Helsta vonin? Þorsteinn Pálsson skrifar skrifar 18. apríl 2009 06:00 Ríkisstjórnin og stjórnarandstaðan eru sammála um eitt: Þjóðin á að lifa af sjávarútvegi og landbúnaði á komandi tíð. Með því að viðhalda krónunni sem framtíðargjaldmiðli verður fótunum kippt undan atvinnustarfsemi sem byggist á jafnri samkeppnisstöðu og getur staðið undir endurreisn lífskjaranna og gefið nokkra von um fjölgun starfa. Að þessu leyti bjóða ríkisstjórnin og stjórnarandstaðan ekki upp á val milli ólíkra kosta í komandi kosningum. Hvorug fylkingin fylgir stefnu sem gengur upp, eigi þjóðin að eiga einhverja raunhæfa möguleika á að vinna sig út úr erfiðleikunum. Til viðbótar þessu hefur ríkisstjórnin lofað að afturkalla veiðiheimildir útgerðarfyrirtækja og smábátasjómanna á tilteknu árabili. Það lítur út fyrir að vera aðlögun að nýrri skipan, sem þó hefur ekki verið skýrð. Svo er þó ekki. Um leið og ákvörðunin er tekin fellur veðhæfi skipanna. Fyrirtækin og smábátasjómennirnir fara einfaldlega á hausinn. Líklegast er að bankakerfið fari einnig í þrot á ný. Vel má þó vera að með öllu sé óþarft að hafa áhyggjur af þessum áformum. Tilgátan er sú að afleiðingarnar séu forystumönnum ríkisstjórnarflokkanna svo ljósar að þeim komi aldrei til hugar að framkvæma loforðin. Í sjálfu sér er engin ástæða til að véfengja jákvæða hugsun í þessa veru. Ríkisstjórnin hefur nú ákveðið að afnema svokallaðan byggðakvóta og leyfa frjálsar handfæraveiðar í staðinn. Markmiðið er að fjölga störfum. Sannleikurinn er þó sá að aðeins ein leið er til að fjölga störfum við fiskveiðar. Hún er sú að veiða umfram vísindalega ráðgjöf. Það verður í litlum mæli í fyrstu en eykst svo hröðum skrefum með kunnum afleiðingum fyrir efnahaginn og lífríkið. Það kostar mikla staðfestu að fylgja meginreglunni um sjálfbæra nýtingu. Nú á að gefa eftir á því sviði undir forystu Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs. Veiðiskipulag af þessum toga kallar einnig á offjárfestingu. Hún verður óveruleg í byrjun en vex síðan hröðum skrefum. Afleiðingin er minni arðsemi og rýrari skatttekjur ríkissjóðs. Þau áform sem ríkisstjórnin hefur í fiskveiðimálum eru skaðleg hvort heldur horft er á þau frá sjónarhóli sjálfbærrar nýtingar eða rekstrarhagkvæmni. Það eru bara ríkar þjóðir með fiskveiðar sem aukabúgrein sem geta í félagslegum tilgangi leyft sér líffræðilegar og efnahagslegar æfingar af því tagi sem þessi stefnumörkun felur í sér. Neikvæð afstaða útvegsmanna átti verulegan þátt í því að fyrrverandi stjórnarflokkar náðu ekki saman um aðild að Evrópska myntbandalaginu og Evrópusambandinu. Veruleikinn er þó sá að stefna núverandi ríkisstjórnar í fiskveiðimálum stefnir rekstri sjávarútvegsins í mun meira uppnám en sameiginleg fiskveiðistefna Evrópusambandsins. Var hagsmunamat útvegsmanna rétt? Þegar öllu er á botninn hvolft er niðurstaðan þessi þverstæða: Helsta von fólksins í landinu er að ríkisstjórnin og stjórnarandstaða Sjálfstæðisflokksins skipti um skoðun í peningamálum og Evrópusambandsmálum. Enn fremur þarf fólkið að geta treyst því að ríkisstjórnin efni ekki loforð sín í sjávarútvegsmálum. Best væri þó að setja meira vit í stefnuskrárnar fyrir kosningar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Kirsuberjatínsla félagsmálaráðherra Gunnar Úlfarsson Skoðun Er systir þín skyld þér, fáum við rétt borgað og af hverju megum við ekki vita? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Kjöt og krabbamein Hulda María Einarsdóttir,Jórunn Atladóttir,Sigurdís Haraldsdóttir Skoðun Silja Bára rektor Háskóla Íslands Stefán Hrafn Jónsson Skoðun Stóra klúður Íslands í raforkumálum Þorgerður María Þorbjarnardóttir Skoðun Hagsmunir háskólanema í rektorskjöri Kolbrún Þ. Pálsdóttir Skoðun Gervigreind í skólastarfi – hvað getum við lært af Eistlandi? Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Við kjósum Silju Báru í dag! Agla Elín Davíðsdóttir,Ari Borg Helgason,Hekla Sól Hafsteinsdóttir,Margrét Bo Wan Waage Reynisdóttir,Nína Kristín Gunnarsdóttir,Ragnheiður Dóra H. Jónsdóttir Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun Skrautfjöðurin jafnlaunavottun Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Ríkisstjórnin og stjórnarandstaðan eru sammála um eitt: Þjóðin á að lifa af sjávarútvegi og landbúnaði á komandi tíð. Með því að viðhalda krónunni sem framtíðargjaldmiðli verður fótunum kippt undan atvinnustarfsemi sem byggist á jafnri samkeppnisstöðu og getur staðið undir endurreisn lífskjaranna og gefið nokkra von um fjölgun starfa. Að þessu leyti bjóða ríkisstjórnin og stjórnarandstaðan ekki upp á val milli ólíkra kosta í komandi kosningum. Hvorug fylkingin fylgir stefnu sem gengur upp, eigi þjóðin að eiga einhverja raunhæfa möguleika á að vinna sig út úr erfiðleikunum. Til viðbótar þessu hefur ríkisstjórnin lofað að afturkalla veiðiheimildir útgerðarfyrirtækja og smábátasjómanna á tilteknu árabili. Það lítur út fyrir að vera aðlögun að nýrri skipan, sem þó hefur ekki verið skýrð. Svo er þó ekki. Um leið og ákvörðunin er tekin fellur veðhæfi skipanna. Fyrirtækin og smábátasjómennirnir fara einfaldlega á hausinn. Líklegast er að bankakerfið fari einnig í þrot á ný. Vel má þó vera að með öllu sé óþarft að hafa áhyggjur af þessum áformum. Tilgátan er sú að afleiðingarnar séu forystumönnum ríkisstjórnarflokkanna svo ljósar að þeim komi aldrei til hugar að framkvæma loforðin. Í sjálfu sér er engin ástæða til að véfengja jákvæða hugsun í þessa veru. Ríkisstjórnin hefur nú ákveðið að afnema svokallaðan byggðakvóta og leyfa frjálsar handfæraveiðar í staðinn. Markmiðið er að fjölga störfum. Sannleikurinn er þó sá að aðeins ein leið er til að fjölga störfum við fiskveiðar. Hún er sú að veiða umfram vísindalega ráðgjöf. Það verður í litlum mæli í fyrstu en eykst svo hröðum skrefum með kunnum afleiðingum fyrir efnahaginn og lífríkið. Það kostar mikla staðfestu að fylgja meginreglunni um sjálfbæra nýtingu. Nú á að gefa eftir á því sviði undir forystu Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs. Veiðiskipulag af þessum toga kallar einnig á offjárfestingu. Hún verður óveruleg í byrjun en vex síðan hröðum skrefum. Afleiðingin er minni arðsemi og rýrari skatttekjur ríkissjóðs. Þau áform sem ríkisstjórnin hefur í fiskveiðimálum eru skaðleg hvort heldur horft er á þau frá sjónarhóli sjálfbærrar nýtingar eða rekstrarhagkvæmni. Það eru bara ríkar þjóðir með fiskveiðar sem aukabúgrein sem geta í félagslegum tilgangi leyft sér líffræðilegar og efnahagslegar æfingar af því tagi sem þessi stefnumörkun felur í sér. Neikvæð afstaða útvegsmanna átti verulegan þátt í því að fyrrverandi stjórnarflokkar náðu ekki saman um aðild að Evrópska myntbandalaginu og Evrópusambandinu. Veruleikinn er þó sá að stefna núverandi ríkisstjórnar í fiskveiðimálum stefnir rekstri sjávarútvegsins í mun meira uppnám en sameiginleg fiskveiðistefna Evrópusambandsins. Var hagsmunamat útvegsmanna rétt? Þegar öllu er á botninn hvolft er niðurstaðan þessi þverstæða: Helsta von fólksins í landinu er að ríkisstjórnin og stjórnarandstaða Sjálfstæðisflokksins skipti um skoðun í peningamálum og Evrópusambandsmálum. Enn fremur þarf fólkið að geta treyst því að ríkisstjórnin efni ekki loforð sín í sjávarútvegsmálum. Best væri þó að setja meira vit í stefnuskrárnar fyrir kosningar.
Er systir þín skyld þér, fáum við rétt borgað og af hverju megum við ekki vita? Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Við kjósum Silju Báru í dag! Agla Elín Davíðsdóttir,Ari Borg Helgason,Hekla Sól Hafsteinsdóttir,Margrét Bo Wan Waage Reynisdóttir,Nína Kristín Gunnarsdóttir,Ragnheiður Dóra H. Jónsdóttir Skoðun
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun
Er systir þín skyld þér, fáum við rétt borgað og af hverju megum við ekki vita? Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Við kjósum Silju Báru í dag! Agla Elín Davíðsdóttir,Ari Borg Helgason,Hekla Sól Hafsteinsdóttir,Margrét Bo Wan Waage Reynisdóttir,Nína Kristín Gunnarsdóttir,Ragnheiður Dóra H. Jónsdóttir Skoðun
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun