Uppreisn gegn tíðaranda Frosti Logason skrifar 17. nóvember 2016 07:00 Hvað er að gerast í henni veröld? Donald Trump er orðinn forseti Bandaríkjanna þrátt fyrir að hafa sýnt sig hættulega vanhæfan til starfans. Hann afhjúpaði sig í kosningabaráttunni sem fulltrúi alls þess versta sem bandarískt þjóðfélag hefur upp á að bjóða. En stóð samt uppi sem sigurvegari. Hefði hann bara sagt helminginn af vitleysunni sem hann sagði í aðdraganda kosninganna hefði það samt átt að hringja viðvörunarbjöllum. Loftslagsbreytingar eru hóx, Pútin er frábær leiðtogi. Af hverju getum við ekki notað kjarnorkuvopnin okkar? Af hverju þurfum við standa við Nató? Það er eiginlega ekki hægt að lýsa með orðum hversu langt frá öllu normi þessi vitleysa er. Að lokum reyndist sigurræða Trumps svo skuggalega ólík honum sjálfum að enn fleiri spurningar vöknuðu. Höfðum við öll á röngu að standa? Var hann svo bara rosa fínn gaur? Hverjar eru líkurnar á því? Er mögulegt að maður í meðalgreind með snefil af sómakennd hafi bara þóst vera fullkominn fábjáni í átján mánuði? Að þetta hafi allt bara verið stórt leikrit? Það er ólíklegt. Niðurstaða kosninganna segir okkur reyndar minnst um persónu sigurvegarans. Niðurstaðan segir okkur fyrst og fremst að mótframbjóðendur og aðrir stjórnmálamenn hafa staðið sig hörmulega. Kjósendur völdu Trump þrátt fyrir galla hans, ekki vegna þeirra. Við höfum ekkert upp úr því að benda á trúðinn. Stjórnmálamönnum mistekst að ná til almennings. Þeir eru meðvirkir tíðarandanum sem almenningur gerir nú uppreisn gegn. Trump og Brexit segja okkur nákvæmlega það. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Brexit Donald Trump Frosti Logason Mest lesið Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun
Hvað er að gerast í henni veröld? Donald Trump er orðinn forseti Bandaríkjanna þrátt fyrir að hafa sýnt sig hættulega vanhæfan til starfans. Hann afhjúpaði sig í kosningabaráttunni sem fulltrúi alls þess versta sem bandarískt þjóðfélag hefur upp á að bjóða. En stóð samt uppi sem sigurvegari. Hefði hann bara sagt helminginn af vitleysunni sem hann sagði í aðdraganda kosninganna hefði það samt átt að hringja viðvörunarbjöllum. Loftslagsbreytingar eru hóx, Pútin er frábær leiðtogi. Af hverju getum við ekki notað kjarnorkuvopnin okkar? Af hverju þurfum við standa við Nató? Það er eiginlega ekki hægt að lýsa með orðum hversu langt frá öllu normi þessi vitleysa er. Að lokum reyndist sigurræða Trumps svo skuggalega ólík honum sjálfum að enn fleiri spurningar vöknuðu. Höfðum við öll á röngu að standa? Var hann svo bara rosa fínn gaur? Hverjar eru líkurnar á því? Er mögulegt að maður í meðalgreind með snefil af sómakennd hafi bara þóst vera fullkominn fábjáni í átján mánuði? Að þetta hafi allt bara verið stórt leikrit? Það er ólíklegt. Niðurstaða kosninganna segir okkur reyndar minnst um persónu sigurvegarans. Niðurstaðan segir okkur fyrst og fremst að mótframbjóðendur og aðrir stjórnmálamenn hafa staðið sig hörmulega. Kjósendur völdu Trump þrátt fyrir galla hans, ekki vegna þeirra. Við höfum ekkert upp úr því að benda á trúðinn. Stjórnmálamönnum mistekst að ná til almennings. Þeir eru meðvirkir tíðarandanum sem almenningur gerir nú uppreisn gegn. Trump og Brexit segja okkur nákvæmlega það. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu