Bæjarandinn skiptir máli! Sigríður Sigmarsdóttir skrifar 14. maí 2014 13:37 Að búa á Seltjarnarnesi er dásamlegt. Við búum við þau forréttindi að náttúran er rétt við útidyrnar hjá okkur með öllum þeim kostum og göllum. Kostirnir eru fleiri en gallarnir og hef ég tamið mér jákvæðni í umræðunni um rokið á Seltjarnarnesi og svara ætíð þeim sem vilja heyra að „hér sé engin svifryksmengun og lognið ferðist hratt yfir á Nesinu“ (að baki þessarar fullyrðingar eru engar vísindalegar rannsóknir). Fleiri kostir fylgja því að búa á Seltjarnarnesi en það er nándin og samheldni bæjarbúa og vilji fólks til að bæta samfélagið og ekki síst bæjarandann. Ég fékk að kynnast þessum ótrúlega krafti sem býr í Seltirningum síðastliðið sumar þegar góður nágranni bað mig um að koma að skipulagi „gamla Stuðmannaballsins“. Það var auðsótt mál enda undirrituð ávallt til í skemmtilegt partý. Undirbúningshópurinn var blanda af öflugum bæjarbúum sem langaði að endurvekja partýstemmninguna á Nesinu og eru í dag orðnir hluti af mínum dásamlega vina og nágrannahóp. Undirbúningur gekk vonum framar og í undirbúningsferlinu komu upp margar skemmtilegar og á stundum fráleitar hugmyndir en allar gengu þær út á samvinnu bæjarbúa og félaga í bænum til að reisa við þennan vinsæla viðburð sem á árum áður dró að fólk allsstaðar af höfuðborgarsvæðinu.Bæjarandinn efldur Á sama tíma var verið að skipuleggja opnun á listasýningu Haraldar Sigmundssonar og fannst okkur frábært að tengja bæjarbúa saman með einhvers konar bæjarhátíð líkt og gert er víða annars staðar á landinu. Við leituðum til bæjaryfirvalda sem tóku þessum hugmyndum opnum örmum og greiddu götu okkar sem best þau gátu. Útkoman varð hin skemmtilegasta bæjarhátíð þar sem fléttað var saman menningu, íþróttum og skemmtun fyrir alla bæjarbúa. Bæjarbúar skreyttu götur í ákveðnum litum og var magnað að sjá hversu vel allir tóku þessum viðburði og hversu metnaðarfullir Seltirningar eru þegar kemur að því að prýða bæinn. Íþróttafélagið Grótta hélt sinn árlega íþróttadag þar sem saman komu iðkendur, þjálfarar og foreldrar og kepptu í ýmsum greinum. Ekki má nú gleyma sundlaugarpartýinu sem við héldum í fyrsta sinn með Zumba og vatnaboltum. Og fyrir þá sem vildu slaka á var boðið upp á lifandi tónlist. Þessi helgi samanstóð af viðburðum sem tengdu saman kynslóðir og nágranna. Og á Seltjarnarnesi blésu vindar gleði, eftirvæntingar og kátínu milli manna. Með þessu samstillta átaki tókst bæjarbúum að efla bæjarandann og gera sér glaðan dag. En hvernig tengist upphaf greinar minnar tali um partý? Jú það var brjálað veður þessa helgi. Við héldum sundlaugarpartý í nístandi norðangarra. Það var svo kalt að Zumba var dansað með húfu og vatnið flaut upp að hálsi. Umsjónarmenn Vatnabolta mættu í kuldagalla og þurftu í fyrsta skipti að festa band í boltana svo þeir fykju ekki í burtu. Bæjarbúar skreyttu göturnar í hífandi roki og rigningu svo að hætta var á útkalli hjá björgunarsveitinni. Ekki til að bjarga skreytingum heldur fólki sem klifraði í stigum og gerði sitt besta til að hengja upp borða, skraut og lýsingu. Nágrannar sameinuðust í hugmyndavinnu, skreytingainnkaupum -- og urðu til skemmtilegar hugmyndir fyrir komandi bæjarhátíðir. Ó já, það var strax farið að tala um hvernig skreytingum yrði háttað á næsta ári, hvort sundlaugarpartý væri ekki örugglega komið til að vera og hverju mætti bæta við dagskrána. Það gladdi okkar litlu hjörtu að sjá forvitna Seltirninga ganga um göturnar í hífandi roki og rigningu til að skoða skreytingar nágrannanna og jafnvel stoppa til að spjalla við fólk sem áður þekktist lítið eða ekkert. Á fundi með Ásgerði Halldórsdóttur bæjarstjóra viku seinna var ákveðið að bæjarhátíðin fengi fastan sess því bærinn hefði á vissan hátt verið vakinn af værum svefni og bæjarbúa þyrsti í meira.Mikil ánægja með búsetuskilyrði Þessi samheldni er eitt sterkasta einkenni bæjarbúa. Ekki þarf að leita lengra en nokkur ár aftur í tímann þegar fílefldar konur tóku sig til og endurvöktu Þorrablót Gróttu með þvílíkum krafti að annað eins hefur ekki sést. Aðsóknin eykst ár frá ári og nú er stóra spurningin: Hvenær verður farið með blótið inn í Íþróttahús aftur? Samheldnin er eitt mikilvægasta einkenni foreldrastarfs á Seltjarnarnesi. Sést það vel á íþróttamótum. Á stundum er spurning hvort börnin eða foreldrar skemmti sér betur. Ef hjálpar er þörf eru foreldrar boðnir og búnir til að létta undir með öðrum foreldrum því allir vita að greiðinn verður endurgoldin. Ef þú vilt láta að þér kveða þá er þér tekið opnum örmum í hverju því starfi sem þú hefur áhuga á. Þetta er samfélag sem ég vil vera hluti af. Samfélag sem vill taka höndum saman um að gera bæinn betri, virkari og síðast en ekki síst skemmtilegri. Samkvæmt árlegri þjónustukönnun Capacent eru 92% íbúa ánægðir með búsetuskilyrðin á Seltjarnarnesi og bærinn er með hæstu einkunn allra sveitarfélaga í könnuninni eða 4,5 af 5 mögulegum. Ég er stolt af því að búa í samfélagi með þessa einkunn og hvet alla Seltirninga til að láta rödd sína heyrast og nýta kosningarétt sinn 31. maí næstkomandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson Skoðun Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir Skoðun Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal Skoðun Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu Hugrún Vignisdóttir Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson Skoðun Lærum af reynslunni Hlöðver Skúli Hákonarson Skoðun Skoðun Skoðun Menningarstríð í borginni Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Málfrelsið Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Austurland lykilhlekkur í varnarmálum Ragnar Sigurðsson skrifar Skoðun Áhyggjur af fyrirhugaðri sameiningu Hljóðbókasafns Íslands Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Fjárfesting í færni Maj-Britt Hjördís Briem skrifar Skoðun Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu Hugrún Vignisdóttir skrifar Skoðun Lærum af reynslunni Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson skrifar Skoðun Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Þögnin sem mótar umræðuna Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskennd tiltekt Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Við hvað erum við hrædd? Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson skrifar Skoðun Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar Skoðun Einn pakki á dag Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson skrifar Skoðun Hörmungarnar sem heimurinn hunsar Ragnar Schram skrifar Skoðun Dýrasti staður í heimi Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Milljarðar evra streyma enn til Pútíns Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson skrifar Sjá meira
Að búa á Seltjarnarnesi er dásamlegt. Við búum við þau forréttindi að náttúran er rétt við útidyrnar hjá okkur með öllum þeim kostum og göllum. Kostirnir eru fleiri en gallarnir og hef ég tamið mér jákvæðni í umræðunni um rokið á Seltjarnarnesi og svara ætíð þeim sem vilja heyra að „hér sé engin svifryksmengun og lognið ferðist hratt yfir á Nesinu“ (að baki þessarar fullyrðingar eru engar vísindalegar rannsóknir). Fleiri kostir fylgja því að búa á Seltjarnarnesi en það er nándin og samheldni bæjarbúa og vilji fólks til að bæta samfélagið og ekki síst bæjarandann. Ég fékk að kynnast þessum ótrúlega krafti sem býr í Seltirningum síðastliðið sumar þegar góður nágranni bað mig um að koma að skipulagi „gamla Stuðmannaballsins“. Það var auðsótt mál enda undirrituð ávallt til í skemmtilegt partý. Undirbúningshópurinn var blanda af öflugum bæjarbúum sem langaði að endurvekja partýstemmninguna á Nesinu og eru í dag orðnir hluti af mínum dásamlega vina og nágrannahóp. Undirbúningur gekk vonum framar og í undirbúningsferlinu komu upp margar skemmtilegar og á stundum fráleitar hugmyndir en allar gengu þær út á samvinnu bæjarbúa og félaga í bænum til að reisa við þennan vinsæla viðburð sem á árum áður dró að fólk allsstaðar af höfuðborgarsvæðinu.Bæjarandinn efldur Á sama tíma var verið að skipuleggja opnun á listasýningu Haraldar Sigmundssonar og fannst okkur frábært að tengja bæjarbúa saman með einhvers konar bæjarhátíð líkt og gert er víða annars staðar á landinu. Við leituðum til bæjaryfirvalda sem tóku þessum hugmyndum opnum örmum og greiddu götu okkar sem best þau gátu. Útkoman varð hin skemmtilegasta bæjarhátíð þar sem fléttað var saman menningu, íþróttum og skemmtun fyrir alla bæjarbúa. Bæjarbúar skreyttu götur í ákveðnum litum og var magnað að sjá hversu vel allir tóku þessum viðburði og hversu metnaðarfullir Seltirningar eru þegar kemur að því að prýða bæinn. Íþróttafélagið Grótta hélt sinn árlega íþróttadag þar sem saman komu iðkendur, þjálfarar og foreldrar og kepptu í ýmsum greinum. Ekki má nú gleyma sundlaugarpartýinu sem við héldum í fyrsta sinn með Zumba og vatnaboltum. Og fyrir þá sem vildu slaka á var boðið upp á lifandi tónlist. Þessi helgi samanstóð af viðburðum sem tengdu saman kynslóðir og nágranna. Og á Seltjarnarnesi blésu vindar gleði, eftirvæntingar og kátínu milli manna. Með þessu samstillta átaki tókst bæjarbúum að efla bæjarandann og gera sér glaðan dag. En hvernig tengist upphaf greinar minnar tali um partý? Jú það var brjálað veður þessa helgi. Við héldum sundlaugarpartý í nístandi norðangarra. Það var svo kalt að Zumba var dansað með húfu og vatnið flaut upp að hálsi. Umsjónarmenn Vatnabolta mættu í kuldagalla og þurftu í fyrsta skipti að festa band í boltana svo þeir fykju ekki í burtu. Bæjarbúar skreyttu göturnar í hífandi roki og rigningu svo að hætta var á útkalli hjá björgunarsveitinni. Ekki til að bjarga skreytingum heldur fólki sem klifraði í stigum og gerði sitt besta til að hengja upp borða, skraut og lýsingu. Nágrannar sameinuðust í hugmyndavinnu, skreytingainnkaupum -- og urðu til skemmtilegar hugmyndir fyrir komandi bæjarhátíðir. Ó já, það var strax farið að tala um hvernig skreytingum yrði háttað á næsta ári, hvort sundlaugarpartý væri ekki örugglega komið til að vera og hverju mætti bæta við dagskrána. Það gladdi okkar litlu hjörtu að sjá forvitna Seltirninga ganga um göturnar í hífandi roki og rigningu til að skoða skreytingar nágrannanna og jafnvel stoppa til að spjalla við fólk sem áður þekktist lítið eða ekkert. Á fundi með Ásgerði Halldórsdóttur bæjarstjóra viku seinna var ákveðið að bæjarhátíðin fengi fastan sess því bærinn hefði á vissan hátt verið vakinn af værum svefni og bæjarbúa þyrsti í meira.Mikil ánægja með búsetuskilyrði Þessi samheldni er eitt sterkasta einkenni bæjarbúa. Ekki þarf að leita lengra en nokkur ár aftur í tímann þegar fílefldar konur tóku sig til og endurvöktu Þorrablót Gróttu með þvílíkum krafti að annað eins hefur ekki sést. Aðsóknin eykst ár frá ári og nú er stóra spurningin: Hvenær verður farið með blótið inn í Íþróttahús aftur? Samheldnin er eitt mikilvægasta einkenni foreldrastarfs á Seltjarnarnesi. Sést það vel á íþróttamótum. Á stundum er spurning hvort börnin eða foreldrar skemmti sér betur. Ef hjálpar er þörf eru foreldrar boðnir og búnir til að létta undir með öðrum foreldrum því allir vita að greiðinn verður endurgoldin. Ef þú vilt láta að þér kveða þá er þér tekið opnum örmum í hverju því starfi sem þú hefur áhuga á. Þetta er samfélag sem ég vil vera hluti af. Samfélag sem vill taka höndum saman um að gera bæinn betri, virkari og síðast en ekki síst skemmtilegri. Samkvæmt árlegri þjónustukönnun Capacent eru 92% íbúa ánægðir með búsetuskilyrðin á Seltjarnarnesi og bærinn er með hæstu einkunn allra sveitarfélaga í könnuninni eða 4,5 af 5 mögulegum. Ég er stolt af því að búa í samfélagi með þessa einkunn og hvet alla Seltirninga til að láta rödd sína heyrast og nýta kosningarétt sinn 31. maí næstkomandi.
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun
Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar
Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar
Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar
Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun