Lífið

Gat ekki beðið um verri dag til að lenda í sótt­kví

Eiður Þór Árnason skrifar
Aðstöðuleysið stóð Ólafi fyrir þrifum. 
Aðstöðuleysið stóð Ólafi fyrir þrifum.  Samsett

Það er sjaldan hentugur tími til að þola frelsisskerðingu en sumir dagar geta reynst óheppilegri en aðrir. Þessu kynntist Ólafur Ásgeirsson, leikhúsmaður og spunaleikari, vel á dögunum þegar hann var sendur í sóttkví nokkrum klukkustundum eftir að hann fleygði baðkarinu sínu.

Frásögn hans hefst fyrir um tveimur vikum þegar hann kenndi leiklistartíma í Opna listaháskólanum. Tveimur dögum síðar réðst hann í langþráðar framkvæmdir.

„Ég er að gera upp íbúðina mína og vinur minn hjálpar mér að taka út ónýtt og gamalt baðkar sem ég ætlaði að skipta út. Við hendum því út á sunnudagseftirmiðdegi og ég er rosalega ánægður með að hafa loksins komið því út,“ segir Ólafur í samtali við Vísi.

Í stað þess að fara í sund bauð hann félaga sínum svo út að borða sem þakklætisvott fyrir aðstoðina. Þeir sátu að snæðingi þegar Ólafur fékk símtal frá rakningateyminu um klukkan tíu um kvöldið og var tilkynnt að þátttakandi á námskeiðinu hafi greinst með Covid-19.

Ákvað að þrauka

„Ég fór í sóttkví fyrir ári síðan og finnst það svo sem ekki erfitt en þegar ég kem heim þá fatta ég náttúrulega að ég get ekki þvegið mér með eðlilegum hætti.“

Þá hafi hann í ljósi aðstæðna forðast það að stunda líkamsrækt og svitna óþarflega.

„Ég fór í gegnum alls konar aðferðir til að reyna að þvo mér með litlum handklæðum en nennti því svo einhvern veginn ekki. Ég ákvað að þrauka og mér leið bara eins og algjörum kúk,“ segir Ólafur og skellir upp úr.

Endaði hjá foreldrum sínum

Ólafur tók sér ýmislegt fyrir hendur í sóttkvínni og segist aldrei hafa óttast það að vera smitaður.

„Ég setti saman kommóðu sem ég keypti á netinu og kom sófa sem ég keypti inn um mjög lítið op með því að taka hann í sundur, ég er mjög stoltur af því. Svo var ég svolítið að horfa á sjónvarpið, spila tölvuleiki og reyna að skrifa. Þetta er ótrúlega langur tími sem maður hefur,“ bætir hann við.

Ólafur losnaði svo úr sóttkví klukkan ellefu síðasta föstudag og fór rakleiðis í sturtu hjá foreldrum sínum.

Mikilvægt að temja sér æðruleysi

Aðspurður um hvort hann hafi á einhverjum tímapunkti fundið fyrir gremju eða pirringi þegar hann var sendur í sóttkví segir Ólafur svo ekki vera. Mikilvægt sé að reyna að temja sér ákveðið æðruleysi í núverandi ástandi.

„Það koma alveg tímabil þar sem maður getur ekki meira og mér hefur alveg liðið þannig. Það er sérstaklega mikil þreyta gagnvart þessu í minni starfsstétt og að geta ekki boðið fólki í leikhús. Það gengur ekkert upp að sýna stórar sýningar því þær standa ekki undir sér fjárhagslega.“

„Maður getur ekkert stjórnað þessu og þetta er bara svona. Ég var að gera leiksýningu fyrir ári síðan, við frestuðum örugglega frumsýningu fimm sinnum út af síbreyttum samkomutakmörkunum og sýndum loks um hálfu ári síðar.“

Ólafur vonast til að geta frumsýnt Tu jest za drogo í Borgarleikhúsinu eftir áramót. vísir/vilhelm

Næst á dagskrá hjá Ólafi er að reyna að klára áðurnefnd leiklistarnámskeið og hefja æfingar á nýju leikriti sínu í nóvember. Verkið, sem ber heitið Tu jest za drogo, verður flutt í Borgarleikhúsinu af Leikfélaginu Pólis, leikfélagi íslensks og pólsks sviðslistafólks. 

Titillinn þýðist sem Úff hvað allt er dýrt hérna en verkið verður flutt á pólsku. Til stendur að frumsýna leikritið í janúar á næsta ári ef farsóttin leyfir.

„Svo ég vona bara það besta og að það gangi upp.“






Fleiri fréttir

Sjá meira


×


Tarot dagsins

Dragðu spil og sjáðu hvaða spádóm það geymir.