Ný gildi á Íslandi 24. nóvember 2008 04:30 Eftir þær sviptingar sem nú hafa orðið í íslensku efnahagslífi er ekki annað hægt að segja en að það sé grátlegt fyrir íslenska alþýðu að horfa uppá það ástand sem nú blasir við þjóðinni. Ástand sem er að langstærstum hluta tilkomið vegna ofþenslu bankakerfisins og græðgisvæðingar sem hér hefur ríkt undanfarin ár í fjármálageiranum. Þjóð sem átti nánast skuldlausan ríkissjóð um síðustu áramót horfir nú upp á stórauknar skuldir þjóðarbúsins vegna græðgisvæðingar útrásarvíkinganna. Það er með miklum ólíkindum að bankarnir skuli hafa náð að skuldsetja sig jafn mikið og raunin varð. Það var löngu orðið ljóst að íslenska hagkerfið hafði enga burði til að standa undir ofvexti íslensku bankana enda voru þeir búnir að vaxa 12 falt umfram þjóðarframleiðslu. Íslenskri alþýðu þessa lands ofbauð þau ofurlaun sem æðstu stjórnendur fjármálageirans fengu. Nægir að nefna í því sambandi laun bankastjóra Kaupþings upp á 64 milljónir á mánuði, árslaun sem námu rúmum 700 milljónum króna, eða þegar bankastjóri Glitnis fékk 300 milljónir fyrir það eitt að hefja störf hjá nýjum banka. Þegar verkalýðshreyfingin og fleiri aðilar gagnrýndu kaupréttarsamninga, bónusa og önnur ofurlaun hjá starfsmönnum fjármálastofnana þá komu skýr svör frá þeim aðilum: ykkur grálúsuga almúganum kemur þetta ekkert við. Raunin hefur hins vegar orðið allt önnur, okkur kom þetta svo sannarlega við. Ég tala nú ekki um þegar þessir snillingar eru búnir að veðsetja íslenska þjóð uppí rjáfur á erlendri grundu og það án vitundar megin þorra almennings þessa lands. Búið var að veðsetja íslenska þjóð fyrir allt að 640 milljarða vegna Icesave reikninga Landsbankans. Ríkisstjórn Íslands hefur nú gengið frá óútfylltum tékka vegna Icesave reikninga og getur sá tékki numið allt að 640 miljörðum, fer allt eftir því hversu langt eignir Landsbankans ganga uppí þessa skuld. Á þessari stundu veit enginn hver hinn endalega upphæð verður sem við og næstu kynslóðir þurfum að greiða vegna græðgisvæðingar þessara manna. Það á að vera skýlaus krafa að leitað verði allra leiða til að frysta eigur þeirra útrásarvíkinga sem stóðu að útrás bankanna á meðan rannsókn fer fram á hruni bankanna. Það á líka að vera skýlaus krafa að þeir aðilar sem skuldsettu íslenska alþýðu uppí rjáfur á erlendri grundu verði látnir sæta ábyrgð og einnig allir þeir eftirlitsaðilar sem brugðust hlutverki sínu. Við vitum hvað gerist ef skipstjóri á skuttogara sofnar á sinni vakt og siglir skipi sínu uppí brimgarð. Jú, hann er sviptur skipstjórnarréttindum tafarlaust og er dæmdur af dómstólum fyrir vítavert gáleysi í starfi. En þeir aðilar sem standa við stýrið á þjóðarskútunni og sigla á 12 mílna ferð beint uppí stórgrýttan brimgarðinn með skelfilegum afleiðingum fyrir allan almenning í þessu landi virðast ekki ætla að axla neina ábyrgð. Allir þessir aðilar segja: ekki benda á mig! Krafa almennings er sú að hér verði tekin upp ný gildi í íslensku samfélagi, gildi sem lúta ekki að græðgi, sérhagsmunagæslu, einkavinavæðingu og hroka í garð almennings. Þessi nýju gildi eiga að lúta að réttlæti, jöfnuði og virðingu. Það er klárt mál að það þarf að fara fram uppgjör í þessu samfélagi vegna þess stórslyss sem hér hefur orðið í íslensku efnahagslífi. Slíkt uppgjör getur ekki farið fram nema að boðað verði hér til kosninga og það í síðasta lagi í mars eða apríl. Höfundur er formaður Verkalýðsfélags Akraness. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhjálmur Birgisson Mest lesið Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Græðgin sem hlífir engum Snæbjörn Brynjarsson og Þórólfur Júlían Dagsson Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Kennitala á blaði Jón Viðar Pálsson Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Þjónusta og greining á börnum með ADHD Elín H. Hinriksdóttir og Sólveig Ásgrímsdóttiir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Alvöru mamma Anna Margrét Hrólfsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Eftir þær sviptingar sem nú hafa orðið í íslensku efnahagslífi er ekki annað hægt að segja en að það sé grátlegt fyrir íslenska alþýðu að horfa uppá það ástand sem nú blasir við þjóðinni. Ástand sem er að langstærstum hluta tilkomið vegna ofþenslu bankakerfisins og græðgisvæðingar sem hér hefur ríkt undanfarin ár í fjármálageiranum. Þjóð sem átti nánast skuldlausan ríkissjóð um síðustu áramót horfir nú upp á stórauknar skuldir þjóðarbúsins vegna græðgisvæðingar útrásarvíkinganna. Það er með miklum ólíkindum að bankarnir skuli hafa náð að skuldsetja sig jafn mikið og raunin varð. Það var löngu orðið ljóst að íslenska hagkerfið hafði enga burði til að standa undir ofvexti íslensku bankana enda voru þeir búnir að vaxa 12 falt umfram þjóðarframleiðslu. Íslenskri alþýðu þessa lands ofbauð þau ofurlaun sem æðstu stjórnendur fjármálageirans fengu. Nægir að nefna í því sambandi laun bankastjóra Kaupþings upp á 64 milljónir á mánuði, árslaun sem námu rúmum 700 milljónum króna, eða þegar bankastjóri Glitnis fékk 300 milljónir fyrir það eitt að hefja störf hjá nýjum banka. Þegar verkalýðshreyfingin og fleiri aðilar gagnrýndu kaupréttarsamninga, bónusa og önnur ofurlaun hjá starfsmönnum fjármálastofnana þá komu skýr svör frá þeim aðilum: ykkur grálúsuga almúganum kemur þetta ekkert við. Raunin hefur hins vegar orðið allt önnur, okkur kom þetta svo sannarlega við. Ég tala nú ekki um þegar þessir snillingar eru búnir að veðsetja íslenska þjóð uppí rjáfur á erlendri grundu og það án vitundar megin þorra almennings þessa lands. Búið var að veðsetja íslenska þjóð fyrir allt að 640 milljarða vegna Icesave reikninga Landsbankans. Ríkisstjórn Íslands hefur nú gengið frá óútfylltum tékka vegna Icesave reikninga og getur sá tékki numið allt að 640 miljörðum, fer allt eftir því hversu langt eignir Landsbankans ganga uppí þessa skuld. Á þessari stundu veit enginn hver hinn endalega upphæð verður sem við og næstu kynslóðir þurfum að greiða vegna græðgisvæðingar þessara manna. Það á að vera skýlaus krafa að leitað verði allra leiða til að frysta eigur þeirra útrásarvíkinga sem stóðu að útrás bankanna á meðan rannsókn fer fram á hruni bankanna. Það á líka að vera skýlaus krafa að þeir aðilar sem skuldsettu íslenska alþýðu uppí rjáfur á erlendri grundu verði látnir sæta ábyrgð og einnig allir þeir eftirlitsaðilar sem brugðust hlutverki sínu. Við vitum hvað gerist ef skipstjóri á skuttogara sofnar á sinni vakt og siglir skipi sínu uppí brimgarð. Jú, hann er sviptur skipstjórnarréttindum tafarlaust og er dæmdur af dómstólum fyrir vítavert gáleysi í starfi. En þeir aðilar sem standa við stýrið á þjóðarskútunni og sigla á 12 mílna ferð beint uppí stórgrýttan brimgarðinn með skelfilegum afleiðingum fyrir allan almenning í þessu landi virðast ekki ætla að axla neina ábyrgð. Allir þessir aðilar segja: ekki benda á mig! Krafa almennings er sú að hér verði tekin upp ný gildi í íslensku samfélagi, gildi sem lúta ekki að græðgi, sérhagsmunagæslu, einkavinavæðingu og hroka í garð almennings. Þessi nýju gildi eiga að lúta að réttlæti, jöfnuði og virðingu. Það er klárt mál að það þarf að fara fram uppgjör í þessu samfélagi vegna þess stórslyss sem hér hefur orðið í íslensku efnahagslífi. Slíkt uppgjör getur ekki farið fram nema að boðað verði hér til kosninga og það í síðasta lagi í mars eða apríl. Höfundur er formaður Verkalýðsfélags Akraness.
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar