum Nú þegar nýfrjálshyggjan er hrunin er öllum ljóst að fjögur ár til viðbótar undir fána hennar munu ganga frá öllum grunnkerfum samfélagsins, færa allan auð, auðlindir og völd almennings til hinna fáu, brjóta niður samfélagið, skilja almenning eftir sem valdalausan verkalýð í verbúð hinna ríku. Sósíalistar sætta sig ekki við þetta. Sósíalistar segja: Lýðræðisvettvangurinn tilheyrir almenningi, Alþingi tilheyrir almenningi og almenningur þar á engan hátt að slá af kröfum sínum áður en hann sest niður til að móta framtíðarstefnu þessa samfélags. Og Sósíalistar segja: Sagan sýnir að það er aðeins þegar stjórnmálin byggja á kröfum almennings um réttlæti, þegar stjórnmálin eru framlenging krafna um sómasamleg kjör, mannvirðingu og frelsi alls almennings; það er aðeins þá sem stjórnmál almennings hafa afl til að taka völdin af auðvaldinu og móta samfélag sem þjónar fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu. Við þurfum að standa með draumum okkar Stórir draumar og háleit markmið sameina fólk. Sjálfsritskoðun þeirra sem fyrir fram gefast upp fyrir afli hinna ríku sundrar. Þetta höfum við séð í verkalýðsbaráttunni þar sem róttækur baráttuandi sósíalista náði að endurvekja hreyfingu sem hafði beygt sig undir vald hinna ríku. Það sama þurfum við að gera á lýðræðisvettvangi Alþingis og sveitastjórna. Sósíalistar þurfa að leggja fram kröfur sem vekja, koma með eld sem logar og bera óhræddir fram drauma kynslóðanna um réttlæti og jöfnuð. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að þar var of mikið gert fyrir hin fátæku, veiku og valdalausu. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að völdin voru dreifð, vegna þess að fólk fékk einhverju ráðið um nærsamfélag sitt, vinnustað, skóla, verslun, banka eða þær stofnanir sem samfélagið er smíðað úr. En það eru mímörg dæmi um samfélög sem hafa hrunið vegna þess að hin ríku og voldugu brutu þau niður, vegna þess að þau sem dregið höfðu til sín vald og auð gátu ekki hætt, fengu aldrei nóg. Við þurfum kjark til að taka völdin Eina leiðin til að sameina vinstra fólk og aðra réttlætissinna, samvinnufólk og þau sem berjast fyrir mannvirðingu allra, verkalýðssinna og þau sem dreymir um jöfnuð og að samfélagið sé mótað af samkennd og kærleika; eina leiðin til að sameina þetta fólk er að reisa markið hátt. Við eigum þennan draum sameiginlega, hann er það sem sameinar okkur. Karp um tæknilegar útfærslu smáatriða innan óbreytt kerfis sundrar. Þess vegna er Sósíalistaflokkurinn eins og hann er; flokkur stórra drauma og sígildra krafna um jöfnuð og réttlæti. Það er vegna þess að við getum ekki sameinast nema einmitt þar, þar sem loginn er stærstur og viljinn sterkastur. Með stuðningi kjósenda mun Sósíalistaflokkurinn byggja upp samstöðu á Alþingi um nýtt Íslands, stórkostlegt Ísland. Sósíalistar ætla sér að breyta Íslandi og flokkurinn hræðist á engan hátt að taka ábyrgð á rekstri ríkisvaldsins. Hann getur ekki beðið eftir að taka yfir stjórn ríkisvaldsins af auðvaldsflokkunum og fylgihnöttum þeirra. Höfundur er oddviti Sósíalista í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Smári Egilsson Skoðun: Kosningar 2021 Sósíalistaflokkurinn Mest lesið Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun Hálfrar aldar svívirða Stefán Pálsson Skoðun Óvenjulegt fólk Helgi Brynjarsson Skoðun Við erum búin að missa tökin Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Hver greiðir fyrir breytingarnar? Svanfríður G. Bergvinsdóttir Skoðun Stöndum vörð um Héraðsvötnin! Rakel Hinriksdóttir Skoðun Hrekkjavaka á Landakoti Kristófer Ingi Svavarsson Skoðun Rýr húsnæðispakki Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Dauðsföll í Gaza-stríðinu og Mogginn Egill Þórir Einarsson skrifar Skoðun Eyðum óvissunni Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Opinberi geirinn og stjórnunarráðgjafar: ástarsaga Adeel Akmal skrifar Skoðun Ættbálkahegðun á stafrænu formi Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kirkjurnar standa en stoðirnar eru sveltar Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stytta þarf veiðitíma svartfugla strax Hólmfríður Arnardóttir,Helga Ögmundardóttir skrifar Skoðun Hver greiðir fyrir breytingarnar? Svanfríður G. Bergvinsdóttir skrifar Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um Héraðsvötnin! Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Við erum búin að missa tökin Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir skrifar Skoðun Stöðug uppbygging orkuinnviða Adrian Pike,Bjarni Þórður Bjarnason,Tómas Már Sigurðsson skrifar Skoðun Rýr húsnæðispakki Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hrekkjavaka á Landakoti Kristófer Ingi Svavarsson skrifar Skoðun Óvenjulegt fólk Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hálfrar aldar svívirða Stefán Pálsson skrifar Skoðun $€tjum í$lensku á (mat) $€ðilinn! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Minna tal, meiri uppbygging Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Ný nálgun – sama markmið: Heimili fyrir fólkið í borginni Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Geymt en ekki gleymt Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Lánin hækka – framtíðin minnkar“ Sveinn Óskar Sigurðsson skrifar Skoðun Hey Pawels í harðindunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar Sjá meira
Sósíalistar hafa lagt fram plan um endurreisn íslensks samfélags eftir niðurbrot nýfrjálshyggjuáranna. Þetta er rótttækt plan í samanburði við það sem aðrir flokkar leggja fram fyrir þessar kosningar. En þetta er ekki róttækt plan í samaburði við kröfur almenning á síðustu öld; kröfur sem byggðu upp félagslegt íbúðakerfi, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, menntun fyrir alla, veikindarétt, atvinnuleysisbætur, eftirlaun, örorkubætur og í raun allt sem einhvers virði er í hinu skipulagða samfélagi millum okkar. Við þurfum ekki útvatnaðar kröfur Hvernig stendur á þessu? Að sígildar kröfur almennings hljómi róttækar í sviði stjórnmálanna. Það er vegna þess að þetta svið, svið elítustjórnmálanna, hefur verið fært frá kröfum almennings upp að bryggju auðvaldsins. Þar er ekkert flutt nema það sem auðvaldið sættir sig við. Á meðan Sósíalistar leggja fram óritskoðaðar kröfur almennings, sem mikill meirihluti fólks styður, þá leggja flestir flokkar fram útvatnaðar kröfur, nógu mildar svo þær styggja ekki auðvaldið. Það er eins og þeir líti á það sem hlutverk sitt að draga svo úr kröfum almennings að þær raski ekki ró hinna ríku og voldugu. En slíkar kröfur munu ekki duga til að breyta um stefnu. Þær eru eins og tyggjó sem á að stinga í ryðgötin á handónýtri nýfrjálshyggjunni svo hún geti drattast áfram veginn. Þeim er ekki ætlað að breyta um stefnu, ekki ætlað til að smíða nýjan vagn, eru ekki grunnurinn að nýju og réttlátara samfélagi. Þeim er aðeins ætlað að smyrsl á sárin undan allra verstu andstyggð núverandi stefnu. Við þurfum að vita hvert við ætlum Nú þegar nýfrjálshyggjan er hrunin er öllum ljóst að fjögur ár til viðbótar undir fána hennar munu ganga frá öllum grunnkerfum samfélagsins, færa allan auð, auðlindir og völd almennings til hinna fáu, brjóta niður samfélagið, skilja almenning eftir sem valdalausan verkalýð í verbúð hinna ríku. Sósíalistar sætta sig ekki við þetta. Sósíalistar segja: Lýðræðisvettvangurinn tilheyrir almenningi, Alþingi tilheyrir almenningi og almenningur þar á engan hátt að slá af kröfum sínum áður en hann sest niður til að móta framtíðarstefnu þessa samfélags. Og Sósíalistar segja: Sagan sýnir að það er aðeins þegar stjórnmálin byggja á kröfum almennings um réttlæti, þegar stjórnmálin eru framlenging krafna um sómasamleg kjör, mannvirðingu og frelsi alls almennings; það er aðeins þá sem stjórnmál almennings hafa afl til að taka völdin af auðvaldinu og móta samfélag sem þjónar fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu. Við þurfum að standa með draumum okkar Stórir draumar og háleit markmið sameina fólk. Sjálfsritskoðun þeirra sem fyrir fram gefast upp fyrir afli hinna ríku sundrar. Þetta höfum við séð í verkalýðsbaráttunni þar sem róttækur baráttuandi sósíalista náði að endurvekja hreyfingu sem hafði beygt sig undir vald hinna ríku. Það sama þurfum við að gera á lýðræðisvettvangi Alþingis og sveitastjórna. Sósíalistar þurfa að leggja fram kröfur sem vekja, koma með eld sem logar og bera óhræddir fram drauma kynslóðanna um réttlæti og jöfnuð. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að þar var of mikið gert fyrir hin fátæku, veiku og valdalausu. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að völdin voru dreifð, vegna þess að fólk fékk einhverju ráðið um nærsamfélag sitt, vinnustað, skóla, verslun, banka eða þær stofnanir sem samfélagið er smíðað úr. En það eru mímörg dæmi um samfélög sem hafa hrunið vegna þess að hin ríku og voldugu brutu þau niður, vegna þess að þau sem dregið höfðu til sín vald og auð gátu ekki hætt, fengu aldrei nóg. Við þurfum kjark til að taka völdin Eina leiðin til að sameina vinstra fólk og aðra réttlætissinna, samvinnufólk og þau sem berjast fyrir mannvirðingu allra, verkalýðssinna og þau sem dreymir um jöfnuð og að samfélagið sé mótað af samkennd og kærleika; eina leiðin til að sameina þetta fólk er að reisa markið hátt. Við eigum þennan draum sameiginlega, hann er það sem sameinar okkur. Karp um tæknilegar útfærslu smáatriða innan óbreytt kerfis sundrar. Þess vegna er Sósíalistaflokkurinn eins og hann er; flokkur stórra drauma og sígildra krafna um jöfnuð og réttlæti. Það er vegna þess að við getum ekki sameinast nema einmitt þar, þar sem loginn er stærstur og viljinn sterkastur. Með stuðningi kjósenda mun Sósíalistaflokkurinn byggja upp samstöðu á Alþingi um nýtt Íslands, stórkostlegt Ísland. Sósíalistar ætla sér að breyta Íslandi og flokkurinn hræðist á engan hátt að taka ábyrgð á rekstri ríkisvaldsins. Hann getur ekki beðið eftir að taka yfir stjórn ríkisvaldsins af auðvaldsflokkunum og fylgihnöttum þeirra. Höfundur er oddviti Sósíalista í Reykjavíkurkjördæmi norður.
Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun
Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun
Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar
Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir skrifar
Skoðun Stöðug uppbygging orkuinnviða Adrian Pike,Bjarni Þórður Bjarnason,Tómas Már Sigurðsson skrifar
Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar
Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar
Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun
Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun
Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir Skoðun