Leiðin til heljar Frosti Logason skrifar 24. september 2015 08:00 Ég er pólitískur bastarður sem hefur aldrei stutt einn stjórnmálaflokk umfram annan. Ég geng óbundinn til kosninga og hef oft tekið ákvörðun um hvern ég kýs þegar ég stend í kjörklefanum. Það eru hvort sem er engar hugsjónir í pólitík, engin prinsipp, bara viðbjóður eins og einhver snillingurinn sagði um árið. Þrátt fyrir þetta get ég haft gaman af því að fylgjast með flokksgæðingum hægri og vinstri aflanna ata hvern annan aur í hinu eilífa kapphlaupi um völdin í þjóðfélaginu. Stóra sniðgöngumálið í borgarstjórn kemur mér einmitt þannig fyrir sjónir. Nú er borgarstjórinn krafinn afsagnar vegna máls sem andstæðingar hans telja um margt mjög svipað máli innanríkisráðherrans sem hrökklaðist með skömm úr núverandi ríkisstjórn. Borgarstjórn gerði sig vissulega seka um samstöðu við réttindabaráttu Palestínumanna og andóf gagnvart mannréttindabrotum af hálfu Ísraelsríkis með vanhugsaðri tillögu um sniðgöngu á ísraelskum vörum í innkaupum borgarinnar. Og innanríkisráðuneytið var á sínum tíma í mjög svipuðum erindagjörðum þegar það vísvitandi sverti mannorð undirmálsmanns, hælisleitanda frá Nígeríu, sem var þá trúnaðarskjólstæðingur ráðuneytisins og stóð algerlega varnarlaus gagnvart því ofríki sem hann var beittur. Málin eru greinilega alveg keimlík. Borgarstjórinn steig strax fram og viðurkenndi mistök. Hann baðst afsökunar og tilkynnti að málið skyldi dregið til baka. Þáverandi innanríkisráðherra keypti auglýsta færslu á Facebook til þess að tilkynna kjósendum að níu ára dóttir hennar hefði bent á að þetta væri jú bara ómerkileg pólitík. Er það ekki eiginlega fullgild afsökunarbeiðni? Sumir sjá það þannig. Þetta minnir auðvitað á máltækið um hvernig leiðin til heljar sé oft og iðulega vörðuð góðum áformum. Í báðum umræddum málum var ásetningurinn augljóslega góður. Er það ekki örugglega alveg borðleggjandi? Ég bara spyr. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Börn laga ekki beinbrot Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Fimmtíu og sex Sigmar Guðmundsson Skoðun Er þetta sanngjarnt? Sigríður Clausen Skoðun Ert þú áhorfandi ofbeldis? Carmen Maja Valencia Skoðun Niðurskurðurinn sem enginn bað um Halla Gunnarsdóttir Skoðun Fjöleignarhús og vátryggingar Jónína Þórdís Karlsdóttir Skoðun Slæm stjórnsýsla heilbrigðismála - dauðans alvara Markús Ingólfur Eiríksson Skoðun Það er dýrt að reka ríkissjóð alltaf á yfirdrætti Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Ég er pólitískur bastarður sem hefur aldrei stutt einn stjórnmálaflokk umfram annan. Ég geng óbundinn til kosninga og hef oft tekið ákvörðun um hvern ég kýs þegar ég stend í kjörklefanum. Það eru hvort sem er engar hugsjónir í pólitík, engin prinsipp, bara viðbjóður eins og einhver snillingurinn sagði um árið. Þrátt fyrir þetta get ég haft gaman af því að fylgjast með flokksgæðingum hægri og vinstri aflanna ata hvern annan aur í hinu eilífa kapphlaupi um völdin í þjóðfélaginu. Stóra sniðgöngumálið í borgarstjórn kemur mér einmitt þannig fyrir sjónir. Nú er borgarstjórinn krafinn afsagnar vegna máls sem andstæðingar hans telja um margt mjög svipað máli innanríkisráðherrans sem hrökklaðist með skömm úr núverandi ríkisstjórn. Borgarstjórn gerði sig vissulega seka um samstöðu við réttindabaráttu Palestínumanna og andóf gagnvart mannréttindabrotum af hálfu Ísraelsríkis með vanhugsaðri tillögu um sniðgöngu á ísraelskum vörum í innkaupum borgarinnar. Og innanríkisráðuneytið var á sínum tíma í mjög svipuðum erindagjörðum þegar það vísvitandi sverti mannorð undirmálsmanns, hælisleitanda frá Nígeríu, sem var þá trúnaðarskjólstæðingur ráðuneytisins og stóð algerlega varnarlaus gagnvart því ofríki sem hann var beittur. Málin eru greinilega alveg keimlík. Borgarstjórinn steig strax fram og viðurkenndi mistök. Hann baðst afsökunar og tilkynnti að málið skyldi dregið til baka. Þáverandi innanríkisráðherra keypti auglýsta færslu á Facebook til þess að tilkynna kjósendum að níu ára dóttir hennar hefði bent á að þetta væri jú bara ómerkileg pólitík. Er það ekki eiginlega fullgild afsökunarbeiðni? Sumir sjá það þannig. Þetta minnir auðvitað á máltækið um hvernig leiðin til heljar sé oft og iðulega vörðuð góðum áformum. Í báðum umræddum málum var ásetningurinn augljóslega góður. Er það ekki örugglega alveg borðleggjandi? Ég bara spyr.