Hin verstu hugsanlegu örlög Kristín Ólafsdóttir skrifar 2. ágúst 2017 06:00 Foreldrar vinkonu minnar fóru nýlega í frí. Þau báðu mig að passa heimilið og köttinn í fjarveru sinni, sem ég gerði. Kettinum varð ekki alvarlega meint af viðveru minni, nartaði í fullt af rækjum, og innbú foreldranna er í svo gott sem fullkomnu ásigkomulagi. Svo skilaði ég af mér ketti og húsi. Í beinu framhaldi, bara nú í vikunni, óskuðu foreldrar annarrar vinkonu eftir þjónustu minni. Þau voru líka á leið í frí og köttinn vantaði pössun. Ég féllst auðvitað á það, vegna þess að ég er vel upp alin, og hef viðamikla reynslu af sambærilegum verkefnum. Og þá fór ég að pæla mikið í, skiljiði, þessari algjörlega klassísku hugmynd um geðillu og óhugnanlegu konuna í mölétna náttsloppnum sem öskrar á börn, býr ein í dimmu húsi og á þrettán ketti. Þetta er fjörgömul staðalímynd og vegna þess að ég var orðin einhvers konar kattarfóstra í hjáverkum, og auk þess einhleyp, þá lá beint við að bera mig saman við þessa konu. Í gríni, náttúrulega. En í kjölfarið fór ég að hugsa svolítið stíft um þessa konu. Konan með kettina er nefnilega einhvers konar táknmynd alls sem öðrum konum er kennt að hræðast. Aðallega vegna þess að konan með kettina er einhleyp. Henni mistókst að finna mann og eignast börn. Hún brást einhvern veginn tilgangi sínum, samofnum hugmyndinni um fjölskyldu, og það eru eiginlega verstu hugsanleg örlög fyrir konu. Grínsamanburðurinn við kattarkonuna varð mér kvíðvænlegur. Sem er fáránlegt vegna þess að virði mitt og ídentítet er auðvitað annað og meira en hugsanlegur kærasti og hvítvoðungur einhvern tímann á lífsleiðinni. Þannig að nú ætla ég að passa kött. Óhrædd í mölétnum slopp, einhleyp og yggld á svip. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Kristín Ólafsdóttir Mest lesið Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Foreldrar vinkonu minnar fóru nýlega í frí. Þau báðu mig að passa heimilið og köttinn í fjarveru sinni, sem ég gerði. Kettinum varð ekki alvarlega meint af viðveru minni, nartaði í fullt af rækjum, og innbú foreldranna er í svo gott sem fullkomnu ásigkomulagi. Svo skilaði ég af mér ketti og húsi. Í beinu framhaldi, bara nú í vikunni, óskuðu foreldrar annarrar vinkonu eftir þjónustu minni. Þau voru líka á leið í frí og köttinn vantaði pössun. Ég féllst auðvitað á það, vegna þess að ég er vel upp alin, og hef viðamikla reynslu af sambærilegum verkefnum. Og þá fór ég að pæla mikið í, skiljiði, þessari algjörlega klassísku hugmynd um geðillu og óhugnanlegu konuna í mölétna náttsloppnum sem öskrar á börn, býr ein í dimmu húsi og á þrettán ketti. Þetta er fjörgömul staðalímynd og vegna þess að ég var orðin einhvers konar kattarfóstra í hjáverkum, og auk þess einhleyp, þá lá beint við að bera mig saman við þessa konu. Í gríni, náttúrulega. En í kjölfarið fór ég að hugsa svolítið stíft um þessa konu. Konan með kettina er nefnilega einhvers konar táknmynd alls sem öðrum konum er kennt að hræðast. Aðallega vegna þess að konan með kettina er einhleyp. Henni mistókst að finna mann og eignast börn. Hún brást einhvern veginn tilgangi sínum, samofnum hugmyndinni um fjölskyldu, og það eru eiginlega verstu hugsanleg örlög fyrir konu. Grínsamanburðurinn við kattarkonuna varð mér kvíðvænlegur. Sem er fáránlegt vegna þess að virði mitt og ídentítet er auðvitað annað og meira en hugsanlegur kærasti og hvítvoðungur einhvern tímann á lífsleiðinni. Þannig að nú ætla ég að passa kött. Óhrædd í mölétnum slopp, einhleyp og yggld á svip.
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun