Snjall er hann

Davíð Oddsson setti fram hugmynd á fundi með flokkssystkinum sínum um að þeir fjármunir sem fáist fyrir sölu Símans verði notaðir til þess að byggja hátæknisjúkrahús. Víða hafa menn fagnað þessari hugmynd ráðherrans og talað um hana eins og ákvörðunin hafi verið tekin. Því fer fjarri, eins og sjá má á viðbrögðum ýmissa þingmanna stjórnarliðsins. Hins vegar er það svo að í huga almennings hefur ákvörðunin verið tekin. Hefð stjórnartíðar Davíðs Oddssonar er með þeim hætti að hann hefur getað sett fram hugmyndir og komið þeim í gegn, þrátt fyrir andstöðu við þær í eigin flokki og hjá samstarfsflokknum. Tök hans og máttur á þingflokknum og lagni við að koma málum sem forsætisráðherra í gegnum ríkisstjórn hafa séð til þess að flest mál sem hann hefur látið sig varða hafa náð alla leið. Undanskilin eru fjölmiðlalögin, sem stoppuðu ekki fyrr en á Bessastöðum. Áhugamenn um að ráðist verði í byggingu hátæknisjúkrahúss geta velt því fyrir sér hvort tök Davíðs séu enn hin sömu nú, eftir að hann sté úr stóli forsætisráðherra. Einnig má velta því fyrir sér hvort sá stjórnunarstíll og hefð sem hefur myndast í tíð Davíðs, að hugmyndir settar fram án undangenginnar umræðu séu nánast orðnar að lögum, samræmist almennum hugmyndum um lýðræðisleg vinnubrögð. Hinu verður vart neitað að útspil Davíðs nú er klókt. Innan ríkisstjórnarinnar eru enn skiptar skoðanir um sölu Símans; hvað eigi að selja og hvaða kvaðir eigi að fylgja með í kaupunum. Einnig eru skiptar skoðanir um hvernig beri að verja þeim fjármunum sem fást við sölu Símans. Yfirlýsingin gerir úrtölumönnum erfitt fyrir. Andstöðu við sölu Símans og öðrum hugmyndum um hvernig verja beri fjármunum sem losna við söluna verður eflaust snúið upp í andstöðu við byggingu hátæknisjúkrahúss. Davíð slær fleiri flugur í þessu höggi. Hann tekur enn á ný frumkvæðið af Halldóri Ásgrímssyni forsætisráðherra. Ákvörðun um að ráðast í byggingu hátæknisjúkrahúss er dæmigert útspil forsætisráðherra í áramótaávarpi. Halldór kom ekki með neitt slíkt í sínu ávarpi og skildi eftir autt svæði fyrir leiðtoga samstarfsflokksins. Hugmyndin sem slík er góðra gjalda verð og verðskuldar það að verða rædd af alvöru. Fyrir liggur að með slíkri byggingu myndi sá kostnaður sem hlýst af núverandi óhagræði í rekstri Landspítala Háskólasjúkrahúss víða um borgina lækka töluvert. Arðsemi byggingarinnar er því augljóslega nokkur. Við þetta bætist að undirbúningstíminn þarf að vera langur og því kæmu áhrif slíkrar framkvæmdar ekki inn í hagkerfið á núverandi þensluskeiði. Miklu máli skiptir að grunnkerfi velferðarríkisins virki vel og á sem hagkvæmastan hátt. Nýtt hátæknisjúkrahús er liður í því að halda þjóðinni í fremstu röð í heilbrigðismálum. Þar eigum við að vera.