Fólk geti slitið hjónabandi með jafn einföldum hætti og stofnað til Andrés Ingi Jónsson skrifar 29. janúar 2020 14:00 Fólk á að geta slitið hjónabandi með jafn einföldum hætti og það getur stofnað til þess. Þess vegna mælti ég fyrir frumvarpi um breytta tilhögun hjúskaparlaga í gær. Í stuttu máli mun breytingin verða til þess að fólk sem er sammála um að óska eftir lögskilnaði geti einfaldlega fengið hann án tafar. Undarleg krafa ríkisvaldsins Gildandi hjúskaparlög gera þá kröfu til fólks að skilja fyrst að borði og sæng í sex mánuði, áður en til lögskilnaðar kemur. Þetta er undarleg krafa af hálfu ríkisins, hvort sem við köllum það forræðishyggju eða afskiptasemi, en kemur þannig út að dómgreind fullorðins fólks sé síður treyst þegar það slítur hjónabandi en þegar það gengur í hjónaband. Frumvarpið er einfalt. Við núverandi hjúskaparlög bætist við grein sem orðast svo: „Nú eru aðilar sammála um að leita lögskilnaðar og ber þá að veita hjónum leyfi til slíks skilnaðar án undanfarandi skilnaðar að borði og sæng komi fram ósk þess efnis frá þeim báðum, enda eigi þau hvorki sameiginlegar eignir né börn undir 18 ára aldri, eða hjón hafa náð samkomulagi um skipan forsjár fyrir börnum, um framfærslueyri og aðra skilnaðarskilmála.“ Minnihluti skilnaða fylgir meginreglu laganna Lögin eru þannig í dag að skilnaður að borði og sæng er meginreglan áður en til endanlegs lögskilnaðar kemur. Það er hins vegar alls ekki meginreglan ef litið er á tölfræðina. Árið 2018 spurði ég dómsmálaráðherra út í fjölda skilnaða síðustu fimm ára og þá sérstaklega um það sem kallað er beinn lögskilnaður. Það eru þau tilvik sem undanþága er veitt frá sex mánaða biðtímanum. Slíkar undanþágur eru í grófum dráttum veittar vegna framhjáhalds eða ofbeldis, en í þeim tilvikum verða að liggja fyrir sannanir eða játning. Það kom mér á óvart að samkvæmt svari ráðherra eru þau tilvik heil 55 prósent – þannig að minnihluti skilnaða fer því eftir meginreglu laganna. Það má velta því fyrir sér hvort staðan sé virkilega sú að rúmur helmingur hjónabanda endi vegna framhjáhalds eða ofbeldis, eða hvort skýringin geti verið sú að ósanngirni laganna neyði fólk til aðlaga málflutning sinn? Ég hef fengið að heyra nokkur dæmi frá því að þetta mál kom fyrst fram þar sem fólk hefur játað á sig hjúskaparbrot, sem ekki hafa verið framin, til að sleppa við þessa sex mánuði sem sumir líta einfaldlega á sem afplánun. Eftir breytinguna gerist ekki þörf á því. Það geta verið ótal ástæður fyrir því að fólk sækist eftir tafarlausum lögskilnaði, en lögin tiltaka bara tvær ástæður. Það þarf ekki mikið ímyndunarafl til að sjá þau fyrir sér. Hver er til dæmis staðan þar sem annar aðilinn uppgötvar að kynhneigð viðkomandi passar ekki sambandinu. Þá er ansi súrt að þurfa að sitja í hálft ár í sambandi sem þú upplifir af hjartans djúpri einlægni að þú getir ekki tilheyrt lengur - eða að játa sig hjúskaparbrot til að ná að stíga út úr því án tafar. Eftir breytinguna gerist ekki þörf á því. Ástin vottuð á viku Til gamans þá getum við skoðað hina hliðina á þessum peningi. Hver er staðan í dag ef fólk fellir hugi saman og langar að ganga í hjónaband? Þá þarf nefnilega engan sex mánaða umhugsunarfrest. Á höfuðborgarsvæðinu getur fólk leitað til sýslumannsins sem reiknar sér tvær til þrjár vikur til að kanna hvort hjónaefni uppfylli öll skilyrði og að finna hentugan tíma fyrir athöfnina. Ef ástin er þeim mun sterkari hjá fólki og því liggur þeim mun meira á þá getur það bankað upp á hjá öðrum sýslumannsembættum. Hjá embættinu á Selfossi er t.d. reiknað með því að hægt sé að koma fólki að um það bil viku frá því öllum pappírum er skilað. Í bónus fær fólk að ganga í hjónaband með iðinn af Ölfusá í bakgrunni þannig að sú leið væri ekki bara skjótvirkari heldur betri að ýmsu öðru leyti. Fólk á að geta slitið hjónabandi með jafn einföldum hætti og það geti stofnað til þess. Flóknara er málið ekki. Verði þetta frumvarp að lögum treystum við fólki einfaldlega jafn vel til að meta þessar tvær jafngildu ákvarðanir. Höfundur er alþingismaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alþingi Andrés Ingi Jónsson Fjölskyldumál Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Neyð Róhingja Sigurjón Örn Stefánsson Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Daði Pálmar Ragnarsson Bakþankar Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun Skoðun Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Sjá meira
Fólk á að geta slitið hjónabandi með jafn einföldum hætti og það getur stofnað til þess. Þess vegna mælti ég fyrir frumvarpi um breytta tilhögun hjúskaparlaga í gær. Í stuttu máli mun breytingin verða til þess að fólk sem er sammála um að óska eftir lögskilnaði geti einfaldlega fengið hann án tafar. Undarleg krafa ríkisvaldsins Gildandi hjúskaparlög gera þá kröfu til fólks að skilja fyrst að borði og sæng í sex mánuði, áður en til lögskilnaðar kemur. Þetta er undarleg krafa af hálfu ríkisins, hvort sem við köllum það forræðishyggju eða afskiptasemi, en kemur þannig út að dómgreind fullorðins fólks sé síður treyst þegar það slítur hjónabandi en þegar það gengur í hjónaband. Frumvarpið er einfalt. Við núverandi hjúskaparlög bætist við grein sem orðast svo: „Nú eru aðilar sammála um að leita lögskilnaðar og ber þá að veita hjónum leyfi til slíks skilnaðar án undanfarandi skilnaðar að borði og sæng komi fram ósk þess efnis frá þeim báðum, enda eigi þau hvorki sameiginlegar eignir né börn undir 18 ára aldri, eða hjón hafa náð samkomulagi um skipan forsjár fyrir börnum, um framfærslueyri og aðra skilnaðarskilmála.“ Minnihluti skilnaða fylgir meginreglu laganna Lögin eru þannig í dag að skilnaður að borði og sæng er meginreglan áður en til endanlegs lögskilnaðar kemur. Það er hins vegar alls ekki meginreglan ef litið er á tölfræðina. Árið 2018 spurði ég dómsmálaráðherra út í fjölda skilnaða síðustu fimm ára og þá sérstaklega um það sem kallað er beinn lögskilnaður. Það eru þau tilvik sem undanþága er veitt frá sex mánaða biðtímanum. Slíkar undanþágur eru í grófum dráttum veittar vegna framhjáhalds eða ofbeldis, en í þeim tilvikum verða að liggja fyrir sannanir eða játning. Það kom mér á óvart að samkvæmt svari ráðherra eru þau tilvik heil 55 prósent – þannig að minnihluti skilnaða fer því eftir meginreglu laganna. Það má velta því fyrir sér hvort staðan sé virkilega sú að rúmur helmingur hjónabanda endi vegna framhjáhalds eða ofbeldis, eða hvort skýringin geti verið sú að ósanngirni laganna neyði fólk til aðlaga málflutning sinn? Ég hef fengið að heyra nokkur dæmi frá því að þetta mál kom fyrst fram þar sem fólk hefur játað á sig hjúskaparbrot, sem ekki hafa verið framin, til að sleppa við þessa sex mánuði sem sumir líta einfaldlega á sem afplánun. Eftir breytinguna gerist ekki þörf á því. Það geta verið ótal ástæður fyrir því að fólk sækist eftir tafarlausum lögskilnaði, en lögin tiltaka bara tvær ástæður. Það þarf ekki mikið ímyndunarafl til að sjá þau fyrir sér. Hver er til dæmis staðan þar sem annar aðilinn uppgötvar að kynhneigð viðkomandi passar ekki sambandinu. Þá er ansi súrt að þurfa að sitja í hálft ár í sambandi sem þú upplifir af hjartans djúpri einlægni að þú getir ekki tilheyrt lengur - eða að játa sig hjúskaparbrot til að ná að stíga út úr því án tafar. Eftir breytinguna gerist ekki þörf á því. Ástin vottuð á viku Til gamans þá getum við skoðað hina hliðina á þessum peningi. Hver er staðan í dag ef fólk fellir hugi saman og langar að ganga í hjónaband? Þá þarf nefnilega engan sex mánaða umhugsunarfrest. Á höfuðborgarsvæðinu getur fólk leitað til sýslumannsins sem reiknar sér tvær til þrjár vikur til að kanna hvort hjónaefni uppfylli öll skilyrði og að finna hentugan tíma fyrir athöfnina. Ef ástin er þeim mun sterkari hjá fólki og því liggur þeim mun meira á þá getur það bankað upp á hjá öðrum sýslumannsembættum. Hjá embættinu á Selfossi er t.d. reiknað með því að hægt sé að koma fólki að um það bil viku frá því öllum pappírum er skilað. Í bónus fær fólk að ganga í hjónaband með iðinn af Ölfusá í bakgrunni þannig að sú leið væri ekki bara skjótvirkari heldur betri að ýmsu öðru leyti. Fólk á að geta slitið hjónabandi með jafn einföldum hætti og það geti stofnað til þess. Flóknara er málið ekki. Verði þetta frumvarp að lögum treystum við fólki einfaldlega jafn vel til að meta þessar tvær jafngildu ákvarðanir. Höfundur er alþingismaður.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun