Peningarnir liggja á götunni, tínum þá upp Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar 10. nóvember 2020 11:30 Baráttan gegn spillingu verður að vera ofarlega í forgangsröðun okkar. Fjöldi hneykslismála, til að mynda hinn svokallaði FinCen-leki í september, hafa sýnt að baráttu okkar á innlendum og alþjóðlegum vettvangi er enn ábótavant. Alþjóðabankinn áætlar að hagnaðurinn af skipulagðri glæpastarfsemi og mútugreiðslum hlaupi á meira en tvö þúsund milljörðum Bandaríkjadala árlega. Löggæslustofnunum tekst hins vegar aðeins að gera brotabrot af fjármagninu upptækt á hverju ári (áætlað 1% fjármagnsins er gert upptækt árlega). Þær gríðarháu upphæðir sem eftir standa safnast á hendur skipulagðra glæpasamtaka, spilltra embættismanna og hryðjuverkasamtaka og skapa ógn við lýðræðið, réttarríkið og þjóðaröryggi ríkja heims. Í þessari vondu stöðu eru þó fólgin stór tækifæri. Takist ríkjum að gera stærri hluta peningana upptækan mætti nýta fjárhæðina til að ráðast gegn afleiðingum skipulagðrar glæpastarfsemi, spillingar og hryðjuverka, öllum samfélögum til hagsbóta. Stuðningur við rakningu og upptöku þessara fjármuna er því ekki aðeins brýnn heldur að líkindum gríðarlega ábatasamur. Samþykkt samhljóða Af þessum sökum var mér falið það verkefni, fyrir hönd laga- og mannréttindanefndar Evrópuráðsþingsins, að skrifa skýrslu þar sem lagðar eru til úrbætur í þessum málum. Ég mælti fyrir skýrslunni í gær og var hún samhljóða samþykkt af hálfu nefndarinnar. Skýrslan byggir á ráðleggingum fjölda sérfræðinga sem komu á fund nefndarinnar í október og fundum mínum með fulltrúum Greco og Moneyval. Niðurstöður þeirrar vinnu er að varnir Evrópuráðsríkja gegn peningaþvætti eru víða veikar og peningaþvættisskrifstofur (e. Financial Intelligence Units) skortir valdheimildir til að taka betur á málunum. Til þess að bæta úr þessu lagði ég m.a. til í skýrslunni: Að styrkja peningaþvættisskrifstofur aðildarríkjanna í samræmi við tillögur FATF og Moneyval og veita þeim næga fjármuni og mannafla til að rekja og uppræta peningaþvætti. Standa vörð um sjálfstæði peningaþvættisskrifstofa og auðvelda samstarf þeirra þvert á landamæri. Veita peningaþvættisskrifstofum heimild til að frysta grunsamlegar millifærslur tímabundið, einnig að beiðni erlendra samstarfsaðila, í samræmi við 14. og 47. grein Varsjársáttmálans. Hvetja til samtals og samstarfs milli einkageirans og hins opinbera til að tryggja gæði skýrslna um grunsamlegt athæfi (e. Suspicious Transaction Reports) Snúa sönnunarbyrðinni þegar kemur að lögmæti fjármagns þannig að sá sem fer með það þurfi að færa sönnur á löglegan uppruna þess. Pólitískur vilji stærsta hindrunin Sem fyrr segir voru tillögurnar samhljóða samþykktar í nefndinni í gærmorgun. Það þýðir að þær verða lagðar fyrir Evrópuráðsþingið og, í ljósi samstöðu nefndarinnar, eru yfirgnæfandi líkur á því að þingið samþykki tilmæli hennar að úrbótum fyrir öll 47 aðildarríki Evrópuráðsins - Ísland þar með talið. Daniel Thelesklaf, fyrrverandi formaður Moneyval og svissnesku fjárþvættisskrifstofunnar (MROS), hefur bent á fjölda brotalama í þessum málum. Það skorti t.a.m. fjármagn og mannafla til að takast á við mál sem verða sífellt flóknari og viðameiri. Stærsta hindrunin að hans mati er hins vegar skortur á vilja stjórnmálamanna til að taka á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka af festu. Til mikils að vinna Ísland er engin undantekning í þessum efnum eins og nýleg svaðilför okkar á gráum lista FATF ber greinileg merki. Áralöng vanræksla stjórnvalda gagnvart viðunandi vörnum gegn peningaþvætti, þrátt fyrir ítrekaðar aðvaranir FATF um nauðsynlegar úrbætur, er lýsandi fyrir algeran skort á pólitískum vilja til þess að varna peningaþvætti í íslenskri lögsögu. Þá hef ég ekki, þrátt fyrir ítrekaðar fyrirspurnir, fengið það staðfest að til standi að bæta upp fyrir áralangt eftirlitsleysi með mögulegum skattsvikum og peningaþvætti með afturvirkum rannsóknum. Það er ekki til einskis að vinna. Samkvæmt skýrslu fjármálaráðherra um eignir Íslendinga á aflandssvæðum er uppsafnað umfang eigna Íslendinga á aflandssvæðum frá árinu 1990 til 2015 einhvers staðar á bilinu 350 til 810 milljarðar króna. Tekjutap hins opinbera á árunum 2006 til 2014 nemur líklega um 56 milljörðum króna og á hverju ári gæti tapið vegna vantalinna skatta verið á bilinu 4,6 til 15,5 milljarðar króna. Hér er ótalinn hagnaður af ólöglegri starfsemi og ólögmætt fjármagn frá útlöndum sem hefur auðveldlega getað flætt í gegnum íslenska lögsögu á eftirlitslausu árunum. Vonandi er fjárhagslegi hvatinn sem felst í því að gera stærri hluta þessara gríðarlegu fjármuna upptækan til þess fallinn að auka pólitískan stuðning við baráttuna, jafnt hér á landi og annars staðar. En við hljótum að spyrja hvers vegna erum við að bíða og eftir hverju? Ég segi bara eins og fyrrverandi samstarfsmaður minn, hollenski þingmaðurinn Mart van de Ven: Peningarnir liggja á götunni, tínum þá upp! Höfundur er þingmaður Pírata. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Píratar Skoðun: Kosningar 2021 Mest lesið Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson Skoðun Við viljum nafn Jón Kaldal Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir Skoðun Stóra skekkjan í 13 ára aldurstakmarki samfélagsmiðla Skúli Bragi Geirdal Skoðun Skilningsleysi á skaðsemi verðtryggingar Guðmundur Ásgeirsson Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson Skoðun Fögur fyrirheit sem urðu að engu Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar Skoðun Forðumst að sérhagsmunir geti keypt sig til áhrifa í stjórnmálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Bætt dagsbirta í Svansvottuðum byggingum Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun Skólamáltíðir í Hafnarfirði. Af hverju bauð enginn í verkið? Davíð Arnar Stefánsson skrifar Skoðun Nikótín, konur og krabbamein – gamlar hættur í nýjum búningi Jóhanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Frelsi fylgir ábyrgð Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Skilningsleysi á skaðsemi verðtryggingar Guðmundur Ásgeirsson skrifar Skoðun Menntakerfi í fremstu röð Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar Skoðun Við viljum nafn Jón Kaldal skrifar Skoðun Stóra skekkjan í 13 ára aldurstakmarki samfélagsmiðla Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson skrifar Skoðun Væntingar á villigötum Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Glerþakið brotið á alþjóðlega sjónverndardaginn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Fögur fyrirheit sem urðu að engu Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Fimmta iðnbyltingin krefst svara – strax Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Er hurð bara hurð? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson skrifar Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Baráttan gegn spillingu verður að vera ofarlega í forgangsröðun okkar. Fjöldi hneykslismála, til að mynda hinn svokallaði FinCen-leki í september, hafa sýnt að baráttu okkar á innlendum og alþjóðlegum vettvangi er enn ábótavant. Alþjóðabankinn áætlar að hagnaðurinn af skipulagðri glæpastarfsemi og mútugreiðslum hlaupi á meira en tvö þúsund milljörðum Bandaríkjadala árlega. Löggæslustofnunum tekst hins vegar aðeins að gera brotabrot af fjármagninu upptækt á hverju ári (áætlað 1% fjármagnsins er gert upptækt árlega). Þær gríðarháu upphæðir sem eftir standa safnast á hendur skipulagðra glæpasamtaka, spilltra embættismanna og hryðjuverkasamtaka og skapa ógn við lýðræðið, réttarríkið og þjóðaröryggi ríkja heims. Í þessari vondu stöðu eru þó fólgin stór tækifæri. Takist ríkjum að gera stærri hluta peningana upptækan mætti nýta fjárhæðina til að ráðast gegn afleiðingum skipulagðrar glæpastarfsemi, spillingar og hryðjuverka, öllum samfélögum til hagsbóta. Stuðningur við rakningu og upptöku þessara fjármuna er því ekki aðeins brýnn heldur að líkindum gríðarlega ábatasamur. Samþykkt samhljóða Af þessum sökum var mér falið það verkefni, fyrir hönd laga- og mannréttindanefndar Evrópuráðsþingsins, að skrifa skýrslu þar sem lagðar eru til úrbætur í þessum málum. Ég mælti fyrir skýrslunni í gær og var hún samhljóða samþykkt af hálfu nefndarinnar. Skýrslan byggir á ráðleggingum fjölda sérfræðinga sem komu á fund nefndarinnar í október og fundum mínum með fulltrúum Greco og Moneyval. Niðurstöður þeirrar vinnu er að varnir Evrópuráðsríkja gegn peningaþvætti eru víða veikar og peningaþvættisskrifstofur (e. Financial Intelligence Units) skortir valdheimildir til að taka betur á málunum. Til þess að bæta úr þessu lagði ég m.a. til í skýrslunni: Að styrkja peningaþvættisskrifstofur aðildarríkjanna í samræmi við tillögur FATF og Moneyval og veita þeim næga fjármuni og mannafla til að rekja og uppræta peningaþvætti. Standa vörð um sjálfstæði peningaþvættisskrifstofa og auðvelda samstarf þeirra þvert á landamæri. Veita peningaþvættisskrifstofum heimild til að frysta grunsamlegar millifærslur tímabundið, einnig að beiðni erlendra samstarfsaðila, í samræmi við 14. og 47. grein Varsjársáttmálans. Hvetja til samtals og samstarfs milli einkageirans og hins opinbera til að tryggja gæði skýrslna um grunsamlegt athæfi (e. Suspicious Transaction Reports) Snúa sönnunarbyrðinni þegar kemur að lögmæti fjármagns þannig að sá sem fer með það þurfi að færa sönnur á löglegan uppruna þess. Pólitískur vilji stærsta hindrunin Sem fyrr segir voru tillögurnar samhljóða samþykktar í nefndinni í gærmorgun. Það þýðir að þær verða lagðar fyrir Evrópuráðsþingið og, í ljósi samstöðu nefndarinnar, eru yfirgnæfandi líkur á því að þingið samþykki tilmæli hennar að úrbótum fyrir öll 47 aðildarríki Evrópuráðsins - Ísland þar með talið. Daniel Thelesklaf, fyrrverandi formaður Moneyval og svissnesku fjárþvættisskrifstofunnar (MROS), hefur bent á fjölda brotalama í þessum málum. Það skorti t.a.m. fjármagn og mannafla til að takast á við mál sem verða sífellt flóknari og viðameiri. Stærsta hindrunin að hans mati er hins vegar skortur á vilja stjórnmálamanna til að taka á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka af festu. Til mikils að vinna Ísland er engin undantekning í þessum efnum eins og nýleg svaðilför okkar á gráum lista FATF ber greinileg merki. Áralöng vanræksla stjórnvalda gagnvart viðunandi vörnum gegn peningaþvætti, þrátt fyrir ítrekaðar aðvaranir FATF um nauðsynlegar úrbætur, er lýsandi fyrir algeran skort á pólitískum vilja til þess að varna peningaþvætti í íslenskri lögsögu. Þá hef ég ekki, þrátt fyrir ítrekaðar fyrirspurnir, fengið það staðfest að til standi að bæta upp fyrir áralangt eftirlitsleysi með mögulegum skattsvikum og peningaþvætti með afturvirkum rannsóknum. Það er ekki til einskis að vinna. Samkvæmt skýrslu fjármálaráðherra um eignir Íslendinga á aflandssvæðum er uppsafnað umfang eigna Íslendinga á aflandssvæðum frá árinu 1990 til 2015 einhvers staðar á bilinu 350 til 810 milljarðar króna. Tekjutap hins opinbera á árunum 2006 til 2014 nemur líklega um 56 milljörðum króna og á hverju ári gæti tapið vegna vantalinna skatta verið á bilinu 4,6 til 15,5 milljarðar króna. Hér er ótalinn hagnaður af ólöglegri starfsemi og ólögmætt fjármagn frá útlöndum sem hefur auðveldlega getað flætt í gegnum íslenska lögsögu á eftirlitslausu árunum. Vonandi er fjárhagslegi hvatinn sem felst í því að gera stærri hluta þessara gríðarlegu fjármuna upptækan til þess fallinn að auka pólitískan stuðning við baráttuna, jafnt hér á landi og annars staðar. En við hljótum að spyrja hvers vegna erum við að bíða og eftir hverju? Ég segi bara eins og fyrrverandi samstarfsmaður minn, hollenski þingmaðurinn Mart van de Ven: Peningarnir liggja á götunni, tínum þá upp! Höfundur er þingmaður Pírata.
Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar
Skoðun Forðumst að sérhagsmunir geti keypt sig til áhrifa í stjórnmálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar
Skoðun Nikótín, konur og krabbamein – gamlar hættur í nýjum búningi Jóhanna Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar
Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar