Flengingar, hnefun, saflát… Hildur Sverrisdóttir skrifar 6. desember 2014 08:00 Já, ég biðst afsökunar ef það skvettist upp úr kaffibollanum hjá einhverjum sem kýs almennt minni groddaskap við blaðlesturinn. Þessi fyrirbæri eru hins vegar á meðal þeirra kynlífsathafna sem opinber nefnd í Bretlandi hefur ákveðið að banna í breskum klámmyndum. Það er ekki búið að banna klámið sjálft, en það er búið að banna tiltekna þætti þess sem nefndarmönnum þóttu ógeðslegir. Sama kvöld og sú frétt barst frá Bretlandi fylgdist ég af aðdáun með Stephen Fry fljúga um heiminn til að reyna að eyða fordómunum gegn samkynhneigðum. Mikið er það vond tilfinning þegar maður hreinlega skilur ekki hvaðan fordómarnir koma, hvað þá hvernig þeir ná að grassera þrátt fyrir upplýsingu, glimmergleðikærleiksgöngur og kærleiksbangsa eins og hann sem leggjast á eitt við að afnema þessa vondu og vandræðalegu forpokun. Sumir segja sem svo að þó að þeir hafi ekkert á móti samkynhneigð sem slíkri sé bara svo ógeðslegt hvernig samkynhneigðir haga sér. Prestur í Úganda ræddi til að mynda mest um anatómíska áhættu af meintu samkynhneigðu kynlífi karlmanna, þegar Stephen Fry var að reyna að benda honum á að þetta snerist fyrst og fremst um ást. Í Bretlandi hafa margir orðið til að benda á að ákvörðun opinberrar nefndar um hvað séu fallegar kynlífsathafnir og hvað ekki sé aðför að tjáningarfrelsinu. „Klámið er kanarífuglinn í kolanámu tjáningarfrelsisins; það er fyrsta frelsið sem deyr,“ skrifaði lögfræðingurinn Myles Jackman. Það er margt til í því. Þótt margir geti ekki hugsað sér að taka þátt í kynlífi með einhverjum af sama kyni bera þeir engu að síður virðingu fyrir samkynhneigð. Með sama hætti er það svo að þótt einhverjum þyki tilteknar kynlífsathafnir skrýtnar og afbrigðilegar þá geta þær hvort sem okkur líkar betur eða verr verið jafnmikil trausts- og ástartjáning á milli tveggja einstaklinga sem eru þannig innstilltir. Fordómar gagnvart kynferðislegum hug og hegðun skána ekkert þó undir öðrum formerkjum séu. Það er jafn vont að vilja takmarka kynhneigð „því hún sé ógeðsleg“ og að vilja takmarka kynhegðun „því hún sé ógeðsleg“. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Halldór 9.11.2024 Halldór Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Lenda menn í fangelsi eftir misheppnaða skólagöngu? Elinóra Inga Sigurðardóttir Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun
Já, ég biðst afsökunar ef það skvettist upp úr kaffibollanum hjá einhverjum sem kýs almennt minni groddaskap við blaðlesturinn. Þessi fyrirbæri eru hins vegar á meðal þeirra kynlífsathafna sem opinber nefnd í Bretlandi hefur ákveðið að banna í breskum klámmyndum. Það er ekki búið að banna klámið sjálft, en það er búið að banna tiltekna þætti þess sem nefndarmönnum þóttu ógeðslegir. Sama kvöld og sú frétt barst frá Bretlandi fylgdist ég af aðdáun með Stephen Fry fljúga um heiminn til að reyna að eyða fordómunum gegn samkynhneigðum. Mikið er það vond tilfinning þegar maður hreinlega skilur ekki hvaðan fordómarnir koma, hvað þá hvernig þeir ná að grassera þrátt fyrir upplýsingu, glimmergleðikærleiksgöngur og kærleiksbangsa eins og hann sem leggjast á eitt við að afnema þessa vondu og vandræðalegu forpokun. Sumir segja sem svo að þó að þeir hafi ekkert á móti samkynhneigð sem slíkri sé bara svo ógeðslegt hvernig samkynhneigðir haga sér. Prestur í Úganda ræddi til að mynda mest um anatómíska áhættu af meintu samkynhneigðu kynlífi karlmanna, þegar Stephen Fry var að reyna að benda honum á að þetta snerist fyrst og fremst um ást. Í Bretlandi hafa margir orðið til að benda á að ákvörðun opinberrar nefndar um hvað séu fallegar kynlífsathafnir og hvað ekki sé aðför að tjáningarfrelsinu. „Klámið er kanarífuglinn í kolanámu tjáningarfrelsisins; það er fyrsta frelsið sem deyr,“ skrifaði lögfræðingurinn Myles Jackman. Það er margt til í því. Þótt margir geti ekki hugsað sér að taka þátt í kynlífi með einhverjum af sama kyni bera þeir engu að síður virðingu fyrir samkynhneigð. Með sama hætti er það svo að þótt einhverjum þyki tilteknar kynlífsathafnir skrýtnar og afbrigðilegar þá geta þær hvort sem okkur líkar betur eða verr verið jafnmikil trausts- og ástartjáning á milli tveggja einstaklinga sem eru þannig innstilltir. Fordómar gagnvart kynferðislegum hug og hegðun skána ekkert þó undir öðrum formerkjum séu. Það er jafn vont að vilja takmarka kynhneigð „því hún sé ógeðsleg“ og að vilja takmarka kynhegðun „því hún sé ógeðsleg“.