Ég afþakka Fréttablaðið og tunnuna undir það Sigríður Á. Andersen skrifar 16. mars 2017 07:00 Drjúgur hluti þess pappírs sem íbúar Reykjavíkur flokka í sérstakar bláar tunnur eru fríblöð á borð við Fréttablaðið og Fréttatímann og auglýsingabæklingar sem þessum blöðum fylgja. Ég þarf ekki að flokka þessi blöð frá öðru heimilissorpi. Og hvers vegna ekki? Í stað þess að láta flytja til landsins pappír sem unninn var með mikilli fyrirhöfn, aka honum í prentsmiðju, aka prentuðu blaðinu til blaðbera sem ber það heim til mín, flokka blaðið frá öðru sorpi, vera með sérstaka aðstöðu fyrir blaðið innan dyra og sérstaka bláa tunnu undir það utan dyra sem sérstakur 10 tonna sorptrukkur tæmir og ekur til pressunar og böggunar í þungan gám sem settur er um borð í svartolíubrennandi flutningaskip sem flytur það aftur yfir hafið til orkufrekrar endurvinnslu þá les ég þessi blöð bara á netinu. Þessa afstöðu mína kallar Guðmundur Andri Thorsson „strútskýringu“ og „afneitun“ í grein í Fréttablaðinu síðastliðinn mánudag. Mig sjálfa segir hann vera „einn eindregnasta strút landsins“. Fólk eins og mig telur hann „þrugla“ og vera fullt af „sjálfbirgingshætti“ og með „sérviskulegar skoðanir“ auk þess að ljá „fávísinni rödd“ og ýta undir „vanþekkingu“ með „útúrsnúningum, vífilengjum og afneitunum“. En hvort er nú umhverfisvænna? Að lesa Fréttablaðspistla Guðmundar Andra í tölvu eða af pappír? Það er óneitanlega skrítið að maður sem messar yfir öðrum um umhverfismál skuli láta bera greinaskrif sín á innfluttum pappír inn á 80 þúsund heimili sem fæst hafa óskað eftir því. Blaðaskaflarnir liggja í stigagöngum og fylla póstkassa. Hluti viðtakenda gerir ekki annað við blöðin en að „flokka“ þau svo sigla megi með pappann aftur úr landi. Sóunin í þessu er óskapleg. Guðmundur Andri segir einnig að ég berjist „fyrir frjálsum og óheftum útblæstri bíla“. Þetta kannast ég ekki við. Á síðasta kjörtímabili leyfði ég mér hins vegar að benda á að fólksbílar eru með um 4% af losun gróðurhúsalofttegunda af manna völdum hér á landi. Yfir 70% árlegrar losunar stafa frá framræstu votlendi sem ríkisvaldið hvatti og styrkti landeigendur til að ræsa fram með þessum og fleiri neikvæðum afleiðingum. Þessar tölur geta menn kynnt sér í svörum umhverfisráðherra við fyrirspurnum okkar Össurar Skarphéðinssonar um málið á þingi en svörin eru byggð á rannsóknum íslenskra vísindamanna og vísindanefndar loftslagssamnings Sameinuðu þjóðanna.Dugar skammt að hamast í bíleigendum Það blasir því við að ef við Íslendingar viljum ná raunverulegum árangri í baráttunni gegn losun gróðurhúsalofttegunda dugar skammt að hamast í bíleigendum og líklega er það hvort eð er óþarft því nýir og betri bílar og orkugjafar eru jafnt og þétt að leysa þau mál sem að bílunum snúa. Af þessum útblásturstölum að dæma eru því sóknarfærin í endurheimt votlendis en þegar framræsluskurðum er lokað og vatn nær fyrri stöðu kemst súrefni ekki lengur að lífmassanum og losun gróðurhúsalofttegunda minnkar. Áhrifunum af endurheimt votlendis má því líkja við að kæfa stjórnlausan eld. Er Guðmundur Andri að hafna niðurstöðum okkar helstu vísindamanna á þessu sviði og afneita loftslagsnefnd Sameinuðu þjóðanna? Ég hef sömuleiðis vakið athygli á því að vinstri stjórnin hans Guðmundar Andra breytti sköttum á bíla og eldsneyti til að beina fólki úr bensínbílum yfir í dísilbíla, en fram að því höfðu flestir Íslendinga kosið bensínbíl. Nú er hins vegar almennt viðurkennt að útblástur dísilbíla er verri en bensínbíla og því er fráleitt að skattleggja bensínbíla meira en dísilbíla. Þess vegna styð ég að skattar á bensínbílinn lækki svo hann verði ekki síðri kostur en dísillbíllinn. Þá lagði ég fram frumvarp um að fella úr gildi þá kvöð sem vinstri stjórn Guðmundar Andra leiddi í lög að blanda þurfi svokölluðu lífeldsneyti í hefðbundið eldsneyti. Þessi kvöð hefur kostað Íslendinga milljarða í dýru og orkurýru eldsneyti, leitt til aukins innflutnings eldsneytis og fleiri ferða bíleigenda á bensínstöðvar. Til að fullkomna verkið ákvað vinstri stjórnin Guðmundar Andra að niðurgreiða þennan innflutning með fjármunum sem ella hefðu farið til vegagerðar. Ávinningurinn af þessu fyrir umhverfið er í besta falli hverfandi, ef nokkur, og mögulegar hliðarverkanir skelfilegar. Lífeldsneytið er þannig að mestu leyti unnið úr matjurtum. Hvers vegna vill Guðmundur Andri frekar brenna þessum matvælum í bílnum sínum hér á Íslandi en að þau endi á diski einhvers sem þarf nauðsynlega á næringunni að halda? Hvers vegna er Guðmundur Andri fylgjandi slíkri matarsóun? Ég andmæli svo sérstaklega tilraun Guðmundar Andra til þess að gera mér upp skoðanir varðandi hlýnun andrúmsloftsins. Lætur hann jafnvel að því liggja að ég haldi því fram að hitastig fari ekki hækkandi. Ekkert í mínum skrifum eða ræðum gefur tilefni til þess. Mér er til efs að margir þingmenn hafi sinnt umhverfismálum af meira kappi á síðasta kjörtímabili en ég og samflokksmaður minn Elín Hirst sem var óþreytandi við að vekja athygli á mögulegri súrnun hafsins vegna aukins styrks gróðurhúsalofttegunda í andrúmsloftinu. Það kann að vera að þar með hafi verið gengið á einkarétt einhverra á umræðu um umhverfismál. Framlag Guðmundar Andra bendir hins vegar ekki til þess að umræðan eða umhverfisvernd hafi notið góðs af þeim einkarétti. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigríður Á. Andersen Mest lesið Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson Skoðun Við viljum nafn Jón Kaldal Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir Skoðun Stóra skekkjan í 13 ára aldurstakmarki samfélagsmiðla Skúli Bragi Geirdal Skoðun Skilningsleysi á skaðsemi verðtryggingar Guðmundur Ásgeirsson Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson Skoðun Fögur fyrirheit sem urðu að engu Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar Skoðun Forðumst að sérhagsmunir geti keypt sig til áhrifa í stjórnmálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Bætt dagsbirta í Svansvottuðum byggingum Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun Skólamáltíðir í Hafnarfirði. Af hverju bauð enginn í verkið? Davíð Arnar Stefánsson skrifar Skoðun Nikótín, konur og krabbamein – gamlar hættur í nýjum búningi Jóhanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Frelsi fylgir ábyrgð Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Skilningsleysi á skaðsemi verðtryggingar Guðmundur Ásgeirsson skrifar Skoðun Menntakerfi í fremstu röð Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar Skoðun Við viljum nafn Jón Kaldal skrifar Skoðun Stóra skekkjan í 13 ára aldurstakmarki samfélagsmiðla Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson skrifar Skoðun Væntingar á villigötum Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Glerþakið brotið á alþjóðlega sjónverndardaginn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Fögur fyrirheit sem urðu að engu Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Fimmta iðnbyltingin krefst svara – strax Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Er hurð bara hurð? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson skrifar Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Drjúgur hluti þess pappírs sem íbúar Reykjavíkur flokka í sérstakar bláar tunnur eru fríblöð á borð við Fréttablaðið og Fréttatímann og auglýsingabæklingar sem þessum blöðum fylgja. Ég þarf ekki að flokka þessi blöð frá öðru heimilissorpi. Og hvers vegna ekki? Í stað þess að láta flytja til landsins pappír sem unninn var með mikilli fyrirhöfn, aka honum í prentsmiðju, aka prentuðu blaðinu til blaðbera sem ber það heim til mín, flokka blaðið frá öðru sorpi, vera með sérstaka aðstöðu fyrir blaðið innan dyra og sérstaka bláa tunnu undir það utan dyra sem sérstakur 10 tonna sorptrukkur tæmir og ekur til pressunar og böggunar í þungan gám sem settur er um borð í svartolíubrennandi flutningaskip sem flytur það aftur yfir hafið til orkufrekrar endurvinnslu þá les ég þessi blöð bara á netinu. Þessa afstöðu mína kallar Guðmundur Andri Thorsson „strútskýringu“ og „afneitun“ í grein í Fréttablaðinu síðastliðinn mánudag. Mig sjálfa segir hann vera „einn eindregnasta strút landsins“. Fólk eins og mig telur hann „þrugla“ og vera fullt af „sjálfbirgingshætti“ og með „sérviskulegar skoðanir“ auk þess að ljá „fávísinni rödd“ og ýta undir „vanþekkingu“ með „útúrsnúningum, vífilengjum og afneitunum“. En hvort er nú umhverfisvænna? Að lesa Fréttablaðspistla Guðmundar Andra í tölvu eða af pappír? Það er óneitanlega skrítið að maður sem messar yfir öðrum um umhverfismál skuli láta bera greinaskrif sín á innfluttum pappír inn á 80 þúsund heimili sem fæst hafa óskað eftir því. Blaðaskaflarnir liggja í stigagöngum og fylla póstkassa. Hluti viðtakenda gerir ekki annað við blöðin en að „flokka“ þau svo sigla megi með pappann aftur úr landi. Sóunin í þessu er óskapleg. Guðmundur Andri segir einnig að ég berjist „fyrir frjálsum og óheftum útblæstri bíla“. Þetta kannast ég ekki við. Á síðasta kjörtímabili leyfði ég mér hins vegar að benda á að fólksbílar eru með um 4% af losun gróðurhúsalofttegunda af manna völdum hér á landi. Yfir 70% árlegrar losunar stafa frá framræstu votlendi sem ríkisvaldið hvatti og styrkti landeigendur til að ræsa fram með þessum og fleiri neikvæðum afleiðingum. Þessar tölur geta menn kynnt sér í svörum umhverfisráðherra við fyrirspurnum okkar Össurar Skarphéðinssonar um málið á þingi en svörin eru byggð á rannsóknum íslenskra vísindamanna og vísindanefndar loftslagssamnings Sameinuðu þjóðanna.Dugar skammt að hamast í bíleigendum Það blasir því við að ef við Íslendingar viljum ná raunverulegum árangri í baráttunni gegn losun gróðurhúsalofttegunda dugar skammt að hamast í bíleigendum og líklega er það hvort eð er óþarft því nýir og betri bílar og orkugjafar eru jafnt og þétt að leysa þau mál sem að bílunum snúa. Af þessum útblásturstölum að dæma eru því sóknarfærin í endurheimt votlendis en þegar framræsluskurðum er lokað og vatn nær fyrri stöðu kemst súrefni ekki lengur að lífmassanum og losun gróðurhúsalofttegunda minnkar. Áhrifunum af endurheimt votlendis má því líkja við að kæfa stjórnlausan eld. Er Guðmundur Andri að hafna niðurstöðum okkar helstu vísindamanna á þessu sviði og afneita loftslagsnefnd Sameinuðu þjóðanna? Ég hef sömuleiðis vakið athygli á því að vinstri stjórnin hans Guðmundar Andra breytti sköttum á bíla og eldsneyti til að beina fólki úr bensínbílum yfir í dísilbíla, en fram að því höfðu flestir Íslendinga kosið bensínbíl. Nú er hins vegar almennt viðurkennt að útblástur dísilbíla er verri en bensínbíla og því er fráleitt að skattleggja bensínbíla meira en dísilbíla. Þess vegna styð ég að skattar á bensínbílinn lækki svo hann verði ekki síðri kostur en dísillbíllinn. Þá lagði ég fram frumvarp um að fella úr gildi þá kvöð sem vinstri stjórn Guðmundar Andra leiddi í lög að blanda þurfi svokölluðu lífeldsneyti í hefðbundið eldsneyti. Þessi kvöð hefur kostað Íslendinga milljarða í dýru og orkurýru eldsneyti, leitt til aukins innflutnings eldsneytis og fleiri ferða bíleigenda á bensínstöðvar. Til að fullkomna verkið ákvað vinstri stjórnin Guðmundar Andra að niðurgreiða þennan innflutning með fjármunum sem ella hefðu farið til vegagerðar. Ávinningurinn af þessu fyrir umhverfið er í besta falli hverfandi, ef nokkur, og mögulegar hliðarverkanir skelfilegar. Lífeldsneytið er þannig að mestu leyti unnið úr matjurtum. Hvers vegna vill Guðmundur Andri frekar brenna þessum matvælum í bílnum sínum hér á Íslandi en að þau endi á diski einhvers sem þarf nauðsynlega á næringunni að halda? Hvers vegna er Guðmundur Andri fylgjandi slíkri matarsóun? Ég andmæli svo sérstaklega tilraun Guðmundar Andra til þess að gera mér upp skoðanir varðandi hlýnun andrúmsloftsins. Lætur hann jafnvel að því liggja að ég haldi því fram að hitastig fari ekki hækkandi. Ekkert í mínum skrifum eða ræðum gefur tilefni til þess. Mér er til efs að margir þingmenn hafi sinnt umhverfismálum af meira kappi á síðasta kjörtímabili en ég og samflokksmaður minn Elín Hirst sem var óþreytandi við að vekja athygli á mögulegri súrnun hafsins vegna aukins styrks gróðurhúsalofttegunda í andrúmsloftinu. Það kann að vera að þar með hafi verið gengið á einkarétt einhverra á umræðu um umhverfismál. Framlag Guðmundar Andra bendir hins vegar ekki til þess að umræðan eða umhverfisvernd hafi notið góðs af þeim einkarétti. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar
Skoðun Forðumst að sérhagsmunir geti keypt sig til áhrifa í stjórnmálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar
Skoðun Nikótín, konur og krabbamein – gamlar hættur í nýjum búningi Jóhanna Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar
Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar